ทักษอร“…… ”
“นฤเบศวร์เขามาขอโทษแทนเปรมา ถ้าแม่เห็นตอนที่เขาควักเงินมาฟาดหน้าลูกสาวของแม่ และพูดดูถูกลูกสาวแม่ แม่คงไม่ถามคำถามแบบนี้ออกมา”
ทักษอร “…แล้ว แล้วทำไมเขาถึงพูดอย่างนั้นออกมา”
“เขาแค่อยากแก้แค้นหนู เขารักเปรมามาก แม่ไม่ต้องห่วงเรื่องนี้นะคะ นฤเบศวร์ไม่มีทางชอบลูกสาวของแม่หรอก”
ทักษอรสงสัย “จริงเหรอ?”
“จริงสิคะ ดูสิ แม่ก็เชื่อคำโกหกของเขาแล้ว ถึงได้มาถ่ทหนูแบบนี้ จุดประสงค์ของนฤเบศวร์ก็สำเร็จแล้ว”
“แม่คะ จากนี้ไปไม่ว่านฤเบศวร์จะพูดอะไร แม่ก็อย่าไปเชื่อนะคะ คนคนนั้นร้ายมาก เขากับคุณพัฒน์เป็นคู่แข่งกัน เทวิกาเป็นภรรยาของคุณพัฒน์ และเทวิกากับหนูก็เป็นเพื่อนกัน เขาไม่มีทางคิดอะไรกับหนูแน่”
หลังจากที่ทักษอรเข้าใจความสัมพันธ์ทั้งหมด เธอก็รู้สึกโล่งใจ
พอได้ยินลูกสาวของเธอพูดว่านฤเบศวร์ใช้เงินฟาดหน้าลูกสาวของเธอ และยังพูดจาดูถูกด้วย ทักษอรก็ตะโกนด่านฤเบศวร์ทันที
นฤเบศวร์ถูกด่าว่าจนจามไปตลอดทาง
เขาคิดว่าสาเหตุเพราะยังไม่หายป่วย เขาต่อว่ากนกอรในใจ และตัดสินใจจะให้แพทย์ประจำตระกูลสั่งยาให้เขากินเพิ่มอีกสองวัน
เขาที่สุขภาพแข็งแรงมาตลอด ครั้งแรกที่เป็นหวัดถึงกับต้องกินยาอยู่หลายวันกว่าจะหายดี
ทั้งหมดเป็นความผิดของกนกอรคนเดียวเลย!
……
บัณฑิตาได้รับโทรศัพท์จากต่างประเทศ
คนที่โทรมาคือณัฏฐา แม่ของเปรมา
“บัณฑิตา ช่วงนี้สบายดีไหม?”
ณัฏฐากล่าวทักทาย
ก่อนที่เธอจะไปต่างประเทศ เธอกับบัณฑิตาและสะใภ้คนโตของตระกูลอริยชัยกุลสนิทกันมาก
ถึงแม้ตระกูลเดชอุปกับตระกูลอริยชัยกุลจะไม่ถูกกัน แต่ณัฏฐากลับสนิทสนมกับทั้งสองฝ่าย เธอสามารถเกลี้ยกล่อมภรรยาทั้งสองตระกูลได้ และเปรมาได้รับสืบทอดความสามารถนี้มาจากเธอ
“สบายดี แล้วเธอล่ะ เมื่อไหร่จะกลับมาเยี่ยมกันบ้าง เราจะได้นัดเจอกัน”
“เปรม์กลับไปแล้ว ฉันต้องกลับไปบ่อยๆ แน่นอน เรายังมีเวลาเจอกันอีกเยอะ”
ณัฏฐาพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ยังไม่ทันที่บัณฑิตาจะตอบ เธอก็เปลี่ยนเรื่องมาถามทันที “บัณฑิตา เปรม์ของฉันก่อปัญหาแล้วใช่ไหม”
“เธอรู้เรื่องแล้วเหรอ?”
