ตอนที่360 โชคชะตา
“มันหายากมากเลยนะที่จะเจอคนที่ขายของอย่างจริงใจแบบนี้ ถ้างั้นข้าขอซื้อเมล็ดพลัง 9เม็ดละกัน”
หลีหยุนหมู่ตัดสินใจอย่างไม่ลังเลที่จะมอบ 2600 ค่าสนับสนุนให้หวังหู
โดยปกติแล้วหลีหยุนหมู่ไม่ได้ตั้งใจจะเข้ามาช้อปปิ้งเท่านั้น แต่เขาต้องการที่จะสร้างมิตรภาพด้วย ดังนั้นเขาจึงยอมจ่าย
“ให้ผมพูดตรงๆเลยนะพี่หยุนหมู่ ขอบคุณมากๆที่ช่วยซื้อของของผม ถ้าหากผมไม่ร้อนเงินช่วงนี้ผมคงไม่เอาของพวกนี้ออกมาขายแน่ๆ”
หวังหูเองก็ไม่อยากจะขายเมล็ดพลังเหมือนกันเพราะมันช่วยให้เก่งขึ้นได้อย่างมาก แต่ว่าหวังหูก็กำลังประสบปัญหาเหมือนกันดังนั้น นี่จึงเป็นบุณคุญอย่างมากที่หลีหยุนหมู่มาช่วยซื้อเอาไว้
“ถ้าเกิดมีปัญหาอะไร ติดต่อผมได้เสมอนะ” หลังจากที่เขาขายของให้แก่หลีหยุนหมู่เสร็จเขาก็รีบบอกลาหลีหยุนหมู่และจากไปอย่างรวดเร็ว
หลีหยุนหมู่ก็ได้รับช่องทางการติดต่อหวังหูมา และเมื่อก้มลงไปดูเขาก็ต้องตกใจมาก เพราะหวังหูเองก็ไม่ใช่ขี้ๆเลย เขาเป็นคนที่แข็งแกร่งมากคนนึง
เขาไม่ต่างกับการเป็นผู้ใช้พลังที่เก่งกาจเลย
ในนามบัตรนั้นเขียนไว้ว่าหวังหูเปิดจุดพลังไปแล้ว 102 จุด นั่นก็หมายความว่าร่างกายเปล่าๆของเขามีความแข็งแกร่งอยู่ที่ 68 วัว
เมื่อหลีหยุนหมู่เห็นแบบนี้ก็สะพรึงไปชั่วครู่
ว่าแต่คนระดับเขาทำไมถึงรีบร้อนรีบใช้เงินอะไรขนาดนั้น ถ้าหากเขาเปิดจุดพลังอีก 6 จุดก็ครบ 108แล้ว ซึ่งร่างกายของเขาก็แข็งแกร่งมากกว่าวัว 50ตัวอยู่แล้วด้วย คนระดับนี้หากเทียบกับที่โลกเดิมของหลีหยุนหมู่ ก็จัดได้ว่าเป็นเซียนเลยนะ
แต่นี่ก็ทำให้เข้าใจดีเลยว่า ทำไมตอนหวังหูพูดว่าร้านอื่นขายของปลอมหลอกเด็กใหม่นั้น ทำไมร้านอื่นไม่มีใครกล้าเถียงอะไรเลย
เมื่อหลีหยุนหมู่เดินดูร้านอื่นๆต่อไป เขาก็ไม่มีอะไรที่ต้องการแล้วในตอนนี้
แต่มีร้านนึงที่แตกต่างจากร้านอื่น คนขายสวมใส่เสื้อคลุมสีดำพร้อมกับหน้ากากดำ และไม่พูดอะไรเลย
เขาไม่แม้แต่จะดึงดูดลูกค้าที่เดินผ่านเลยแม้แต่นิดเดียว
และหลีหยุนหมู่ก็คิดว่าร้านนี้แหละที่ไม่ธรรมดา
แต่นี่ก็ไม่สำคัญเท่าไหร่เพราะที่ลีหยุนหมู่สนใจคือ หนังสือมากมายที่ถูกวางขายอยู่ เพราะมันเป็นเคล็ดลับทักษะสกิลต่างๆ
เมื่อหลีหยุนหมู่เห็นแบบนี้แล้วก็งงมาก เพราะว่าไม่เคยมีใครเอาทักษะสกิลมาขายแบบนี้มาก่อน เพราะเพียงแค่มีของพวกนี้ก็สามารถเผยแพร่และก่อตั้งนิกายของตัวเองได้แล้ว มันจึงเป็นของที่ไม่มีใครเอามาขาย
หลังจากที่หลีหยุนหมู่ดูตำราพวกนี้อย่างละเอียด เขาก็ต้องตะลึงจนเก็บอาการไม่อยู่ เมื่อคนขายเงยหน้ามองหลีหยุนหมู่
มันเป็นดวงตาที่สวยงามมาก สวยจนน่าหลงใหลสุดๆ
หลีหยุนหมู่ไม่เคยตะลึงกับสาวคนไหนแบบนี้มาก่อนไม่ว่าจะเป็น หลินหลี่ หลิวโง่วจี๋ ไหยื่อ ฉีเขียนชือ
หลีหยุนหมู่ตะลึงจนทำตัวเสียมารยาทไป เขาคิดในใจเลยว่าผู้หญิงใส่ชุดคลุมดำนี่แหละคือเนื้อคู่ของเขา
“เจ้าต้องการหนังสือหรือคนขาย?” เธอถามมาในทันทีด้วยน้ำเสียงที่โกรธ
และด้วยความไม่ได้ตั้งตัวแบบนี้หลีหยุนหมู่ก็พูดอะไรไปเรื่อยเปื่อย “หนังสือนี่ราคาเท่าไหร่หรอ คนขายด้วย?”
หญิงสาวก็โกรธมาก “หนังสือหน่ะซื้อได้ แต่คนซื้อไม่ได้เว้ย!”
คำตอบของหญิงสาวคนนี้ที่พูดอย่างโมโหและเสียงดังก็ทำให้คนอื่นรอบๆต้องขำ
“ฮ่าๆ เจ้าเด็กใหม่นี่อยากได้สาวชุดดำอย่างงั้นเรอะ?”
“แม้ว่าเขาจะรวยมาจากไหนไม่รู้ แต่เขาก็ซื้อเธอไม่ได้หรอกเนอะ ฮ่าๆ”
