ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1609
ฮาร์วีย์ ยอร์กยังคงไม่แยแส มือขวากำลังจะผลักเข้าหาเขาโดยไม่รู้ตัว
ทันใดนั้น เสียงที่นุ่มนวลซึ่งเต็มไปด้วยอำนาจดังมาจากในตู้เสบียง “โยนา ลินช์ อย่าทำอะไรโดยไม่คิด!”
“แค่ยึดตู้เสบียงก็ผิดมากแล้ว ยิ่งทำร้ายคนตามอำเภอใจนั้นก็ยิ่งน่าขยะแขยงกว่าเดิมอีก”
ความเย่อหยิ่งบนใบหน้าของโยนาหายไปหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น จากนั้นเธอก็ก้มศีรษะลงและตอบว่า “ค่ะท่าน”
จากนั้นเธอก็จ้องฮาร์วีย์ตาถลึง หลังจากที่เธอพูดจบและก้าวออกไปอย่างไม่เต็มใจ
ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะมองมาที่เธอและเดินตรงไปในตู้เสบียง
ในตู้เสบียงมีบริกรไม่มากนัก พวกเขามีกันเพียงสองคน และมีโต๊ะตั้งอยู่ตรงกลาง
ชายและหญิงที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นชายและหญิงวัยกลางคน แม้ว่าเสื้อผ้าของพวกเขาจะไม่ได้งดงามมากนัก แต่ก็มีรัศมีที่ดูไม่ธรรมดาพร้อมกับท่าทางของพวกชนชั้นสูง พวกเขาดูเหมือนจะร่ำรวยไม่ก็มีเกียรติ
ในที่เกิดเหตุมีชายวัยกลางคนนั่งอยู่เพียงคนเดียว มีอาหารเลิศรสมากมายอยู่ตรงหน้าเขา แต่เขากินไม่มากนัก เขาเพิ่งหยิบตะเกียบขึ้นมาและกินมันเพียงไปบางส่วน
สายตาของฮาร์วีย์มองข้ามฝูงชนและไปมองเข้าที่ใบหน้าของชายวัยกลางคน เขาต้องเป็นคนที่พูดเมื่อกี้แน่
อีกฝ่ายก็มองเขาอย่างสงบ แถมยังไม่มีท่าทีสูงส่งในแววตา แต่กลับให้ความรู้สึกแห่งความสงบผ่อนคลายออกมาแทน
ฮาร์วีย์รู้ได้ทันทีว่าชายวัยกลางคนผู้นี้ไม่ใช่คนธรรมดา โดยไม่จำเป็นต้องแนะนำอะไรเป็นพิเศษ
ในขณะเดียวกัน เมื่อมองเห็นฮาร์วีย์ ชายวัยกลางคนก็ยิ้มและพูดว่า “พ่อหนุ่ม มันเป็นความผิดของเราเองต้องขอโทษที่ทำอาหารล่าช้า คุณเป็นคนมีน้ำใจมากทีเดียว โปรดให้อภัยในความหยาบคายของเราด้วย คุณอยากกินอะไรก็สั่งได้เลยและเดี๋ยวผมจะจ่ายให้”
ฮาร์วีย์พยักหน้าตอบรับชายวัยกลางคนคนนี้
แม้ว่าเขาจะรู้ว่าตัวตนของชายวัยกลางคนนี้ไม่ธรรมดา แต่ด้วยตัวตนของฮาร์วีย์นั้น เขาก็ไม่จำเป็นต้องเลียแข้งเลียขาหรือพึ่งพาอำนาจของใคร
เมื่อมองท่าทีของฮาร์วีย์แล้ว โยนาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย และเธอก็รู้สึกว้าวุ่นใจ
คนอย่างฮาร์วีย์ซึ่งสวมเสื้อผ้าธรรมดา ๆ แถมนาฬิกาบนข้อมือของเขาก็เป็นรุ่นเก่าเก็บอย่างไม่ต้องสงสัยมันถูกผลิตนานหลายทศวรรษ และไม่รู้ว่ายังอยู่ในสภาพที่ยังใช้งานได้หรือไม่อีกต่างหาก
แต่ถึงแต่งตัวแบบนี้ เขายังทำตัวอวดดีไม่เลิก เขาไม่รู้วิธีถ่อมตัวต่อหน้าผู้ใหญ่ คนแบบนี้จะมีโอกาสประสบความสำเร็จได้อย่างไร?
หากไม่ใช่เพราะชายวัยกลางคนปรามเธอ เธอมั่นใจเลยว่าคงต้องตบหน้าฮาร์วีย์สักฉาด
ชายวัยกลางคนไม่ได้สนใจเรื่องนี้มากนัก เขากลับยืนขึ้นและยิ้มอย่างอ่อนโยนให้ฮาร์วีย์จากนั้นเขาก็หันหลังกลับและกำลังจะจากไป
ดวงตาของฮาร์วีย์หรี่ลงเล็กน้อยในขณะที่ชายวัยกลางคนลุกขึ้นยืน ฮาร์วีย์มองเขาอย่างไม่เหนียมอาย
โยนาอดไม่ได้ที่จะตวาดเมื่อเห็นท่าทางไม่สุภาพของฮาร์วีย์ “เจ้านายของฉันดีต่อนายมาก แต่นี่นายคิดอะไรอยู่ อยากตายนักรึยังไง?”
ฮาร์วีย์ไม่สนใจโยนา เขามองไปที่ชายวัยกลางคนด้วยความสนใจอย่างมากและพูดอย่างเฉยเมยว่า “เห็นแก่ความใจดีของคุณ ฉันขอเตือนอะไรคุณหน่อย”
“อีกไม่นานคุณจะตาย กลับไปเตรียมตัวจัดงานศพก่อนจะสายเกินไปเถอะ”
เมื่อคำพูดเหล่านั้นถูกพูดออกไป ฝูงชนทั้งหมดเงียบกริบ
รูม่านตาของชายวัยกลางคนหดลงทันใดและความเยือกเย็นไหลออกมาจากร่างกายของเขา สายตาของเขาที่จ้องมองฮาร์วีย์นั้นเต็มไปด้วยความจริงจังและพินิจพิเคราะห์
วืด
ชายและหญิงในชุดจีนถอยห่างออกไปจนทั่ว พวกเขาปิดกั้นทางหนีทีไล่ทั้งหมดของฮาร์วีย์จากทุกมุม
เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านั้นมีทักษะที่น่าทึ่งหากฮาร์วีย์พูดอะไรผิดแม้แต่นิดเดียว เขาก็คงถึงคราวตาย!
