กล่องจักรวาล (Universe Storage Box) – บทที่ 427 โดนตาม

”พี่คะหนูกำลังโดนตาม” ทันทีที่สายติด หลี่ปิงอวิ้นก็ถามอย่างร้อนใจ
”ไม่ต้องกังวลเกิดอะไรขึ้น” เมื่อได้ยินเสียงเรียกของน้องสาว หัวใจของหลี่เหวยหมินก็เต้นรัว คนที่จะมาไล่ตามน้องสาวของเขาได้สิ่งแรกที่เขาคิดคือ คนของกองทหารรับจ้างปีศาจได้กลับมาแก้แค้นแล้ว
”คนพวกนี้ยังตามมาหลอกหลอนฉันเหมือนผีจริงๆทำงานเสร็จเมื่อไหร่ฉันจะออกจากประเทศนี้แน่แล้วค่อยกับมาสะสางกับพวกมันทีหลัง!”หลี่เหวยเหมินคิดในใจ
”หนูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะหนูเพิ่งออกจากสนามบิน หนูสังเกตเห็นบางคนตามหลังรถพวกเรามาตลอดทางจากสนามบิน หนูไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใครเหมือนกัน” หลี่ปิงอวิ้นกล่าว
”ไม่ต้องกังวลพี่จัดคนให้น้องแล้ว พี่จะบอกให้พวกเขาไปหาน้องทันที” หลี่เหวยเหมินกล่าวในขณะเดียวกันเขาเองก็ไม่พอใจกับสองคนที่เขาจัดเตรียมไว้เล็กน้อย ทําไมน้องสาวของเขาถึงพบว่ามีคนตามเธอแต่คนที่เขาจัดมาให้ดูแลถึทำงานบกพร่องเช่นนี้
แน่นอนนอกเหนือจากจะไม่พอใจแล้วยังมีข้อสงสัยอีก เขารู้ทักษะของสองคนนั้นดี การจัดการกับคนของกองทหารรับจ้างปีศาจสี่หรือห้าคนไม่ใช่ปัญหา แต่ถ้ามันจัดการกับคนปกติต่อให้มากันเป็นโหล พวกเขาก็ไม่สามารถเข้าใกล้ได้ แต่ทําไมเขาถึงไม่ระมัดระวังในครั้งนี้
”พี่ชายของฉันจะส่งคนมาช่วยเรา”หลังจากวางสายไปแล้วหลี่ปิงอวิ้นก็กล่าวกับฮวงเฟิงด้วยท่าทีที่ผ่อนคลายมากขึ้น มันจะดีถ้าความสามารถของเขาไม่ถูกเปิดโปง
ในทางด้านอีกฝั่งหนึ่งหลังจากหลี่เหวยเหมินวางสายจากน้องสาวไป เขาก็โทรหาคนสองคนที่จัดไว้เป็นบอดี้การ์ดในทันที
”สวัสดีครับกัปตันมีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ?” หลังจากการที่ฝ่ายรับโทรศัพท์ก็ได้มีเสียงที่เปล่งออกเผยให้เห็นความเคารพที่มีต่อหลี่เหวยเหมิน
สองคนที่หลี่เหวยหมินจัดให้ไปคุ้มครองน้องสาวเขาทั้งคู่เป็นสมาชิกของหน่วยที่ได้ถอนตัวออกไปแล้วแต่คนประเภทนี้ถึงแม้ว่าพวกเขาจะถอนตัวไปแล้ว ยังมีกองทัพอื่น ๆ ยังคงต่อสู้เพื่อเขา อย่างไรก็ตาม คนสองคนนี้ชื่นชมหลี่เหวยเหมินมากและเคยพูดอีกว่าพวกเขาทั้งสองได้หลี่เหวยเหมินช่วย
ชีวิตไว้ก่อนหน้านี้พวกเขาจึงยังไม่ได้ไปที่อื่น ๆ แต่ยังคงติดตามหลี่เหวยเหมินหลังจากออกจากที่ทำงานั้นมาแล้ว อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้เป็น
ทหารอีกต่อไปจึงได้สวมรอยเป็นเหมือนบุคคลทั่วไปแทน
”น้องสาวของฉันเพิ่งโทรมาบอกว่าเธอถูกตามเธอตามมาตั้งแต่ออกจากสนามบินคุณอยู่แถวๆเธอไม่ใช่เหรอ? พวกคุณรู้เรื่องนี้หรือยัง?”หลี่เหวยเหมินถาม.ไอรีนโนเวล.
