ตอนที่333 สังคมชนชั้น
กาลเวลาผ่านไปอย่างช้าๆในหมู่บ้านชาวประมง จนเป็นเวลา1เดือน ที่หลีหยุนหมู่ได้อาศัยอยู่ที่นี่ก็ผ่านไป
หากกลุ่มของเขาต้องการที่จะไปยังเกาะบลูมูน พวกเขาจะต้องได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้ใช้พลังที่เก่งกาจในโลกนี้ให้ได้สะก่อน ซึ่งก็คือตราผู้ใช้พลังของที่นี่
เพราะถ้าหากเป็นเพียงผู้ใช้พลังธรรมดาจะไม่สามารถมีสิทธิ์ที่จะเข้าไปทำอะไรได้สักอย่างในโลกใบนี้ เขาต้องได้รับการเลื่อนขั้นให้เป็นระดับเก่งกาจก่อนถึงจะสามารถทำได้
กลุ่มของหลีหยุนหมู่ทั้งสามก็ยังคนรอต่อไปอย่างอดทน ยังมีเวลาเหลืออีก1เดือนก่อนที่ศาลากลางบลูมูนจะทดสอบว่าใครจะสามารถเป็นผู้ใช้พลังที่เก่งกาจได้
รอบๆบริเวณน่านน้ำไม่ได้มีหมู่บ้านชาวประมงนี้เท่านั้น ยังมีทั้งหมดคือ4ทิศ ซึ่งที่หมู่บ้านนี้คือทางตอนเหนือ ก็ยังเหลือ ทิศออก ทิศตก ทิศใต้
ท่ามกลาง4หมู่บ้านนี้ สิ่งที่ทรงพลังที่สุดก็คือความแข็งแกร่ง
นอกเหนือจากเกาะใหญ่แล้ว ที่กลางเกาะก็ยังมีหมู่บ้านเล็กๆอีกที่ชื่อว่า เมืองมังกร จากที่ชาวประมงบอกว่า พวกคนที่อาศัยในเมืองมังกรนี้เป็นคนระดับสูงมากหากเทียบกับชาวประมงที่อยู่จุดต่ำท้ายตาราง
ส่วนใหญ่พวกที่สามารถเข้าไปอยู่ในเมืองมังกรได้มักจะเป็นชาวประมงกลุ่มใหญ่ๆของเกาะทั้ง4 ที่ได้เก็บสมบัติไว้มากมายจนรวยมั่งคั่ง
และนอกจากนั้นยังมีบุคคลนอกที่มั่งคั่งเหมือนกันแล้วได้ย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองมังกรอีกด้วย
กล่าวได้เลยว่าพวกที่อาศัยอยู่ในเมืองมังกรนั้นมีแต่พวกคนรวยที่ใช้ชีวิตกันอย่างสุขสบาย
เมืองมังกรนั้นมีพื้นที่ที่ใหญ่มากซึ่งสามารถปลูกพืชที่แพงๆได้อีกมากมาย
หากชาวประมงรอบๆต้องการจะทานผักและผลไม้เหล่านั้นต้องใช้อาหารทะเลไปแลกเป็นจำนวนมาก เพราะบริเวณนี้มีแต่เกาะและทะเล ดังนั้นอาหารบนดินจึงมีราคาสูง
เมืองมังกรนี้มีผู้คนมาแล้วก็ไปอยู่มากมาย และส่วนใหญ่ที่มาก็จะมายังวิหารกลางเพื่อที่จะมาเรียนรู้ทักษะการต่อสู้ ซึ่งมันก็เหมือนสมาคมผู้ใช้พลังที่โลกของหลีหยุนหมู่
วิหารกลางแห่งการเรียนรู้ทักษะนี้จะมีเหล่าผู้ใช้พลังที่เก่งกาจประจำอยู่คอยเป็นอาจารย์สอนทักษะให้
ใช่แล้ว ที่วิหารกลางนี้ไม่ใช่ที่สำหรับให้เหล่าผู้ใช้พลังที่เก่งกาจไปเรียนรู้ทักษะ แต่ให้สำหรับชาวประมงที่ต้องการจะเรียนรู้ทักษะการต่อสู้
ในไม่นาน ภายในเวลาสิบวันหลีหยุนหมู่ก็เข้าใจว่าคนธรรมดาในโลกจริงนั้น อยู่ในระดับที่ต่ำที่สุด
ในกลุ่มชนชั้นล่างสุดนั้นต้องทำงานหนักเพื่อแลกอาหารและเสื้อผ้าสวมใส่
ส่วนระดับสูงขึ้นมาก็เป็นพวกพลเรือน ข้าราชการ ที่มีฐานะและอำนาจ
ส่วนพวกคนรับใช้นั้นก็ไม่ต่างกับทาสในโลกของหลีหยุนหมู่
พลเรือนนั้นเป็นระดับธรรมดาเช่นเดียวกับชาวประมง ซึ่งไม่มีอะไรจะอธิบายความอ่อนแอก็เทียบเท่ากับตัวมดและตุ่นเท่านั้น
สำหรับพวกชนชั้นกลางจะสูงกว่าเหล่าพลเรือน เพราะพวกเขาจะมีสิทธิมากกว่า
หากคนในระดับพลเรือนถูกฆ่าตายนั้นก็จะมีการให้ความสนใจในการจับกุมผู้ทำผิดมาก แต่ระดับล่างก็จะถูกการเฉยเมย
ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นคนรับใช้หรือพลเรือนก็จะมีเป้าหมายเดียวกันก็คือดิ้นรนเพื่อเข้าสู้ชนชั้นกลางให้ได้
ข้อกำหนดในการเข้าชนชั้นกลางได้นั้นก็คือต้องมีทรัพย์เงินทอง
จำนวนเงินที่ต้องใช้ก็คือ10000เหรียญทรายเงิน และมีความแข็งแกร่งพอตัว ต้องมีทักษะการต่อสู้อย่างน้อย สองทักษะ
อาจกล่าวได้เลยว่าการที่จะก้าวเข้ามาเป็นชนชั้นกลางได้สำหรับพวกคนใช้นั้น ต้องฝึกฝนจนแข็งแกร่งถึงจะได้เลื่อนระดับขึ้นมา
สำหรับขั้นที่สูงกว่านั้นคือขั้นที่เหล่าคนชั้นกลางอยากจะได้ โดยมีข้อกำหนดคือต้องมีทรัพย์สินกว่า 1 ล้านเหรียญ
ผู้คนที่กลายเป็นชนชั้นสูงได้นั้นก็จะมีอำนาจมากในโลกจริง
ถ้าหากกลายเป้นชนชั้นสูงที่มีเงิน1ล้านแล้วก็จะสามารถตั้งกลุ่มขึ้นมาได้
และเมื่อสร้างกลุ่มของตนเองขึ้นมาแล้วก็สามารถมีกองกำลังติดอาวุธไดด้วย
ดังนั้นอำนาจในโลกจริงนั้นขึ้นอยู่กับความมั่งคั่ง และพรรคพวก และกำลังที่มี
