52.แสบร้อน
กู้หรูเฟิงเห็นแววรังเกียจในดวงตาหลิ่วเจิน ทันใดนั้นก็นึก
กระวนกระวายไปล่วงหน้า ไฉนจู่ ๆ นางเกิดรังเกียจเขาขึ้นมา อย่างปัจจุบันทันด่วนเล่า? เขาเผลอไปทำอะไรให้นางไม่ชอบ หรือเปล่า?
ลมหายใจชายหนุ่มพลันหอบกระชั้นขึ้นฉับพลัน
“เหตุใดจู่ ๆ ท่านก็หายใจหอบเร็วนักเล่า?” หลิ่วเจินถาม ที่ นี่เงียบทีเดียว เสียงลมหายใจกล่าวได้ว่าสามารถได้ยินชัดเจน
กู้หรูเฟิงเม้มริมฝีปากแน่น พลางสั่นศีรษะ “ไม่มีอะไร ข้า แค่รู้สึกร้อนนิดหน่อยน่ะ”
หลังจากกล่าวเช่นนี้ ลมหนาวเย็นยะเยือกพลันพัดผ่านเข้า มา ทำให้หน้าต่างที่ปิดไม่แน่น พลันเปิดผาง เกิดเสียงดังปัง ใหญ่ หนุ่มสาวทั้งสองคนสะดุ้งตกใจกับเสียงที่ตังขึ้นฉับพลัน
หลิ่วเจินลุกขึ้นไปปิดหน้าต่างซึ่งถูกลมพัดเปิดออก และลม หนาวซึ่งหนาวเหน็บถึงกระดูกเติมเต็มทั่วทั้งห้องในทันที ส่งผล ให้กู้หรูเฟิงตัวสั่นและจามออกมา
“ท่านไม่ได้เพิ่งบอกว่าร้อนนิดหน่อยหรอกรี? ไฉนถึงจาม ได้เล่า?” หลิ่วเจินย่อมได้ยินที่กู้หรูเฟิงพูด ดังนั้นหญิงสาวจึงหัน
กลับมาถาม
กู้หรูเฟิงถูกหลิวเงินถามมาเช่นนี้
ให้รู้สึกขาดความมั่นใจ 52.แสบร้อน
กู้หรูเฟิงเห็นแววรังเกียจในดวงตาหลิ่วเจิน ทันใดนั้นก็นึก
กระวนกระวายไปล่วงหน้า ไฉนจู่ ๆ นางเกิดรังเกียจเขาขึ้นมา อย่างปัจจุบันทันด่วนเล่า? เขาเผลอไปทำอะไรให้นางไม่ชอบ หรือเปล่า?
ลมหายใจชายหนุ่มพลันหอบกระชั้นขึ้นฉับพลัน
“เหตุใดจู่ ๆ ท่านก็หายใจหอบเร็วนักเล่า?” หลิ่วเจินถาม ที่ นี่เงียบทีเดียว เสียงลมหายใจกล่าวได้ว่าสามารถได้ยินชัดเจน
กู้หรูเฟิงเม้มริมฝีปากแน่น พลางสั่นศีรษะ “ไม่มีอะไร ข้า แค่รู้สึกร้อนนิดหน่อยน่ะ”
หลังจากกล่าวเช่นนี้ ลมหนาวเย็นยะเยือกพลันพัดผ่านเข้า มา ทำให้หน้าต่างที่ปิดไม่แน่น พลันเปิดผาง เกิดเสียงดังปัง ใหญ่ หนุ่มสาวทั้งสองคนสะดุ้งตกใจกับเสียงที่ตังขึ้นฉับพลัน
หลิ่วเจินลุกขึ้นไปปิดหน้าต่างซึ่งถูกลมพัดเปิดออก และลม หนาวซึ่งหนาวเหน็บถึงกระดูกเติมเต็มทั่วทั้งห้องในทันที ส่งผล ให้กู้หรูเฟิงตัวสั่นและจามออกมา
“ท่านไม่ได้เพิ่งบอกว่าร้อนนิดหน่อยหรอกรี? ไฉนถึงจาม ได้เล่า?” หลิ่วเจินย่อมได้ยินที่กู้หรูเฟิงพูด ดังนั้นหญิงสาวจึงหัน
กลับมาถาม
กู้หรูเฟิงถูกหลิวเงินถามมาเช่นนี้
ให้รู้สึกขาดความมั่นใจ อยู่หน่อย ๆ “บางทีทีแรกมันอาจเย็นมากเกินไป แต่สุดท้ายก็
กลับมาเป็นปกติอีก” หลิวเจินไม่ค่อยสนใจนัก แต่เดินไปเอาผ้าห่มผืนเล็กมา
