ในขณะเดียวกัน ทางด้านตระกูลอริยชัยกุล
ใต้ต้นไม้ใหญ่ เหล่าผุ้อาวุโสหลายคนกำลังเลื่อนดูภาพถ่ายที่เพิ่งจะได้รับ
คุณย่าชนิศาแสดงความคิดเห็นขึ้นว่า “ความคมชัดของภาพแย่มากเลย ถ่ายออกมาไม่เห็นความหล่อกระชากวิญญาณของประยสย์เลย”
คุณย่าพูดขึ้นอีกว่า “ความสวยของวิกาก็ถ่ายมาไม่ค่อยดีเหมือนกัน”
คุณปู่กวินท์พูดต่อว่า “ใครเป็นคนถ่ายเนี่ย ถ่ายหลานสาวออกมาไม่สวยเลย”
“นั่นน่ะสิ วิกาของพวกเราดูดีกว่าในรูปถ่ายพวกนั้นตั้งเยอะ แต่ว่าดูวิกากับประยสย์สิดูรักใคร่กันมากเลย สมแล้วที่เป็นพี่น้องกัน ยิ่งดูยิ่งรู้สึกอบอุ่น”
คุณย่าโบว์หยิบรูปถ่ายขึ้นมาดูซ้ำ ๆ “ดูปฏิสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องสองคนก็เหมือนกับวิกากับชเนนทร์เลยนะ พวกเขาสองพี่น้องก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน ดูภายนอกเหมือนจะทะเลาะกันโวยวาย แต่จริง ๆ แล้วสนิทสนมกันมากเลย”
“ชเนนทร์ชอบพูดถึงวิกาอยู่บ่อย ๆ ว่าเธอเป็นพี่สะใภ้ที่สมบูรณ์แบบ”
ผู้อาวุโสตระกูลวาชัยยุงทั้งสองคนเริ่มนึกถึงภาพความทรงจำเกี่ยวกับหลานของพวกเขาทั้งสองคนเวลาอยู่ด้วยกัน
ประยสย์กับแม่ตามเทวิกาไปที่ร้าน One Day In Coffee แล้ว
ถึงพวกเขาจะไม่ได้เห็นรูปถ่ายพวกนี้ แต่เรื่องคลิปวิดีโอพวกเขาทั้งสองคนรู้เรื่องกันหมดแล้ว สองแม่ลูกไม่ได้ออกมาเคลื่อนไหวอะไร เมื่อประยสย์เห็นว่ายศพัฒน์ไม่ได้ทำอะไร เขาก็รู้ทันทีว่าคงเป็นความตั้งใจของน้องสาว ในเมื่อน้องเขยยังไม่ลงมือ ถ้าอย่างนั้นเขาก็จะคอยดูต่อไปก่อน
ผู้คนในเมืองแอคเซสซ์สามารถรอดูละครฉากต่อไปได้อย่างเงียบเชียบ แต่ผู้เป็นพ่อซึ่งอยู่ห่างไกลออกไปในเมืองซูเพร่ากลับไม่สามารถนิ่งนอนใจได้
แม้ว่าไซม่อนจะกลับไปที่เมืองซูเพร่าแล้ว แต่เขาก็ยังคอยจับตาดูการเคลื่อนไหวในเมืองแอคเซสซ์อยู่ตลอด เพราะทั้งภรรยา ลูกชาย ลูกสาวของเขาต่างก็อยู่นั่น
ทันทีที่คลิปวิดีโอถูกโพสต์บนโลกออนไลน์ เมื่อไซม่อนเห็นแล้วก็โมโหมาก ใครมันกล้าหาเรื่องลูกชายลูกสาวสองคนของเขา แถมยังใส่ร้ายลูกสาวเขาว่าหักหลังลูกเขยเขาอีก
ผู้นำตระกูลสาระทาผู้ซึ่งนิ่งสงบมาโดยตลอด และไม่เคยหวั่นไหวต่อสิ่งใด ตอนนี้เขาไม่สนใจคำพูดที่ตอบนักข่าวไปก่อนหน้านี้ว่าจะไม่รีบร้อนไปรับลูกสาวกลับมา กลางดึกเขารีบแจ้งสมาชิกในครอบครัวทุกคน และขอให้ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม เช้าวันรุ่งขึ้นเขาพาคนทั้งครอบครัวรวมถึงพ่อแม่ที่แก่ชราของเขาขึ้นเครื่องบินส่วนตัวลำสองลำบินตรงไปยังเมืองแอคเซสซ์ทันที
วิกาหน้าตาคล้ายกับคุณย่าของเธอ เขาจึงพาคุณย่ามาด้วย เพราะไม่ว่าใครจะมองก็ต้องเชื่อแน่ว่าเป็นย่าหลานกันจริง ๆ หลักฐานตั้งอยู่ทนโท่คาตาขนาดนี้ จะได้อุดปากของทุกคนจนพูดไม่ออกไปเลย
ผู้นำตระกูลสาระทาตัดสินใจจะเปิดตัวลูกสาวของเขาที่เมืองแอคเซสซ์!
