Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 677 เบาะแสร่องรอยที่หลงเหลือไว้
“อาจารย์เย่ครับ หลังจากที่เราพูดคุยและวิเคราะห์อยู่ช่วงหนึ่ง เหล้านั่นไม่มีปัญหาอะไรครับ เราเดาว่า ถ้าเหล้ามีปัญหา มีความเป็นไปได้ว่าจะไม่ใช่ยาประเภทยากระตุ้นทางเพศ”
ช่วงเวลานี้ หัวเวิ่นยีพูดคุยกับผู้คนที่หอรักษากับคนอื่นๆ เกี่ยวกับเรื่องที่เย่เซิ่งเทียนถูกวางยา
แม้แต่เย่เซิ่งเทียนเองยังไม่รู้ว่าเป็นยาอะไร สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ท้าทายสำหรับพวกเขามาก
“ไม่ใช่ยาประเภทกระตุ้นทางเพศ？”
เย่เซิงเทียนขมวดคิ้ว เขามั่นใจว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับหลี่เย็นหราน จะต้องถูกวางยาแน่นอน
สิ่งที่สำคัญมากกว่านั้น จากทักษะการแพทย์ของเขา กลับไม่รู้ว่านั่นคือยาอะไร ดังนั้นถึงได้ให้หัวเวิ่นยีกับหกหมอเทวดาแห่งหอรักษาช่วยกันวิเคราะห์
“ไม่ใช่ยาพิษ”
ดวงตาที่ไร้ซึ่งตาขาวของหูชิงหนิว เผยให้เห็นความหนักใจ
แม้แต่พวกเขายังไม่รู้ว่าอีกฝ่ายใช้ยาอะไร เรื่องนี้ค่อนข้างหนักเลยทีเดียว
สิ่งนี้ทำให้พวกเขาเกิดความรู้สึกอยากเอาชนะ
บรรยากาศรอบตัวของหมอผีจั๋วอู๋เต้าราวกับถูกแช่แข็งยังไงอย่างงั้น คนอื่นๆต่างพากันหลีกให้เขา น่ากลัวเกินไปแล้ว
เขาพูดอย่างน่าสะพรึงกลัวว่า“ผมเดาว่า ถ้าสิ่งที่ใช้ไม่ใช่ยา งั้นก็มีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นอารมณ์ที่อยู่เหนือจากการควบคุม ไอ้กู่อาจจะรู้”
ทุกคนมองไปยังหมอกู่หวังหลิง
หวังหลิงอ้าปาก กลั้นไว้ จนหน้าแดงก่ำ ถึงพ่นออกมาสองคำว่า“อาจจะ……”
ทุกคนจ้องมองเขาต่อไป
รอผ่านไปหลายนาที หวังหลิงถึงพูดออกมาอีกคำว่า“เป็น……”
ทุกคนรอคอยด้วยความทุกข์ทรมานใจ จนทนไม่ไหว
เย่เซิ่งเทียนส่งมือถือให้กับเขา แล้วพูดว่า“พิมพ์ตัวหนังสือเถอะ”
ทุกคนพูดอย่างพร้อมเพรียงกันว่า“ใช่ๆๆ พิมพ์ตัวหนังสือเถอะ”
หวังหลิง“……”
พวกคุณทำแบบนี้ ทำให้ฉันไม่มีโอกาสได้ทดลองเลย
หวังหลิงรับมือถือมาอย่างเงียบๆ ราวกับเขากำลังเผชิญหน้ากับศัตรูยังไงอย่างงั้น ผ่านไปไม่นานบนหน้าผากก็มีเหงื่อผุดออกมาเต็มไปหมด
เย่เซิ่งเทียนกลอกตาใส่เขา ไอ้บ้าเอ้ย ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้วตัวหนังสือสักสิบตัวยังพิมพ์ออกมาไม่ได้เลย ยังใช้สองนิวจิ้มจี้จุดอีก จี้หนึ่งจุดแล้วก็คิดอยู่นาน แล้วก็จี้อีกหนึ่งจุด แถมยังมีตัวหนังสือผิดเยอะมาก！
สิ่งที่มากไปกว่านั้นก็คือ เขายังกำลังแก้คำผิดอีกด้วย！！
มันยากมากสำหรับเขาจริงๆ！
โก้วหวยเห็นแบบนั้น จึงคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยื่นกระดาษกับปากให้เขา
หวังหลิงตื้นตันจนดวงตาแดงก่ำ เขารีบขีดเขียนตัวหนังสือทันที
“ลำบากคุณแล้ว”
