ระบบล็อกอินสู่สวรรค์ [苟在女帝宫我举世无敌] – ตอนที่ 203 ทำลายจนหมดสิ้น โลกมนุษย์ที่สอง

ตอนที่ 203 ทำลายจนหมดสิ้น โลกมนุษย์ที่สอง

“อ๊าก!”

“ขั้นเจ็ดทัณฑ์ ล้วนเป็นขั้นเจ็ดทัณฑ์!”

“หึ! จะเป็นไปได้เช่นไร สองคนนั้นมิใช่ร่างจำแลงของเขารึ เหตุใดจึงเป็นขั้นเจ็ดทัณฑ์เช่นกัน”

เมื่อเห็นเช่นนั้น เทียนเสียและเหล่าผู้นำเผ่าบรรพกาลก็มีสีหน้าตื่นตระหนก เพราะถูกพลังบ่มเพาะขั้นเจ็ดทัณฑ์ของหนิงฝานทั้งสามคนที่ปะทุออกมาทำให้ตื่นตกใจ

แล้วเพียงชั่วอึดใจ ปราณกระบี่ทั้งสามดวงที่ออกมาจากร่างทั้งสามร่างของหนิงฝานก็ระเบิดออกอย่างแรง

ตู้มมมม!

หนิงฝานทั้งสามคนถือกระบี่เซียนเอาไว้ เมื่อกระบี่เซียนสับฟันออกไปก็กลายเป็นปราณกระบี่สามสายพุ่งตรงเข้าไปหาผู้นำเผ่าบรรพกาลทั้งสาม

ปัง! ปัง! ปัง!

ด้วยเสียงระเบิดทั้งสามเสียงนี้ แม้แต่เสียงอันน่าเวทนาของผู้นำเผ่าบรรพกาลทั้งสามคนยังไม่ทันจะได้ส่งเสียงร้อง ก็ถูกปราณกระบี่ของหนิงฝานตัดออกจนเลือดสาดกระเซ็นไปในอากาศ

“อ๊าก!”

“รีบลงมือ!”

“ฆ่าพวกมัน!”

เมื่อเห็นภาพฉากนี้แล้ว เทียนเสียและเหล่าผู้นำเผ่าบรรพกาลก็ร้องตะโกนออกมาด้วยความตกใจ จากนั้นเหล่ากองกำลังทหารเซียนก็ใช้ออกด้วยสุดยอดพลัง เคล็ดวิชาระดมโจมตีเข้าใส่หนิงฝานทั้งสามคน

ทว่าท่าทีของหนิงฝานทั้งสามกลับเย็นชามากขึ้น กระบี่เซียนทั้งสามตวัดฟันออกไป บังเกิดพลังทำลายล้างพุ่งเข้าใส่กลุ่มผู้คนอย่างอุกอาจ!

ปัง! ปัง! อ๊าก! อ๊าก!

ชั่วพริบตา หนิงฝานทั้งสามคนก็พุ่งทะยานเข้าใส่เหล่าเผ่าบรรพกาลราวกับหมาป่าไล่ล่าฝูงแกะ ตรงเข้าไปสังหารทันที แล้วเมื่อปราณกระบี่กวาดออกไปก็เกิดเสียงระเบิดและเสียงกรีดร้องอย่างน่าอนาถ เหล่าเซียนธุลีสีชาดเริ่มล้มลงราวกับใบไม้ร่วง

นอกจากเทียนเสียแล้ว ไม่ว่าจะเป็นขั้นหนึ่งทัณฑ์หรือหกทัณฑ์ก็มิอาจหลีกพ้นกระบี่แห่งการฆ่าฟันได้

เวลานี้เซียนธุลีสีชาดที่แข็งแกร่งมาตลอดในสายตาของผู้คนนับไม่ถ้วนก็ถูกจัดการราวกับถูกถอนวัชพืช แขนขาหัก ตัวขาดครึ่ง เลือดสาดกระเซ็น และกลิ่นคาวสนิมก็โชยคลุ้งไปทั่วทุกสารทิศ

“อ๊าก!”

“บัดซบ!”

“ไม่! เป็นไปไม่ได้!”

“เหตุใดจึงเป็นเช่นนี้!”

