รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 044 นฤเบศวร์
ยศพัฒน์จับมือของเทวิกาแน่นๆ
ใบหน้าที่หล่อเหลาเคร่งขรึม
เทวิกาเอียงหัวมองดูเขา และถามเบาๆว่า: “พี่รู้จักพวกเขาเหรอ?”
“ทีมพิเศษของนฤเบศวร์ เขาชอบโอ้อวด ทุกครั้งที่ออกไปข้างนอกก็จะมาพร้อมกับรถหรู ที่รายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดเจ็ดหรือแปดคน ซึ่งสามารถเสริมสร้างรัศมีให้กับเขา และทำให้เขารู้สึกเหมือนจักรพรรดิกำลังเสด็จมา”
ตอนที่ยศพัฒน์พูดสิ่งเหล่านี้ มุมปากก็กระตุกขึ้น แสดงออกถึงการเยาะเย้ยเล็กน้อย
เทวิกายิ้ม และพูดว่า: “นั่นเป็นท่าทีที่เขาขาดความมั่นใจ”
ยศพัฒน์กระตุกมุม ตาหยีไปด้วย
นี่เทวิกากำลังชมเขามีความมั่นใจมากอย่างอ้อมค้อม
ยืดตัวตรง ยศพัฒน์ก็รู้สึกว่าตัวเองความมั่นใจมากอยู่เสมอ
บอดี้การ์ดของนฤเบศวร์ลงรถก่อน ต่อจากนั้นก็มีบอดี้การ์ดคนหนึ่งช่วยนฤเบศวร์เปิดประตู
ในชั่วพริบตา นฤเบศวร์นำพากลุ่มบอดี้การ์ดยืนอยู่ตรงข้ามของสองสามีภรรยา
“พัฒน์”
นฤเบศวร์พูดขึ้นมาอย่างเยือกเย็น“ผู้หญิงของแกตบเปรมา แกจะเป็นคนสั่งสอนหล่อนเอง หรือว่าให้ฉันมาสั่งสอน?”
ที่แท้ เขามาทวงความยุติธรรมให้กับเปรมานี่เอง
เทวิกาบ่นในใจ: ทำไมเพิ่งมา?
มองดูชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ เทวิกาก็เข้าใจว่าทำไมนฤเบศวร์เพิ่งจะมาในเวลานี้ เขาตั้งใจเลือกเวลาที่ยศพัฒน์อยู่
“วิกาตบเปรมาแล้วยังไง? หล่อนลงมือก่อน วิกาของฉันก็แค่เอาคืนเท่านั้นเอง ตบหล่อน ยังทำให้มือวิกาของฉันเจ็บไปด้วย เบศวร์ในเมื่อแกมาทวงความยุติธรรมให้กับเปรมา จะชดใช้แทนเปรมาได้หรือเปล่า?”
“หล่อนทำให้ฝ่ามือวิกาของฉันเจ็บ ส่งผลกระทบต่องานของวิกาอย่างร้ายแรง วิกาเป็นคนทำธุรกิจ ทำอะไรไม่ได้ก็หาเงินได้น้อยมาก ควรให้เปรมาชดใช้ความเสียหายเหล่านี้”
นฤเบศวร์โกรธกับความไร้ยางอายของยศพัฒน์ ไม่สิ ตกตะลึงต่างหาก ใช้สายตาที่เหมือนกับเห็นผีมองดูยศพัฒน์
ศัตรูคู่อาฆาตคนนี้ของเขาก็เพอร์เฟกต์มากๆมาตั้งแต่เด็กจนโต ไม่ว่าจะเรียนหนังสือหรือว่าทำธุรกิจ ก็เก่งมาก เป็นคนที่เพอร์เฟกต์มากมาโดยตลอด
พ่อแม่ของเขาก็มักจะเปรียบเทียบเขากับยศพัฒน์ โดยมักบอกว่าเขาไม่ดีเท่ายศพัฒน์
แต่ ยศพัฒน์เป็นคนสงบ ไม่ค่อยทะเลาะกับเขา เมื่อก่อนเจอกัน เขาก็เป็นคนท้าทายยศพัฒน์ ยศพัฒน์ไม่อยากที่จะสนใจเขา
ในเวลานี้ เพื่อปกป้องเทวิกา ไม่นึกเลยว่ายศพัฒน์จะพูดคำพูดที่หน้าด้านเช่นนั้นออกมา ทำให้นฤเบศวร์ได้รู้จักกับเขาใหม่จริงๆ
สายตาของเทวิกาที่มองดูของยศพัฒน์ นั่นเป็นความชื่นชม
สามารถที่จะพูดจาไร้ยางอายได้แปลกใหม่เช่นนี้ได้ ก็มีเพียงพี่พัฒน์เท่านั้น
“ยศพัฒน์ หล่อนเปรียบกับเปรมาได้เหรอ? เปรมาเป็นคนรู้ใจในวัยเด็กที่เติบโตมาพร้อมกับพวกเรา เสียดายที่เปรมารักแกมากขนาดนั้น เพื่อแก เลือกที่จะย้ายอาชีพของเธอกลับมาในประเทศ แกรู้มั้ยว่าหล่อนทำแบบนี้ จะเสียหายมากเท่าไหร่?”
