รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 262 ขายหน้าจะตายแล้ว
“เปรม์”
คุณณัฏฐารีบเข้าไปประคองลูกสาวของเธอ
“เปรม์ เป็นอะไรหรือเปล่าลูก?
เปรมาเอนตัวพิงแม่ของเธอไว้ ถึงจะยืนตั้งหลักได้
เธอกัดริมฝีปากล่างแน่น ความเจ็บปวดที่ริมฝีปากทำให้เธอได้สติกลับมา เธอยื่นมือไปจับมือแม่ แล้วพูดอย่างเคียดแค้น “เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้! เทวิกาจะเป็นคุณหนูของตระกูลสาระทาแห่งเมืองซูเพร่าได้ยังไง ? คนพวกนี้จะต้องเป็นคนที่คุณพัฒน์หามาแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้า จงใจแต่งเรื่องขึ้นมา”
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอคิดอยู่เสมอว่ามีเพียงเธอเท่านั้นที่คู่ควรกับคุณพัฒน์ ส่วนเทวิกาก็เป็นแค่สาวบ้านนอกที่ไม่คู่ควรแม้แต่จะถือรองเท้าให้คุณพัฒน์ด้วยซ้ำ
เธอคิดว่าเธอสูงศักดิ์กว่าเทวิกามาก
แต่ตอนนี้มาบอกเธอว่า เทวิกาสูงศักดิ์กว่าเธอไม่รู้กี่เท่า เธอจะยอมรับได้ยังไง?
เธอเหมือนถูกตบหน้า
ตบจนหน้าเธอบวม
ผู้นำของตระกูลสาระทาคนนั้นยังบอกว่าเทวิกาจะได้รับมรดกจากเขาถึงหกเจ็ดหมื่นล้าน หกถึงเจ็ดหมื่นล้านเลยนะ!
ถึงจะเอาสมบัติทั้งหมดของบ้านตระกูลไชยรัตน์มารวมกัน ยังมีไม่ถึงพันล้านเลย!
แต่เทวิกากลับได้รับมรดกถึงหกเจ็ดหมื่นล้าน! นี่มันชนะเธอไปไกลเลย
ทิ้งระยะห่างเธอไปสองสามช่วงตึกเลยทีเดียว
ถ้าหากทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริง อย่าว่าจะเปรียบเทียบกับเทวิกาเลย เธอไม่คู่ควรแม้แต่จะถือรองเท้าให้เทวิกาด้วยซ้ำ
เธอคิดว่าตัวเองเป็นคุณหนูตระกูลที่ร่ำรวย เหอะ มาอยู่ต่อหน้าเทวิกาที่มีมรดกถึงหกเจ็ดหมื่นล้าน เธอกลับเหมือนคนบ้านนอกซะเอง!
