บทที่ 64 ให้ฉันถูหลังให้คุณ
บทที่ 64 ให้ฉันถูหลังให้คุณ
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของหญิงวัยกลางคนเป็นแบบนี้ คนอื่น ๆ ต่างก็รีบมาลองชิม
ในเวลาเพียงชั่วพริบตา สลัดที่มีอยู่ในจานทดลองชิมก็หมดเกลี้ยง
แต่ทุกคนก็รู้ดีว่าจานสลัดที่เหลือของหญิงสาวมีไว้ขาย ดังนั้นพวกเขาจึงละอายใจหากจะขอเธอชิมอีกครั้ง
ส่วนคนที่ลองชิมไปแล้ว แปดหรือเก้าในสิบคนจะขอซื้อสลัดเย็นจากเซี่ยชิงหยวนคนละหนึ่งจินแล้วจ่ายเงินทันที
สมัยนี้คนไม่มีถุงพลาสติก เวลาซื้อของจึงจะใส่ในตะกร้า
ดังนั้นเซี่ยชิงหยวนจึงได้พับใบตองเป็นรูปทรงกระบะ จากนั้นค่อยใส่สลัดเย็นลงไป
มีผืนป่ามากมายในเมืองเตียนเฉิง ดังนั้นจึงหาต้นกล้วยและใบตองได้ไม่ยากเย็นนัก
หญิงสาวเก็บใบตองมาจากข้างถนนแล้วนำมาล้างให้สะอาด
เมื่อคนส่วนใหญ่ที่ยังไม่ได้ชิมเห็นว่าพวกคนที่ชิมแล้วต่างซื้อกันอย่างเต็มใจ พวกเขาก็ซื้อตาม
พวกเขาส่วนใหญ่เป็นคนงานในโรงงานหรือหน่วยงาน ค่าจ้างที่ได้รับแต่ละเดือนจึงมีจำนวนราวสิบหยวน ดังนั้นสลัดเย็นที่มีราคาเพียงไม่กี่เหมานี้จึงไม่ได้แพงเสียจนพวกเขาแตะต้องไม่ได้
นี่จึงเป็นผลให้สลัดเย็นของเซี่ยชิงหยวนขายหมดภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง
คนที่ตะโกนช้ากว่าล้วนส่ายหัวด้วยความเสียดาย
นอกจากนี้ยังมีเพื่อนบ้านที่อาศัยอยู่ใกล้ ๆ กันซื้อมันไปด้วย เมื่อเห็นโถทั้งสี่ใบบนรถสามล้อว่างเปล่า ในใจของเซี่ยชิงหยวนก็เต็มไปด้วยความพึงพอใจ
เซี่ยชิงหยวนย้ำสิ่งที่เธอพูดเมื่อครู่ “ฉันจะมาที่นี่ทุกช่วงบ่าย ประมาณสี่หรือห้าโมงเย็นนะคะ”
คนเหล่านั้นที่ซื้อไม่ทันไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องกลับไปอย่างผิดหวัง
ด้วยเงินที่เพิ่มพูนในกระเป๋าของหญิงสาว หัวใจของเซี่ยชิงหยวนก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ
นี่เป็นเงินก้อนแรกที่เธอหามาด้วยตัวเองตั้งแต่กลับมาเกิดใหม่
หญิงสาวเก็บข้าวของเตรียมตัวกลับบ้านก่อนที่ตะวันจะลับฟ้า
เมื่อขี่ผ่านร้านขายของชำ เธอจ้องมองไปยังอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ในร้าน และหัวใจของเธอก็รู้สึกหวั่นไหว
การอาบน้ำในสวนหลังบ้านด้วยการตักน้ำจากกะละมังนั้นไม่สะดวกสบายเท่ากับการอาบน้ำในอ่าง
‘แต่ฉันเพิ่งหาเงินมาได้วันนี้ และยังไม่ได้ทุนกลับคืนมาเลย ฉันจะต้องจ่ายออกไปอีกแล้วเหรอ?’
