ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1054
ฮาร์วีย์ไม่ได้ตั้งใจอยากที่จะทะเลาะกับเด็ก
แต่เมสันกำลังทำตัวราวกับว่าเขาเป็นราชาของโลกทั้งใบ แต่ในสายตาของฮาร์วีย์เขาเป็นเพียงแค่เด็กเหลือขอเท่านั้น
ฮาร์วีย์จะสนใจสักนิดได้อย่างไร?
เขายอมคุยด้วยเพียงเพราะเขาหวังว่าเมสันจะหยุดรังควานซีนเธียร์สักที
พูดอย่างปกติ ลืมทายาทร่ำรวยแห่งรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ไปได้เลย แม้แต่คณบดีของมหาวิทยาลัยบัควู้ดยังไม่มีสิทธิ์ที่จะคุยกับเขา
แต่เมสันพบว่าคำพูดของฮาร์วีย์เป็นการหยามเกียรติอย่างมาก
เขาชี้ตรงไปที่ฮาร์วีย์อย่างเกรี้ยวกราดและตะโกน “นายคิดว่านายเป็นใครถึงกล้ามาบอกให้ฉันขอโทษ?!”
“ฉันขอเตือนนาย! ว่าฉันรู้ทันนาย!”
“ฉันต้องการซีนเธียร์และคืนนี้ฉันก็จะนอนกับเธอด้วย! ไม่ใช่แค่นั้นนะ ฉันจะทำให้นายคุกเข่าและมองดูทุกอย่างข้าง ๆ !”
สมุนของเมสันเผยการแสดงออกที่เลวร้ายและในทิศทางที่ผิดของคำพูดของเขา
โดยปกติแล้วครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาทำอย่างนี้
แต่คำพูดของเมสันทำให้ฮาร์วีย์โกรธอย่างมาก
เขายังแทบไม่กล้าที่จะแกล้งน้องสะใภ้ของเขาอย่างนี้เลย
แต่คนพวกนี้ยังกล้าที่จะพูดแบบนี้เหรอ?
ฮาร์วีย์ก้าวออกไปข้างหน้าอย่างคอแข็ง
เมื่อเห็นท่าทางของฮาร์วีย์ เมสันก็เริ่มตื่นเต้นขึ้น
“อยากตายเองนะตาลุง ฉันจะไม่จ่ายนายแม้แต่เซ็นต์เดียวถ้าฉันหักขาของนาย!”
เมสันได้คิดวิธีการจัดการจัดการกับฮาร์วีย์มากกว่าสิบวิธี
เขาได้เตรียมพร้อมที่จะใช้ฮาร์วีย์เพื่อข่มขู่ซีนเธียร์แล้ว ถ้าเขาทำอย่างนั้นคืนนี้เขาก็จะได้รู้สึกสนุกมาก
ภายในพริบตาเดียว ฮาร์วีย์ก็ได้เดินมาอยู่ตรงหน้าของเมสันเรียบร้อยแล้ว
เมสันไม่ได้ง้างมือเพื่อต่อยแต่กลับเตะเข้าที่ขาข้างขวาของฮาร์วีย์แทน
เขาคาดว่าหัวของฮาร์วีย์คงจะหมุนคว้างเมื่อเขาเตะไปที่ฮาร์วีย์
แต่ภายในวินาทีต่อมา ท่าทางของเมสันเปลี่ยนไปอย่างมาก
ฮาร์วีย์ยกแขนของเขาขึ้นอย่างเรียบง่ายและล็อกเข่าของเมสันไว้
จากนั้นเขาก็เหวี่ยงมือของเขาอีกข้าง
ปัง!
เมสันล้มลงหน้ากระแทกกับพื้นอย่างจัง ฟันของเขาหักออกมาและซี่โครงของเขาตอนนี้ก็หักเช่นกัน
“อ๊ากกก!”
เสียงร้องดังคล้ายกับหมูถูกเชือด ในตอนนี้ เมสันแทบไม่มีแรงที่จะหมุนตัวบนพื้น
ฮาร์วีย์เดินเข้าไปเหยียบหัวของเมสันด้วยเท้าหนึ่งข้างเพื่อดันและบดขยี้หน้าของเมสันให้คลุกกับฝุ่นและดิน
จากนั้น ฮาร์วีย์พูดเสริมอย่างนิ่งเฉย “ฉันขอเตือนนายนะ ต่อไปถ้านายยังอยู่ใกล้ซีนเธียร์มากกว่าสามสิบฟุต ฉันจะไม่ได้หักแค่ฟันและซี่โครงที่นายจะคิดถึงเท่านั้น”
หลังจากนั้น เขาพาซีนเธียร์เดินจากไป
เหตุการณ์ตอนนั้นตกอยู่ในความเงียบสงัด
ไม่มีใครได้คาดคิดว่าเมสัน ชายที่อ้างตัวว่าเป็นราชาแห่งมหาวิทยาลัยบัควู้ดจะถูกจัดการลงด้วยเวลาน้อยกว่าหนึ่งนาที
ทุกคนต่างจ้องมองเมสันด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม
‘นักกีฬาเหรอ?’
‘ทายาทแห่งรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์เหรอ?’
‘ขยะไร้ค่าดี ๆ นี่เอง!’
…
ในเวลาเดียวใน ที่สำนักงานใหญ่ของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์
ภายในห้องประชุมของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ แมนดี้กำลังหารือเรื่องการซื้อที่ดินกับประธานของรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์อย่าง เจคอบ วอร์เนอร์
รีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์มีที่ดินสะสมในบัควู้ดอยู่มากมาย ที่ดินบางแห่งที่แมนดี้สนใจเป็นของรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์
ทั้งสองฝ่ายกำลังอยู่ในขั้นตอนเบื้องต้นที่กำลังจะทำงานร่วมกัน
ซิลเวอร์ นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์กำลังหวังว่าจะได้เป็นเจ้าของของที่ดินแห่งนั้น
แต่รีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์กลับหวังว่าซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์จะซื้อหุ้นจากที่ดินและมีแต่ได้ทั้งสองฝ่าย
ว่ากันว่า เรื่องนี้ได้รับความสนใจจากทั้งสองฝ่าย ซึ่งเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมถึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะต่อรองเงื่อนไขนี้
ตอนนั้นเองโทรศัพท์ของเจคอบก็ดังขึ้น
