“ไปเรียกเถ้าแก่ทั้งสองคนของพวกเเกออกมาหน่อย ฉันมีธุระหาพวกเธอสองคน”
เปรมาสั่งออกมาอย่างเย่อหยิ่ง
บอดี้การ์ดของตระกูลสาระทาไม่ขยับ จ้องมองเปรมาด้วยสายตาที่ลึกล้ำ
เมื่อเปรมาถูกเขาจ้องมองมาแบบนี้ ทำให้เธอโกรธขึ้นมาทันที ยกมือขึ้นมาจะตบไปที่ใบหน้าของบอดี้การ์ด
นี่คือบอดี้การ์ดที่ผ่านความเป็นความตายกับประยสย์มาก่อน เป็นคนที่ประยสย์เชื่อใจที่สุด และเป็นคนที่ฝีมือดีที่สุด
ผู้หญิงที่ไม่เคยผ่านการฝึกฝนมาก่อนยังกล้าที่จะตบหน้าเขา จะสำเร็จได้อย่างไร？
บอดี้การ์ดของตระกูลสาระทาจับข้อมือของเปรมาไว้อย่างง่ายดาย จากนั้นดึงเปรมามาข้างหน้าแล้วหมุนตัว หมุนข้อมือของเธอเอาไปอยู่ด้านหลัง ทำให้เปรมาเอ็นตัวไปข้างหน้า และอยู่ในสภาพก้มคำนับอยู่
กระเป๋าแบรนด์เนมอันลิมิเต็ดที่เธอถืออยู่เกือบตกไปอยู่ที่พื้น
เธอต้องการต่อต้าน ทำให้มืออีกข้างถูกเขารั้งไว้อีก
ตะลีตะลานก็ตะลีตะลาน แต่ว่าที่ทำให้เปรมาหน้าเปลี่ยนเพราะความเจ็บ
เธอเจ็บจนร้องออกมา： “ปล่อยฉัน！”
“คุณคงมาจับผิดสินะ”
บอดี้การ์ดของตระกูลสาระทาไม่ได้ทะนุถนอมผู้หญิงเลย ยังคงใช้ความรุนแรงควบคุมกำเนิดมาอยู่ เพราะกลัวเปรมาจะลงมือทำร้ายคนอีก
อยู่ต่อหน้าเขายังกล้ากำเริบเสิบสานขนาดนี้ คงจะไม่รู้จักคำว่าตายเขียนยังไง
เปรมาใส่เสื้อผ้าสดใส หรูหราสง่างาม
กระเป๋าที่ถือคือแอร์แม็สรุ่นอัลลิมิเต็ด นี่คือของขวัญวันเกิดปีที่แล้วที่นฤเบศวร์ซื้อให้เธอ
ในสายตาของคนข้างนอก เปรมาเป็นคนมีเงิน เป็นคนรวยที่คนธรรมดาทั่วไปไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วย เพราะกลัวมีปัญหา
แต่ว่า คำว่ากลัว ไม่อยู่ในความคิดของบอดี้การ์ดของตระกูลสาระทา！
ตระกูลสาระทาเป็นครอบครัวประเภทไหน ตระกูลสาระทาอำนาจบารมียิ่งใหญ่แค่ไหน เปรมาที่อยู่ในเมืองAไม่รู้เรื่อง ไม่ว่ายังไงบอดี้การ์ดของตระกูลสาระทาไม่กลัวที่จะมีเรื่องกับใครอยู่แล้ว
แต่กลับกลัวคนอื่นไม่มายุ่งด้วย ทำให้พวกเขาไม่มีอะไรทำ
“ฉันมาที่นี่เกี่ยวอะไรกับแก ปล่อยมือสกปรกของแกซะ One Day In Coffeeของพวกแกทำการค้ากันยังไง？ถึงสามารถทำแบบนี้กับลูกค้าได้？ทุกคนรีบมาดูเร็ว เข้ามาดูว่าพวกเขากำเริบเสิบสานแค่ไหน พวกคุณรีบออกไปเลย อย่าดื่มกาแฟที่ร้านพวกมันอีก ใครจะไปรู้ว่าจะมียาพิษหรือเปล่า”
บอดี้การ์ดของตระกูลสาระทาที่จับตัวเปรมาไว้ สีหน้าดำดิ่งลงมาทันที
ผู้หญิงคนนี้มาหาเรื่องกันชัดๆ
เขาไม่ได้พูดอะไรเลย เธอก็ลงมือสั่งสอนเขาแล้ว ผู้หญิงที่กำเริบเสิบสานแบบนี้ เขาเห็นมาเยอะแล้ว
เวลาลงมือขึ้นมาก็ไม่เคยใจอ่อนเลย
