รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน บทที่ 718 เป็นครอบครัวเดียวกัน
เริ่มมืดแล้ว นฤเบศวร์พากนกอรออกไปจากคฤหัสน์เมเปิล
ชุติภาก็ปฏิเสธความพยายามที่จะเกลี้ยกล่อมให้เธออยู่ต่อซ้ำแล้วซ้ำเล่าของคุณย่า และขี่มอเตอร์ไซค์ของเธอออกไปแล้ว
เธอพักอยู่ที่โรงแรมเมเปิล ค่าใช้จ่ายทั้งหมดของเธอในโรงแรมถูกคิดในบัญชีชื่อของเซทท์ และเซทท์ช่วยเธอจ่ายทั้งหมด
ว่าตามคำพูดของเซทท์ก็คือ ถ้าอยากจะได้คำแนะนำสั่งสอนจากปรมาจารย์ก็ต้องรู้จักประจบประแจง
เห็นได้ชัดว่าชุติภาไม่ได้ปฏิเสธน้ำใจของเซทท์ แต่เธอเตรียมพร้อมเอาไว้แล้วว่าเมื่อเธอจะออกจากเมืองแอคเซสซ์ เธอจะคืนค่าใช้จ่ายทั้งหมดในโรงแรมให้กับเซทท์
แม้ว่าเซทท์จะขอให้เธอชี้แนะบ้างก็ไม่จำเป็นต้องเก็บค่าเล่าเรียนจากเขา
ถ้าเธออยากจะแต่งงาน ก็มีความเป็นไปได้สูงว่าจะต้องแต่งงานกับพ่อของลูก ซึ่งก็คือณภัทร เพราะเธอค่อนข้างพอใจณภัทรอยู่มากไม่น้อย และทันทีที่แต่งงานกับณภัทรแล้ว เซทท์ก็จะกลายเป็นพี่สามีของเธอ แนะนำพี่ชายสามีสักสองสามกลยุทธ์ไม่จำเป็นต้องเก็บค่าเล่าเรียน
ครอบครัวเดียวกันทั้งนั้น
แน่นอนว่าตอนนี้เธอคงไม่คิดเรื่องแต่งงานแน่นอน
อันที่จริง ถ้าไม่ใช่เพราะเซทท์กับผู้อาวุโสตระกูลอริยชัยกุลพยายามเกลี้ยกล่อมเธอให้อยู่ต่อ บวกกับกัญณิศาขอร้องให้เธออยู่เที่ยวต่ออีกสักสามสี่วัน เธอคงจะกลับนานแล้ว
ในช่วงที่เธอไม่อยู่บ้านนี้ไม่รู้ว่าตาเฒ่าได้ทำลายสมุนไพรที่เธอพยายามเพื่อเลี้ยงดูมันมาอย่างหนักบ้างหรือเปล่า
หลังจากได้รู้จักกับกนกอรผ่านทางกัญณิศาแล้วชุติภาก็ตัดสินใจว่าจะอยู่ร่วมงานแต่งงานของกรกอรเสร็จก่อนแล้วค่อยกลับไปก็ยังไม่สาย
สรุปคือเธอจะออกจากเมืองแอคเซสซ์ก่อนที่ท้องของเธอจะนูนออกมา เพื่อไม่ให้ณภัทรเกิดสงสัย
ด้านเทวิกาก็ต้องระวังด้วยเหมือนกัน ได้ยินว่าเมื่อก่อนเทวิกาเขียนนิยาย คนที่เขียนนิยายมักจะมีจินตนการล้ำเลิศ
กัญณิศาเคยบอกว่าที่ตัวตนของเธอจะถูกประยสย์สงสัยและเปิดโปง ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะฝีมือของเทวิกา
หลังจากกลับถึงโรงแรมชุติภาโทรหากัญณิศา และหลังจากที่กัญณิศารับสาย เธอก็พูดว่า “ออกมาหน่อยได้ไหม มาดื่มกันสักแก้วสองแก้ว”
“เธอกำลังท้องนะยังจะดื่มอะไรอีก ตัวเองก็เป็นหมอ เรื่องแค่นี้ยังต้องให้เตือนอีกเหรอ”
กัญณิศาrพูดต่อ “ฉันเพิ่งกินข้าวเสร็จ งานแต่งงานของพี่สาวฉันกับพี่ชเนนทร์ก็ใกล้เข้ามาแล้ว ฉันต้องช่วยเตรียมงานแต่งงาน”
หลังจากแต่งงานแล้วกิติยาก็จะยังอยู่ที่ตระกูลนนท์สัจทัศน์ เพราะตอนนี้ตระกูลนนท์สัจทัศน์เหลือแค่พวกเธอสองพี่น้อง ในสายตาของกิติยาน้องสาวของเธอเป็นคนอ่อนโยนบอบบาง แถมยังได้รับการปกป้องดูแลอย่างดี เป็นผู้นำตระกูลไม่ได้ ดังนั้นหลังจากแต่งงานแล้วเธอจึงยังจะอาศัยอยู่ที่ตระกูลนนท์สัจทัศน์และยังคงเป็นผู้นำต่อไป