“แกไม่ได้ออกโรงปกป้องเปรมาก็ช่างเถอะ ยังหน้าด้านเรียกร้องค่าชดเชยกับหล่อนอีก ยศพัฒน์ แกมันก็เป็นแค่คนไร้หัวใจ! เปรมารักแกผิดจริงๆ!”
นฤเบศวร์จงใจพูดเรื่องของยศพัฒน์กับเปรมา ต่อหน้าของเทวิกา
เขารักเปรมา แต่ก็ไม่อยากเห็นยศพัฒน์มีความสุข
มีสิทธิ์อะไร ตอนที่เขารักเปรมาแต่ไม่ได้ครอบครอง ยศพัฒน์กลับจบความโสดได้ ด้วยการแต่งงานกับภรรยาที่อายุน้อยสวยได้ ต่อให้เทวิกาเป็นลูกสาวของตระกูลธรรมดา ยืนอยู่ข้างกายของยศพัฒน์กลับเหมาะสมมากๆ
นฤเบศวร์อิจฉาจนแทบจะเป็นบ้า
“วิกาเป็นภรรยาของฉัน เปรมาเป็นอะไรกับฉัน? หล่อนต่างหากที่เทียบกับวิกาของฉันไม่ได้ เปรมาจะเสียหายมากเท่าไหร่ก็เป็นเรื่องของหล่อน หล่อนเป็นผู้ใหญ่แล้ว ทำอะไรก็ต้องรับผลที่ตามมา”
“ฉันมีหัวใจ หัวใจของฉันมีแต่ภรรยาของฉัน ผู้หญิงอื่น ขอโทษด้วย ไม่มีที่ให้ยืนด้วยซ้ำ”
เทวิกา: พี่พัฒน์พูดคำรักหวานซึ้งซาบซึ้งมากเลยนะ!
ไม่ว่าเขาจะจริงใจหรือว่าเสแสร้ง ยังไงก็ตาม เธอฟังดูแล้วก็เหมือนกับหวานเจี๊ยบราวกับน้ำผึ้ง
นฤเบศวร์มองตรงไปที่ยศพัฒน์ และเยาะเย้ย: “ดูเหมือนว่า พวกเราสองคนไม่สามารถพูดคุยกันได้อีกต่อไป งั้น อย่าหากว่าฉันไม่เกรงใจ”
หลังจากที่พูดจบ เขาก็โบกมือและสั่งบอดี้การ์ดว่า: “ไป ทุบทำลาย One Day In Coffeeให้ฉันเดี๋ยวนี้!”
“ตัดมือข้างนั้นที่ผู้หญิงคนนี้ตบตีเปรมาให้ฉัน!”
บอดี้การ์ดของตระกูลเดชอุปกำลังอยากจับตัวของเทวิกา ก็ถูกยศพัฒน์เตะโดนในทันที ถอยหลังไปสองสามก้าวก็ล้มลงอยู่บนพื้น
เทวิกาก็กระโจนเข้าไปหานฤเบศวร์
นฤเบศวร์ไม่ได้ระวังเธอ และถูกเทวิกาโยนล้มคว่ำลงไปที่พื้นโดยไม่คาดคิด
เทวิกาคุกเข่าลงข้างหนึ่งทับไปที่หน้าอกของเขา และพูดอย่างเย็นชาว่า: “พวกแกใครกล้าแตะต้องร้านของฉัน ฉันจะทุบกระดูกมันให้เละเลย!”
พวกบอดี้การ์ดของตระกูลเดชอุป: ……
ยศพัฒน์หันหน้ามองไปทางเทวิกา สายตานั้นดูซับซ้อนมาก ทั้งภาคภูมิใจทั้งเศร้าหม่น
นฤเบศวร์ไม่ได้เห็นเทวิกาอยู่ในสายตา และต้องการโค่นล้มเทวิกาตามสัญชาตญาณ เทวิกาใช้มือทับบนลำคอของเขาอย่างรวดเร็ว และพลังนั้นแข็งแกร่งมากจนเขาแทบจะหายใจไม่ออก
ฉิบหาย!
ผู้หญิงคนนี้ฝึกมวยกังฟูมาก่อน!
ตอนที่คนของเขาสืบเรื่องของเธอ กลับสืบหาไม่พบ!
