ตอนที่ 2727 ทะเลสาบสะเก็ดดาว
หมู่เขาไร้ขอบเขต
แต่ปลายทางแนวเขานั้นกลับมีประกายดาราทั่วฟ้า อบอวลประหนึ่งภาพฝัน บังฟ้าคลุมตะวัน เกิดเป็นภาพปฐมกาลดุจแดนแรกกำเนิด
นัยน์ตาหลินสวินวาววาบขึ้นมา
ลำบากหามาหลายเดือน ในที่สุดตอนนี้ก็เห็นความหวังบ้างแล้ว
จากบันทึกในม้วนหยก ‘เทือกเขาสะเก็ดดาว’ แห่งโลกชางถูนี้ จากอดีตถึงปัจจุบันมีผู้ฝึกปราณนับไม่ถ้วนมาเสาะหา
แต่ล้วนหายไปอย่างแปลกประหลาดโดยไม่มีข้อยกเว้น
กระทั่งอาณาเขตของเทือกเขาสะเก็ดดาวกลายเป็นสถานที่ต้องห้ามแห่งหนึ่ง
แต่สำหรับหลินสวินกับโม่หลันซานแล้ว แน่นอนว่าไม่มีทางกลัวเรื่องพวกนี้
“ไป พวกเราไปดูกัน”
โม่หลันซานนำทางไปเบื้องหน้า
เมื่อเข้าใกล้สถานที่ซึ่งประกายดาราอบอวลนั้น ฟ้าดินพลันเปลี่ยนไป คล้ายมาถึงยุคดึกดำบรรพ์เมื่อนานมาแล้วในครู่เดียว
บนพื้นมีสะเก็ดดาวมากมาย ไม่รู้ว่าหล่นมาที่นี่ได้อย่างไร ยังมีหลุมลึกอีกมาก ล้วนเกิดจากดวงดาวนอกโลกที่ร่วงลงมา
ทุกหนแห่งมีหมอกควันพวยพุ่งเป็นระลอก นั่นคือประกายดาราหลากสี เต็มไปด้วยปราณห้าธาตุที่บริสุทธิ์หนาแน่นหาใดเปรียบ เข้มข้นจนน่ากลัว
หากฝึกปราณอยู่ที่นี่ผลประโยชน์คงมากเกินไปจริงๆ
ถ้าไม่ได้มาเพื่อเสาะหาพลังระเบียบ หลินสวินคงอยากเก็บตัวที่นี่ช่วงหนึ่ง ดูดซับปราณห้าธาตุที่นี่ให้พอใจ หลอมชำระกายมรรคสักหน่อย
“ที่แท้เป็นเช่นนี้ ที่นี่เต็มไปด้วยพลังแห่งกาลเวลา ทำให้บริเวณนี้ประดุจย้อนกลับไปยังยุคโบราณ เกิดเป็นภาพปฐมกาลแรกกำเนิด”
โม่หลันซานมองปริศนาบางส่วนของพื้นที่แถบนี้ออก รู้สึกผิดคาดอย่างอดไม่ได้
ด้วยอิทธิพลของพลังเวลาทำให้ที่นี่เปลี่ยนเป็นกว้างใหญ่หาใดเปรียบ ใหญ่กว่าฟ้าดาราแห่งหนึ่ง มีสะเก็ดดาวแตกหักกระจายอยู่ทั่ว
หลินสวินอดไหวหวั่นไม่ได้ สัมผัสได้ถึงความไม่ธรรมดาของฟ้าดินแถบนี้เช่นกัน
“ข้าสงสัยว่าที่นี่มีโอกาสสร้างบ่อเกิดแรกกำเนิดขึ้นมาใหม่สูงมาก หากเป็นเช่นนี้ก็ฉวยโอกาสเก็บบ่อเกิดแรกกำเนิดนี่ไปหลอมได้”
โม่หลันซานพูดถึงตรงนี้แล้วทำให้หลินสวินใจเต้น
ภารกิจเก้าดาราในเรือนสมบัติสวรรค์แห่งหอแรกมายา ก็มีภารกิจหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับการเก็บบ่อเกิดแรกกำเนิด!