เมื่อครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง หญิงสาวก็กัดฟันและเดินเข้าไป
ในเวลานี้ ของใช้ประจำวันจำนวนมากที่ทำจากโลหะเริ่มปรากฏในท้อง
ตลาดแล้ว เช่น ถัง อ่างอะลูมิเนียม เป็นต้น
ด้วยความเบาและรูปลักษณ์ที่ดูทันสมัย ทำให้อ่างอาบน้ำแบบนี้ได้รับความนิยมจากผู้บริโภคจำนวนมาก
แต่เมื่อพูดถึงการอาบน้ำ เซี่ยชิงหยวนยังคงชอบถังไม้มากกว่า
เพราะมันไม่เพียงสามารถให้ความอบอุ่นได้เท่านั้น แต่เมื่อนอนพิงมันท่ามกลางสภาพอากาศหนาวเย็น พื้นผิวของมันก็จะไม่เย็นเยียบตามไปด้วย
เธอเลือกอ่างอาบน้ำไม้ทรงวงรี และก็เห็นว่ามีฉากกั้นไม้ที่มีความสูงเท่าคนตั้งอยู่ข้าง ๆ หญิงสาวจึงซื้อมันมาด้วย
บ้านของเธอตั้งอยู่ข้างบ้านของหลี่กวงหัว ดังนั้นเธอจึงรู้สึกกลัวตลอดเวลาที่อาบน้ำ
ใครจะไปรู้ วันหนึ่งเขาอาจจะมีความคิดบ้า ๆ ปีนกำแพงเข้ามาแอบดูเธออาบน้ำก็ได้นี่?
เซี่ยชิงหยวนรู้สึกแย่มากเมื่อคิดถึงเรื่องนี้
ในที่สุดเธอก็ใช้เงินเกือบสามสิบหยวนเพื่อซื้อสองสิ่งนี้
หัวใจของเซี่ยชิงหยวนบีบรัดแน่นด้วยความเจ็บปวด
เธอพูดกับตัวเองว่า “ไม่เป็นไร เงินมีไว้ใช้จ่าย ค่อยหาใหม่ทีหลังก็ได้!”
…
เมื่อเซี่ยชิงหยวนกลับมาถึงบ้าน พระอาทิตย์ก็เพิ่งจะตกดิน
เธอยกมือขึ้นดูนาฬิกา ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงครึ่งแล้ว
เมืองเตียนเฉิงตั้งอยู่บนที่สูง ดังนั้นท้องฟ้าจึงมืดช้ากว่าปกติ
ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องดีสำหรับธุรกิจของเธออย่างมาก
หญิงสาวเดินกลับไปที่ห้องเพื่อตรวจสอบดู และพบว่าไม่มีร่องรอยการกลับมาของเสิ่นอี้โจว
จากนั้นเธอก็ได้ยินหลี่กวงหัวกับเซวียไฉ่เฟิ่งกำลังหัวร่อต่อกระซิกกันอยู่ในบ้านหลังข้าง ๆ
เซี่ยชิงหยวนส่ายหัวพร้อมกับถอนหายใจ และเดินเข้าไปในห้องครัวเพื่ออุ่นอาหารที่เหลือในตอนเที่ยงเพื่อทำเป็นมื้อเย็น
ตอนที่เดินผ่านแผงขายเนื้อกับผักในช่วงบ่ายวันนี้ เธอก็เห็นกระดูกซี่โครงหมูที่ถูกแล่อย่างดีหลายชิ้น จึงซื้อกลับมาในราคาห้าเหมา
เธอเอากระดูกซี่โครงลงไปลวกในน้ำก่อน ตักฟองออก แล้วยกขึ้นซับน้ำให้แห้งก่อนจะเอาไปแช่ไว้ในโถน้ำมันหมู เก็บมันไว้เพื่อรอทำบะหมี่ซี่โครงหมูพรุ่งนี้เช้า
เซี่ยชิงหยวนทำความสะอาดอ่างอาบน้ำที่เธอซื้อมา ก่อนจะย้ายมันไปที่ผนังใกล้กับกำแพงด้านนอกของสนามหญ้า จากนั้นจึงวางฉากกั้นเป็นรูปครึ่งวงกลมขนาดใหญ่ล้อมรอบอ่างอาบน้ำไว้
ช่องที่เปิดทางด้านข้างจะหันหน้าไปทางหน้าต่างด้านข้างครัวและลานบ้าน
เวลาอาบน้ำเมื่อเปิดไฟในครัวแสงจะส่องลอดเข้ามาได้
ฝั่งนี้อยู่ห่างจากบ้านของเซวียไฉ่เฟิ่ง และกำแพงด้านนอกก็สูงมาก อีกทั้งบนขอบกำแพงยังมีการติดเศษกระจกแตกไว้เพื่อป้องกันคนปีนขึ้นมา เซี่ยชิงหยวนรู้สึกปลอดภัยขึ้นมาทันที
หลังจากทำงานของตนเสร็จเรียบร้อย หญิงสาวก็เริ่มทำบัญชี
อย่างแรกคือค่าใช้จ่ายในการซื้ออ่างอาบน้ำ จากนั้นก็เป็นต้นทุนและรายได้จากการขายสลัดเย็น
ผักมีสองชนิดและส่วนผสมมีเจ็ดถึงแปดอย่าง เช่น น้ำมันถั่วลิสง เกลือ และพริกป่น ดังนั้นราคาทั้งหมดจึงอยู่ที่หนึ่งหยวน
สลัดเย็นทั้งสามสิบสองจินขายออกไปได้ทั้งหมดภายในวันนี้ ซึ่งรวมราคาแล้วประมาณสิบสองหยวนแปดเหมา!