ถ้าแม่กับพ่อสามียินดีย้ายมาอยู่ด้วยกันได้ยิ่งดีเลย ถ้าไม่ยอมมา เธอกับชเนนทร์ก็จะกลับไปเยี่ยมผู้ใหญ่ที่บ้านอาทิตย์เว้นอาทิตย์ไปเรื่อย ๆ
“ฉันดื่มน้ำผลไม้ เธอดื่มเหล้าก็ได้”
ณิศาหัวเราะ “เธอมีเรื่องอะไรทำให้อารมณ์ไม่ดีใช่ไหม อารมณ์ไม่ดีก็ไปหาเรื่องเถียงกับพ่อของลูกเธอไป”
“ก็แค่เบื่อ ๆ ช่างมันเถอะ ฉันไปหาเธอแล้วกัน เธอเองก็ไม่ค่อนสะดวกออกมา แถมยังต้องแต่งหน้าอะไรอีก เป็นแบบฉันดีจะตายไปตรงไปตรงมาแบบไหนแบบนั้น”
ยังไงซะตอนนี้ทั้งสองคนก็เป็นเพื่อนกันแล้ว ณิศาบอกว่าเจอเธอที่ร้านกาแฟ กิติยาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
“โอเค เธอมาได้เลยฉันจะรอเธอที่บ้าน”
หลังกัญณิศาพูดจบชุติภาก็วางสายไป
สองสาวจะคุยอะไรกัน เทวิกาไม่รู้ สองสามีภรรยาจากเมืองแอคเซสซ์ไปนาน ตอนนี้กลับมาแล้วก็พูดคุยกับสมาชิกในครอบครัวจนกระทั่งสี่ทุ่มกว่าถึงได้แยกย้ายกันไปพักผ่อน
และเทวิกาก็โทรศัพท์ไปหาพ่อกับแม่อีก ก่อนจะพาพิรัตน์นอนหลับปุ๋ยไป
เธอกลัวว่าจะทำให้ยศพัฒน์ไม่สบายตัว ตอนนี้เธอเลยให้พิรัตน์มานอนคั่นกลางระหว่างพวกเขาสามีภรรยา ไม่ได้นอนติดกับยศพัฒน์ เพื่อให้ยศพัฒน์รู้สึกดีขึ้น
แต่ว่าทุกครั้งที่เธอตื่นขึ้นมา พิรัตน์ก็จะไปนอนอยู่ที่ขอบเตียง มีอยู่ครั้งหนึ่งเด็กน้อยถึงกับกลิ้งตกลงไปจากเตียงนอนเลย
เทวิกาได้ยินเสียงโครมคราม ตามด้วยเสียงร้องไห้ขอพิรัตน์ เธอถึงรู้ว่าพิรัตน์กลิ้งตกเตียง
ตอนยศพัฒน์เดินออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นว่าภรรยาสุดที่รักของเขากำลังกอดคนตัวเล็กเอาไว้ เขานิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะเดินเข้าไปอุ้มก้างขวางคอตัวน้อยขึ้นมาเบา ๆ แล้วเอาไปวางไว้ข้าง ๆ ก่อนจะเข้านอนข้างภรรยาของเขา
ถึงแม้ว่าจะแค่กอดได้แต่ทำอย่างอื่นไม่ได้จะเป็นอะไรที่ทรมานมากสำหรับเขา แต่เขาก็อยากจะนอนกอดภรรยา ไม่อยากให้ก้างขวางคอตัวน้อยเข้ามายึดตำแหน่งของเขา
หลังจากนอนลง ยศพัฒน์ก็ยันตัวขึ้นอีกครั้ง แล้วโน้มตัวไปจุมพิตเบา ๆ ลงบนแก้มและหน้าผากของภรรยา สุดท้ายด็ประทับจูบลงบนริมฝีปากของเธอครู่หนึ่งก่อนจะผละออกอย่างไม่เต็มใจนัก
“ฝันดีครับคุณภรรยา”
ขอให้ชีวิตของพวกเขาผ่านพ้นจากฝนเปลี่ยนเป็นแดดสดใส ให้พวกเขามีความสุขในอนาคต
แล้วตลอดทั้งคืนนั้นก็ไม่มีคำพูดใด ๆ อีก
วันรุ่งขึ้น ยศพัฒน์ขับรถพาภรรยาสุดที่รักของเขาหอบของขวัญมากมาย พร้อมกับก้างขวางคอตัวน้อยออกจากคฤหัสน์เมเปิลตรงไปที่บ้านตระกูลวาชัยยุงตั้งแต่เช้าตรู่
ชเนนทร์รู้ว่าน้องสาวของเขากลับมาถึงบ้านเมื่อเย็นวานนี้ และวันนี้เธอต้องกลับบ้านแน่ ๆ
วันนี้เขาก็เลยไม่ได้กลับไปที่บริษัท และตั้งใจรีบกลับมาที่บ้านแต่เช้า ให้ครอบครัวได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตา
ก่อนเขาจะออกจากบ้านเขาโทรไปหากิติยาและบอกกับกิติยาว่า “ติยา ตอนเที่ยงผมไปกินข้าวกับคุณไม่ได้แล้วนะ วิกากลับมาถึงเมื่อวานตอนเย็น วันนี้เธอต้องกลับบ้านแน่ ๆ ผมอยากจะกลับไปอยู่บ้านสักวันสองวัน แล้วคืนวันมะรืนค่อยกลับเข้าเมืองทันไปร่วมงานแต่งงานของนฤเบศวร์พอดี”
กิติยาบอกก่อนว่าไม่เป็นไร พวกเขาต่างก็งานยุ่งกันทั้งคู่ เวลาที่ได้ได้พูดคุยเรื่องความรักก็ต้องใช้เวลาตอนทานข้างเที่ยงด้วยกัน
หลังจากคิดไปสักพักกิติยาก็พูดขึ้นว่า “คุณถือสาหรือเปล่าถ้าฉันจะกลับไปกับคุณด้วย”
เธอกำลังจะแต่งงานเข้าบ้านตระกูลวาชัยยุง และเป็นว่าที่ลูกสะใภ้บ้านตระกูลวาชัยยุงแล้ว น้องสาวสามีกลับมา กิติยาคิดว่าควรจะตามคู่หมั้นของเธอกลับบ้านไปด้วย
พอได้ยินแบบนั้นชเนนทร์ก็ถามเธอว่า “วันนี้คุณมีการประชุมสำคัญไม่ใช่เหรอครับ”
กิติยายิ้ม เธอเป็นคนนิ่งเฉยและเย็นชา มีแค่น้องสาวกับชเนนทร์เท่านั้นที่จะได้เห็นรอยยิ้มของเธอ
“ฉันให้รองประธานช่วยเป็นประธานการประชุมแทนได้ค่ะ ตอนนี้คุณออกไปหรือยัง ฉันกำลังเตรียมตัวออกไปแล้ว คุณจะมารับฉันหรือว่าจะให้ฉันไปรับคุณคะ”
กิติยายอมกลับบ้านเป็นเพื่อนเขาชเนนทร์ย่อมดีใจมาก เขาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เดี๋ยวผมไปรับคุณเองนะ”
“โอเค ฉันจะรอคุณที่บ้านค่ะ”
“โอเคครับ”
หลังจากวางสาย กิติยาบอกกับคนขับรถว่า “ฉันจะไม่กลับไปที่บริษัทสักวันสองวัน แล้วก็ไม่ต้องใช้รถ ให้หยุดงานสองวันแล้วกันค่ะ”
คนขับรถได้ที่กิติยากับชเนนทร์คุยกัน และจู่ ๆ ก็ได้หยุดงานกะทันหันแบบนี้เขาก็ดีใจมาก
คุณหนูใหญ่ของพวกเขาเป็นคนบ้างาน และเขาเป็นคนขับรถประจำตัวของคุณหนูใหญ่ ซึ่งแทบจะไม่มีวันหยุดเลย จู่ ๆ ก็ได้หยุดสองวันอย่างกะทันหัน หัวใจของคนขับรถก็รีบบินกลับบ้านทันที
กิติยาลงจากรถและกลับเข้าไปในบ้าน
กัญณิศายังคงกินข้าวเช้าอยู่ที่โต๊ะอาหาร และกำลังคุยวีแชทกับประยสย์ด้วย ประยสย์คิดถึงเธอเลยวิดีโอคอลหาเธอ และกัญณิศาเพิ่งรับสายวิดีโอของเขา แล้วจู่ ๆ พี่สาวก็เดินกลับเข้ามาอีกทำให้เธอรีบตัดสาววิดีโอคอลของประยสย์ทันที
ทางด้านประยสย์ที่อยู่เมืองซูเพร่า …
เกิดอะไรขึ้นเนี่ยน
เพิ่งจะได้เห็นหน้าที่คิดถึงอยู่ทุกวันทุกคืน แปปเดียวก็วางสายไปแล้ว
เขายังไม่ได้พูดคำหวานคำรักเลยสักคำ
ประยสน์เดาได้คร่าว ๆ เขาเดาว่าคงจะเป็นว่าที่พี่สาวภรรยาในอนาคตกลับมาอีกแน่นอนเลย
กิติยาไม่อยากให้น้องสาวแต่งงานออกไปไกลบ้าน และพยายามเกลี้ยกล่อมให้น้องสาวอยู่ห่าง ๆ จากประยสย์ ไม่รู้ว่าถ้าพี่สาวรู้ว่าน้องสาวของตัวเองคุยวีแชทกับประยสย์บอกรักคำหวานกันตลอดเวลาแบบนี้เธอจะคิดยังไง
“ณิศายังกินไม่เสร็จอีกเหรอ บอกกี่ครั้งแล้วว่าเวลากินข้าวห้ามเล่นโทรศัพท์”