“ถึงแม้ฉันจะอยู่ต่างประเทศ แต่ฉันก็ติดตามข่าวในประเทศอยู่ เหตุการณ์ที่เปรม์สร้างเรื่องปั่นป่วนในเมืองแอคเซสซ์ ฉันจะไม่รู้ได้ยังไงกัน”
“จะว่าไปแล้ว เทวิกาคือใครเหรอ ทำไมฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน เธอแต่งงานกับยศพัฒน์ ปกติตาพัฒน์มีสายตาที่สูงส่งอยู่เสมอ เปรม์ของฉันหลงรักเขามากว่าสิบปี แต่เขากลับไม่เคยสนใจ ทำไมถึงเลือกจะแต่งงานกับเด็กที่ชื่อเทวิกาได้”
ในคำพูดของณัฏฐาแฝงไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อเทวิกา
เปรมารักยศพัฒน์มานาน และทุกคนในบ้านตระกูลไชยรัตน์ต่างก็เห็นด้วย แต่น่าเสียดายที่เปรมารักยศพัฒน์มาสิบกว่าปี กลีบไม่มีความคืบหน้าเลย
ตอนนี้ตำแหน่งของหลานสะใภ้คนโตของตระกูลอริยชัยกุลถูกเทวิกายึดครองไปแล้ว
บัณฑิตาพูดอย่ารังเกียจ “ก็แค่ลูกสาวชาวไร่ชาวสวน ยศพัฒน์คงจะตาบอดไป ถึงได้แต่งงานกับเธอ ไม่อย่างนั้นเธอก็น่าจะแอบปีนขึ้นไปบนเตียงของยศพัฒน์บังคับให้เขาต้องแต่งงานกับเธอ”
ณัฏฐาไม่เห็นด้วยกับคำพูดของบัณฑิตา
เธอติดตามข่าวซุบซิบของยศพัฒน์กับภรรยาของเขา และได้เห็นงานแถลงข่าวอย่างเป็นทางการแล้ว ในดวงตาของยศพัฒน์ ตอนที่เขามองไปที่เทวิกานั้น เต็มไปด้วยความรัก
ไม่ใช่เพราะถูกบังคับให้แต่งงานด้วยอย่างแน่นอน
“ณัฏฐา ไม่มียศพัฒน์ยังมีตาเบศวร์ของฉันอยู่นะ ตาเบศวร์ของฉันรักเปรม์สุดหัวใจ เขาไม่ได้ด้อยไปกว่ายศพัฒน์เลย”
ณัฏฐายกยิ้มแล้วพูดว่า “ใช่แล้ว สำหรับฉันตาเบศวร์ของเธอดีกว่าตาพัฒน์หลายเท่า ฉันมักจะบอกเปรม์มาตลอด ว่าอย่ามองข้ามความสุขใกล้ตัว และรักษาตาเบศวร์ของเธอไว้ให้ดี”
“พวกเราเป็นครอบครัวของเปรม์ แต่ยังดีกับเปรม์ไม่เท่ากับตาเบศวร์ของเธอเลย”
ยศพัฒน์ประกาศอย่างเป็นทางการว่าเขาแต่งงานแล้ว ณัฏฐารู้ว่าลูกสาวของเธอหมดหวังแล้ว
ถึงแม้ลูกสาวจะไม่อยากยอมแพ้ยังไงก็ตาม
แต่เธอจะคิดเหมือนลูกสาวของเธอไม่ได้
ในเมื่อไม่มีความหวังที่จะแต่งงานกับตระกูลอริยชัยกุลแล้ว ก็ต้องดำเนินการขั้นต่อไป ได้แต่งงานเข้าตระกูลเดชอุปก็ไม่เลว ในเมืองแอคเซสซ์ ตระกูลเดชอุปถือเป็นตระกูลที่ร่ำรวยเป็นอันดับสอง
RA กรุ๊ปมีสาขาอยู่ทั่วเมือง ฐานะร่ำรวย
เธอกับบัณฑิตาก็สนิทสนมกันมาก ถ้าลูกสาวของเธอแต่งงานกับตระกูลเดชอุป เธอก็ไม่ต้องกังวลเรื่องปัญหาแม่สามีกับลูกสะใภ้ และยังได้รับความรักจากสามีของเธอ เส้นทางชีวิตก็โรยไปด้วยดอกไม้
เธอจะต้องช่วยลูกสาวให้ได้แต่งงานเข้าตระกูลนี้ให้ได้
“ใช่แล้ว เธอต้องช่วยเกลี้ยกล่อมเปรม์ด้วย ให้หยุดทำเรื่องโง่ๆ เพื่อยศพัฒน์ได้แล้ว ทุกครั้งที่เธอทำแบบนี้ หัวใจของตาเบศวร์ก็เจ็บทุกครั้ง”
บัณฑิตาชอบเปรมาก็จริง แต่เธอก็รักลูกชายของเธอมากกว่า
ตั้งแต่ลูกชายเข้าใจเรื่องความรัก เขาก็ตกหลุมรักเปรมามาตลอด ไม่เคยเปลี่ยนใจไปรักใครมาถึงสิบกว่าปี บัณฑิตารู้จักลูกชายของเธอดี
ถ้าไม่ได้แต่งงานกับเปรมา ลูกชายของเธอคงไม่มีวันมีความสุข ถึงแม้เขาจะถูกบังคับให้แต่งงานกับคนอื่นก็ตาม