“เปรม์ เรากลับกันก่อน กลับไปแล้วค่อยคุยกัน”
คุณณัฏฐาเองก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าทั้งหมดนี้จะเป็นเรื่องโกหก คนพวกนี้เป็นแค่คนที่ยศพัฒน์หามาแสดงละครโกหกทุกคนเพียงเท่านั้น
แต่ประสบการณ์ทั้งชีวิตของเธอกลับบอกเธอว่า นี่มันไม่ใช่การแสดง แต่เป็นเรื่องจริง
เทวิกาเป็นคุณหนูของตระกูลสาระทาแห่งเมืองซูเพร่า
เธอเพิ่งกลับมาก็ได้อ่านข้อมูลของเทวิกาแล้ว และรู้ว่าเทวิกาไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของบ้านตระกูลวาชัยยุง ในเมื่อไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของบ้านตระกูลวาชัยยุง เธอก็ต้องมีพ่อแม่แท้ๆ แน่นอน
ตอนนี้ ไม่แน่ว่าจะเป็นพ่อแม่แท้ๆ ของเธอมาตามหาเธอจริงๆ ก็ได้
พอมองใกล้ ๆ เธอก็เห็นหน้าตาของเทวิกากับหญิงชราคนนั้น ถึงแม้หญิงชราคนนั้นจะอายุมากแล้ว แต่เพราะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี หน้าตาของเทวิกาเหมือนกับหญิงชราคนนั้นมาก ถ้าหญิงชราคนนั้นยังสาวกว่านี้อีกนิด ทั้งสองคนก็เหมือนพิมพ์ออกมาจากแม่พิมพ์เดียวกันเลย
แล้วอีกอย่างผู้ชายในคลิปวิดีโอนั้น ถ้าสังเกตอย่างใกล้ชิด เขาก็หน้าตาคล้ายกับเทวิกามาก
ในยุคปัจจุบันนี้ การรับรองว่ามีสายเลือดเดียวกันไม่เหมือนกับในอดีตแล้ว ต้องมีการตรวจดีเอ็นเอเพื่อให้แน่ใจด้วย
โดยเฉพาะตระกูลใหญ่อย่างตระกูลสาระทาแห่งเมืองซูเพร่า แน่นอนว่าต้องทำการตรวจดีเอ็นเอเพื่อให้แน่ใจอยู่หลายครั้งอย่างแน่นอน
ตระกูลสาระทาอุตส่าห์มาตามหาลูกสาวอย่างเงียบๆ พวกเขาต้องทำการตรวจดีเอ็นเอมาแล้วแน่นอน
นอกจากนี้ หลังจากคลิปวิดีโอถูกปล่อยออกมา ทางตระกูลอริยชัยกุลก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ด้วยความเอาใจใส่ของยศพัฒน์ที่มีต่อเทวิกาแล้ว เขาจะไม่มีการเคลื่อนไหวเลยได้ยังไง?
ที่แท้ก็เพราะรู้ว่าทั้งสองเป็นพี่น้องกันนี่เอง
ไม่แน่ ยศพัฒน์อาจจะรู้แล้วว่าใครเป็นคนปล่อยคลิปวิดีโอออกมา และที่ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ เพราะต้องรอให้ตระกูลสาระทามาถึง แล้วทำการยืนยันต่อหน้าสาธารณชน!
คนที่อยู่ในเกมส์หรือสถานการณ์จะมองไม่ทะลุ แต่คนที่อยู่นอกเกมส์หรือนอกสถานการณ์จะมองได้ทะลุปรุโปร่ง คุณณัฏฐาจึงมองสถานการณ์ทุกอย่างได้ชัดเจนกว่าเปรมา
เปรมาจ้องมองไปทางเทวิกาที่กำลังถูกผู้นำตระกูลสาระทาพาไปทำความรู้จักกับคนในตระกูลอย่างเคียดแค้น อีกทั้งบรรดานักข่าวนอกจากถ่ายรูปกันรัวๆ แล้ว พวกเขาก็ไม่กล้าทำอะไรอีก แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ยังตื่นเต้นมาก
ถึงแม้จะไม่ได้ทำข่าวคุณนายน้อยอริยชัยกุลคบชู้ แต่ก็ได้ทำข่าวคุณนายน้อยอริยชัยกุลเป็นคุณหนูของตระกูลสาระทาแห่งเมืองซูเพร่า
คุณชายพัฒน์นี่สายตาดีจริงๆ!
เพียงแค่เช่าตัวเองออกไป แล้วจดทะเบียนสมรส ก็ได้ครอบครองคุณหนูของตระกูลสาระทา
ยศพัฒน์: ใครบอกว่าฉันแค่เช่าตัวเองออกไป? นอกจากวิกาแล้ว ใครมีสิทธิ์มาเช่าฉันได้
ตอนที่เขาเช่าตัวเองมาเป็นสามีของเทวิกา เขายังไม่รู้ว่าชาติกำเนิดที่แท้จริงของเทวิกาเลยนะ!
