ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2561
เอลเมอร์ อีแวนส์พยายามลุกขึ้นในขณะหอบหายใจก่อนที่จะจ้องไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กและเลสลี่ คลาร์ก
“รอเดี๋ยวเถอะเลสลี่! เดี๋ยวเธอได้เสียใจแน่!” เอลเมอร์พูดขณะที่กัดฟัน
จากนั้นเขาก็ชี้ไปบนท้องฟ้า
“ฉันจะโค่นผู้บังคับบัญชาลำดับแรกของฮ่องกงและทำให้เธอเสียใจกับทุกสิ่งที่เธอทำไปในวันนี้!
“ฉันเป็นอดีตผู้ว่าการของที่นี่! ฉันมีอิทธิพล!
“ถ้าฉันรายงานเรื่องนี้ต่อราชวงศ์แห่งดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน เธอได้จบเห่แน่!”
เลสลี่หัวเราะเบา ๆ โดยไม่ตอบอะไร
“ดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดินเหรอ?
“พวกเราได้จบเห่แน่งั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์ค่อย ๆ เดินไปหาเอลเมอร์ในขณะที่มีสีหน้าขบขันบนใบหน้าอย่างโจ่งแจ้ง
“ถ้าอย่างนั้นก็ลองโทรหาพวกเขาสิ ถามพวกเขาเลยว่ากล้าเข้ามายุ่งเรื่องของพวกเราไหม!
“พวกเราชาวประเทศ H ยิ่งใหญ่ที่สุดบนโลก พวกคุณต่างก็อาศัยอยู่ในเงาของพวกเราทั้งนั้น!
“คุณกำลังจะบอกผมว่าแม้แต่คนอย่างคุณก็สามารถเป็นผู้ว่าได้อย่างนั้นเหรอ?
“ตลก!
“คุณก็เป็นได้แค่ทาสรับใช้คนอื่นตั้งแต่ต้นจนจบ!”
ฮาร์วีย์เหวี่ยงเท้าไปข้างหน้าหลังจากที่พูดจบ
เอลเมอร์มีปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วเนื่องจากเขาได้ฝึกฝนมวยสากล เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อป้องกันการโจมตีของฮาร์วีย์
แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ยกมือขึ้น เขาก็รู้สึกปวดท้องอย่างรุนแรงก่อนที่จะกระเด็นไปพร้อมกับเก้าอี้ เสียงของแตกดังขึ้นเมื่อเขากระแทกลงกับพื้น
“อ๊าาาาา!”
เสียงคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นเมื่อเอลเมอร์ล้มลงบนหลังของเขา ราวกับว่าเขาเป็นเต่าที่ไม่สามารถพลิกกลับขึ้นมาได้ ช่างเป็นภาพที่น่าสมอย่างยิ่ง
“โทรหาพวกเขาสิ! เอาเลย!
“ดูสิว่าพวกเขาจะกล้าช่วยคุณไหม”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ
“ผมก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าคุณจะมีอำนาจแค่ไหน!”
แคร์รี่และคนอื่น ๆ กำลังเดือดดาลด้วยความโกรธ
‘ผู้ชายคนนี้ไร้ยางอายจริง ๆ! เขาฉวยโอกาสดูถูกอดีตผู้ว่าฮ่องกงผู้เป็นที่นับหน้าถือตาหลังจากที่เลสลี่ทำให้เขาบาดเจ็บงั้นเหรอ?!’
‘นี่มันดูถูกกันเกินไปแล้ว!’
“ฮาร์วีย์!”
เอลเมอร์ที่พยายามลุกขึ้นยืนก่อนหน้านี้ ยืนขึ้นก่อนที่จะชี้ไปที่ฮาร์วีย์อย่างเกรี้ยวกราด
“แกกล้าแตะต้องฉันเหรอ?!”
เพี๊ยะ!
ฮาร์วีย์เหวี่ยงหลังมือไปที่ใบหน้าของเอลเมอร์และส่งเขากลับลงไปที่พื้น
ในวินาทีต่อมาใบหน้าของเอลเมอร์ก็กระแทกลงกับพื้น ใบหน้าที่น่าสมเพชของเขาเต็มไปด้วยฝุ่นในขณะนี้
ในเวลาเดียวกันเขาทำได้เพียงรู้สึกหวาดกลัวและสิ้นหวังในใจพร้อมกับความโกรธที่ไม่อาจควบคุมได้
เขาเชื่อว่าตัวเขาเองเป็นผู้เชี่ยวชาญ แต่เขาไม่สามารถแม้แต่จะจับการเคลื่อนไหวของฮาร์วีย์
“แกมันหยิ่งยโสฮาร์วีย์! แกมันบ้าไปแล้ว!”
เอลเมอร์กุมใบหน้าตนเอง
“ไม่เพียงแต่แกจะฆ่าคน แต่แกยังไม่เคารพผู้อาวุโสอีก!
“ฉันจะจัดการแกเอง!
“รัฐบาลฮ่องกงจะต้องให้ความยุติธรรมกับฉันในเรื่องนี้แน่นอน!”
“ผมไม่เคารพผู้อาวุโสงั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์เดินเข้ามาและตบแก้มเอลเมอร์เบา ๆ
“คุณคิดว่าคุณเป็นหนึ่งในนั้นเพียงเพราะคุณมีชื่อเสียงและย้อมผมให้เหมือนพวกเขางั้นเหรอ?
“หยิ่งเหรอ? บ้าเหรอ? คุณไม่รู้หรือว่าทุกวันนี้ไม่มีใครในโลกนี้กล้าดูถูกพวกเราแล้วด้วยซ้ำ?
“ในฐานะหัวหน้าหลงเหมินสาขามอร์ดู ตัวตนของผมมีอิทธิพลมหาศาล
“คุณไม่ได้เป็นผู้ว่าแล้ว การที่คุณเข้ามายุ่งเกี่ยวกับธุระของหลงเหมินและทำลายทรัพย์สินของตระกูลคลาร์กโดยไม่มีเหตุผลก็ถือว่าแย่พอแล้ว หรือบางทีคุณอาจจะกำลังแสร้งทำเป็นคนอื่นต่อหน้าผม…
“แต่ใครให้สิทธิพิเศษคุณในการใช้กำลังต่างชาติเพื่ออวดดีที่นี่?”
