บทที่ 216 เริ่มภารกิจลับ (1)
แนวคิดของไป๋เยี่ยเรื่องสมดุลยภาพของจุลินทรีย์ในลำไส้และสภาพแวดล้อมภายในดึงดูดความสนใจจากผู้คนอย่างมาก
ทว่าเมื่อไป๋เยี่ยเอ่ยปากว่าเขาศึกษาจุลชีพเหล่านั้นได้อย่างละเอียด หัวใจของทุกคนก็เต้นระรัว ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ แล้ว!
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงล่ะก็ เขาต้องได้รับรางวัลโนเบลแน่นอน!
หากกล่าวกันตามตรง การศึกษาจุลชีพภายในลำไส้โดยละเอียดไม่ได้ง่ายไปกว่าการหาวิธีรักษาโรคมะเร็งเลย!
เนื่องจากในปัจจุบันมีการศึกษาจุลชีพภายในลำไส้อย่างละเอียดเพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้น ช่างน่าเสียดายที่มันเป็นเพียงน้ำหยดเดียวท่ามกลางท้องสมุทรเท่านั้น
แต่ในเมื่อทุกคนต่างเฝ้ารอ ไป๋เยี่ยก็ยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วจึงเบี่ยงประเด็นนั้นไป “ครับ ท่านใดที่สนใจงานวิจัยเรื่องจุลชีพภายในลำไส้ก็ติดต่อผมมาส่วนตัวได้เลยนะครับ ตอนนี้ผมจะขอแบ่งปันเทคนิคการทำหัตถการเล็กๆ น้อยๆ ให้กับทุกท่าน”
ไป๋เยี่ยเอ่ยพลางคลิกไปที่โฟลเดอร์อื่นในแฟลชไดร์ฟ “วันนี้ผมจะพูดถึงวิธีการล้างแผลบริเวณทวารหนักครับ”
“การล้างแผลถือเป็นหัตถการขั้นพื้นฐาน ผมเชื่อว่าทุกท่านคงจะคุ้นเคยกับมันอยู่แล้ว นับเป็นหัตถการที่ง่ายและใช้งานได้จริงครับ!”
เมื่อทุกคนได้ยินว่าไป๋เยี่ยกำลังจะแนะนำวิธีการล้างแผลให้ฟัง พวกเขาต่างก็พร้อมใจกันแสดงสีหน้าฉงน เพราะเมื่อครู่หัวข้อเรื่องการวิจัยจุลชีพภายในลำไส้เพิ่งจะดึงดูดความสนใจของพวกเขาไป ไฉนไป๋เยี่ยถึงเบี่ยงประเด็นอย่างรวดเร็ว
ซ้ำแล้วหัวข้อนี้ก็เหมือนกับหัวข้อก่อนหน้าไม่มีผิด เพราะมันคือวิธีการล้างแผลบริเวณทวารหนักที่ไม่ว่าใครก็รู้อยู่แล้ว!
ล้างแผลเนี่ยนะ!
หรือว่าเรื่องนี้จะมีปริศนาบางอย่างซ่อนอยู่
คราวนี้ทุกคนต่างลดทิฐิลง แม้ว่าไป๋เยี่ยจะบรรยายถึงเรื่องที่รู้กันทั่วไปอย่างการล้างแผล แต่พวกเขาก็ยังสัมผัสได้ถึงรังสีความลึกลับจากเด็กหนุ่มผู้นี้ ราวกับว่าเขามีพลังวิเศษที่สามารถแปรเปลี่ยนสิ่งเสื่อมโทรมให้กลายเป็นยอดศาสตราได้!
เรายังมีประเด็นเกี่ยวกับการล้างแผลที่ยังศึกษากันไม่ถี่ถ้วน
ผู้เชี่ยวชาญนับหลายสิบชีวิตคิดได้เช่นนั้นก็เตรียมคว้าสมุดและปากกาออกมาจากกระเป๋า เตรียมจะจดบันทึก
ไอดะ ทามะนิ่วหน้าลงพลางส่งเสียง หึ เบาๆ เขาไม่เชื่อว่าจะมีความลับใดซ่อนอยู่ในวิธีการล้างแผล
เพราะว่าการล้างแผลเป็นขั้นตอนทั่วไปและเป็นสิ่งที่แพทย์ต้องทำทุกวันอยู่แล้ว จะมีปริศนาอะไรซ่อนอยู่ในเรื่องนี้กัน
ไอดะ ทามะคิดแล้วก็โพล่งออกมาพร้อมเสียงหัวเราะ “หลอกลวงสิ้นดี!”
ไป๋เยี่ยเปิดสไลด์พาวเวอร์พอยต์ที่เตรียมมาก่อนจะเริ่มบรรยาย “ก่อนที่ผมจะเริ่มการบรรยาย ผมอยากถามว่า สำหรับทุกท่านแล้วการล้างแผลคืออะไร จุดประสงค์ของการล้างแผลคืออะไร อะไรคือมาตรฐานที่จะวัดได้ว่าการล้างแผลนั้นสำเร็จ แล้วในการล้างแผลต้องใช้เครื่องมืออะไรบ้าง!”
