ออกแรง!
ฉันออกแรงเพิ่ม!
ฉันออกแรงเพิ่มขี้นอีก!
ถงชวนกัดฟัน รวบรวมพละกำลังที่มีอยู่ทั้งหมดออกมาใช้
ฉินเทียนยังคงยิ้มยิ้ม ไม่ได้รู้สึกอะไร
เป็นไปได้ไหมว่า มือไอ้หมอนี่ แข็งยิ่งกว่าเหล็ก ?
ในที่สุดถงชวนก็ใบหน้าถอดสี
“ถงชวน เป็นอะไรไป? ”
“คุณเจอฉินเทียนเป็นครั้งแรก รู้สึกเหมือนเจอเพื่อนเก่างั้นหรือ เลยไม่อยากปล่อยมือไป? ”หยางหลินถามอย่างมีความหมายลึกๆ
ถงชวนกัดฟัน และกำลังงจะปล่อยพลังอีกครั้ง
ทันใดนั้น เขารู้สึกว่ามือของฉินเทียน ร้อนขึ้นมา
ชั่วพริบตาเดียว ก็เหมือนกับเหล็กแท่งร้อนแดง
ร้องเสียงหลง เขาสะบัดมือออก ถอยหลังอย่างรวดเร็ว จนเกือบหกล้ม
“เกิดอะไรขี้น? ” คราวนี้ หยางหลินก็หน้าถอดสีอย่างมาก
“ไอ้หนู แกแอบทำอะไรฉัน? ”ถงชวนทั้งตกตะลึงทั้งโกรธ เขามั่นใจว่า ฉินเทียนต้องลงมือทำอะไรบางอย่างแน่
ฉินเทียนกางมือออก พูดอย่างผู้บริสุทธิ์ไร้เดียงสา : “ เพื่อน ฉันไม่เข้าใจคุณกำลังพูดอะไร”
มือทั้งคู่ของเขา ว่างเปล่าอย่างเห็นได้ชัด ถงชวนประหลาดใจ
“พวกผู้ชายนี่แปลกจัง พูดอะไรที่ฟังไม่เข้าใจ ”
“พี่ คุณน้าและน้าสะใภ้ ยังมีคุณยายคุณตาต่างสบายดีไหม? พวกเรารีบไปกันเถอะ ” ซูซูพูดด้วยรอยยิ้ม
หยางหลินมองไปที่ถงชวนด้วยความกังวล
ในฐานะลูกพี่ลูกน้อง เขาไม่สะดวกที่จะลงมือโดยตรง เชิญถงชวนมาเป็นพิเศษ เพื่อจัดการฉินเทียน
หรือว่า ฉินเทียนคนนี้มีฝีมือระดับสูง ถงชวนถึงได้พ่ายแพ้ในทันที?
เป็นไปได้อย่างไร เขาไม่เชื่ออย่างเด็ดขาด
ถงชวนกัดฟันแล้วพูดเสียงดัง : “ฉินเทียน พวกเราคนฉู่โจว ต้อนรับลูกผู้ชายฮีโร่เท่านั้น ไม่ต้อนรับคนพาลที่เกาะผู้หญิงกิน ”
“คุณอยากเข้าไปฉู่โจวก็ได้ ให้ลองฝีมือกับฉันก่อน! ”
หยางยู่หลันสีหน้าดูกังวล เธอรู้ว่าประเพณีพื้นบ้านของฉู่โจวนั้น เกิดเรื่องได้ง่าย แต่ก็ไม่นึกว่า เพิ่งจะขึ้นฝั่ง ก็เจอคู่ต่อสู้เข้าแล้ว
ซูซูพูดอย่างไม่พอใจ : “พี่ นี่หมายความว่าอย่างไร? ”
หยางหลินยิ้มและพูดว่า: “ ซูซู เรื่องของลูกผู้ชาย เธออย่ายุ่งเกี่ยวเลย”
“คุณก็ไม่อยากให้ผู้ชายของตัวเองเป็นคนขี้ขลาดใช่ไหม ? ”
เขามองไปที่ถงชวนแล้วพูดว่า: “คุณจัดเตรียมการเปรียบเทียบอย่างไร? ฉันตอบรับแทนน้องเขยของฉันแล้วกัน ”
นี่คือการนำฉินเทียนขึ้นย่างบนกองไฟ
ถงชวนหยิบหนังสือพิมพ์แผ่นหนึ่งออกมาจากกระเป๋า พูดว่า : “พวกคุณดูสิว่านี่คืออะไร ”
หลังจากซูซูเห็นแล้ว สีหน้าตื่นตระหนก พูดอย่างโกรธเคืองว่า: “ในโลกนี้ยังมีคนไร้มนุษยธรรมแบบนี้! ”
ที่แท้ บนหนังสือพิมพ์มีการประกาศรางวัลนำจับ
อาชญากรแซ่หลิงเดิมทีเป็นคนจรจัดแซ่หลิง ได้รับการเลี้ยงดูจากตระกูลใจดีบ้านหนึ่งในฉู่โจว
คิดไม่ถึงว่าเขาจะบ้าคลั่งอาละวาด หลังจากเจ้าบ้านชายป่วยเสียชีวิต ยึดครองเจ้าบ้านหญิง
ไม่เพียงแค่นั้น เขายังข่มขืนลูกสะใภ้ ทุบตีหลานชาย