”เป็นไปไม่ได้จะบังเอิญอะไรอย่างนี้!” คนในสายโทรศัพท์โพล่งออกมา
”คุณหมายถึงอะไร?”หลี่เหวยเหมินถาม
”เรากําลังติดตามคุณปิงอวิ้นแต่คนขับคนนั้นดูเหมือนจะมีทักษะมาก เขาหาเราพบและพยายามสลัดให้หลุดจากเรา ถ้าฉันไม่เข้าใจผิด คนที่กำลงตามคุณปิงอวิ้นอยู่ก็คือพวกเราเนี่ยแหละ” ในรถที่ไม่ห่างจากฮวงเฟิงมากนัก คนที่นั่งโซนหน้ามองคนขับของเขาพรางหัวเราะ
”คุณหมายถึงคุณตามน้องสาวฉันอยู่แล้วดันถูกเธอพบ?”หลี่เหวยเหมินกล่าวด้วยความประหลาดใจเพราะเขาไม่คิดว่าจะเกิดสถานการณ์เช่นนี้ได้เขารู้อยู่แล้วว่าทั้งสองมีทักษะอะไรและทักษะการติดตามของพวกเขาในระดับใดซึ่งลืมทักษะจของคนขับปกติไปได้เลย แม้ว่าคนของกองทหารรับจ้างปีศาจจะมา น้องสาวของเขาก็คงไม่มีทางเจอได้เพราะยังมีพวกเขากําลังตามพวกเขาอยู่
”ฉันคิดว่านั่นคือความจริงแต่ฉันไม่อยากเชื่อเลย”ผู้ชายที่นั่งฝั่งข้างคนขัยกล่าวในขณะที่เขามองไปที่รถข้างหน้าของเขาซึ่งยังคงพยายามที่จะออกจากรถเขา
หลี่เหวยเหมินเงียบไปครู่หนึ่งหลังจากรู้ว่าไม่มีใครตามน้องสาวของเขาดังนั้นเขาจึงไม่ร้อนใจอีกต่อไปว่า “คุณรู้ไหมว่าน้องสาวของฉัน ใครกําลังขับ
รถ?”รถแท็กซี่ทั่วไปเหรอ?”
หลี่เหวยเหมินไม่อยากจะเชื่อกับสถานการณ์เช่นนั้นถ้าคนขับแท็กซี่ธรรมดาสามารถตรวจเจอได้ว่าพวกเขากําลังถูกตามโดยคนในกองทัพ แล้วทุกวันนี้คนพวกนี้จะฝึกฝนไปทำไมกัน
”คงไม่ใช่แท็กซี่มันเป็นรถส่วนตัว หลังจากฉันเห็นคุณบปิงอวิ้นออกมาจากสนามบิน เขาคนนั้นก็ตรงไปขึ้นรถเลย เขาคนนั้นคงมาเพื่อเพียงรับคุณปิงอวิ้นเท่านั้น” คนที่นั่งด้านหน้าข้างคนขับ เขาตอบกลับมาว่าคนผู้นั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นเพียงคนธรรมดา
ไม่ใช่เป็นเพราะอายุของพวกเขาเนื่องจากเขาเกษียณแล้วแต่ในทางตรงกันข้ามถ้าพวกเขาถูกกองกำลังจำนวนมากเข้าล้อมนั่นก็ไม่ได้เป็นปัญหากับความสามารถของพวกเขาที่มีอยู่เลย แต่การที่ถูกคนขับรถธรรมดา ๆ ตรวจพบนั่นอาจทำให้พวกเขาถึงกับต้องเอาเชือกมาผูกคอตัวเอง
”ดังนั้นเรื่องมันก็เป็นแบบนั้นแหละ เอาล่ะ ในเมื่อไม่มีใครตามเธอมา ฉันก็ไม่เป็นห่วงละ ฉันจะให้ข้อมูลการติดต่อของพวกคุณกับเธอในภายหลังเพื่อเธอจะสามารถติดต่อกับพวกคุณได้หากมีอะไรเกิดขึ้น” หลี่เหวยเหมินกล่าว
”ได้ครับกัปตัน”แม้ว่าพวกเขาจะเกษียณแล้ว แต่พวกเขาก็ยังไม่คิดที่จะเปลี่ยนคําพูดของพวกเขา “ใช่แล้ว กัปตันครับ ผมถามคุณปิงอวิ้นว่าใครขับรถได้ไหมครับ?”ผมอยากรู้ว่าเขารู้ได้ไงว่าเรากําลังตามเขาอยู่?”
”ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน”หลี่เหวยเหมินกล่าว ก่อนหน้านี้เพื่อไม่ให้มีผลกระทบต่อชีวิตต่อน้องสาวของเขา เขาจึงจัดคนโดยเฉพาะสองคนนี้ซึ่งมีความชํานาญและเก่งในการซ่อนตัวให้กับน้องสาวของเขา แต่พวกเขากลับค้นพบในวันแรก เขาจึงรู้สึกพ่ายแพ้
หลังจากวางสายเขากดเบอร์น้องสาวอีกครั้ง
”พี่ชายฉันโทรมา”เมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นหลี่ปิงอวิ้นก็กล่าวกับฮวงเฟิงก่อนรับโทรศัพท์
”ว่าไงคะพี่ คนของพี่อยู่ที่ไหน? พวกเขาอยู่ที่ไหนคะ?”
“พวกเขาตามมาตั้งแต่น้องออกจากสนามบินแล้ว”หลี่เหวยเหมินไม่รู้ว่าจะอธิบายความรู้สึกอย่างในขณะที่กล่าวคำพูดเหล่านี้เพราะลูกน้องที่น่าภาคภูมิใจของเขาถูกตรวจเจอได้ง่ายเช่นนี้
”อ่า!”หลี่ปิงอวิ้นตะโกนด้วยความตกใจพรางงมองฮวงเฟิงและกล่าวว่า”พี่กําลังจะบอกว่าคนที่ตามเรามาจากสนามบินจนถึงตอนนี้ คือคนที่พี่จัดมาให้หนูใช่ไหมคะ?”
”ถูกต้องพี่จะให้รายละเอียดการติดต่อของพวกเขากับน้องในภายหลัง น้องควรติดต่อพวกเขาไปหากเกิดเรื่องเข้าใจผิดแบบนี้อีก อีกย่างน้องสามารถติดต่อหาพวกเขาหากต้องการอะไร” หลี่เหวยเมินกล่าว
”ได้ค่ะพี่”หลี่ปิงอวิ้นกล่าวหลังจากรู้ว่าคนที่ตามมาไม่ใช่พวกคนเลว ท่าทีของหลี่ปิงอวิ้นก็ดูผ่อนคลาย
”โอ้ใช่แล้ว ตอนนี้น้องอยู่ในรถใคร? ใครเจอว่ามีคนตามน้องอยู่?”หลี่เหวยเหมินถามถึงด้วยความสงสัยในใจของเขา ตามที่เขาคิดแล้วคนที่เขาจัดไปให้นั้นไม่ควรถูกค้นพบง่าย ๆ แบบนี้
”คนที่ช่วยหนูไว้ครั้งที่แล้วค่ะ”หลี่ปิงอวิ้นมองฮวงเฟิงพร้อมกล่าวอย่างเขินอาย