หลังจากที่คำถามอันเปี่ยมไปด้วยแนวคิดเพียงไม่กี่ข้อถูกขานออกไป ต่างคนก็ต่างเหวอก่อนจะเริ่มครุ่นคิดอย่างตั้งใจ
คำถามเหล่านี้ไม่ใช่คำถามยากเลย ทุกคนย่อมตอบได้บ้างอยู่แล้ว
ไป๋เยี่ยไม่รอฟังคำตอบ “การล้างแผลคือขั้นตอนที่ทำให้เรามีโอกาสได้สังเกตบาดแผลและรอยโรคต่างๆ อย่างใกล้ชิด ถือเป็นก้าวสำคัญสำหรับการทำความเข้าใจและรักษาโรค ในการล้างแผลแต่ละครั้งก็ย่อมใช้อุปกรณ์ที่ต่างกันจนกระทั่งบาดแผลนั้นอยู่ในสภาพไหนนะครับ ใช่แล้ว สภาพที่เหมาะกับการฟื้นฟูมากที่สุด…”
“และเนื่องด้วยข้อจำกัดด้านเวลา ต่อไปผมจะยกตัวอย่างเคสเพื่อเบิกแนวความคิดให้กับทุกท่าน”
“ประเด็นแรกที่ผมอยากพูดถึงคือการใช้ประโยชน์จากน้ำเกลือและไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์!”
“ความเข้มข้นของน้ำเกลือมีความสำคัญมาก ความเข้มข้นที่ต่างกันจะให้ผลลัพธ์ที่แตกต่างกัน หากใช้น้ำเกลือที่มีความเข้มข้น 0.9% ในช่วงแรกของการล้างแผล ก็จะเกิดประสิทธิผลมาก…แต่หากเราเลือกใช้น้ำเกลือที่มีความเข้มข้นถึง 3% ภายในลำไส้ก็จะเกิดภาวะไฮโปโทนิก[1] และเกิดเป็นเนื้องอกขึ้น…”
ไป๋เยี่ยพูดเร็วแต่อัดแน่นไปด้วยหลักการ ผู้คนด้านล่างเวทีต่างวุ่นอยู่กับการจดบันทึก เพราะแนวคิดของไป๋เยี่ยนั้นสำคัญมาก ไม่มีใครคิดเลยว่าการล้างแผลที่แสนธรรมดานั้นจะสร้างผลกระทบได้มากเช่นนี้ อีกทั้งอุปกรณ์ที่ใช้ในการล้างแผลหลายชนิดก็มีวิธีการใช้งานเฉพาะของมันเอง หากนำมาใช้ร่วมกันก็อาจจะช่วยทำให้ผลการรักษามีประสิทธิภาพมากขึ้นได้
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานนักเวลาก็หมดลง ไป๋เยี่ยค่อยๆ หยุดพูด แต่ถึงกระนั้น ตอนนี้สายตาของทุกคนต่างแฝงไปด้วยความอาวรณ์ พวกเขายังคงหวังว่าไป๋เยี่ยจะเล่าอะไรให้ฟังมากกว่านี้ได้
พวกเขาล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับแนวหน้าของแวดวงนี้ บางครั้งเวลาไป๋เยี่ยนำเสนอแนวคิดและมุมมองของตนเอง พวกเขาก็เข้าใจถึงจุดประสงค์ของไป๋เยี่ยได้ในทันที ทั้งยังตัดสินได้ตรงนั้นเลยว่าคำพูดของไป๋เยี่ยนั้นเป็นความจริงหรือมีมูลมากแค่ไหน
ตัวอย่างเช่น พวกเขาเข้าใจถึงผลของน้ำเกลือที่มีความเข้มข้นแตกต่างกันต่อร่างกาย ทว่าพวกเขาไม่เคยคิดที่จะนำองค์ความรู้ตรงนี้มาใช้ในการรักษาและฟื้นฟูบาดแผลเลย สิ่งนี้แหละที่เรียกว่า ‘ความสามารถ’!
ไม่มีใครคิดว่าความรู้ระดับประถมศึกษาจะมีความลับซุกซ่อนอยู่มากมาย!