หลังจากที่ลูกชายล่วงรู้ ก็ถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยม เมื่อตายแล้วก็ผ่าแยกร่างของลูกชาย
ยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ตำรวจค้นพบหลังจากสอบสวนว่าที่ แซ่หลิงคนนี้เป็นคนจรจัดก่อนหน้านี้ เพราะว่าเขาฆ่าครอบครัวภรรยาคนก่อนอย่างทารุณ
หลังเกิดเหตุการณ์ คนแซ่หลิงขับรถหลบหนีไป ตำรวจเสนอเงินรางวัลนำจับฆาตกรหนึ่งแสนหยวน
ยังมีคำเตือนพิเศษ ผู้ต้องสงสัยดุร้ายและเจ้าเล่ห์ อันตรายต่อชีวิต ขอให้ประชาชนพลเมืองระมัดระวังตัวให้มากขึ้น
หยางหลินกล่าวอย่างสงสัยว่า: “คดีนี้ฉันรู้แล้ว ไหนว่า ไอ้เดรฉานนี้รู้ว่าตัวเองบาปหนา ขับรถไปริมแม่น้ำ แล้วกระโดดน้ำฆ่าตัวตายไปแล้วไม่ใช่หรือ? ”
“รถคันนั้นด้านโน้น ไม่ใช่เป็นของคนแซ่หลิงหรอกหรือ? ”
ถงชวนพยักหน้า พูดอย่างภาคภูมิใจว่า : “ ทุกคนโดนคนแซ่หลิงหลอกแล้ว”
“ตามที่ฉันรู้ คนแซ่หลิงตั้งใจนำรถไปทิ้งไว้ริมแม่น้ำ เพื่อปิดหูปิดตาของผู้คน ”
“เขาต้องการให้ทุกคนคิดว่าเขาตายแล้ว รอให้คลื่นลมผ่านไปก่อน เปลี่ยนชื่อเปลี่ยนแซ่ แล้วก็หนีต่อไปโดยไม่ต้องรับโทษ ”
“มีเรื่องอย่างนี้หรือ? ”
“แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน? ”
ถงชวนมองไปที่ภูเขาเขียวลูกหนึ่งทางด้านซ้าย
“คุณหมายความว่า เขาหลบซ่อนตัวอยู่บนภูเขาตรงนั้นหรือ? ”
“ถูกต้อง หลบซ่อนตัวอยู่ที่นี่ รอให้คลื่นลมผ่านไป พอดีหลบหนีข้ามแม่น้ำไปได้ ”
“ถงชวน คุณเตรียมจะทำอะไร? ”
ถงชวนยิ้มเยาะเย้ยพูดขึ้นว่า: “ลงโทษคนเลวขจัดความชั่วร้าย และรับโบนัส นี่คือหน้าที่ของฉัน ”
“ฉันมาที่ริมแม่น้ำวันนี้ ก็เพื่อจับกุมคนแซ่หลิงเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม ”
“ตอนนี้ ฉันอยากถามคนแซ๋ฉินสักหน่อย คุณกล้าแข่งขันกับฉันสักตั้งไหม? ”
“พวกเราเข้าไปที่ภูเขาพร้อมกัน ใครจับคนแซ่หลิงได้ก่อน จะเป็นผู้ชนะ ”
ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้!
ถงชวนต้องการแข่งกับฉินเทียนจับกุมตัวอาชญากร
“ไม่เอา ”
“นี่มันอันตรายเกินไปแล้ว ”ซูซูมองไปที่ฉินเทียนอย่างร้อนรน แววตาเต็มไปด้วยความกังวล ส่งสัญญาณให้ฉินเทียนไม่ตอบรับ
ฉินเทียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม: “คนที่ไร้มนุษยธรรมประเภทนี้ ให้เขามีชีวิตต่อสักวินาที ก็ถือว่าเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ ”
“ไม่เพียงแค่นั้น คุณแข่งขันกับฉัน น่าจะมีอย่างอื่นที่จะพูดไหม? ”
“ใช่แล้ว! ” ถงชวนพูดเสียงดัง : “ ผู้แพ้ ให้สละสิทธิ์คุณซู”
“เพราะว่าผู้ชนะเท่านั้น ถึงจะมีคุณสมบัติเป็นสามีของเธอ ”
ได้ยินคำพูดนี้แล้ว ซูซูหน้าแดงในพริบตา แก้มป่องออกและค่อนข้างโกรธ
ไอ้ร่างใหญ่นี้ช่างไม่มีมารยาทเสียจริง เขาคิดว่าตัวเองเป็นใคร?