“คุณเบศวร์ ฉันขอเตือนคุณว่าอย่าขยับ ฉันทำให้กระดูกหน้าอกของคุณแตกได้จริงๆ ลืมบอกกับคุณไป ฉันแรงเยอะมาตั้งแต่เกิด”
เพื่อไม่ให้เกิดปัญหา เธอได้บังคับตัวเองให้เรียนรู้วิธีควบคุมแรงของตัวเองได้เป็นอย่างดี นอกเหนือจากคนในครอบครัวของเธอ แม้แต่กนกอรก็ไม่รู้ว่าเธอแรงเยอะ
“พัฒน์ โทรศัพท์แจ้งตำรวจ ถ้าคนเหล่านี้มาก่อกวน ก็ส่งมอบให้ตำรวจจัดการ”
ยศพัฒน์ยิ้ม หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาตำรวจ
“พัฒน์”
นฤเบศวร์เรียกด้วยสีหน้าไม่พอใจ“ฉันยังไม่ได้ทุบทำลายร้านภรรยาของนายไม่ใช่เหรอ ก็ไม่ได้แตะต้องภรรยาของนายด้วย นายแจ้งตำรวจทำไม”
ถ้ายศพัฒน์แจ้งตำรวจ เขาก็จะมีข่าวเชิงลบ ตอนนี้อินเทอร์เน็ตได้รับการพัฒนาอย่างมาก ในฐานะหัวหน้าของเดชอุป กรุ๊ป ถ้ามีข่าวลบติดตัว ก็จะส่งผลกระทบต่อภาพลักษณ์ของตระกูลเดชอุปได้ มันง่ายที่จะประสบความสูญเสียอย่างหนัก
แน่นอน ถ้าคนธรรมดาเรียกตำรวจ นฤเบศวร์ก็จะไม่กังวลเลยสักนิด
เขามีเงินกับเส้นสาย สามารถเคลียร์ทุกอย่างได้
แต่ยศพัฒน์ไม่เหมือนกัน
ในเมืองแอคเซสซ์ ตำแหน่งสถานะและชื่อเสียงของยศพัฒน์นำหน้าของเขา
“คุณเบศวร์ คุณต้องรับรองว่าหลังจากที่พวกเรากลับไป คุณจะไม่ทุบทำลายร้านของฉัน ถ้าไม่รักษาคำพูด พัฒน์ พี่ว่าจะจัดการเขายังไง? ถอดเสื้อผ้าของเขาทั้งหมดและแห่ไปตามถนน?”
นฤเบศวร์แทบจะกระอักเลือดออกมา
ยศพัฒน์กระตุกมุมปาก
สงสัยอย่างจริงจังว่าภรรยาของเขาหากว่ารูปร่างของเขาไม่ดี อยากที่จะดูรูปร่างของนฤเบศวร์อย่างโจ่งแจ้ง
แบบนี้ไม่ได้หรอก คืนนี้ต้องให้วิกาดูเขาให้พอ!
ยศพัฒน์เดินไปที่ข้างกายของเทวิกา ให้เขาไปแทนที่เทวิกา และห้ามปรามนฤเบศวร์ไว้ ต่อจากนั้นก็ดึงเนกไทของนฤเบศวร์ที่ผูกไว้ขึ้นมา และพูดอย่างเยือกเย็น: “เบศวร์เรื่องระหว่างผู้หญิง พวกผู้หญิงเขาจัดการได้ แกอย่ายุ่งดีกว่า จะว่าไป แกยุ่งด้วยฐานะอะไรเหรอ?”
“เปรมาคิดว่าแกเป็น? แกรู้ดีอยู่แก่ใจ ผู้หญิงคนนั้นไม่คุ้มค่ากับที่แกจะทุ่มเทมากขนาดนั้น”
เปรมาอยากปีนขึ้นเขาของเตียงไปด้วย แล้วก็อยากยื้อนฤเบศวร์ไปด้วย ให้นฤเบศวร์รักเธอปกป้องเธอไปตลอดชีวิต และช่วยเหลือเธออย่างไร้เงื่อนไข
ผู้หญิงแบบนี้ ยศพัฒน์ไม่เข้าใจ ว่านฤเบศวร์รักเปรมาอย่างสุดจิตสุดใจได้ยังไง
นฤเบศวร์ดึงเนกไทของตัวเองกลับ ด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย: “ยศพัฒน์ เรื่องของฉันกับเปรมาแกไม่ต้องกังวล ครั้งนี้ เห็นแก่ที่เปรมาลงมือก่อน ฉันจะไม่ถือสา มีตั้งต่อไป ต่อให้ภรรยาของแกเกิดมาพร้อมกับพลังศักดิ์สิทธิ์ ฉันก็จะทุบทำลายร้านของหล่อน!”