น่าเสียดายที่ไป๋เยี่ยได้แต่แนะนำถึงการใช้น้ำเกลือและไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ในการล้างแผล ทั้งที่ยังมีหัวข้อเรื่องอุปกรณ์และเครื่องมือล้างแผลต่างๆ รออยู่ด้วย แน่นอนว่าทุกคนก็อยากแลกเปลี่ยนความรู้กับไป๋เยี่ยเช่นกัน艾琳小說
ไป๋เยี่ยเลื่อนสไลด์พาวเวอร์พอยต์อย่างใจเย็น “เวลามีจำกัดเกินไปจริงๆ ครับ สุดท้ายนี้ผมขอแนะนำอุปกรณ์ดีๆ สองอย่างสำหรับการล้างแผลนะครับ”
ทุกคนเงยหน้าขึ้นด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่าไป๋เยี่ยจะงัดของดีอะไรมาโชว์พวกเขาอีก ตอนนี้ทุกคนต่างเชื่อมั่นในตัวไป๋เยี่ยชนิดที่เรียกได้ว่าหลับหูหลับตาเชื่อแล้ว เพราะแนวคิดที่ไป๋เยี่ยเสนอออกมานั้นเป็นการทำลายกรอบความคิดเดิมๆ และนำพามาซึ่งแนวคิดล้ำสมัย
เด็กหนุ่มผู้นี้ต้องการแนะนำอะไรกัน
ไป๋เยี่ยคลี่ยิ้มบางพร้อมกับเปิดสไลด์ “อย่างแรกคือสเปรย์ลิโดเคนสูตรใหม่ ‘ฉีดปุ๊บหายปั๊บ’ ของสิ่งนี้คืออะไร เรามาดูกัน”
“นี่คือยาชาชนิดออกฤทธิ์ไว หลักๆ แล้วเหมาะสำหรับการฉีดพ่นเบาๆ บนบาดแผลของผู้ป่วยประมาณหนึ่งถึงสองมิลลิลิตรก่อนการล้างแผล จะออกฤทธิ์เป็นยาชาในเวลาสั้นๆ บนบริเวณที่ต้องมีการล้างแผล ช่วยลดความเจ็บปวดระหว่างการล้างแผลได้!…อีกอย่าง ข้อควรรู้ที่สำคัญของสเปรย์ชนิดนี้คือมีผลข้างเคียงน้อยมาก เพราะมีความเข้มข้นสูงสุดของยาในพลาสมาต่ำ…ทำให้ไม่เกิดผลข้างเคียงใดๆ นี่คือใบรับรองความปลอดภัยครับ…”
ทุกคนได้ฟังดังนั้นก็พลอยเบิกบานใจไปด้วย เป็นเรื่องที่ดี!
ถึงแม้จะเป็นนวัตกรรมเล็กๆ น้อยๆ ที่เรียบง่าย แต่ก็ช่วยลดความเจ็บปวดที่เกิดจากการล้างแผลได้ และยังใช้งานง่าย ออกฤทธิ์เร็ว เป็นสิ่งเล็กๆ ที่สร้างคุณค่าได้มหาศาลจริงๆ! ตลาดการแพทย์ช่างกว้างใหญ่เสียจริง!
ไป๋เยี่ยเอ่ยต่อทั้งรอยยิ้ม “อย่างที่สองคือโฟมปิดแผลสูตรใหม่ คืออะไรกันนะ”
“นี่คือโฟมปิดแผลที่มีคุณสมบัติดูดซึมพิเศษสำหรับบาดแผลบริเวณทวารหนัก เป็นโฟมปิดแผลที่มีกาวในตัวและมีลักษณะโปร่งใส ทำจากวัสดุโฟมโพลิเมอร์พียู มีชั้นเยื่อที่ดูดซึมสารคัดหลั่งจำนวนมาก ลดอัตราการแทรกซึม และคงให้บาดแผลอยู่ในสภาพปิดพร้อมด้วยความชื้นและความอบอุ่น”
“ข้อดีประการแรกคือ ทำให้บาดแผลอยู่ในสภาพปิด มีความชื้นและความอบอุ่น เหมาะแก่การฟื้นฟูบาดแผล ประการที่สอง มีคุณสมบัติดูดซับสารคัดหลั่งจำนวนมาก ลดผลกระทบของสารคัดหลั่งต่อบาดแผล ประการที่สาม ก๊าซและไอน้ำผ่านเข้าสู่บาดแผลได้ ใช้กับบาดแผลติดเชื้อได้ ประการที่สี่ มีลักษณะโปร่งใส ง่ายต่อการสังเกตสภาพของบาดแผล และประการที่ห้า ใช้งานสะดวก ถอดง่าย ไม่ทำร้ายผิว”
ไป๋เยี่ยเห็นท่าทีกระตือรือร้นของผู้คนด้านล่างเวทีก็พูดต่อ “วันนี้ผมนำผลิตภัณฑ์ตัวอย่างมาเยอะมาก ทุกท่านขึ้นมารับได้เลยนะครับ ท่านใดไม่ได้รับก็ติดต่อผมได้เช่นกัน…”
ไป๋เยี่ยตั้งคำถามต่อ “ผู้เชี่ยวชาญและอาจารย์ท่านใดมีคำถามเพิ่มเติมไหมครับ”
สิ้นเสียงของไป๋เยี่ย แทบทุกคนก็ตระหนักได้ว่าเขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มวัยยี่สิบกว่าปีเท่านั้น!
เขาคิดค้นทั้งหมดนี้ด้วยตนเองจริงเหรอ
[1] ภาวะไฮโปโทนิก (Hypotonic) คือ ภาวะสารละลายมีความดันออสโมติก (แรงดันที่เกิดขึ้นในการออสโมซิสเพื่อต้านการเคลื่อนที่ของตัวทำละลายผ่านเยื่อหุ้มเซลล์) ต่ำกว่าความดันออสโมติกในเซลล์