“แน่นอน รอเปรม์ออกมาแล้ว และสามารถติดต่อเธอได้ ฉันจะพยายามเกลี้ยกล่อมเธอเอง ไม่สิ ฉันจองตั๋วเครื่องบินไว้แล้ว จะรีบบินกลับไปวันนี้เลย จะได้เกลี้ยกล่อมเธอด้วยตัวเอง”
ณัฏฐานั้น หลังจากที่เกิดเรื่องขึ้นกับลูกสาว เธอก็ไม่สามารถนั่งนิ่ง ๆ ได้เลย ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจเดินทางกลับประเทศเพื่อมาช่วยลูกสาวของเธอ
ในเมื่อลูกสาวของเธอไม่มีผู้ชายที่พึงพอใจในต่างประเทศ และอยากแต่งงานกลับมาในเมืองแอคเซสซ์ เธอก็จะช่วยลูกสาวของเธอให้ได้แต่งงานเข้าไปในตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองแอคเซสซ์
บัณฑิตาถามอย่างดีใจ “เธอจะมาถึงเมืองแอคเซสซ์กี่โมง ฉันจะไปรับที่สนามบิน บ้านของพวกเธอ เปรม์บอกว่าจะปรับปรุงสักหน่อย หรือว่า มาพักบ้านของฉันก่อนดีไหม เราจะได้เล่นไพ่ด้วยกันทุกวัน ไปซื้อของด้วยกัน ฉันจะได้มีเพื่อนคุย”
“ฉันน่าจะถึงเมืองแอคเซสซ์ตอนสองทุ่มครึ่ง จากบ้านของเธอมาสนามบินนานาชาติใช้เวลาขับรถตั้งสองชั่วโมง มันไกลเกินไปและดึกมากด้วย ไม่ต้องมารับฉันหรอก เดี๋ยวฉันนั่งแท็กซี่ไปหาเอง”
“ไม่เป็นไร ฉันจะพาบอดี้การ์ดไปด้วย”
ณัฏฐายกยิ้ม “ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ไม่ทำให้เธอเสียน้ำใจแล้ว หลังจากฉันกลับไปถึง เราค่อยคุยกันดีๆนะ บัณฑิตา คุณช่วยฉันสืบประวัติของเทวิกาได้ไหม”
“ฉันไม่ได้คิดจะช่วยเปรม์ ฉันแค่อยากรู้ว่าเทวิกาเธอมีดีอะไร ถึงได้แต่งงานเข้าตระกูลอริยชัยกุลและกลายเป็นหลานสะใภ้คนโตของตระกูลได้”
จะว่ายังไง เธอก็ไม่ตายใจอยู่ดี
ลูกเขยที่เธอวาดหวังไว้กลับถูกเทวิกาแย่งชิงไป
บัณฑิตาตอบ“เรื่องนี้จัดการง่ายมาก เปรม์เคยขอให้ตาเบศวร์ช่วยสืบ ตาเบศวร์น่าจะยังมีข้อมูลเก็บไว้อยู่ เดี๋ยวฉันให้ตาเบศวร์เอาเอกสารให้เธอดู”
“บ้านตระกูลวาชัยยุงเป็นแค่ครอบครัวคนธรรมดา ที่เทวิกาได้รู้จักกับยศพัฒน์ก็เพราะชเนนทร์พี่ชายของเธอ ชเนนทร์กับยศพัฒน์เป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน”
“ถึงแม้เทวิกาจะได้เป็นหลานสะใภ้คนโตของตระกูลอริยชัยกุล แต่ยังไงเธอก็เป็นแค่ลู่สาวชาวบ้านธรรมดา ฉันไม่เคยเห็นอยู่ในสายตา ในอนาคตถ้าเราเจอเธอในงานเลี้ยง เราสามารถสั่งสอนเธอได้ ทำให้เธออับอายขายหน้า และไม่กล้าสู้หน้าทุกคนในสังคมชั้นสูงได้”
“และยังทำให้ตระกูลอริยชัยกุลอับอายขายหน้าไปด้วยได้ มาดูกันว่าเธอจะมีที่ยืนในตระกูลอริยชัยกุล และมีที่ยืนในสังคมชั้นสูงได้หรือเปล่า”
ไม่ใช่คนในแวดวงสังคมเดียวกัน แต่กลับพยายามแทรกตัวเข้ามา คนที่ต้องเหนื่อยก็คือตัวเอง
ณัฏฐาได้ยินเธอพูดแบบนี้ก็ยิ้มออกมา “บัณฑิตา เธอพูดถูก ถเามองข้ามความสัมพันธ์รักๆ ใคร่ๆ ด้วยฐานะของเด็กคนนั้น ก็ไม่คู่ควรที่จะยืนอยู่ในระดับเดียวกับเรา”
รอเธอกลับไป เธอจะไปเยี่ยมตระกูลอริยชัยกุลบ่อยๆ ไปสร้างเรื่องให้เทวิกา บรรดาสะใภ้ของตระกูลอริยชัยกุล ทั้งหมดล้วนแต่เป็นญาติผู้ใหญ่ของเทวิกา มาดูกันว่าเทวิกาจะรับมือกับคำวิจารณ์ของพวกเธอยังไง