เย่เซิ่งเทียนตบบ่าของหวังหลิงเบาๆ ในกระดาษเขียนว่า“ถ้าไม่ใช่ยาประเภทกระตุ้นทางเพศ อาจเป็นยาประเภทหนึ่งที่กระตุ้นอารมณ์คล้ายกับกู่ กระผมเคยได้ยินมาว่า บนโลกใบนี้ยังมียาประเภทหนึ่งเรียกว่ายาอารมณ์ ไม่ได้ทำจากวัสดุทางการแพทย์ แต่เป็นยาที่ทำมาจากกู่ ใช้ชักนำอารมณ์บางอย่างในคนได้ และมีผลคล้ายกับยาประสาทหลอน”
“ยาที่ทำมาจากกู่？”
เย่เซิ่งเทียนถึงบางอ้อขึ้นมาทันที ถ้าหากเขาโดนยาประเภทนี้ ทุกอย่างก็จะถูกไขความกระจ่าง
ไม่น่าแปลกใจที่เขาไม่สามารถรับรู้ถึงฤทธิ์ของยา เพราะมันไม่ใช่ยาด้วยซ้ำ！
“ถ้าเป็นแบบนี้ คนที่อยู่เบื้องหลังของหลี่เย็นหรานเป็นผู้เชี่ยวชาญ มิน่าล่ะความจำของเธอถึงถูกลบไป เป็นไอ้อู๋หรือว่าใคร？”
เย่เซิ่งเทียนตกอยู่ในภวังค์ความคิด
เขากับไอ้อู๋เคยรู้จักกัน ถึงแม้ว่าตอนนั้นอีกฝ่ายจะไม่ใช้ใบหน้าที่แท้จริง แต่ความสามารถของอีกฝ่ายแกร่งถึงขั้นสามารถลบความทรงจำของคนคนหนึ่งได้เลย
เจียงหมิงเฉิงกำลังจะพูด เผยชุนชิวก็มาขวางข้างหน้าของเจียงหมิงเฉิง แล้วกล่าวว่า“อาจารย์เย่ครับ เราต้องทำการสืบหน่อยแล้วล่ะครับ มีหมอกู่คนไหนบ้างที่สามารถใช้วิธีนี้ได้ ทำให้กู่กลายเป็นยากระตุ้นอารมณ์ได้ ฝีมือแบบนี้ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปจะสามารถทำได้ ไอ้กู่ แกทำได้ไหม？”
หมอกู่หวางหลิงส่ายหัวไปมาอย่างเขินๆ
เผยชุนชิวสะบัดแขนเสื้อ แล้วทำเสียงหึว่า“ไอ้เศษสวะ แกวิจัยกู่มาตั้งนานหลายปี แค่นี้ก็ทำไม่เป็นหรอ”
หวังหลิงโกรธจนพูดอะไรไม่ออก แล้วเขียนในกระดาษต่อไปว่า“ถ้าไม่ใช่กระผม แม้แต่ยากระตุ้นอารมณ์คุณก็ไม่รู้หรอก คุณยังกล้าต่อว่าผมอีก？”
“เอาล่ะ หยุดเถียงกันได้แล้ว”
หัวเวิ่นยีพูดห้ามปราม อย่างปวดหัว“อาจารย์เย่ครับ ในโลกแห่งการแพทย์ ถ้าเป็นยาที่แม้แต่ไอ้หวังยังทำไม่ได้ ก็ไม่มีใครทำได้หรอกครับ เป้าหมายจะแคบลงมาอีก ปรมาจารย์แพทย์ระดับนี้ จะต้องอยู่ในตระกูลเก่าแก่อย่างแน่นอน”
เจียงหมิงเฉิงผลักเผยชุนชิวที่ขวางอยู่ข้างหน้าออกไป แล้วพูดว่า“อาจารย์เย่ครับ ผมก็คิดแบบนี้เหมือนกันครับ”
เย่เซิ่งเทียนพยักหน้า“พวกคุณสืบต่อไป ในตระกูลเก่าแก่พวกนี้ ใครมีทักษะทางการแพทย์แบบนี้”
ถึงแม้เขาจะรู้ดี ว่าเรื่องนี้ถ้าอธิบายให้หวางซี หวางซีก็ไม่มีทางรับได้
สิ่งที่หวางซีสนใจก็คือ เขากัลหลี่เย็นหรานมีอะไรกันแล้ว
นี่เป็นสิ่งที่ติดค้างในใจ จะต้องใช้เวลาถึงจะก้าวเดินออกมาได้
ไอ้อู๋เป็นใครกันแน่ จุดประสงค์ในการที่เขาโจมตี คืออะไร？
วิธีโหดร้ายเลวทรามมาก
เวลานี้เอง เผยชุนชิวพูดบิดไปมาราวกับผู้หญิง“อาจารย์เย่ครับ เอ่อคือ เรื่องการกลั่นยาผมไม่ค่อยรู้สักเท่าไร เช่นคุณควบคุมเวลาปิดผนึกอย่างไรครับ？”
เมื่อเห็นคนอื่นยื่นคอ มองมาที่เขา เย่เซิ่งเทียนก็หัวเราะทันที แล้วล้วงกระดาษใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋า กล่าวว่า“นี่คือวิธีฝึกฝนจิตวิญญาณ ผมเตรียมไว้ให้พวกคุณอยู่แล้ว การกลั่นยา จะต้องใช้จิตวิญญาณในการควบคุมเป็นอย่างมาก จะสามารถฝึกสำเร็จได้หรือไม่ ก็อยู่ที่ตัวเอง”
