ตอนที่ 121 ถ้ำปีศาจบรรพกาล กลุ่มปีศาจเดือดพล่าน
ตู้ม!
ตู้มม!
ตู้มมม!
วันนี้เมืองเทพขนนกเกิดแรงสั่นสะเทือนถึงภูผา และในเวลาเดียวกัน ปราณปีศาจไร้ที่สิ้นสุดก็ผุดขึ้นมาจากใต้พิภพ ในเวลาไม่นานก็ปกคลุมทั่วเมืองเทพ ราวกับว่าจุดจบกำลังจะมาถึง ฉากนั้นช่างน่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าสิ่งใด
“สวรรค์ เกิดอะไรขึ้น!?”
“ปราณปีศาจจากที่ใด ที่ปกคลุมไปทั่วทุกหนแห่ง นี่ช่างน่ากลัวเกินไปแล้ว!”
“หรือว่าจะมีผู้แข็งแกร่งจากนอกดินแดนเข้ามาในราชวงศ์เทพขนนกของเราอีกหรือ!”
“…”
การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันเช่นนี้ ทำให้ผู้คนในเมืองเทพต่างพูดคุยเรื่องนี้กันอย่างดุเดือด ทุกคนต่างมีสีหน้าหวาดกลัวต่ออันตราย
ฟึ่บ!
หนิงฝานมีความรู้สึกขึ้นมาเป็นครั้งแรก เขาขมวดคิ้วแน่น ด้วยแสงประกายบนท้องฟ้า เมื่อเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นปราณปีศาจปกคลุมไปทั่ว
ฟึ่บ! ฟึ่บ! ฟึ่บ!
หลังจากที่หนิงฝานรับรู้แล้ว องค์จักรพรรดินีหลัวชิงซียน เหล่าปราญช์ยุทธ์ รวมถึงเหลียงอิ้นหยวนผู้บำเพ็ญ ล้วนตื่นตระหนกเพราะปราณปีศาจ สายตาของทุกคนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
“สามี รู้หรือไม่ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ปราณปีศาจมากมายขนาดนี้มาจากที่ใดกัน!?”
ในเวลานี้ องค์จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนถามหนิงฝานด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
สำหรับปราณปีศาจ นางย่อมไม่ได้มีความประทับใจดี ๆ อะไร เพราะเรื่องของเก้าสำนักมหาอสูรและบรรพบุรุษสำนักอสูรยังคงเด่นชัดในใจ
หนิงฝานส่ายหน้า แม้ว่าเขาจะใช้สัมผัสเทพเจ้าเพื่อกวาดตามองแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถค้นหาที่มาของปราณปีศาจนี้ได้
และในเวลานี้ เหลียงอิ้นหยวนที่อยู่ข้าง ๆ กลับเอ่ยขึ้น “นายท่าน จากประสบการณ์ของข้า นี่น่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงของขอบเขตลับที่อยู่ใต้เมืองเทพ”
“ขอบเขตลับหรือ” หนิงฝานขมวดคิ้ว
เหลียงอิ้นหยวนพยักหน้าตอบ “สถานที่ที่มีพลังฟื้นฟูส่วนใหญ่จะทำให้ขอบเขตลับที่หลงเหลืออยู่จากตั้งแต่บรรพกาลปรากฏขึ้นในโลก ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ดินแดนฮวางโจวยังเป็นสถานที่ที่มีระดับพลังจิตวิญญาณฟื้นฟูสูงที่สุด มีขอบเขตลับบนโลกก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพียงแต่… จากที่ดูปราณปีศาจเหล่านี้แล้ว ขอบเขตลับใต้เมืองเทพนี้คงไม่ใช่ที่ที่ดีแน่”
“เป็นเช่นนี้นี่เอง”
เมื่อได้ยินอย่างนั้น หนิงฝานก็เข้าใจ
เมื่อไตร่ตรองแล้ว เขาจึงหันไปบอกกับทุกคน “ภรรยา พวกเจ้าอย่าได้ผลีผลามไป รอข้าตรวจสอบให้ดีก่อนแล้วค่อยวางแผน”
“ได้ สามีระวังด้วย”
องค์จักรพรรดินีหลัวชิงเซียนพยักหน้า
ฮึบ!