‘หากเป็นเช่นนี้ ต่อให้ไม่อาจเก็บพลังระเบียบระดับสวรรค์ขั้นหกขึ้นไปได้ แค่เก็บบ่อเกิดแรกกำเนิดนี้ไปก็ทำภารกิจเก้าดาราอีกชิ้นหนึ่งได้สำเร็จเช่นกัน…’
หลินสวินนึกถึงตรงนี้แล้วฮึกเหิมขึ้นมา
ชิ้ง! ชิ้ง! ชิ้ง!
เมื่อทั้งสองคนเดินไปข้างหน้า เสียงกระบี่ครวญสะท้านฟ้าสะเทือนดินพลันดังมาแต่ไกล
ไม่นานทะเลสาบแห่งหนึ่งสะท้อนเข้าสู่สายตาพวกเขา ปราณกระบี่พวยพุ่งขึ้นมาจากทะเลสาบ เจิดจรัสเฉียบคม พาให้ใจคนหวาดหวั่น
เมื่อมองทะเลสาบกว้างใหญ่นั้นอีกครั้ง ถึงกับมีคลื่นโถมโอฬารที่วิวัฒน์จากประกายดาราสีเงินเข้ม ในความรางเลือนเห็นได้ว่ามีดวงดาวนับไม่ถ้วนม้วนซัดอยู่ในน้ำทะเลสาบ แผ่คลื่นพลังระเบียบเยียบเย็นเสียดกระดูกออกมาเป็นระลอก
ภาพนี้ทำให้ระดับอมตะขั้นดับเทพอย่างโม่หลันซานตกตะลึงจนกล่าวว่า “หากข้าเดาไม่ผิด ก้นทะเลสาบกว้างใหญ่นี้เป็นไปได้สูงว่าอาจมีพลังระเบียบอยู่ ทั้งระดับยังสูงมากด้วย!”
หลินสวินกล่าวอย่างอึ้งงัน “นี่ไม่ได้หมายความว่านอกจากพลังบ่อเกิดแรกกำเนิดแล้ว ยังเก็บเกี่ยวพลังระเบียบสายหนึ่งได้ด้วยหรือ”
โม่หลันซานยิ้มกล่าว “รอเจ้าก้าวสู่ระดับอมตะแล้วจะเข้าใจ เมื่อบ่อเกิดแรกกำเนิดของโลกแห่งหนึ่งก่อเกิดขึ้น มักจะมีพลังระเบียบเกิดขึ้นด้วย ครั้งนี้พวกเรามาได้ถูกเวลามาก สบโอกาสทองเข้าพอดี ไม่อย่างนั้นหากรอบ่อเกิดแรกกำเนิดวิวัฒน์เป็นโครงโลกหล้า พลังต้นกำเนิดของมันก็จะเปลี่ยนเป็นพลังมหามรรคของโลกแห่งหนึ่ง ถ้าเป็นเช่นนั้นก็ไม่มีมูลค่าเท่าไหร่แล้ว”
หลินสวินตื่นเต้นดีใจพลางกล่าว “ที่แท้เป็นเช่นนี้”
โม่หลันซานเก็บรอยยิ้มแล้วกล่าวเคร่งขรึม “หลินสวิน เรื่องนี้ข้าไม่อาจแทรกแซง ทุกอย่างล้วนต้องพึ่งพาตัวเอง เจ้าอยากให้ข้าช่วยเจ้าก็ได้ แต่นี่ก็หมายความว่าภารกิจเก้าดาราที่เจ้ารับมาถือว่าล้มเหลว”
นี่เห็นได้ว่าไม่รักษาน้ำใจนัก
แต่นี่ก็คือกฎของลัทธิแรกกำเนิด ภารกิจเก้าดาราต้องให้ศิษย์ทำสำเร็จด้วยตัวเอง!
“ผู้อาวุโสวางใจ”
หลินสวินพูดพลางเคลื่อนสายตามองทะเลสาบที่ประกายดาราอบอวล ปราณกระบี่พลุ่งพล่านนั่น
ฟุ่บ!
เขาลงมือโดยไม่รอช้า หุบเหวหนึ่งควบรวมออกมาจากกลางฝ่ามือ ลึกล้ำยากหยั่งถึง พลังกลืนกินน่าหวาดหวั่นแผ่อบอวล จมหายไปในทะเลสาบนั้นดังตึง ก่อให้เกิดคลื่นยักษ์ร้ายกาจ
ฉึบ!
