รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 602 ความสัมพันธ์อยู่ร่วมกันที่ยากจะเปลี่ยนแปลง
ทันทีที่เขาออกจากห้องหลัก ประยสย์พูดกับยศพัฒน์ด้วยเสียงต่ำว่า: “พ่อบอกให้พวกเราไปห้องทำงานของเขาทันที ฉันเกรงว่าสถานการณ์จะเปลี่ยนไป เราต้องเปลี่ยนแผนที่ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้ซะแล้ว”
ยศพัฒน์พยักหน้าอย่างใจเย็นและไม่พูดอะไร
ประยสย์เหลือบมองเขาและต้องถอนหายใจในใจ แก่กว่าเขาห้าปีก็คือแก่กว่าห้าปี แต่ความใจเย็นนี้ดีกว่าเขาเล็กน้อย
ทั้งสองราวกับเดินเล่นจนถึงห้องทำงานของไซม่อน
ไซม่อนนั่งพิงโต๊ะทำงาน ดูเหมือนจะครุ่นคิดอะไร และเขาก็นั่งตัวตรงเมื่อเห็นลูกชายและลูกเขยเข้ามา
“พ่อ”
ยศพัฒน์เรียก
ประยสย์ตรงไปที่ประเด็นหลัก “เกิดอะไรขึ้น พ่อได้ข่าวอะไรมารึเปล่า”
ไซม่อนไม่รีบตอบ แต่ถามกลับว่า: “แม่ของลูกไปถึงที่ธนัทแล้วใช่ไหม”
“นี่กี่โมงแล้ว แม่ไปถึงนานแล้วครับ พี่ผมบอกว่าพอแม่ของผมถึงแล้วก็สงสารเขาที่เมื่อคืนดื่มหนักเกินไป และกำลังทำซุปแก้เมาให้เขาด้วย ในฐานะลูกชาย ผมยังไม่เคยดื่มซุปแก้เมาที่แม่ทำเลย”
หลังจากที่ไซม่อนเงียบไป เขาก็พูดว่า: “เมื่อก่อนตอนพ่อมีงานสังสรรค์ ไม่ว่าพ่อจะกลับมาดึกแค่ไหน แม่ของลูกก็จะรอพ่อ และถ้าพ่อดื่มมากเกินไป เธอก็จะปรุงซุปแก้เมาให้พ่อดื่ม ยี่สิบปีแล้ว มียี่สิบปีแล้วที่พ่อไม่ได้ดื่มซุปที่เธอทำ ไม่มีแม้แต่ซุปแก้เมาเลย”
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงซุปบำรุงอะไรต่างๆ
เขารู้สึกได้ว่าญาณินอ่อนโยนต่อเขาเล็กน้อย อย่างน้อยตอนนี้เธอก็ไม่ได้ขอหย่ากับเขาบ่อยนัก แต่เธอก็ยังไม่ให้อภัยเขา
“พ่อครับ ซุปที่วิกาทำก็อร่อยมาก ไว้วันอื่นขอให้วิกาทำซุปให้พ่อดื่ม”
ไซม่อนยิ้ม “ก็ดี”
ในเมื่อเขาไม่สามารถดื่มซุปที่ภรรยาทำให้ แต่ก็ไม่เลวที่จะได้ดื่มซุปที่ลูกสาวของเขาทำ
“พ่อเพิ่งได้ข่าวว่าลูกในท้องของพลอยไพลินเสียไปแล้ว”
ไซม่อนตัดไปที่ประเด็นหลัก
ประยสย์ทำสีหน้าเคร่งเครียด “ลูกของเธอแท้งไปแล้วก็แท้งไปสิ พ่อเป็นห่วงเธอมาก แสดงว่าพ่อส่งสารที่เธอแท้งลูกใช่ไหมครับ จะให้ผมซื้ออาหารบำรุงไปส่งให้เธอแทนพ่อไหม”
“จะโทษแม่ที่ไม่ทำซุปให้พ่อไม่ได้ ก็ใจของพ่ออยู่ที่คนอื่น เป็นไปได้ไหมว่าหลังจากที่พลอยไพลินคบกับลุงสามแล้ว หัวใจของพ่อก็เจ็บปวด ผู้หญิงอีกคนเป็นคนที่พ่อรัก และอีกคนหนึ่งคือน้องชายของพ่อ ซึ่งราวกับว่าพ่อถูกหักหลังโดยทั้งครอบครัวและคนรัก ไม่เพียงแต่หัวใจของพ่อเท่านั้นที่เจ็บปวดราวเลือดออกในใจ แต่เหมือนทำร้ายถึงหลอดเลือดแดงหลักของพ่อ จนเลือดไหลไม่หยุด”