หลังจากนั้น หนิงฝานกลายเป็นแสงศักดิ์สิทธิแสงหนึ่งพุ่งตรงลงใต้พิภพ
ด้วยฐานการบำเพ็ญของหนิงฝานในปัจจุบัน การเดินทางลงไปใต้ดินก็ไม่ต่างอะไรจากการเหาะเหินเวหา เมื่อรวมกับสัมผัสเทพเจ้าและเนตรสลายภาพลวงตาของเขาแล้ว ก็สามารถช่วยให้เขามองเห็นพื้นที่ใต้ดินได้อย่างรวดเร็ว!
ปราณปีศาจ
ภายใต้พื้นโลก ยังคงมีปราณปีศาจพุ่งพล่านอยู่
สามพันจั้ง
หกพันจั้ง
เก้าพันจั้ง
…
หนิงฝานค้นหาเส้นทางของปราณปีศาจ และตรวจสอบลึกลงไปเรื่อย ๆ
ลงไปจนถึงหนึ่งแสนจั้งใต้พื้นโลก ในที่สุด หนิงฝานก็สามารถค้นหาจนพบแหล่งที่มาของปราณปีศาจ
ที่แห่งนี้เป็นถ้ำแห่งหนึ่ง ทางเข้าเหมือนเป็นปากขนาดใหญ่ของสัตว์ประหลาดในยุคบรรพกาล ซึ่งกำลังพ่นปราณปีศาจออกมา
“ดูเหมือนว่าที่แห่งนี้น่าจะเป็นที่มาของขอบเขตลับตามที่เล่าขานกันมา”
เมื่อเห็นว่ามีปราณปีศาจกำลังถูกพ่นออกมาจากถ้ำ หนิงฝานก็ขมวดคิ้ว
ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่ดีแน่นอน
เพียงแต่ในเมื่อตามหาแหล่งที่มาเจอแล้ว หนิงฝานย่อมต้องหาเหตุผล
ฟึ่บ!
ต่อมาเขาวาบเข้าไปในถ้ำอย่างไม่ลังเลอีก
หนิงฝานลืมตาขึ้น
ทั้งถ้ำราวกับว่าเป็นโลกใบเล็ก ๆ ที่กว้างใหญ่และไร้ขอบเขต ราวกับเป็นดินแดนรกร้างผืนหนึ่ง มองอยู่นานยังไม่เห็นเส้นขอบโลก
วูบ!
ปราณปีศาจไร้ที่สิ้นสุดพุ่งพล่านอยู่ในนั้น ลมพัดแรงและระเบิดอย่างต่อเนื่อง ด้วยฐานการบำเพ็ญของขอบเขตมนุษย์กึ่งเทพในปัจุบันของหนิงฝาน จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะรู้สึกหนาวเหน็บจนสามารถจินตนาการถึงความแข็งแกร่งของที่แห่งนี้ได้
แต่ก็เป็นเขา ถ้าปราชญ์ยุทธ์ภายใต้ขอบเขตเทพยุทธ์มาถึง จะต้องถูกปราณปีศาจกัดกร่อน กระแสลมแรงจะฉีกทึ้งเนื้อจนขาดเป็นชิ้น ๆ แน่
[ติ๊ง! ค้นพบถ้ำปีศาจบรรพกาล วิถีอุบัติที่แท้จริงนี้มีระดับเหนือกว่าสถานที่ลงชื่อเข้าใช้ก่อนหน้านี้ จะลงชื่อเข้าใช้ที่นี่หรือไม่?]
