รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 622 ประยสย์อึดอัดใจ
คุณหญิงย่าแอบถอนหายใจ ปล่อยให้เป็นแบบนี้ก่อนดีกว่า รอให้เธอตายก่อน เมื่อถึงตอนนั้นลูกชายคนโตจะจัดการใครก็แล้วแต่เขา เพราะเธอก็มองไม่เห็นแล้ว เมื่อมองไม่เห็นก็จะไม่รู้สึกเสียใจ
“คุณย่า หนูทราบแล้วค่ะ”
เมื่อโดนคุณหญิงย่าพูดแบบนี้ ลินน์ต้องก้มหน้าลง ทำปากจู๋ไม่พอใจ เพราะไม่ว่ายังไงเธอก็ยังเป็นเด็กอยู่ ยังไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้เหมือนผู้ใหญ่
“ตอนนี้ย่าจะไปเยี่ยมพ่อของหนูหน่อย หนูจะไปพร้อมย่าไหม？”
ลินน์รีบพยักหน้าออกมาทันที
เธอคิดถึงพ่อกับแม่แล้ว
และคิดถึงพี่ชายทั้งสองคนด้วย
หลังจากที่คุณหญิงย่าพาลินน์ออกไปแล้ว เทวิกาก็กินอิ่มแล้วเช่นเดียวกัน เธอเองก็ไปหาพี่ชายเหมือนกัน
หลังจากเมื่อคืนที่ประยสย์ได้รับข่าวกรองจากน้องเขยแล้ว ก็ไปหารือกับพ่อในคืนนั้นเลย ฉะนั้นเมื่อคืนเขานอนดึกกว่ายศพัฒน์เสียอีก
เสียงเคาะประตูของเทวิกาปลุกให้เขาตื่น
เมื่อเปิดประตู เห็นเป็นน้องสาว ประยสย์หันหน้าแล้วเดินกลับเข้าไป และในขณะเดียวกันก็หาวออกมาด้วยแล้วพูดขึ้นว่า： “วิกา เธอไม่ได้ไปดูร้านกับแม่เหรอ？”
“วันนี้อากาศไม่ค่อยดี จึงไม่ได้ไป”
ข้างนอกฝนเริ่มตกฝนตกปรอยๆ
พ่อกับแม่ยังไม่กลับมา น่าจะไปหลบที่คฤหาสน์เล็กของตระกูลสาระทาแล้ว
มีพิรัตน์ก้างขวางคอน้อยอยู่ พ่อกับแม่จะได้มีเรื่องคุย ถึงแม้จะเป็นการต่อปากต่อคำกัน แต่สำหรับพ่อถือมาดีมากแล้ว ดีกว่าที่แม่ของเธอไม่สนใจเขาเลย
เทวิกาเดินเข้าไปในห้องของพี่ชาย ห้องนอนพี่ชายตกแต่งเรียบง่ายแต่ดูภมิฐาน เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นถูกจัดวางกินพื้นที่ใหญ่มาก ทำให้ ทำให้มีพื้นที่มากขึ้นและไม่ง่ายที่จะซ่อนผู้คน เพราะคุณสามารถมองเห็นด้านหลังของเฟอร์นิเจอร์แต่ละชิ้นได้อย่างรวดเร็ว
“อยากกินอะไรดื่มอะไร หยิบเอง เดี๋ยวพี่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน”
ประยสย์พูดกับน้องสาวและน้องเขยสองสามคำ ก็เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้อง
เทวิกาเองก็ไม่เกรงใจ เข้าไปค้นหาขนมเอง และค้นพบว่าห้องพี่ชายได้เพิ่มเติมขนมหลากหลายที่เพิ่งผลิตใหม่ๆ หลายอย่าง ล้วนเป็นขนมที่ผู้หญิงชอบกินทั้งนั้น
เธอรู้ดีแก่ใจว่ามันเพราะอะไร แต่เทวิกาก็ไม่ได้เปิดโปงออกมา
“วิกา ทำอะไรให้พี่กินหน่อย”
หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว ประยสย์ยื่นหัวโผล่ออกมาจากห้องนอน ถ้าไม่ใช่กินข้าวพร้อมกันทุกคนในครอบครัว เวลาส่วนใหญ่เขาจะทำอะไรกินเองในห้อง เพราะมันปลอดภัยกว่า
“ได้ค่ะ”
เทวิการู้สึกสงสารพี่ชาย ลุกขึ้นแล้วไปทำของกินให้พี่ชายทันที