คุณชายของพวกเขาอยู่ตระกูลสาระทา ถึงแม้จะต่อสู้เพียงคนเดียว แต่คุณชายหน้าตาหล่อเหลา มีคนรักและหลงใหลมากมาย
ผู้หลงใหลบางคนเพื่อต้องการเข้าใกล้คุณชาย ตอนที่พวกเธอทำตัวไม่ดีต่อบอดี้การ์ดอย่างพวกเขา พวกเขาก็จะสั่งสอนพวกเธอให้รู้จักมีมารยาทเอง
คุณชายเคยพูดไว้ ผู้หญิงทุกคนที่ต้องการจะเข้าใกล้เขา จัดการให้ห่างจากเขาสามเมตรทุกกรณี
บอดี้การ์ดอยากหาอะไรมายัดใส่ปากของเปรมา
ใช้ถุงเท้าเหม็นดีที่สุด
แต่ตอนนี้เขาจับตัวเปรมาไว้ มือไม่ว่างไปถอดถุงเท้า
“กนกอร เทวิกา พวกเธอสองคนไสหัวออกมาเดี๋ยวนี้ มาดูสิว่าพวกเธอจ้างพนักงานเสิร์ฟอะไรมา มาลวนลามฉัน ฉันขอบอกแกนะถ้าแกยังไม่ปล่อยฉันอีก ฉันจะร้องแล้ว บอกว่าแกลวนลามฉัน……อู๊！”
ปรากฏว่ามีถุงเท้าเหม็นยัดใส่ปากของเปรมาจริงๆ
“รำคาญมาก”
คนที่ทำเรื่องนี้ พูดคำนี้คืคุณหญิงธิษณา
พิชญ์สินีดูอย่างสะใจ จัดการคนปากเหม็นก็ต้องใช้วิธีแบบนี้แหละ
แม่แท้ๆ ของวิกาช่างเก่งกาจเหลือเกิน！
สมกับที่เป็นภรรยาหัวหน้าครอบครัวของตระกูลใหญ่จริงๆ ถึงแม้จะเสียสติ พลังที่ติดตัวมาแต่กำเนิดไม่ใช่เธอที่ปลูกผักอยู่แต่ในชนบทสามารถเทียบได้
ถ้าไม่ใช่ทุกคนมองอยู่ พิชญ์สินีอยากตบมือเหลือเกิน
ความจริงแล้วพิชญ์สินีไม่เคยเห็นตัวจริงของเปรมามาก่อน แต่ว่าครั้งก่อนที่เปรมาพาคนมาทุบตีที่ร้าน ได้กลายเป็นข่าว ถึงแม้จะมีนฤเบศวร์ที่พยายามระงับข่าวอยู่เบื้องหลัง แต่ก็มีคนเยอะมากที่เห็นมัน
พิชญ์สินีเห็นจากในเน็ต เห็นรูปร่างหน้าตาของเปรมา จำหน้าของคู่แข่งลูกสาวไว้
คุณหญิงธิษณาพูดกับบอดี้การ์ดว่า： “ไล่เธอออกไป อย่ามาก่อเรื่องวุ่นวายที่นี่อีก ที่นี่เป็นร้านกาแฟ ต้องการความเงียบสงบ ดูสิว่ามีลูกค้าคนไหนบ้างที่ไม่ใช่อยู่อย่างเงียบๆ？ถึงแม้จะพูดคุยกัน แต่ก็ไม่ได้เสียงดัง ไม่กระทบต่อคนอื่น”
ผู้หญิงแปลกหน้าคนนี้ โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่งหน้าจัดจ้าน แต่กลับทำตัวใสซื่อ ดูก็เหมือนวรันธร เป็นนางจิ้งจอก เป็นคนเจ้าเล่ห์
ถึงแม้เป็นการเจอกันครั้งแรก แต่เปรมาไม่ได้สร้างความประทับใจให้กับคุณหญิงธิษณาเลย
ก่อนที่เธอจะเสียสติเธอเป็นคนอ่อนโยน
หลังจากเสียสติแล้ว ไม่สนใจอะไรเลย
แต่ว่า บางครั้งถ้ามีคนยั่วโมโหเธอจริงๆ เธอก็จะโมโหกลับ เหมือนครั้งก่อนที่ตระกูลสาระทาเธอลงมือตีคุณหญิงสามของตระกูลสาระทา ตีจนคุณหญิงสามไม่สามารถไปพูดเหตุผลกับใครได้ ใครจะสามารถพูดเหตุผลกับคนเสียสติได้？
เมื่อคุณหญิงสามเสียเปรียบก็ต้องยอมรับมันแต่โดยดี
“ครับ คุณหญิง”
บอดี้การ์ดผลักเปรมาออกไปจากร้านกาแฟอย่างไม่เกรงใจ