เมื่อน้ำทะเลสาบที่อัดแน่นด้วยกลิ่นอายเยียบเย็นคมกริบนั้นสาดลงไปริมทะเลสาบ พื้นดินและห้วงอากาศใกล้เคียงล้วนถูกตัดเป็นรอยแยกนับไม่ถ้วนเหมือนใยแมงมุม
หลินสวินไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้ เมื่อเหวลึกหมุนวนม้วนกลืนก็แทบพลิกทะเลสาบแห่งนี้จนปั่นป่วน นี่คือการยั่วยุอย่างรุนแรง
ตูม!
ทะเลสาบพลุ่งพล่าน เกิดคลื่นระเบียบมากมายในครู่เดียว ยังมีพลังระเบียบลึกลับพุ่งออกมา กลายเป็นร่างวิญญาณชวนประหวั่น
‘ระเบียบเผยวิญญาณ ควบรวมเป็นรูปร่าง เป็นพลังระเบียบระดับสวรรค์ดังคาด ทั้งระดับยังเหนือกว่าขั้นหกด้วย’
โม่หลันซานเห็นภาพนี้แต่ไกล เขาคาดหวังอยู่บ้างอย่างอดไม่ได้ หลินสวินจะใช้วิธีใดในการกำราบพลังระเบียบระดับนี้
ต้องรู้ว่าต่อให้ระดับอมตะลงมือ ก็ต้องพึ่งพาสมบัติลับระเบียบมากำราบอยู่บ่อยครั้ง ไม่อย่างนั้นคงไม่มีทางเป็นคู่ต่อสู้ของพลังระเบียบระดับสวรรค์ขั้นหกได้แต่แรก
พลังระเบียบในทะเลสาบม้วนซัด ควบรวมเป็นเงาร่างสายหนึ่ง รวมตัวจากประกายดาราหนาทึบ หลอมสิ่งมีชีวิตร่างคนตนหนึ่งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เปล่งแสงสว่างเรืองรอง
ความน่ากลัวของกลิ่นอายทำให้ฟ้าดินแถบนี้สั่นสะเทือน
ชิ้ง!
หลินสวินไม่พูดมากความ เรียกเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งออกมาเพียงชั่วเงื้อมือ เมื่อมาถึงระดับเขาตอนนี้ ระดับมกุฎบรรพจารย์ไร้คู่ต่อกร เพียงโจมตีง่ายๆ ก็กร้าวแกร่งน่ากลัวถึงที่สุด
ยิ่งไปกว่านั้น ในเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งยังมีระเบียบนิพพานอยู่ สามารถต้านพลังระเบียบที่นี่ได้
โครม!
สิ่งมีชีวิตร่างคนนั้นล้มลงอย่างรวดเร็ว ถูกเฉือนจนแหลกละเอียดแล้ว
แต่ไม่นานเมื่อทะเลสาบมหึมานั่นโหมกระหน่ำ เงาร่างสิ่งมีชีวิตสิบกว่าตัวพุ่งออกมาอย่างต่อเนื่อง รูปร่างแปลกประหลาดราวกับเทพมาร
แต่ละตัวล้วนแผ่คลื่นพลังระเบียบชวนตะลึง กลิ่นอายน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง
ขณะเดียวกันหลินสวินก็เคลื่อนไหวแล้ว ทะยานอากาศมาอยู่บนทะเลสาบ
เขาเค้นมรรควิถีแห่งตน ควบคุมเตากระบี่ไร้ก้นบึ้ง ก่อให้เกิดแสงมรรคนับหมื่นแสน ทำการกำราบ พลังนั้นแข็งแกร่งเกินไปแล้ว ยังมาพร้อมคลื่นพลังระเบียบนิพพานด้วย กำราบพลังระเบียบของสิ่งมีชีวิตสิบกว่าตัวนั้นได้อย่างสมบูรณ์
ไม่ต้องสงสัยแม้แต่น้อย นี่คือผลลัพธ์แห่งภัยพิบัติคราหนึ่ง แม้สิ่งมีชีวิตสิบกว่าตัวนั้นแข็งแกร่งมาก แต่หลังจากถูกกำราบพลังระเบียบบนตัวแล้วก็ไม่มีภัยคุกคามโดยสิ้นเชิง
ปัง!