นังมีนักข่าวถามไซม่อน ว่าเขาแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าเทวิกาเป็นลูกสาวแท้ๆ ของเขา?
ประยสย์รีบนำผลการตรวจดีเอ็นเอระหว่างเทวิกากับคุณหญิงธิษณาออกมาทันที จากนั้นก็เปิดให้พวกนักข่าวดู จากนั้นก็ให้พวกเขาดูหน้าตาของทั้งสองคนที่เหมือนกันถึงขนาดนี้ ยังมีอะไรต้องสงสัยอีก?
หลังจากทำความรู้จักกับลูกสาวอย่างเงียบๆ แล้ว ไซม่อนก็รู้สึกว่ามีคนมามุงดูมากเกินไป เขาจึงพูดกับลูกเขยของเขาว่า: “คุณพัฒน์ หาที่เงียบสงบกว่านี้ พวกเราจะได้คุยกัน “
ยศพัฒน์ยกยิ้ม “คุณพ่อครับ งั้นกลับไปคุยที่บ้านผมเถอะครับ”
เขามองไปทางญาติพี่น้อง และบอดี้การ์ดที่พ่อตาของเขาพามา บวกกับครอบครัวของเขา รวมกันแล้วก็เกือบร้อย One Day In Coffeeต้องรองรับคนจำนวนมากขนาดนี้ไม่ได้อยู่แล้ว ดังนั้นจึงคิดว่าพากลับไปที่บ้านจะดีกว่า
โชคยังดี ที่คฤหัสถ์เมเปิลของพวกเขากว้างใหญ่มากพอ
สามารถรองรับได้หลายคน
“ก็ดีเหมือนกัน เครื่องบินส่วนตัวของพวกเรายังจอดอยู่บนสนามหญ้าบ้านของนาย”
ที่แท้ไซม่อนและคนอื่นๆ ก็มาถึงคฤหัสถ์เมเปิลก่อน หลังจากทำการจอดเครื่องบินส่วนตัวบนสนามหญ้าขนาดใหญ่ของลูกเขยเรียบร้อย พวกเขาก็ทำการขับรถทั้งหมดในโรงรถของตระกูลอริยชัยกุล แล้วยังต้องเช่ารถหรูเพิ่มอีกหลายคัน จากนั้นก็รีบเดินทางมาช่วยลูกสาว
แต่โชคยังดี ที่ยังไม่สายเกินไป!
คนตระกูลอริยชัยกุลคิดไม่ถึงว่าไซม่อนจะเคลื่อนไหวและตัดสินใจรวดเร็วถึงขนาดนี้ และคิดไม่ถึงว่าไซม่อนจะพาญาติพี่น้องในตระกูลทั้งหมดมาด้วย แม้แต่เด็กเล็กก็ไม่เว้น
ในเมื่อพวกเขามาเพื่อช่วยวิกา ญาติผู้ใหญ่ของตระกูลอริยชัยกุลจึงมาด้วย
แน่นอน ตัวละครหลักต้องยกให้ตระกูลสาระทา
เดิมทีตระกูลสาระทาตั้งใจจะมาทำความรู้จักลูกสาวอย่างเงียบๆ
ไซม่อนหันไปพูดกับบอดี้การ์ดเล็กน้อย จากนั้นบอดี้การ์ดก็เดินจากไป แล้วโบกมือให้ทุกคน ก่อนจะตะโกนเสียงดัง “ไปที่คฤหัสถ์เมเปิล”
ทุกคนเริ่มทยอยกันขึ้นรถ
ทั้งสองตระกูลที่มีสายเลือดเดียวกันกับสนิทสนมใกล้ชิดของเทวิกายังไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ
นั่นคือลุงสองกับลุงสามของเธอ
ในเวลานี้ไซม่อนได้เดินไปหาภรรยาของเขา
เทวิกาและคนอื่นๆ ต่างก็มองไปที่ทั้งคู่