คลุมไหล่กู้หรูเฟิง “ท่านควรใส่ใจดูแลตัวเองด้วย ตอนนี้กล่าว ได้ว่าท่านมีแผลเป็นอยู่ หากป่วยขึ้นมา พรุ่งนี้ก็อยู่บ้านเถิด” หลิ่วเจินพูดไปอย่างที่ใจคิด
เมื่อกู้หรูเฟิงได้ยินหลิ่วเจินพูด ก็ชักกังวลขึ้นมา และเกิด
อยากดูแลร่างกายตัวเองจริง ๆ หากตัวเองตายง่ายถึงปานนี้ มันคงทำให้ความตั้งใจดีของคนหลายคนต้องสูญเปล่าแน่
“ท่านกำลังคิดอะไรอยู่รี?” หลิ่วเจินนั่งลงอีกครั้ง
กู้หรูเฟิงส่ายหน้า
“หน้าต่างนี้ยังปิดได้ไม่แน่นหนาพอ ตกกลางตึก บาง คราวที่ลมหนาวพัดรุนแรง จะมีลมพัดเข้ามาในห้อง หากท่าน รออยู่ที่บ้าน ก็ไปเอาไม้ฟื้น หรืออะไรก็ได้มาขัดเอาไว้ได้ไหม?” หลิวเจินเสนอ
หน้าต่างที่นี่ไม่ได้เรื่องจริง ๆ ในยุคสมัยใหม่ต่อให้
หน้าต่างจะถูกสร้างมาเรียบง่ายแค่ไหน ก็จะมีแท่งที่ถอตออก ได้มาขัดไว้ ไม่เหมือนหน้าต่างที่นี่ พอมีลมพัดมาก็เปิดอ้าออก ทันที
บางครั้งบางคราวนางก็ต้องตื่นกลางดึกมาปิดหน้าต่าง
ช่างน่าหงุดหงิดจริง ๆ
กู้หรูเฟิงทำใต้แต่พยักหน้าอยู่ข้าง ๆ ถึงอย่างไร หากนาง อยู่หน่อย ๆ “บางทีทีแรกมันอาจเย็นมากเกินไป แต่สุดท้ายก็
กลับมาเป็นปกติอีก” หลิวเจินไม่ค่อยสนใจนัก แต่เดินไปเอาผ้าห่มผืนเล็กมา
คลุมไหล่กู้หรูเฟิง “ท่านควรใส่ใจดูแลตัวเองด้วย ตอนนี้กล่าว ได้ว่าท่านมีแผลเป็นอยู่ หากป่วยขึ้นมา พรุ่งนี้ก็อยู่บ้านเถิด” หลิ่วเจินพูดไปอย่างที่ใจคิด
เมื่อกู้หรูเฟิงได้ยินหลิ่วเจินพูด ก็ชักกังวลขึ้นมา และเกิด
อยากดูแลร่างกายตัวเองจริง ๆ หากตัวเองตายง่ายถึงปานนี้ มันคงทำให้ความตั้งใจดีของคนหลายคนต้องสูญเปล่าแน่
“ท่านกำลังคิดอะไรอยู่รี?” หลิ่วเจินนั่งลงอีกครั้ง
กู้หรูเฟิงส่ายหน้า
“หน้าต่างนี้ยังปิดได้ไม่แน่นหนาพอ ตกกลางตึก บาง คราวที่ลมหนาวพัดรุนแรง จะมีลมพัดเข้ามาในห้อง หากท่าน รออยู่ที่บ้าน ก็ไปเอาไม้ฟื้น หรืออะไรก็ได้มาขัดเอาไว้ได้ไหม?” หลิวเจินเสนอ
หน้าต่างที่นี่ไม่ได้เรื่องจริง ๆ ในยุคสมัยใหม่ต่อให้
หน้าต่างจะถูกสร้างมาเรียบง่ายแค่ไหน ก็จะมีแท่งที่ถอตออก ได้มาขัดไว้ ไม่เหมือนหน้าต่างที่นี่ พอมีลมพัดมาก็เปิดอ้าออก ทันที
บางครั้งบางคราวนางก็ต้องตื่นกลางดึกมาปิดหน้าต่าง
ช่างน่าหงุดหงิดจริง ๆ
กู้หรูเฟิงทำใต้แต่พยักหน้าอยู่ข้าง ๆ ถึงอย่างไร หากนาง อยากทำสิ่งใด เขาก็ขัดขวางไม่ได้อยู่แล้ว
ในตอนเย็น หลิ่วเจินเติมเต็มความปรารถนาเล็ก ๆ ของกู้ หรูเฟิง หญิงสาวทำเฟรนช์ฟรายให้อีกฝ่ายกิน โดยเฉพาะ หลี่ว เงินคิดไม่ถึงว่ากู้หรูเฟิงจะดีใจมากมายปานนั้น?