หลังจากที่ประยสย์ล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ ได้โกนหนวดด้วย เมื่อมองดูตัวเองในกระจกยังคงหล่อเหลาเหมือนเดิม เขาถึงยอมเดินออกมาจากห้องนอนอย่างพึงพอใจ
เมื่อเห็นน้องสาวกับน้องเขยทำอาหารให้เขากิน เขาพูดออกมาด้วยความอิจฉาเล็กน้อยว่า： “ทุกครั้งที่เห็นพวกเธอสองคน ฉันก็รู้สึกอิจฉามากในเวลาเดียวกัน”
และเป็นเพราะเห็นความรักของน้องสาวกับน้องเขย ถึงทำให้ประยสย์มีความหวังในเรื่องความรัก และเรื่องการแต่งงานขึ้นเล็กน้อย
เทวิกายกกับข้าวสองสามอย่างที่ทำเสร็จแล้วออกมา วางไว้บนโต๊ะ จากนั้นพูดกับพี่ชายว่า： “พี่ ตอนนี้กับข้าวยังร้อนอยู่ รีบ
กินเร็วเข้า”
ประยสย์นั่งลงกินกับข้าวฝีมือน้องสาวอย่างไม่เกรงใจ
“มาหาพี่ มีเรื่องอะไรเหรอ？”
“ดูพี่พูดเข้าสิ ไม่มีธุระมาหาพี่พูดคุยกับพี่ไม่ได้เหรอ？”
“เด็กน้อยไปไหนแล้ว？”
“แม่ดูแลอยู่”
ประยสย์ตอบโอะออกมา
คนที่เด็กน้อยชอบที่สุดก็คือแม่กับน้องสาว
“พี่ เมื่อกี้คุณย่าได้เอ่ยเรื่องแต่งงานของพี่กับพ่อแม่”
เทวิกาที่บอกว่าไม่มีเรื่องอะไร แต่ก็อดไม่ได้ที่จะบอกกล่าวเรื่องนี้ออกมาให้พี่ชายฟัง
ประยสย์หยุดกิน คิ้วขมวดเข้าหากัน น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นเย็นชา “เรื่องแต่งงานของพี่ไม่ต้องให้ไอ้แก่คนนั้นมากังวลหรอก แล้วพ่อกับแม่พูดว่าไง？ใช่แล้ว แล้วไอ้แก่ชอบคุณหนูบ้านไหนเหรอ？เดี๋ยวพี่จะไปขู่คุณหนูบ้านนั้นสักหน่อย รับรองตกใจจนไม่กล้าแต่งงานกับพี่แน่นอน”
พูดจบ ประยสย์ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เทวิกาได้ยินพี่ชายสั่งกับอีกฝ่ายในโทรศัพท์ว่า： “ตอนนี้ฤดูกาลนี้หางูให้ผมได้สองสามตัวไหม？ไม่จำเป็นต้องใหญ่มาก โตเท่านิ้วมือสามนิ้วของผู้ใหญ่ก็พอ ไม่ต้องเป็นงูพิษ ของูที่ไม่มีพิษก็พอ”
เมืองซูเพร่ายิ่งอยู่ยิ่งหนาวแล้ว งูต้องเข้าไปหลบหนาว ตอนนี้ในป่าข้างนอกโอกาสเห็นงูน้อยมาก
แต่ว่า ขอแค่เขาออกคำสั่ง คนของเขาก็สามารถช่วยเขาหางูเล็กได้สองสามตัวแน่นอน
เทวิกาสีหน้าดิ่งลง พี่ชายเธออายุยังไม่มากนักก็จริง แต่ยังไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย เป็นการครองโสดโดยความสามารถจริงๆ
ไม่ยอมเกี่ยวดองแต่งงานกับคุณหนูของตระกูลอื่นก็ไม่เป็นไร แต่ทำไมต้องไปหางูสองสามตัวเพื่อขู่คนอื่นด้วย？
ผู้หญิงส่วนใหญ่ ต่างกลัวงูกันทั้งนั้น
เธอเติบโตมาในชนบท เห็นงูมาไม่น้อย บางครั้งเจองูกะทันหันก็รู้สึกตกใจเหมือนกัน
“พี่ ถึงแม้พี่จะให้คนไปหางูมาสักสองสามตัว ก็ไม่สามารถทำให้คนที่คุณหญิงย่าชอบตกใจได้หรอก เพราะระยะทางไกลมากนอกเสียจากพี่ให้คนส่งงูไปให้เธอ”
ประยสย์วางโทรศัพท์ลง แล้วถามออกมาว่า： “คุณหนูตระกูลไหนเหรอ？”
“จะเป็นใครไปได้หล่ะ ครั้งที่แล้วหนูเคยพูดแล้วไม่ใช่เหรอ คุณย่าชอบณิศา ก็ต้องเป็นณิศาอยู่แล้วสิ พี่ แบบนี้พี่ยังจะไปหางูขู่ณิศาอีกไหม？”