เมื่อมองเห็นผู้คนรอบตัวค่อย ๆ ล้มลงทีละคน เหล่าผู้นำและเทียนเสียต่างก็มีสีหน้าที่เต็มไปความหวาดกลัวและสิ้นหวัง

หากมีเพียงร่างหลักของหนิงฝานเพียงแค่ร่างเดียวที่เป็นขั้นเจ็ดทัณฑ์ เหล่าเซียนธุลีสีชาดที่อยู่ที่นี่กว่าสิบคนก็คงไม่ต้องเกรงกลัวสิ่งใด

แต่ผู้ใดจะคาดคิดว่า หนิงฝานจะสามารถจำแลงออกมาได้ถึงสองร่าง ซ้ำแล้วร่างจำแลงยังมีพลังเหมือนกับร่างหลักอีก ขั้นเจ็ดทัณฑ์หนึ่งคนกลายเป็นขั้นเจ็ดทัณฑ์สามคน สถานการณ์เช่นนี้ทำให้พวกเขาไม่มีวิธีที่จะต้านทานได้

อ๊าก! อ๊าก! อ๊าก!

เสียงกรีดร้องอันน่าเวทนาที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ และเพียงชั่วพริบตาเดียว เหล่าผู้นำเผ่าบรรพกาลก็ล้มลงไปมากกว่าครึ่ง

“อ๊าก!”

“รีบหนีเร็ว!”

“คนผู้นี้ต้องเป็นวิญญาณปีศาจแน่ ๆ”

จนถึงตอนนี้ เหล่าผู้นำเผ่าบรรพกาลที่เหลืออยู่ สูญเสียจิตวิญญาณในการต่อสู้ไปจนหมด ใบหน้าของทุกคนไม่หลงเหลือความเย่อหยิ่งและการดูถูกเหยียดหยามอีกต่อไป ตอนนี้เหลือเพียงความหวาดกลัวและความมึนงง

ฝูงชนกระจายตัวเพื่อหลบหนี โดยเฉพาะเทียนเสียที่เป็นคนแรกที่หลบหนีออกไปไกลมากที่สุด

แต่หนิงฝานจะสามารถปล่อยให้พวกเขาหนีไปได้อย่างไร?

พรึ่บ!

ร่างหลักของหนิงฝานและร่างจำแลงทั้งสองกลายเป็นลำแสงกระบี่พุ่งใส่ฝูงชนและตามฆ่าอย่างไร้ความปรานี

อ๊าก!

ผู้นำเผ่าสุนัขสวรรค์ ตาย!

ตู้ม!

ผู้นำเผ่าโลหิตสีเงิน ตาย!

ครืน!

ผู้นำเผ่าสายฟ้าอินทนิล ตาย!

ปัง!

ผู้นำเผ่าปีศาจกระทิงจอมพลัง ล้มลง!

และท้ายที่สุด ผู้นำเผ่าอาชูร่าที่ตกอยู่ในความหวาดกลัวก็ถูกปราณกระบี่ฟันจนตาย

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

หลังจากฆ่าเหล่าผู้นำเผ่าบรรพกาลจนหมด หนิงฝานกับร่างจำแลงทั้งสองก็หายวับไปไล่ล่าเทียนเสียต่อ

ร่างทั้งสามร่างยืนล้อมรอบตัวเทียนเสียทั้งสามมุม ในมือถือกระบี่อาบเลือดและค่อย ๆ ก้าวเข้าไปใกล้เทียนเสีย สายตาจับจ้องอีกฝ่ายอย่างเย็นชา

“ไม่!”

“อย่าฆ่าข้าเลย!”

“เผ่าสวรรค์ก็เป็นเผ่าพันธุ์ที่มาจากเผ่ามนุษย์ พวกเรายังคงมีต้นกำเนิดและบรรพบุรุษเดียวกัน!”

เมื่อเห็นหนิงฝานก้าวเข้ามาเรื่อย ๆ ใบหน้าของเทียนเสียก็ยิ่งเปี่ยมไปด้วยความหวาดผวา เขาร้องขึ้นพร้อมกับคุกเข่าลง ก้มกราบอย่างร้องขอความเมตตา

“ฮ่า ๆ! ตอนนี้ยอมรับแล้วหรือว่าตัวเองก็เป็นเผ่ามนุษย์?”

เห็นเช่นนั้น ใบหน้าของหนิงฝานเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย แล้วร่างหลักของหนิงฝานก็พูดขึ้นอย่างเย็นชา “น่าเสียดาย เผ่ามนุษย์ของข้ามิอาจยอมรับพวกที่ลืมกำพืดและทอดทิ้งเผ่าพันธุ์เดียวกันได้!”