“อร่อยมากเลยรี?” หลิ่วเจินเห็นกู้หรูเฟิงเจริญอาหารมาก ชายหนุ่มกวาดทุกอย่างบนโต๊ะเรียบวุธ
กู้หรูเฟิงพยักหน้าขณะกินไปด้วย ท่าทางการกินของเขาไม่ ได้น่าเกลียดเฉกเช่นผู้ชายนิสัยหยาบกระด้างที่เคยเห็น ท่าทาง ชายหนุ่มดูนุ่มนวลไม่รีบร้อน ทว่ากลับกินได้รวดเร็วปาน สายฟ้าแลบ
“อร่อย บางทีข้าอาจหิวมากเกินไป” กู้หรูเฟิงเอ่ยเนิบซ้า และหลังจากพูดจบ เขาก็เติมกับลงในชาม
หลิ่วเจินไม่เชื่อเสียทีเดียว ดังนั้นจึงหยิบขึ้นมาชิมชิ้นหนึ่ง
รสชาติออกจะพื้น ๆธรรมดามาก แค่เหมือนที่เคยกินทั่ว ๆไป ไม่ได้อร่อยมาก แล้วไฉนเขาถึงคิดว่ามันอร่อยนักเล่า? หลิ่วเจินครุ่นคิด ขณะปากก็กัดตะเกียบในมือ
หากกู้หรูเฟิงเกิดมาในตระกูลใหญ่ แล้วจะไม่ได้ลองกิน อะไรมามากมายรี? เหตุใดเขายังคิดว่านางทำอาหารอร่อยนัก เล่า? พูดกันตามตรง ตัวนางเองยังรู้สึกเฉย ๆ เลย
ที่นางกินอะไรก็ได้ ก็เพราะไม่ใช่คนจู่จี้เลือกกิน
“มีอะไรรี?” กู้หรูเฟิงพบว่าหลิ่วเจินหยุดการเคลื่อนไหว
1 in อยากทำสิ่งใด เขาก็ขัดขวางไม่ได้อยู่แล้ว
ในตอนเย็น หลิ่วเจินเติมเต็มความปรารถนาเล็ก ๆ ของกู้ หรูเฟิง หญิงสาวทำเฟรนช์ฟรายให้อีกฝ่ายกิน โดยเฉพาะ หลี่ว เงินคิดไม่ถึงว่ากู้หรูเฟิงจะดีใจมากมายปานนั้น?
“อร่อยมากเลยรี?” หลิ่วเจินเห็นกู้หรูเฟิงเจริญอาหารมาก ชายหนุ่มกวาดทุกอย่างบนโต๊ะเรียบวุธ
กู้หรูเฟิงพยักหน้าขณะกินไปด้วย ท่าทางการกินของเขาไม่ ได้น่าเกลียดเฉกเช่นผู้ชายนิสัยหยาบกระด้างที่เคยเห็น ท่าทาง ชายหนุ่มดูนุ่มนวลไม่รีบร้อน ทว่ากลับกินได้รวดเร็วปาน สายฟ้าแลบ
“อร่อย บางทีข้าอาจหิวมากเกินไป” กู้หรูเฟิงเอ่ยเนิบซ้า และหลังจากพูดจบ เขาก็เติมกับลงในชาม
หลิ่วเจินไม่เชื่อเสียทีเดียว ดังนั้นจึงหยิบขึ้นมาชิมชิ้นหนึ่ง
รสชาติออกจะพื้น ๆธรรมดามาก แค่เหมือนที่เคยกินทั่ว ๆไป ไม่ได้อร่อยมาก แล้วไฉนเขาถึงคิดว่ามันอร่อยนักเล่า? หลิ่วเจินครุ่นคิด ขณะปากก็กัดตะเกียบในมือ
หากกู้หรูเฟิงเกิดมาในตระกูลใหญ่ แล้วจะไม่ได้ลองกิน อะไรมามากมายรี? เหตุใดเขายังคิดว่านางทำอาหารอร่อยนัก เล่า? พูดกันตามตรง ตัวนางเองยังรู้สึกเฉย ๆ เลย
ที่นางกินอะไรก็ได้ ก็เพราะไม่ใช่คนจู่จี้เลือกกิน
“มีอะไรรี?” กู้หรูเฟิงพบว่าหลิ่วเจินหยุดการเคลื่อนไหว
1 in หลิ่วเจินนิ้วหน้าเล็กน้อย “แผลเป็นบนใบหน้าท่านดูมัน ใหญ่ขึ้นอีกใช่ไหม?” นางมองพื้นที่แผลบนใบหน้าเขา คล้ายจะ ลามเข้ามาใกล้จมูกแล้ว หลิ่วเจินนิ้วหน้าเล็กน้อย “แผลเป็นบนใบหน้าท่านดูมัน ใหญ่ขึ้นอีกใช่ไหม?” นางมองพื้นที่แผลบนใบหน้าเขา คล้ายจะ ลามเข้ามาใกล้จมูกแล้ว