แต่เมื่อหนิงฝานกำลังสังเกตสถานที่ในถ้ำใต้ดิน เสียงแจ้งเตือนของระบบก็ดังออกมาจากโสตประสาทของเขา
“ที่แท้นี่ก็คือถ้ำปีศาจบรรพกาล วิถีอุบัติที่ดีที่สุดตลอดกาล”
เมื่อได้ยินดังนั้น ในใจหนิงฝานก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกยินดี
หลายปีมานี้ เขายังกังวลเรื่องไม่มีสถานที่ลงชื่อเข้าใช้ใหม่อยู่ บัดนี้กลับค้นพบสถานที่นี้โดยบังเอิญ
เขารีบเลือกลงชื่อเข้าใช้ทันทีอย่างไม่ลังเล
[ติ๊ง ถ้ำปีศาจบรรพกาลชั้นที่หนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้สำเร็จ ได้รับหยดเลือดของปีศาจบรรพกาล]
[คำเตือน : เลือดของปีศาจบรรพกาลเป็นสมบัติที่หายาก คนที่ไม่ได้อยู่ในขอบเขตเทพขึ้นไป ไม่สามารถใช้ได้]
วูบ!
เมื่อเสียงแจ้งเตือนของระบบดังขึ้น หยดเลือดก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า และเลือดที่บรรจุพลังงานไว้เต็มเปี่ยมก็ปรากฏขึ้นในพื้นที่ของระบบ
“ดี ช่างคู่ควรกับการเป็นวิถีอุบัติที่ดีที่สุด และเป็นสมบัติล้ำค่า”
หนิงฝานถอนหายใจ จากนั้นก็มีความสงสัยขึ้นมา
เพราะระบบแจ้งเตือนว่าเป็นถ้ำปีศาจชั้นที่หนึ่ง หรือว่าถ้ำปีศาจบรรพกาลแห่งนี้ยังมีอีกหลายชั้น
โอ้!
ทันใดนั้น ในขณะที่หนิงฝานกำลังประหลาดใจ เสียงคำรามที่น่าสะพรึงกลัวดังขึ้นจากที่ใกล้ ๆ
ปัง!
หลังจากนั้น ร่างสูงของจ้างซูกระโดดออกมาจากใต้พื้นที่รกร้าง ท่าทางราวกับวานร เนื้อตัวเต็มไปด้วยขนสีดำประหลาด เขี้ยวแหลมในปาก กรงเล็บคมกริบ ทั้งสองมือสองเท้าล้วนสะท้อนแสงเย็นเยียบ ทั่วทั้งร่างยังมีปราณปีศาจที่น่าสะพรึงกลัวของขอบเขตเทพยุทธ์อยู่ด้วย
ตู้ม!
ปีศาจวานรขนดำในขอบเขตเทพยุทธ์ที่ทั่วทั้งตัวเต็มไปด้วยปราณปีศาจปรากฏตัวขึ้น มันพุ่งตัวเข้ามาหาหนิงฝาน
“อันใดกัน”
หนิงฝานขมวดคิ้วเล็กน้อย ด้วยแสงศักดิ์สิทธิที่เปล่งประกายไปทั่วร่างของเขา ปีศาจวานรขนดำตัวนั้นก็ต้องทรุดตัวลงก่อนที่มันจะเข้าใกล้หนิงฝาน
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่หนิงฝานจะก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบ การเปลี่ยนแปลงที่น่ากลัวก็เกิดขึ้น!
กรร!!
เพียงชั่วพริบตา เสียงคำรามเสียดแก้วหูดังก้องมาจากทุกทิศทางเหนือดินแดนรกร้าง พวกปีศาจพุ่งตัวออกมาจากดินแดนรกร้างด้วยพลังงานปีศาจที่พลุ่งพล่าน!