ให้ทุกคนในเมืองแอคเซสซ์รู้ว่าเทวิกาไม่ใช่สาวชาวนา เธอเป็นคุณหนูคนโตของตระกูลสาระทา ผู้ที่สามารถสืบทอดทรัพย์สินหลายหมื่นล้าน จะได้ตบหน้าไอ้พวกวายร้ายที่ชอบดูถูกลูกสาวของเขา และคิดว่าตัวเองเหนือกว่าลูกสาวของเขา!
ในใจของไซม่อน ลูกสาวของเขามีค่าเกินพอสำหรับยศพัฒน์
ใครกล้าพูดว่าลูกสาวของเขาไม่คู่ควรกับยศพัฒน์ จะให้เขาทุ่มสินสอดเป็นพันล้านกระแทกตาไอ้คนพวกนั้นให้ตาบอดไปเลยก็ยังได้
คนที่รอดูละครฉากเด็ด กำลังรอให้กระแสข่าวขึ้นไปจนถึงจุดไคลแมกซ์
ส่วนคนที่อยากปกป้องลูกสาวก็กำลังพากองกำลังคนกลุ่มใหญ่มาเพื่อต่อสู้กับกระแส
พวกที่รอดูหายนะของคนอื่นก็กำลังรอให้เทวิกาโดนไล่ออกจากบ้านสามี
ส่วนผู้ที่อยู่เบื่องหลังเรื่องพวกนี้อย่างเปรมากำลังนั่งอยู่ในรถซึ่งจอดอยู่ไม่ไกลจากร้าน One Day In Coffee เพื่อให้เห็นภาพทุกอย่างชัดเจนขึ้นเธอลงทุนหยิบเอากล้องส่งทางไกลติดมาด้วย เพื่อเฝ้าดูการเคลื่อนไหวทุกวินาทีในร้าน One Day In Coffee
คนที่อยู่ข้าง ๆ เธอก็คือแม่อันเป็นที่รักของเธอ
คุณณัฏฐามองลูกสาวของเธออย่างเงียบ ๆ และไม่ได้ออกอาการตื่นเต้นเหมือนกับลูกสาว สิ่งที่อยู่ในใจของเธอตอนนี้คือทำอะไรไม่ถูกและกังวล ถึงแม้ว่าเธอจะรู้ว่าลูกสาวไม่ชอบและไม่อยากฟังคิดพูดพวกนี้ แต่เธอก็อดพูดไม่ได้อยู่ดี “เปรม แกทำแบบนี้มีแต่จะทำให้ยศพัฒน์เกลียดแกมากขึ้นกว่าเดิม และจะยิ่งต่อต้านแกมากขึ้นนะ แกไม่ไปหาตระกูลเดชอุปให้ช่วยแก้ไขปัญหาทางธุรกิจให้ยังไม่พอ แต่ยังมีกะจิตกะใจทำเรื่องพวกนี้อีกทำไมแกไม่รู้จักแยกแยะความสำคัญบ้าง”
“อีกอย่าง คลิปที่แกถ่ายได้มันจะบ่งบอกถึงอะไรได้ล่ะ ผู้ชายแปลกหน้าคนนั้นแค่พูดคุยหัวเราะกับเทวิกาเท่านั้น ถึงการกระทำจะดูสนิทสนมกันไปหน่อย แต่ทั้งสองคนก็ไม่ได้เปลื้องผ้านอนเกลือกกลิ้งกันสักหน่อย แบบนี้แกก็เรียกว่านอกใจได้เหรอถ้าอย่างนั้นในโลกนี้จะยังมีสามีภรรยาคู่ไหนที่บริสุทธิ์ใจต่อกันหลงเหลืออยู่บ้างล่ะ”
“แกลงทุนออกเงินจำนวนมากเพื่อให้คนปล่อยข่าวพวกนั้นลงบนอินเตอร์เน็ต พูดจาใส่ร้ายเทวิกาไปแล้วมันจะมีประโยชน์อะไร คนที่ยศพัฒน์รักคือเธอ เขาไม่ใช่คนที่จะหลงกลใครง่าย ๆ แม่กล้าพูดเลยว่าตอนนี้เขาคงกำลังตามสืบ และทันทีที่เขาพบหลักฐานที่พิสูจน์ได้ว่าแกเป็นคนทำจริง ๆ อย่าว่าแต่อาชีพของแกเลย ต่อไปกระทั่งการเดินในเมืองแอคเซสซ์ยังอาจจะเดินลำบากเลย”
“แม่ แม่เลิกพูดได้แล้ว หนูทำทุกอย่างไปแล้ว ตอนนี้พูดอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์ หนูไม่ยอมและหนูจะสร้างปัญหาให้พวกเขา ให้พวกเขาเลิกกัน ให้เทวิกากลายเป็นเป้าที่ทุกคนกล่าวหา แบบนั้นหนูถึงจะดีใจมาก”
“คำพูดคนนั้นอานุภาพร้ายแรง ไม่ว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นใคร ยศพัฒน์จะต้องติดใจกับเรื่องนี้แน่นอน เว้นเสียแต่ว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็นพี่ชายของเธอ !”