“ตาย!”

สิ้นเสียงคำว่าตาย หนิงฝานทั้งสามคนก็ตวัดกระบี่ในมือออก คมกระบี่เย็นเยียบปลดปล่อยกลิ่นอายแห่งความตายออกมา

“อ๊าก! หนิงฝาน เหตุใดเจ้าถึงกล้าฆ่าข้า!?”

“ข้ามาจากโลกมนุษย์ที่สอง เป็นถึงผู้อาวุโสลำดับที่เจ็ดแห่งเผ่าสวรรค์ หากเจ้าฆ่าข้า เผ่าสวรรค์ไม่มีทางปล่อยเจ้าไปแน่ และจะไม่มีทางปล่อยเผ่ามนุษย์ทุกคนบนโลกมนุษย์นี้ไปด้วย!”

ท้ายที่สุด เทียนเสียที่แม้ว่าภายในจะอ่อนแอแต่ก็ทำท่าทีเป็นเข้มแข็ง นำเอาเผ่าสวรรค์ออกมาข่มขู่

ทว่าหนิงฝานกลับเหมือนไม่ได้ยินสิ่งใด เขาตวัดฟันกระบี่สามเล่มลงไปอย่างแรง

ปัง ปัง ปัง!

เมื่อกระบี่ทั้งสามเล่มสับฟันลงไป เนื้อหนังมังสาและจิตวิญญาณเซียนของเทียนเสียแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ

ด้วยการตกลงครั้งสุดท้ายของเทียนเสีย ภายในอากาศอันว่างเปล่าอย่างไรที่สิ้นสุดนี้ หลังจากนั้นความเงียบสงัดก็กลับคืนมา

ตู้ม!

แม้ท่ามกลางความว่างเปล่านี้จะเงียบสงัด แต่ภายในด่านสวรรค์เก้าชั้นฟ้ากลับระเบิดออกด้วยแรงอารมณ์

“ตายแล้ว! ตายหมดแล้ว!”

“เซียนธุลีสีชาดผู้แข็งแกร่งแห่งเผ่าบรรพกาลทั้งหมดถูกท่านหนิงฝานทำลายหมดแล้ว!”

“ฮ่า ๆ! ดีจริง ๆ ในที่สุดโลกมนุษย์ของข้าก็มีวันที่สงบสุขได้แล้ว!”

“นี่ล้วนเป็นเพราะท่านหนิงฝาน ไม่มีผู้ใดสามารถต่อกรกับท่านหนิงฝานได้อีกแล้ว!”

“ขอบพระคุณท่านหนิงฝานที่ฆ่าเผ่าบรรพกาลเพื่อโลกมนุษย์ของเรา!”

“…”

ภายในด่านสวรรค์เก้าชั้นฟ้าส่งเสียงร้องดังกึกก้องไปทั่ว ทุกคนล้วนแล้วแต่เอ่ยนามของหนิงฝาน แม้ว่าข่าวนี้จะถูกส่งไปยังโลกมนุษย์แล้ว แต่เหล่าผู้คนก็ยังคงพูดกันไม่รู้จบ

แต่ยามนี้หนิงฝานกลับไม่ได้สนใจเสียงดังภายในด่านสวรรค์เก้าชั้นฟ้า กลับกัน เขามองไปยังเทียนเสียที่ตายตกไปแล้ว ก่อนจะหวนนึกถึงคำพูดสุดท้ายของอีกฝ่ายก่อนที่จะตาย

โลกมนุษย์ที่สอง…

เผ่าสวรรค์!

เทียนเสียกล่าวเช่นนั้น เผ่าสวรรค์จะต้องเป็นภัยคุกคามอย่างใหญ่หลวงเป็นแน่!

พรึ่บ!

นึกถึงตรงนี้แล้ว เขาก็ยื่นมือออกไปเพื่อหลอมรวมร่างกายและจิตวิญญาณเซียนของเทียนเสีย เพราะต้องการทำความเข้าใจถึงเผ่าสวรรค์และโลกมนุษย์ที่สองที่อีกฝ่ายพูดถึง

พรึ่บ!

