ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1191
นอร์ตันตัวสั่นเมื่อได้สบสายตาอันเย็นชาของฮาร์วีย์
แต่เขากลับแสดงท่าทีโกรธและตะโกนออกไปนว่า “จัดการมันซะ!”
ตามคำสั่งของนอร์ตัน พวกบอดี้การ์ดผมสีบลอนด์ดวงตาสีฟ้าสี่คนที่กำลังจับแมนดี้ไว้เดินพุ่งตรงไปที่ฮาร์วีย์ยืนอยู่
พวกเขาบิดคอ หักข้อนิ้วจนได้ยินเสียงกระดูก
“ที่รัก หลับตาลงหน่อยสิ ผมจะจัดการกับเรื่องนี้เอง”
ฮาร์วีย์บอกแมนดี้ให้หลับตาลงเพราะกลัวว่าเธอจะตกใจ
“ฮ่า!”
บอดี้การ์ดแสยะยิ้ม พร้อมปล่อยหมัดใส่ใบหน้าของฮาร์วีย์ทันที
แต่ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่ขยับแม้แต่ปลายนิ้ว เขายกมือขวาขึ้น คว้าหมัดของคู่ต่อสู้แล้วเหวี่ยงลงกับพื้นจนพวกบอดี้การ์ดนอนดิ้นอยู่บนพื้น
จากนั้นฮาร์วีย์ก็เหยียบลงบนใบหน้าของพวกมันและกระทืบบดขยี้จนจำหน้าไม่ได้
พวกบอดี้การ์ดที่เหลืออีกสามคนเกิดอาการกลัวจนฉายชัดบนใบหน้า แต่ก็วิ่งเข้าใส่ฮาร์วีย์พร้อม ๆ กัน
ฮาร์วีย์เตะพวกมันทีละคน จนพวกบอดี้การ์ดที่ดูมีพละกำลังทั้งสามคนล้มลงกับพื้นในทันที
“อะไรกัน?!”
“ลูกเขยอย่างแกเก่งในเรื่องการต่อสู้งั้นเหรอ?”
ทุกคนในตระกูลเยตส์ซึ่งเดิมทีมีรอยยิ้มบนใบหน้าต่างก็ตกใจจนหน้าซีด
ฮาร์วีย์ทำได้อย่างไร?
ไม่มีทางเป็นไปได้!
แต่เมื่อนึกไปถึงแชมป์โพลิสไฟต์ลีกอย่างฟินน์ที่ต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเพราะโดนฮาร์วีย์ตบ…
ทำให้สิ่งที่เห็นในตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติ
แต่คนที่ตกใขมากที่สุดคือนอร์ตัน
บอดี้การ์ดทั้งสี่นั้นได้รับการคัดเลือกมาอย่างดี และแต่ละคนต่อสู้ได้เก่งกาจ
แม้แต่คนหลายสิบคนก็ไม่สามารถสู้พวกมันได้
แต่ฮาร์วีย์กำจัดคนพวกนี้ได้อย่างง่ายดาย
ยอดฝีมือ
นี่คือกสิ่งที่นอร์ตันคิด
เมื่อมองไปที่ฮาร์วีย์ที่กำลังก้าวเข้ามาทีละก้าว นอร์ตันก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “ฮาร์วีย์ นายรู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังจะทำอะไร?
“นายคิดถึงผลการท้าทายตระกูลเยตส์จากอเมริกาหรือยัง?”
“ฉันรู้ว่านายฉลาด ถ้านายยอมอ่อนข้อและขอโทษตอนนี้ ฉันอาจจะยอมให้นายมาเป็นลูกน้องของตระกูลเยตส์จากอเมริกาก็ได้นะ!”
“นี่เป็นเกียรติที่หลายคนอยากจะได้รับ นายลองคิดดูสิ”
นอร์ตันมั่นใจในตัวเองสูง เขาเจอกับคนหนุ่มสาวที่หัวรั้นแบบนี้เมื่อตอนที่เขาอยู่ที่อเมริกา
อีกฝ่ายจะยอมแพ้ทันทีเมื่อเขาประโยคออกไปและเป็นสุนัขรับใช้ผู้ซื่อสัตย์ของตระกูลเยตส์จากอเมริกา
แต่ในครั้งนี้ดูเหมือนการตัดสินของนอร์ตันจะผิด
ฮาร์วีย์เดินไปข้างหน้าและคว้าไม้มาจับไว้ในมือ
หลังจากจับไม้เท้าไว้ในมือแล้วฮาร์วีย์ก็พูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “นี่คือสิ่งที่เรียกว่าบทลงโทษของตระกูลเยตส์จากอเมริกางั้นเหรอ? ดีจริง ๆ ฉันหวังว่ามันจะใช้งานง่ายนะ”
นอร์ตันรับรู้ได้ทันทีว่าฮาร์วีย์กำลังจะทำอะไร
นอร์ตันถอยหลังไปสองสามก้าวแล้วพูดด้วยความกลัวว่า “ฮาร์วีย์ ฉันขอเตือนแกนะว่า อย่าริอาจคิดจะทำอะไรฉัน! เราคุยกันได้นะ”
“ถ้าแกแตะต้องตัวฉัน แกและครอบครัวของแกก็จะต้องตายแน่”
ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่สนใจว่า “คนสุดท้ายที่พูดกับฉันแบบนี้ คิดว่าตอนนี้คงอยู่หลุมลึกสองเมตรนะ”
“แก…” นอร์ตันส่งเสียงจะพูด
ฟุ่บ!
ฮาร์วีย์เอาไม้เท้าฟาดเข้าที่ใบหน้าของนอร์ตันทันทีก่อนที่เขาจะพูดจบ
ซีกหนึ่งบนใบหน้าของนอร์ตันเต็มไปด้วยเลือด
“อ๊า…”
นอร์ตันกุมหน้าตัวเองเอาไว้และปล่อยเสียงกรีดร้องเหมือนหมูที่กำลังถูกเชือด