ก่อนที่เปรมาจะตัดสินใจทำลงไป เธอคิดถึงผลที่จะตามมาไว้แล้ว
เธอเองก็ส่งต่อไปมาหลายมือแล้วกว่าจะให้คนโพสต์ลงไปบนอินเทอร์เน็ต ดูผิวเผินเหมือนกับว่าเป็นพวกปาปารัซซี่เป็นคนปล่ยอข่าวออกมา และไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ
“จนถึงตอนนี้ยศพัฒน์ยังไม่มีความเคลื่อนไหว ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบี.เอ.เอ็ม.กรุ๊ปก็ไม่ออกมาทำอะไร เทวิกาก็ไม่ได้ออกมาตอบโต้ แสดงว่าต้องมีอะไรที่คนอื่นไม่รู้อยู่ในนั้นแน่ ๆ”
เปรมาพูดอย่างตื่นเต้น “แม่ แม่รอดูละครฉากเด็ดได้เลย แม่ดูสิว่าตอนนี้นักข่าวยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จนล้อมร้าน One Day In Coffee ไว้หมดแล้ว และทันที่ที่เทวิกาปรากฏตัวเธอจะต้องถูกกรูห้อมล้อมเข้าใส่แน่นอน”
“ต่อให้ยศพัฒน์จะรักเธอแค่ไหน แต่เขาก็เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง และจะมีผู้ชายธรรมดาที่ไหนจะทนให้ผู้หญิงของตัวเองไปใกล้ชิดสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นได้”
“หนูส่งรูปไปให้พวกคุณปู่ภูธิปแล้วด้วย ถ้าพวกเขาได้เห็นคงจะโกรธมากแน่ ๆ ต่อให้ยศพัฒน์จะอาลัยอาวรณ์เทวิกามากแค่ไหน หรือจะยอมให้อภัยเธอ แต่ในสายตาของคนตระกูลอริยชัยกุล เทวิกาคือคนที่ทำให้ตระกูลเสื่อมเสียชื่อเสียง ต่อไปหล่อนคงไม่สามารถชูหน้าชูตาอยู่ในบ้านของสามีได้อีก”
“เมื่อไหร่ที่หล่อนทนไม่ไหวก็จะขอหย่าไปเอง ฮ่า ๆ ถ้าฉันไม่ได้ยศพัฒน์ คนอื่นก็ต้องไม่ได้เหมือนกัน”
เปรมามีความสุขอยู่ในภาพจินตนาการของตัวเอง ไม่ว่าใครจะพูดอะไรเธอก็ไม่ได้ยิน
เธอรอคอยให้เทวิการถูกคนในบ้านสามีตำหนิด่าทอ และถูกบีบบังคับให้หย่ากันในที่สุด
“มาแล้ว มาแล้ว เทวิกามาแล้ว เธอยังอยู่กับผู้ชายคนอื่นอยู่เลย ฉันล่ะชื่นชมในความกล้าหาญของเธอจริง ๆ ฮ่า ๆ แต่เป็นแบบนี้ก็ยิ่งดี แสดงว่าทั้งสองคนมีอะไรในกอไผ่กันจริง ๆ”
เธอเห็นรถสองคันขับเข้ามาจอดอยู่ข้างถนนตรงหน้าร้าน One Day In Coffee เทวิกาลงจากรถก่อน ความตื่นเต้นของเปรมาพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว
ส่วนพวกนักข่าวที่มารออยู่หน้าร้าน ทันทีที่เห็นตัวต้นเรื่องปรากฏตัว พวกเขาก็กรูเข้าหาเธอทันที
พวกเจ้าของร้านต่าง ๆ บนถนนสายนี้ก็พากันออกมายืนมุงรวมอยู่ในฝูงนักข่าวเพื่อรอดูความตื่นเต้น
จากเหตุการณ์นี้ทำให้ร้าน One Day In Coffee มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักไปทั่วทั้งเมืองแอคเซสซ์ กลายเป็นที่รู้จักและจดจำได้อย่างง่ายดาย
“แม่ ดูสินักข่าวเยอะมากเลย ถ้าพัฒน์เชื่อว่าเทวิกาบริสุทธิ์ใน จากนิสัยของเขาเขาคงจะแจ้งตำรวจมาจับพวกนักข่าวพวกนี้เพื่อไม่ให้มาวุ่นวายกับเทวิกาแน่นอน”
เปรมาไม่สนว่าแม่จะตอบหรือไม่ตอบ เธอพูดต่อไปว่า “ตอนนี้เขาไม่ได้ทำแบบนั้น แสดงว่าเขาสงสัยในตัวเทวิกาและเขาคงจะกำลังโกรธมากแน่นอนถึงไม่อยากปกป้องเทวิกาอีก”