เมื่อร่างกายและจิตวิญญาณเซียนของเทียนเสียถูกหลอมรวม ความทรงจำและข้อมูลต่าง ๆ ในตอนที่เขามีชีวิตอยู่ ภาพพวกนั้นปรากฏขึ้นในหัวของหนิงฝานราวกับเขานั่งอยู่บนหลังม้าและรับชมอย่างเพลิดเพลิน

จากความทรงจำทั้งหมดของเทียนเสีย

ย้อนกลับไปยังสมัยโบราณเมื่อล้านปีก่อน เพื่อหลีกเลี่ยงจากทัณฑ์พิบัติเซียน เผ่าราชันบรรพกาลทั้งสิบเผ่าใหญ่ร่วมมือกันตัดขาดดินแดนโลกมนุษย์ออกไปถึงครึ่งหนึ่ง และหนีมายังโลกมนุษย์

ทว่าเผ่าราชันบรรพกาลทั้งสิบเผ่าใหญ่นี้มิได้เพียงเร่ร่อนไปทั่วเหมือนกับเหล่าเผ่าบรรพกาลเผ่าอื่น ๆ แต่กลับสร้างโลกมนุษย์ที่สองขึ้นซึ่งอยู่ไม่ไกลจากดินแดนของโลกมนุษย์มากนัก

และล้านปีมานี้ก็มีเผ่าบรรพกาลเผ่าเล็ก ๆ มากมายที่ยอมเข้าร่วมกับโลกมนุษย์ที่สอง ในวันนี้จากการพัฒนามาตลอดล้านปี โลกมนุษย์ที่สองแข็งแกร่งมากกว่าโลกมนุษย์เดิมเป็นอย่างมาก

ถึงขั้นว่าเหล่าผู้นำเผ่าบรรพกาลยอมจ่ายให้เทียนเสียไปมาก เพื่อเชิญอีกฝ่ายมาจากโลกมนุษย์ที่สองนี้

“โลกมนุษย์ที่สอง”

“เผ่าสวรรค์”

“เผ่าราชันบรรพกาลทั้งสิบเผ่าใหญ่”

เวลานี้ สีหน้าของหนิงฝานหนักอึ้งขึ้นมาอีกครั้ง

ในความทรงจำของเทียนเสีย แม้ว่าพลังฟ้าดินของโลกมนุษย์ที่สองนั้นจะแข็งแกร่งมาก แต่โดยเนื้อแท้แล้ว กลับเป็นเหมือนโลกใบเล็ก ๆ ของเหล่าเผ่าบรรพกาล พลังต้นกำเนิดไม่อาจอุบัติขึ้นมาใหม่ได้ แม้ล้านปีมานี้ โลกมนุษย์ที่สองจะไม่ได้หยุดควบรวมเหล่าเผ่าพันธุ์อื่นจากโลกใบเล็กอื่น ๆ เพื่อเพิ่มพลังต้นกำเนิด แต่พลังต้นกำเนิดเดิมก็ยังคงลดลงทุกวัน

แน่นอนว่าก่อนที่ทัณฑ์พิบัติเซียนจะมาถึง โลกมนุษย์ที่สองย่อมต้องมาแย่งชิงพลังต้นกำเนิดของโลกมนุษย์เดิมไปแน่!

“โลกมนุษย์ที่สอง”

หลังจากคิดทบทวนอีกครั้ง เขาก็ตัดสินใจได้ในทันที

ตอนนี้เขามีทักษะปราณผันไตรวิสุทธ์แล้ว ร่างจำแลงทั้งสองล้วนเป็นเหมือนร่างหลักอย่างมิต้องสงสัย ร่างหลักจะต้องอยู่ที่โลกมนุษย์เพื่อฝึกฝน หนึ่งในร่างจำแลงจะต้องคอยปกป้องดูแลด่านสวรรค์เก้าชั้นฟ้า และร่างจำแลงอีกร่างก็สามารถไปยังโลกมนุษย์ที่สองได้

หากเขาสามารถจัดการกับอันตรายที่ซ่อนอยู่ได้คงจะดีที่สุด พอตัดสินใจได้แล้ว ชายหนุ่มก็ไม่คิดรีรออีก

หนิงฝานร่างหลักหันมองไปยังหนิงฝานที่อยู่ในชุดคลุมสีดำ

หนิงฝานในชุดคลุมสีดำพยักหน้า เขาใช้เคล็ดแปลงร่างเทพปีศาจ แปลงร่างเป็นเทียนเสีย และเก็บเตาหลอมสวรรค์ของเทียนเสียไป จากนั้นก็นั่งรถม้าเก้ามังกรที่อีกฝ่ายนั่งมาในตอนแรกตามความทรงจำของเทียนเสียและตรงไปยังโลกมนุษย์ที่สอง