เมื่อเทวิกากับกนกอรได้ยินความเคลื่อนไหว จึงรีบเดินออกมาจากข้างใน
เพื่อนรักสองคนนี้ ต่างเป็นเถ้าแก่ และเป็นคุณนายของตระกูลที่ร่ำรวย ตอนนี้ต่างใส่เสื้อเชฟที่ทั้งสองเตรียมให้กับเชฟที่ทำขนม ใส่หมวกเชฟ ใส่ผ้าปิดจมูก และมือเต็มไปด้วยแป้ง
“เปรมา？”
เมื่อทั้งสองเห็นเปรมา ต่างพากันขมวดคิ้ว
“เธอมาที่นี่ทำไม？”
เทวิกาถอดผ้าปิดจมูกออก แล้วถามเปรมาออกมา， “หรือว่าไม่พอใจ？มาๆๆ พวกเรามาสู้กันต่อ”
ทุกคน：……หนังกำลังเริ่มฉาย！
ลูกค้าภายในร้าน ไม่ได้ออกไปเพราะเสียงตะโกนของเปรมา แต่กลับเต็มไปด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็น และลุกขึ้นยืนเป็นครั้งคราว เพื่อมองออกไปด้านนอกผ่านกระจก
ตอนนี้ทุกคนในเมืองAมีใครบ้างที่ไม่รู้ว่าOne Day In Coffeeเป็นคุณนายน้อยอริยชัยกุลเปิด？
มาดื่มกาแฟที่นี่ กินขนมที่นี่ สามารถเจอคนร่ำรวยได้ง่ายมาก
บวกแกกาแฟที่นี่อร่อยมาก ขนมก็อร่อย ดังนี้จึงขายดีมาก
ได้ยินเทวิกาเรียกชื่อเปรมาออกมา คนที่รอเผือกอยู่รู้ฐานะของเปรมาทันที
ที่แท้เป็นคนที่หลงใหลในตัวคุณยศพัฒน์นั่นเอง
หลังจากที่ยศพัฒน์แต่งงานกับเทวิกาแล้ว คนที่จิตใจดีไม่คิดจะมัดเปรมากับยศพัฒน์ไว้ด้วยกันอีก เพราะกลัวเทวิกาจะหึง
ส่วนคนที่อยากให้ความวุ่นวาย ก็ยังคนคิดว่าเปรมาเป็นคู่รักตอนเด็กของยศพัฒน์อยู่ คาดหวังอยากให้เปรามาที่เป็นคู่รักตอนเด็กตีกันกับเทวิกาที่เป็นคุณนายน้อยอริยชัยกุล ไม่ว่าใครจะแพ้หรือชนะสำหรับพวกเขาแล้วล้วนเป็นหนังสนุกทั้งนั้น
“อู๊ๆๆ……”
เปรมาที่ยังคงถูกบอดี้การ์ดจับตัวไว้ และในปากก็ถูกยัดด้วยถุงเท้าที่ไม่รู้ว่าเป็นของใคร เหม็นจะตายแล้ว！
เธออยากอ้วก！
น้ำตาของเปรมาไหลออกมา
เธอโตมาขนาดนี้ ถึงแม้ยศพัฒน์จะไม่รักเธอ แต่ก็ไม่เคยทำแบบนี้กับเธอมาก่อนเลย
“ปล่อยเธอเถอะ”
เทวิกาสั่งให้บอดี้การ์ดปล่อยมือ
บอดี้การ์ดของตระกูลสาระทาถึงได้คลายมือออก เปรมจึงได้รับอิสระอีกครั้ง
เธอรีบดึงถุงเท้าที่ยัดอยู่ในปากออกมาทันที จากนั้นรีบวิ่งไปที่ถังขยะใบใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตร เพื่ออ้วกออกมา
ไม่มีใครไปดูเธอ
“นี่มันเรื่องอะไรกัน？”
เทวิกถามบอดี้การ์ดออกมา
“เมื่อเธอเข้ามาก็มีท่าทางกำเริบเสิบสานบอกว่าจะหาคุณหนูใหญ่กับคุณกนกอร ผมรู้สึกว่าเธอจะมาหาเรื่อง ก็เลยมองเธอไปสองครั้ง แต่เธอกลับคิดจะตบหน้าผม และผมก็ไม่มีทางให้เธอตบอยู่แล้ว จึงลงมือจัดการเธอ”
หลังจากที่บอดี้การ์ดของตระกูลสาระทาอธิบายเสร็จ เขาเองยังคงมีความรู้สึกว่าน้อยอกน้อยใจอยู่