ไซม่อนจ้องเขม็งลูกชายของเขาด้วยใบหน้าที่มืดมน
ยศพัฒน์รีบสงบอารมณ์ของพี่ชายภรรยาและพูดว่า: “พี่ครับ ฟังพ่อก่อน ลูกของพลอยไพลินแท้งไปและตอนนี้ลุงสามก็ทำหมัน ซึ่งถ้าพลอยไพลินต้องการตั้งครรภ์ของลุงสามอีกครั้ง มันเป็นไปไม่ได้แล้ว และหากเธอไม่ให้กำเนิดทายาทตระกูลสาระทา ก็ยากที่จะแต่งเข้าตระกูลสาระทา บางทีคุณพสธรจะเปลี่ยนใจไม่ทำตามแผนและฉีกหน้าโดยตรง”
ไซม่อนมองไปที่ลูกเขยของเขาอย่างชื่นชม
ด้วยสถานการณ์ของตระกูลสาระทาและตระกูลเลิศธนโยธา ประยสย์ต้องเข้าใจดีกว่ายศพัฒน์อยู่แล้ว ทว่ายศพัฒน์สามารถคิดถึงเรื่องนี้ได้ ซึ่งเป็นเรื่องดีมาก
สำหรับความหุนหันพลันแล่นของลูกชายอย่างประยสย์ที่ดุเขาตรงๆ ไซม่อนก็รับได้ เพราะใครบอกเขาว่าเขาแสดงเก่งมากจนใครๆก็คิดว่าเขากับพลอยไพลินเป็นคู่รักกัน
“พันฒ์ นายไม่ต้องแก้ตัวให้เขาหรอก เขาแค่รักพลอยไพลิน ไม่เช่นนั้นเธอแท้งลูกแล้วจะเรียกเรามาทำไม อีกอย่างเด็กในท้องของพลอยไพลินไม่ใช่ของพ่อสักหน่อย ทำไมพ่อถึงดูกังวลและต้องสางสารเธอด้วย คนที่ต้องกังวลคือลุงสามของฉัน”
“ประยสย์ ลูกมองพ่อแบบนี้เหรอ”
ไซม่อนอดไม่ได้ที่จะคำรามด้วยใบหน้าที่โกรธเคือง
ประยสย์หยุดประชดประชัน แต่ยังคงมองพ่อของเขาอย่างขุ่นเคือง
“การวิเคราะห์ของยศพัฒน์เป็นสิ่งที่พ่อต้องการ และพ่อก็คิดแบบเดียวกัน เดิมทีคุณพสธรต้องการลากเราลงดิ่งทีละนิดๆ และโครงการครั้งล่าสุดที่เราพูดคุยกัน เราตกลงกันว่าจะคุยเรื่องโครงการอีกครั้งเมื่อไหร่แล้ว แต่ตอนนี้พลอยไพลินแท้งลูกและบังเอิญที่ป้าสามลงมืออย่างร้ายแรงกับลุงสามของลูก ซึ่งหากเธอต้องการตั้งครรภ์เลือดเนื้อของตระกูลสาระทาของเราอีกครั้ง เว้นแต่เธอจะไปหาลุงสองของลูก ไม่อย่างนั้นเธอไม่มีโอกาสหรอก”
“พวกเขาต้องการรวมเข้ากับตระกูลสาระทาของเราด้วยการมีลูก และค่อยๆครอบครองทุกอย่างในตระกูลสาระทา ซึ่งวิธีนี้ใช้ไม่ได้ผลแล้ว พวกเขาอาจจะฉีกหน้าเหมือนที่ยศพัฒน์พูด และเมื่อวานรณภพก็พึ่งเสียเปรียบต่อพวกลูกทั้งสอง ความแค้นเก่าและความแค้นใหม่ปะปนกัน พายุต้องโหมกระหน่ำอย่างรุนแรงแน่”
“ที่พ่อเรียกพวกลูกมาก็เพื่อจะบอกให้ลูกๆเตรียมใจไว้ ประยสย์ พอพ่อมีเรื่องจะพูดกับลูก ลูกก็จะสงสัยพ่อต่างๆนาๆ และถ้าพ่อไม่พูดอะไรกับลูกเลย ลูกก็จะหาว่าพ่อตัดสินใจโดยพลการ ไหนลูกบอกว่าเมื่อลูกโตแล้วจะแบ่งปันภาระและความกังวลของพ่อไง”
“ประยสย์ พ่อรู้ว่าลูกรักแม่ของลูกและมักจะลำเอียงกับแม่ของลูก แต่ลูกเป็นนายน้อยของตระกูลสาระทา และอนาคตของตระกูลสาระทา ลูกต้องสงบสติอารมณ์ อย่าตื่นตระหนก อย่าแสดงอารมณ์และอย่าใช้อารมณ์”