พวกมันล้วนร่างระเบิดแหลกแทบทันที ไม่อาจยืนหยัดได้นานเท่าไหร่ ทั้งตัวล้วนถูกทำลาย
ทะเลสาบกว้างใหญ่กลับมาเงียบสงบในพริบตา มีเพียงประกายดาราม้วนซัด
ห่างออกไปโม่หลันซานที่เห็นภาพนี้อยู่ในสายตาอดตะลึงไม่ได้
เขาไม่รู้ว่าหลินสวินมีระเบียบนิพพาน แต่กลับชี้ชัดได้ว่าเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งที่หลินสวินครอบครอง มีโอกาสสูงว่าเป็นสมบัติลับระเบียบอย่างหนึ่งซึ่งกำราบพลังระเบียบที่นี่ได้!
“ยังไม่ออกมาอีก?”
บนท้องฟ้าเหนือทะเลสาบ หลินสวินตวาดลั่นคราหนึ่ง กระแทกเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งลงไปทั้งอย่างนั้น ทำการกำราบโดยตรง
กลางทะเลสาบมีคลื่นซัดสาดทันที ประกายดาราโหมกระหน่ำ สะเก็ดดาวนับไม่ถ้วนเผยปรากฏ คลื่นระเบียบชวนประหวั่นพลุ่งพล่านขึ้นมาราวภูเขาไฟระเบิด ปลดปล่อยออกมาจากส่วนลึกของทะเลสาบ
จากนั้น…
ฟุ่บ!
รุ้งร่ายสายหนึ่งตัดผ่านอากาศ กระบี่มรรคที่ประกายดาราเอ่อล้นเล่มหนึ่งพุ่งขึ้นมาจากทะเลสาบ ทะยานสู่ฟ้าสูง ถึงกับคิดหนีไปทั้งอย่างนั้น
เตากระบี่ไร้ก้นบึ้งปลดปล่อยแสงมรรคชวนประหวั่น กดกำราบกลางอากาศ แม้แต่ระเบียบนิพพานยังถูกหลอม เคลื่อนคล้อยตรงปากกระถาง ออกโจมตีด้วยตัวเอง
ก่อนหน้านี้ระเบียบนิพพานก็เคยกำราบพลังระเบียบด้วยตัวเองไม่น้อย เรื่องพวกนี้ไม่ได้เกิดขึ้นแค่ครั้งเดียว หลินสวินไม่แปลกใจแล้ว
ตึง!
กระบี่มรรคที่ประกายดาราพลุ่งพล่านเล่มนั้นดิ้นรนอย่างรุนแรง พุ่งปะทะเตากระบี่ คิดจะหนีไป
แต่มีระเบียบนิพพานกำราบอยู่ ไม่ว่ากระบี่มรรคเล่มนี้ดิ้นรนอย่างไรก็เปล่าประโยชน์ ไม่นานก็ถูกกำราบจนไม่อาจขยับเขยื้อน ถูกสยบเข้าไปในเตากระบี่ไร้ก้นบึ้ง
กระบี่มรรคเล่มนี้ แน่นอนว่าเป็นร่างต้นของพลังระเบียบซึ่งเกิดขึ้นที่นี่
“นี่…” โม่หลันซานที่อยู่ห่างไปพลันตาลาย มีความรู้สึกว่าไม่ทันตั้งตัว
เดิมทีในการคาดเดาของเขา หลินสวินอยากกำราบพลังระเบียบของที่แห่งนี้ เกรงว่าคงต้องจ่ายค่าตอบแทนบางส่วน ถึงขั้นว่าอาจเจออันตรายบางอย่าง
ใครจะคิดว่าเพียงชั่วขณะ หลินสวินก็กำราบพลังระเบียบนั้นได้อย่างง่ายดาย หมดจดชัดเจน สำเร็จเสร็จสิ้นเพียงหนึ่งลมหายใจ มือไม้คล่องแคล่วหาใดเปรียบ
แค่มองก็รู้ว่าไม่ใช่ครั้งแรกที่ทำเช่นนี้
‘พลังระเบียบที่เจ้าหมอนี่ใช้ เกรงว่าคงเป็นระดับสวรรค์ขั้นเก้าที่ยากพบเห็นแน่…’
โม่หลันซานแอบกล่าว
ตัวเขาเป็นผู้อาวุโสของยอดเขาที่เก้าแห่งลัทธิแรกกำเนิด ทั้งเป็นบุคคลขั้นดับเทพ แน่นอนว่าเคยเห็นระเบียบระดับสวรรค์ขั้นเก้าที่หายากมาไม่น้อย
ถึงขั้นว่าในเก้ายอดเขาใหญ่แห่งลัทธิแรกกำเนิด ผู้สืบทอดเกือบทุกคนล้วนมีสมบัติลับระเบียบ ระเบียบซึ่งแฝงอยู่ในสมบัติลับระเบียบที่บางคนครอบครอง ล้วนมีระดับสวรรค์ขั้นเก้าเช่นกัน!