ญาณินที่หลายวันนี้อยู่เคียงข้างลูกสาวมาตลอดรู้เรื่องนี้ดีกว่าไซม่อน ว่าทั้งหมดเป็นแผนของลูกสาวเธอ
ดังนั้นเธอจึงให้ความร่วมมือ และไม่รีบร้อนที่จะชี้แจงความสัมพันธ์ระหว่างลูกสาวและลูกชายออกไป
เอาเถอะ เธอยอมรับ ว่าเธอเองก็ชอบดูเปรมาอับอายขายหน้าเช่นกัน
แต่ว่า พวกเขาไม่มีใครคาดคิดว่าเหตุการณ์อับอายขายหน้าจะใหญ่โตกว่าที่พวกเขาจินตนาการไว้
ไซม่อนถึงกับรีบเดินทางมาจากเมืองซูเพร่า แล้วยังพาคนมาจำนวนมาก และไม่รู้ว่าเขาที่เป็นผู้นำตระกูลสาระทา ทำอะไรลงไป ถึงทำให้สมาชิกในตระกูลเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันได้เพื่อมาช่วยเทวิกาแบบนี้
ไซม่อน: ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย แต่เป็นเพราะความสงสัยของพวกเขามีมากเกินไป ถึงฉันไม่เรียกพวกเขา พวกเขาก็อยากมาที่นี่อยู่ดี
มีเรื่องน่าสนุกให้ดู พวกเขาวิ่งเร็วกว่ากระต่ายเสียอีก
“ณิน”
ไซม่อนมองไปทางภรรยาของเขาที่สภาพจิตเพิ่งฟื้นฟู เสื้อผ้าที่ใส่เรียบร้อย ไม่ยับยุ่งอีกต่อไป ผมยาวของเธอที่เคยยุ่งเหยิง ก็ถูกรวบมัดไว้ เผยให้เห็นลำคอที่สวยงาม
เธอไม่ได้สวมเครื่องประดับที่เขามอบให้ ใส่แค่เพียงสร้อยคอไข่มุก เขาจำสร้อยคอไข่มุกเส้นนี้ได้ มันคือสร้อยคอไข่มุกที่แม่ยายของเขาเป็นคนมอบให้เป็นของขวัญ
ตั้งแต่เธอแต่งงานกับเขา เครื่องประดับที่เธอใช้ส่วนใหญ่จะเป็นเขาซื้อให้ ส่วนเครื่องประดับที่เธอนำมาด้วย เขาไม่อนุญาตให้เธอสวมใส่
ถึงแม้เธอจะเสียสติ แต่เธอก็ยังสวมเครื่องประดับที่เขาให้เธอ
ตอนนี้ เธอกลับมาเป็นปกติแล้ว แต่เธอกลับถอดเครื่องประดับที่เขาให้เธอ แล้วสวมสร้อยคอที่แม่ของเธอมอบให้แทน
พอมองลงไปตรงสองมือที่ประสานกัน นิ้วมือทั้งเรียวและขาวเนียน กลับว่างเปล่า แหวนแต่งงานของพวกเขาหายไปแล้ว
หลังจากได้มาอยู่ที่เมืองแอคเซสซ์ ระยะหนึ่ง สีหน้าของญาณินก็ดีขึ้นมาก ผิวของเธอไม่ซีดเผือดเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป พอได้ออกมาเจอกับแสงแดด ผิวของเธอจึงเริ่มมีสีเลือดฝาด ถึงแม้จะอายุเข้าห้าสิบแต่ยังคงสวยและมีเสน่ห์เหมือนเดิม
“ณิน”
ไซม่อนเอ่ยเรียกอย่างระมัดระวัง ก่อนจะเห็นญาณินท่าทางตื่นตระหนก และหวาดกลัว
เขาเอง ก็ไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับภรรยายังไง
แต่เขาก็ยังอยากมองเธออย่างละเอียด