สีหน้าของประยสย์ไม่เปลี่ยน เขาพูดออกมาว่า： “ที่เธอพูดเมื่อกี้ก็มีเหตุผลเหมือนกัน ระยะทางค่อนข้างไกล ต้องให้คนเอาส่งไปให้เธอ เดี๋ยวพี่ให้คนแพ็กให้เรียบร้อย แพ็กเหมือนของขวัญ แล้วส่งไปให้เธอ”
เทวิกา： “……พี่ พี่ตัดสินใจจะครองโสดตลอดไปแล้วใช่ไหม？ถ้าพี่ทำแบบนี้ ต่อไปจะมีคุณหนูบ้านไหนกล้าแต่งงานกับพี่อีก？พ่อกับแม่ก็ค่อนข้างเป็นกังวลเรื่องแต่งงานของพี่เหมือนกัน”
“พูดไปแล้ว ณิศาเป็นเพื่อนสนิทของหนู เธอสวยขนาดนั้น อ่อนโยนน่ารัก พี่เอางูขู่เธอได้ลงคอเหรอ？ยังจะพูดว่าไม่ต้องเป็นงูใหญ่ ความใหญ่เท่าสามนิ้วมือ อย่าไปพูดถึงหลายตัวเลย แค่งูตัวเดียวที่ความใหญ่เท่านั้น ก็สามารถทำให้ผู้หญิงเป็นลมได้”
“พี่ไม่ต้องส่งงูไปขู่ณิศา เพื่อให้เธอไม่แต่งงานกับพี่ เธอเองก็ไม่คิดจะแต่งงานกับพี่เหมือนกัน ในเมื่อเธอก็ไม่ได้หลงรักพี่กิติยาก็ไม่เคยคิดที่จะให้เธอแต่งงานกับพี่หรอก พี่อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย พี่นึกว่าพี่รวย ใครๆ ก็รักอย่างนั้นเหรอ？”
ประยสย์ถูกน้องสาวสวนกลับ ได้แต่ก้มหน้าลง กินอาหารต่อ แล้วไม่พูดอะไรอีก
“หนูก็แค่มาบอกให้พี่ฟัง ความหมายของคุณย่าคือเธอตัดสินใจเลือกณิศาแล้ว อาจจะไม่สนใจว่าพี่ยินยอมหรือเปล่าก็ไปสู่ขอกับตระกูลนนท์สัจทัศน์”
ประยสย์หน้าดำแล้วพูดออกมาว่า： “วิกา เธอรอให้พี่ชายเธอกินอิ่มก่อนค่อยพูดได้ไหม ถ้าเธอยังพูดต่อไป พี่อาจโหโหจนกินข้าวไม่ลงสามวันก็ได้ พี่ชายเธอตอนนี้ก็ไม่ได้อ้วน ไม่จำเป็นต้องลดความอ้วน เมื่อกี้เธอก็พูดแล้ว ว่ากัญณิศาไม่ได้ชอบพี่ และพี่สาวเธอก็ไม่มีทางให้เธอแต่งงานมาไกลขนาดนี้ ถ้าไอ้แก่จะไปสู่ขอก็ไปสู่ขอเถอะ ถ้าเขาสู่ขอสำเร็จพี่ค่อยปฏิเสธการแต่งงาน”
“เจนสันชอบณิศา”
บางครั้งเทวิกาอยากต่อยหน้าพี่ชายสักตั้งจริงๆ
“เจนสันเป็นคนมองแค่รูปร่างหน้าตา！”
ประยสย์แสดงความคิดเห็นต่อน้องชายลูกพี่ลูกน้องออกมาอย่างไม่เกรงใจ
“ไอ้แก่จะจับคู่ให้พี่กับกัญณิศา ก็ไม่มีทางให้เจนสันแต่งงานกับกัญคลิปเด็ดขาด นอกจากพี่ไม่ยอม เจนสันถึงจะมีโอกาสเพียงเล็กน้อย แม้แต่พี่คุณกิติยายังไม่เอาอยู่ในสายตาเลย เป็นไปได้ยังไงที่จะเอาเจนสัน？ถ้ากัญณิศาแต่งงานกับพี่ อย่างน้อยยังมีเพื่อนสนิทเป็นน้องสาวสามี”
“ถ้าแต่งงานกับเจนสันก็คือเป็นศัตรูกับพวกเรา คุณกิติยาไม่ได้โง่สักหน่อย จะยอมตอบตกลงได้ยังไง？”
“ถ้าหากว่า ณิศาเป็นหน้ากากสาวจริง เป็นคนที่เคยช่วยชีวิตพี่ ถ้าพี่พลาดเธอไป ไม่รู้สึกเสียดายเหรอ ？ถ้าวันหนึ่ง พี่รู้ว่าสองคนนี้คือคนคนเดียวกัน แต่เธอกลายเป็นภรรยาของคนอื่นไปแล้ว และในท้องก็มีลูกของคนอื่นอีกด้วย พี่มีแต่จะเสียใจ และเจ็บปวดจนแทบไม่อยากจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป”
ประยสย์： “……”
น้องสาวของเขาจงใจให้เขาลดความอ้วนจริงๆ ด้วย
ทำลายความอยากกินอาหารของเขาหมด！