แต่สาเหตุที่โม่หลันซานตกตะลึงคือต่อให้เป็นสมบัติลับที่มีพลังระเบียบระดับสวรรค์ขั้นเก้าหายาก เมื่ออยากไปกำราบระเบียบระดับสวรรค์ขั้นหกขึ้นไปสายหนึ่ง ใช่ว่าจะสร้างอานุภาพกดกำราบเช่นนี้ได้
‘ผู้สืบทอดแห่งคีรีดวงกมลทำให้คนมองไม่ออกดังคาด’ โม่หลันซานจำต้องทอดถอนใจ
ขณะเดียวกันหลินสวินเห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของพลังระเบียบที่ถูกกำราบนั่นแล้ว รูปร่างคล้ายกระบี่มรรค สีขาวเงินตลอดเล่ม ประกายดาราพลุ่งพล่าน บนตัวมันมีลายมรรคระเบียบตามธรรมชาติ กลิ่นอายสะเทือนใต้หล้า
‘นายท่าน นี่คือระเบียบระดับสวรรค์ขั้นเจ็ด กลิ่นอายคมกริบ เกี่ยวข้องกับพลังดารา เป็นระเบียบดาราอย่างหนึ่ง ยากพบเห็นยิ่งนัก’
ในโลกของระเบียบนิพพาน อู๋ซวงที่รูปร่างเหมือนเด็กสาวไร้เดียงสากล่าวเสียงกังวาน น้ำเสียงเจือความมุ่งหวัง
ระดับสวรรค์ขั้นเจ็ด!
หลินสวินใจกระตุกวูบอย่างหนักหน่วง จากนั้นจึงสื่อจิตกล่าวโดยไม่แสดงสีหน้า ‘ข้าต้องใช้มันมาแลกเปลี่ยนผลงาน หากเจ้าอยากดูดซับพลังของมัน จำไว้ว่าอย่าทำระดับมันเสียหาย’
อู๋ซวงตอบรับด้วยเสียงกังวาน เผยรอยยิ้มเบิกบานสดใส
“ระวัง”
เวลานี้โม่หลันซานที่อยู่ห่างไปเหินห้วงอากาศเข้ามา คว้าแขนหลินสวิน เคลื่อนย้ายมากลางอากาศริมทะเลสาบกว้างใหญ่
เกือบจะเวลาเดียวกัน…
ทันใดนั้นเสียงเป่าเขาสัตว์ดังต่อเนื่อง ลุ่มลึกและกดดัน
ต่อมากลิ่นอายน่ากลัวปกคลุมฟ้าดิน หลินสวินเงยหน้าไปก็เห็นยานโบราณลำหนึ่ง ถูกห่อหุ้มด้วยแสงมรรค กดกำราบลงมา พุ่งตรงมาทางทะเลสาบนี้
นี่คือยานรบลำหนึ่ง ทันทีที่มาเยือน อานุภาพนั้นน่าหวาดกลัวไร้ขอบเขต สะท้านใจผู้คน
เมื่อมองอย่างละเอียด บนยานรบใช้เลือดเทพแดงสดสลักสัญลักษณ์สำนักมหึมาภาพหนึ่ง…
นั่นคือภูเขาดึกดำบรรพ์สิบสองลูก ปกปักษ์แดนแรกกำเนิด สูงเสียดนภาคราม ราวกับคงอยู่ชั่วกาล สีเลือดแดงสดข้นคลั่กกลายเป็นฉากหลังของมัน ยิ่งเพิ่มกลิ่นอายลึกลับที่ทำให้ผู้คนใจสั่น
“เรือรบกระดูกเทพของหอบรรพจารย์ลัทธิพ่อมด!”
พริบตานี้นัยน์ตาโม่หลันซานพลันหดรัดเช่นกัน