ประยสย์เม้มริมฝีปาก หันหน้าหนีและไม่แข่งจ้องตาโตกับพ่อของเขาอีก
“ตระกูลเลิศธนโยธาต้องรู้เรื่องการทำหมันของลุงสามแล้วแน่ ประยสย์ ยศพัฒน์พวกลูกสองคนมีหน้าที่ปกป้องผู้หญิงสองคนในครอบครัวของเราเป็นหลัก ส่วนเรื่องอื่นถ้าพ่อสามารถจัดการได้ก็จัดการ ถ้าพ่อจัดการไม่ได้ก็ค่อยขอให้ลูกช่วย”
“ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ลูกต้องระวังในการเดินทางให้มาก ส่วนเพื่อนจากเมืองแอคเซสซ์อย่าให้พวกเขามาที่นี่ในตอนนี้ เพื่อไม่ให้มาพัวพันกับเรื่องระหว่างสองตระกูลของเรา”
“พ่อครับ ตระกูลอริยชัยกุลของเราไม่กลัวปัญหา”
ยศพัฒน์พูดเสียงต่ำ “ผมเป็นลูกเขยของตระกูลสาระทา และเป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่เป็นคนนอก”
ไซม่อนกล่าวว่า: “สิ่งที่พ่อหมายถึงคือพยายามอย่าให้ตระกูลวาชัยยุงและตระกูลภูสิทธ์อุดมเข้ามาพัวพันด้วย พวกเขาเป็นคนธรรมา ไม่สามารถรับการตอบโต้ที่มืดมิดเช่นนี้ได้ ตระกูลภูสิทธ์อุดมีตระกูลเดชอุปคอยคุ้มครอง ส่วนตระกูลวาชัยยุงก็มีตระกูลอริยชัยกุลปกป้อง ดังนั้นพวกเขาจะปลอดภัยในเมืองแอคเซสซ์มาก”
ยศพัฒน์พยักหน้า “ไว้ผมจะบอกวิกาครับ ทว่าลุงสิรภพและคนอื่นๆก็ไม่อยากมาเช่นกัน พวกเขากังวลว่าถ้าพวกเขามาที่นี่จะทำให้พ่อไม่สบายใจ และแย่งความรักไป”
ไซม่อนแสดงความขอบคุณ “ตระกูลวาชัยยุงเป็นคนที่มีน้ำใจและเป็นคนดีมาก”
ช่วยพวกเขาเลี้ยงดูลูกสาว ซึ่งหลังจากที่ลูกสาวกลับมากับพวกเขา ตระกูลวาชัยยุงยังเก็บซ้อนความรู้สึกของพวกเขาที่อยากให้วิกากลับมาหาพวกเขาและอยู่เคียงข้างพวกเขา
พวกเขาเป็นหนี้ตระกูลวาชัยยุงมากเกินไป
และเพราะเป็นหนี้พวกเขามากเกินไป ดังนั้นไซม่อนจึงไม่ต้องการให้ตระกูลวาชัยยุงเข้ามาพัวพันด้วย
แน่นอนว่าต้องจัดคนไปปกป้องตระกูลวาชัยยุงอย่างลับๆ เพราะคนของตระกูลเลิศธนโยธานั้นโหดเหี้ยมมาก และหากเข้าใจถึงความรู้สึกของวิกาที่มีต่อตระกูลวาชัยยุง พวกเขาจะลักพาตัวตระกูลวาชัยยุง แล้วพวกเขาจะกลายเป็นฝ่ายถูกกระทำ
“ร้านเครื่องประดับของวิกา แม่ของลูกยังคงยืนยันที่จะเข้าร่วมด้วยใช่ไหม”
ไซม่อนไม่กล้าที่จะพูดคุยกับภรรยาของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะกลัวว่าความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาจะตึงเครียดยิ่งขึ้น
เขาเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้กับลูกสาวของเขา และคาดว่าลูกสาวของเธอก็บอกกับณินไปแล้ว เพราะณินไม่ไว้หน้าเขามาหลายวันแล้ว