หลายสิบตัว
หลายร้อยตัว
หลายพันตัว
จนถึงหลายหมื่นตัว
ปีศาจหลายหมื่นตัวโผล่ออกมาจากดินแดนรกร้างมารวมตัวกันอย่างหนาแน่น ในหมู่พวกมันมีทั้งร่างมนุษย์และร่างสัตว์ประหลาด รูปร่างหน้าตาแปลกประหลาดยิ่งนัก
และแต่ละตัวก็จะปล่อยปราณปีศาจออกมาเป็นระลอกคลื่น ระดับการบำเพ็ญที่ต่ำที่สุดคือขอบเขตปราชญ์ยุทธ์ และมีขอบเขตกึ่งเทพอยู่หลายสิบตัว
และที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกมันคือ ปีศาจรูปร่างคล้ายมนุษย์ที่มีร่างกายสูงใหญ่และดวงตาสีแดง และปราณที่เปล่งออกมาจากร่างกายของมันก็ได้ไปถึงขอบเขตเทพยุทธ์ที่แท้จริงแล้ว
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!
ทันใดนั้น ทั่วทั้งดินแดนรกร้าง รูปร่างมั่นคง ฝูงปีศาจโจมตีอย่างบ้าคลั่ง และมีพลังปีศาจแทรกซึมปกคลุมไปทั่ว
“ถุย! ขอบเขตเทพหนึ่งตน กับขอบเขตกึ่งเทพอีกไม่กี่สิบตน และยังมีปราชญ์ยุทธ์ของเขตเทพยุทธ์อีกหลายหมื่น!”
มองสถานการณ์อย่างนี้แล้ว หนิงฝานก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น
หากเขาถูกกำจัดออกไป ด้วยความแข็งแกร่งของปีศาจเหล่านี้ หากพวกมันออกไปสู่โลกภายนอก พวกมันจะสามารถกวาดล้างราชวงศ์เทพขนนกในปัจจุบันได้อย่างสมบูรณ์
“ผู้มาเยือนถ้ำปีศาจ จงตาย!”
ในฐานะปราชญ์ยุทธปีศาจจึงออกคำสั่งทันที
ตู้ม!!
หลังจากคำว่า ‘ตาย’ ดังขึ้น ปีศาจหลายหมื่นตัวเหล่านั้นก็เต้นอย่างบ้าคลั่ง ชักนำพลังปีศาจหมุนวนไปมา และพุ่งเข้าหาหนิงฝาน
“หึ!”
เมื่อเห็นอย่างนี้ หนิงฝานพลันแสยะยิ้มเยือกเย็น เขาดึงกระบี่เฉือนนภาออกมาทันที
ฉึบ!
หลังจากที่ดึงกระบี่ออกมา ปราณกระบี่ทำลายล้างโลกที่เป็นเหมือนทางช้างเผือก กวาดล้างปีศาจที่พุ่งเข้ามาเพียงกระบี่เดียว
ปัง! ปัง! ปัง!
เมื่อพลังงานของดาบกวาดไปทั่ว กลุ่มปีศาจที่วิ่งเข้ามา ไม่ว่าพวกมันจะอยู่ในขอบเขตปราชญ์ยุทธหรือขอบเขตกึ่งเทพ ต่างก็ถูกทำลายล้างจนเป็นเถ้าถ่าน
เพียงไม่กี่ลมหายใจ เหล่าปีศาจก็หายลับไป
ตู้ม!
ในท้ายที่สุด ปราณกระบี่ได้ฟันไปที่ปีศาจของขอบเขตเทพยุทธ์ตัวนั้น
ฉึบ!
เมื่อเห็นปราณกระบี่มาถึง ปราชญ์ยุทธปีศาจก็ส่งเสียงคำรามกึกก้องทันที กรงเล็บปีศาจก็ระเบิดเป็นแสงปีศาจขนาดมหึมา!
หึ ๆ!
กรงเล็บปีศาจและปราณกระบี่ปะทะกัน เปลวเพลิงปะทุขึ้นในทันใด แต่เพียงพริบตา กรงเล็บของปีศาจก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ
ตู้ม!
เสียงระเบิดเสียงหนึ่งดังขึ้น ปราชญ์ยุทธปีศาจถูกปราณกระบี่ฟันเข้าโดยตรงจนเลือดไหลไม่หยุด เขาได้รับบาดเจ็บไปทั้งตัว