ครั้งแรกที่เจอกัน ก็เอาฉันเป็นเดิมพันต่อรองระหว่างพวกผู้ชายในการแพ้ชนะแล้วหรือ?
“เราไปกันเถอะ! ”เธอจับมือของฉินเทียน เตรียมจะจากไป
ฉินเทียนต้องการพูดอะไร แต่สีหน้าก็เปลี่ยนไปในทันใด
ความรู้สึกที่เกือบจะเป็นไปตามสัญชาตญาณ ทำให้เขาหันศีรษะไปทันที และมองไปทางป่าด้านขวาของภูเขา
นัยน์ตาคูหนึ่ง ณ เวลานี้ เหมือนดวงตาของเทพตายที่ลืมตาขึ้นในตอนกลางวัน
“คุณเป็นอะไรไป? ” ซูซูที่อยู่ข้างๆ ตกใจ
“รอฉันอยู่ตรงนี้ ”ฉินเทียนพูด แล้วรีบวิ่งไปที่ภูเขาทางด้านขวา
“ไอ้หนู คุณวิ่งผิดทิศทางแล้ว ”
“ เป็นภูเขาด้านซ้ายนี้! ”ถงชวนตะโกนเสียงดังออกมา
หยางหลินพูดด้วยความตื่นเต้น: “ คุณมัวรออะไร รีบไปสิ! ”
“จับกุมคนแซ่หลิง ขจัดภัยร้ายเพื่อประชาชน รับโบนัส แต่งงานกับลูกพี่ลูกน้อง! ”
“ รอฉัน! ” ถงชวนคำรามเสียงต่ำ เหมือนน่องเสือ วิ่งไปทางภูเขาด้านซ้าย
หยางหลินมองดูฉินเทียนที่วิ่งเข้าไปในภูเขาทางด้านขวา หัวเราะฮ่าฮ่า
“คนแซ่ฉิน คุณขี้ขลาดเกินไปไหม? ”
“ไม่กล้าแข่งขันก็พูดตรงๆ ไม่จำเป็นต้องวิ่งหนีนะ ”
“ไอ้หนู ไปแล้วก็ไม่ต้องกลับมา! ”
“ เหตุผลที่ฉินเทียนเคร่งขรึมมาก เพราะในขณะนั้นเขาสังเกตุเห็น มีนักฆาตซ่อนตัวอยู่บนภูเขาทางด้านขวา ”
นี่ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด
ที่สำคัญที่สุดคือ ฆาตกรไม่ได้พุ่งเป้าไปที่เขา แต่เป็นซูซู
เขารู้ว่า เป้าหมายของฆาตกรคือเขา การพุ่งเป้าไปที่ซูซู เป็นเพียงการรบกวนสมาธิของเขา
คนที่กล้าข่มขู่ผู้หญิงของเขา เขาต้องส่งพวกเขาไปพบพญายมอย่างแน่นอน
“ดูเหมือนว่าราชาเถียหยิงพูดไม่ผิด คุณชายใหญ่ออกจากบ้านมาหลายปีนี้ ทำผลงานได้ดีจริงๆ”
มีศาลาพักร้อนหลังหนึ่งอยู่ครึ่งทางขึ้นเขา
ชายตาเดียวอายุราวห้าสิบปีแซ่หลิง นั่งดื่มชาอยูบนเก้าอี้ไท่ซือตัวหนึ่ง
แม้ว่าหัวเราะอยู่ แต่ตาข้างหนึ่ง ก็ส่องประกายแววตาแห่งความโหดเหี้ยมของหัวใจหมาป่าออกมา
ด้านหลังของเขา มีผู้คุมกันนักฆาตหลายคนยืนอยู่
“คุณเป็นคนตระกูลเซี่ย? ” เสียงของฉินเทียนเย็นชาอย่างมาก
“ตอนที่ฉันเข้าตระกูลเซี่ย คุณชายใหญ่ถูกไล่ออกไปแล้ว ฉะนั้นเป็นเรื่องปกติที่จะไม่รู้จักเขา”
“ตอนนี้ขอแนะนำอย่างเป็นทางการ หัวหน้าแปดนายพลของตระกูลเซี่ย เจิ้นเทียนหนาน ”
“คุณชายใหญ่ ตอนนี้ท่านมาแล้ว นั่งลงคุยกันหน่อยสิ ”
“ลองชิมชาของฉู่โจวก่อน นับว่าไม่เลวนะ ”
เจิ้นเทียนหนานรินเองดื่มเอง ดูท่าทางแล้ว เหมือนฉินเทียนไม่ได้อยู่ในสายตาเลย
ฉินเทียนมาถึงโต๊ะน้ำชา รินชาร้อนถ้วยหนึ่ง ดมอย่างเหม็นๆใต้จมูกสักพัก
จากนั้น สบัดมือสาดไปที่หน้าของเจิ้นเทียนหนาน
“คิดว่าคุณเป็นใคร? ถึงได้กล้าพูดกับฉันแบบนี้ ”
