ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2632
เสียงแหลมดังขึ้นในอากาศขณะที่เอ็ดวินถูกตบหน้า
รอยฝ่ามือสีแดงปรากฏขึ้นบนแก้มของเขา เกิดรอยเด่นหรา สายตาที่น่าสมเพชนั้นช่างน่าอัปยศอดสูเสียจริง
“เคทลิน!” เอ็ดวินคำรามอย่างหมดความอดทน
ทันทีที่เสียงของเขาดังขึ้น ผู้คุ้มกันของตระกูลพาร์สันก็พุ่งไปข้างหน้า
พวกเขาเล็งปืนไปที่ศีรษะของเอ็ดวิน
หากเอ็ดวินต้องเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน พวกเขาไม่ลังเลที่จะเหนี่ยวไกเลยแม้แต่น้อย
ฮาร์วีย์และเลสลี่ก้าวออกจากฝูงชนเช่นกัน
“นายคิดว่าตัวเองจะเรียกชื่อฉันได้ตามต้องการอย่างนั้นเหรอ?”
“นายคิดว่านายมีสิทธิ์อย่างนั้นหรือ?”เคทลินเอ่ยถาม น้ำเสียงของเธอดูแคลน
“ตระกูลเมนโดซาเป็นตระกูลชั้นหนึ่ง! นายคิดว่าตัวเองเป็นคนยิ่งใหญ่ที่นี่เพียงเพราะพี่สาวของนายมีอำนาจควบคุมสาขาของวังมังกรใช่ไหม?
“นายลืมไปหรือเปล่าว่านายมาได้ไกลถึงเพียงนี้เพราะตระกูลแฮมิลตัน
“นายสูบเลือดสูบเนื้อตระกูลแฮมิลตัน แล้วนายก็ตีสนิทกับฮาร์วีย์…
“ตระกูลของนายยังมีศักดิ์ศรีบ้างหรือเปล่า?
“ฉันจะบอกอะไรให้นะ ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีตของเรา ฉันจะทำให้พวกเขาเหนี่ยวไกเดี๋ยวนี้เลย!
“นายยังกล้าพูดกับฉันเรื่องความเกรงใจและความรับผิดชอบอีกเหรอ
“นายไม่มีสิทธิ์ทำอย่างนั้น!”
เคทลินเดือดดาลด้วยความโกรธ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอนึกถึงเรื่องที่ฮาร์วีย์ตบเธอเมื่อวันก่อน
เธอร่วมมือกับเอลลิสและคนอื่น ๆ เพื่อบีบให้ฮาร์วีย์ปรากฏตัว เพื่อจะได้จัดการเขาให้อยู่หมัด
แต่ไม่ใช่แค่ฮาร์วีย์จะไม่โผล่มา เขายังกล้าส่งขยะโสโครกนี้มาท้าทายเธออีกด้วย
เคทลินโกรธมาก
ถ้าเธอไม่กังวลว่าชื่อเสียงของเธอจะตกต่ำ เธอคงสั่งยิงเอ็ดวินทิ้งไปนานแล้ว
เลสลี่ที่ยืนอยู่ด้านข้างขมวดคิ้ว
“เรามาคุยกันดี ๆ เถอะ เคทลิน เราทุกคนต่างก็เป็นคนกันเองทั้งนั้นนายน้อยเมนโดซา…”
“คนกันเองอะไร? เธออยากให้ฉันคุยกับเขางั้นเหรอ?
“มีอะไรต้องคุย?”
ความดูถูกเหยียดหยามของเคทลินนั้นชัดเจน บริกรนำผ้าอุ่น ๆ มาให้เธอ ซึ่งเธอใช้มันเช็ดมือ
เธอรู้สึกว่ามือของเธอสกปรกหลังจากตบหน้าเอ็ดวิน
เธอปาผ้าขนหนูใส่หน้าเอ็ดวินก่อนจะตวาดลั่น “นายแตะต้องคนของฉัน แล้วยังมาที่นี่เพื่อขู่ฉัน! ยังมีหน้ามาเจรจาสงบศึกอะไรกันอีก?!
“สมองนายมีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?!
“หรือมีใครใช้ให้นายกล้าทำเรื่องโง่ ๆ แบบนี้?!
“ไอ้ปัญญาอ่อน! เราให้โอกาสนาย แต่นายยังกล้ามาถามหาความเกรงใจจากเรา?!
“ทั้งที่นายไม่เคยมีสิ่งนั้นมาตั้งแต่แรกเลยด้วยซ้ำ!”
สาวสวยหลายคนที่อยู่ใกล้เคียงยกมือขึ้นปิดริมฝีปากขณะที่พวกเธอหัวเราะคิกคักกับคำพูดของลูอิส
พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่า นายน้อยผู้สูงส่งจะมาลงเอยแบบนี้
การตบของเคทลินก็เพียงพอที่จะทำลายชื่อเสียงของเอ็ดวินได้แล้ว
เอ็ดวินกัดฟัน ใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยสีหน้าอย่างสยดสยอง
“อะไร?
“นายโกรธเหรอ นายน้อยเมนโดซา?
“นายโกรธใช่ไหม?
“อยากตบฉันคืนหรือไง?
“หรือคิดจะฆ่าฉันให้ตาย?!”
เคทลินหัวเราะเย้ยหยันในสภาพน่าขายหน้าของเอ็ดวินและขยับเข้ามาใกล้เขา ริมฝีปากของเธอยิ้มเหยียดเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน
“นายเป็นนายน้อยที่สูงส่งและทรงพลัง! ถ้านายโกรธก็ลงมือเลยสิ!
“ฉันอยากจะรู้นะว่านายจะรับผลที่ตามมาจากการแตะต้องฉันได้หรือเปล่า!
“เอาเลยสิ! อยากจะตบหน้าฉันสักกี่ครั้งก็ตามใจเลย!”
เคทลินหัวเราะออกมาขณะที่เธอยื่นหน้าเข้าไปใกล้เอ็ดวินอย่างต้องการกระตุ้นให้เขาลงไม้ลงมือกับเธอ เธอไม่คิดจะหยุดเย้ยหยันเอ็ดวิน
สายตาของฮาร์วีย์แปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาในทันที ผู้หญิงคนนี้เก่งเรื่องยั่วโมโหคนอื่นเกินไป
ไปถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่รีบร้อนที่จะดำเนินการ เขาเพียงแต่หรี่ตาในขณะที่เขามองไปรอบ ๆ
เขาอยากจะเห็นว่าเอ็ดวินจะจัดการกับสถานการณ์ตรงหน้าอย่างไร