หลังจากหักรายได้กับต้นทุนแล้ว เธอก็ได้กำไรอยู่ที่สิบเอ็ดหยวนแปดเหมา!
เมื่อประเมินคร่าว ๆ วันนี้เธอขายได้สามสิบสองจิน โดยไม่นับเรื่องการแข่งขันกับร้านแผงลอยที่มีสินค้าคล้ายกันที่จะตามมา และความรู้สึกแปลกใหม่ของผู้คนที่ลดลงในภายหลัง เธอน่าจะสามารถสร้างรายได้อย่างน้อยสามร้อยหยวนต่อเดือน
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ หัวใจของเซี่ยชิงหยวนก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
เมื่อเห็นว่าใกล้จะสามทุ่มแล้ว เซี่ยชิงหยวนที่เพิ่งเก็บข้าวของเสร็จก็กำลังจะเข้านอน ทว่ากลับมีเสียงกุญแจเสียบอยู่ที่รูกุญแจที่ประตู
หญิงสาวหยุดชะงักและร้องเรียกอย่างไม่แน่ใจ “อี้โจว?”
เมื่อประตูเปิดออก เสียงของเสิ่นอี้โจวก็ดังขึ้นพร้อม ๆ กัน “ผมเอง”
จากนั้นร่างสูงโปร่งก็เดินเข้ามา
เมื่อเห็นว่าเป็นเสิ่นอี้โจว เซี่ยชิงหยวนก็ปล่อยวางความกังวลของเธอและเดินไปหาเขาพร้อมด้วยรอยยิ้ม
เธอเอื้อมมือไปกอดแขนของเขาขณะที่บ่นอุบ “คุณทำให้ฉันกลัว”
ทว่าก่อนที่เธอจะได้สัมผัสตัวเขา เสิ่นอี้โจวก็ถอยหลังหนึ่งก้าวและหลบเลี่ยงการโอบกอดของผู้เป็นภรรยา
ดวงตานกฟีนิกซ์ที่เย็นชากำลังสั่นไหว “ตัวผมสกปรก”
เซี่ยชิงหยวนกล่าว “อืม” อย่างผิดหวัง
แต่หลังจากนั้นเธอก็หัวเราะอีกครั้ง “คุณกินข้าวเย็นหรือยัง ฉันจะทำบะหมี่ให้”
ว่าแล้ว เธอก็กำลังจะไปที่ห้องครัว
ชายหนุ่มก็รั้งเธอไว้ “ไม่เป็นไร ผมกินข้าวจากโรงอาหารมาแล้ว”
สองวันมานี้เขายุ่งกับงานจนแทบไม่สนใจเรื่องอาหารการกินด้วยซ้ำ
อาหารที่เซี่ยชิงหยวนส่งมาตอนเที่ยงวันนี้ เป็นมื้อที่เขาพอใจที่สุดในรอบสองวันที่ผ่านมาเลย
จริง ๆ แล้วตอนนี้เขามีอาการแสบท้องเล็กน้อย เพราะกินข้าวเย็นไม่มากนัก
แม้จะรู้สึกหิว แต่เพราะความเหนื่อยจึงทำให้เขาไม่ค่อยอยากอาหารเท่าไหร่
เซี่ยชิงหยวนพูดว่า “โอ้” อีกครั้ง “คุณจะไปอาบน้ำไหมคะ? ยังมีน้ำร้อนอยู่ในหม้อ วันนี้ฉันซื้ออ่างอาบน้ำกับฉากกั้นมา การอาบน้ำในอ่างน่าจะสบายมากเลยนะ”
เสิ่นอี้โจวรู้สึกผิดเมื่อเห็นว่าหลังจากผ่านไปหนึ่งวัน เซี่ยชิงหยวนยังคงมีน้ำใจ
จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “ผมขอโทษ ผมควรทำห้องน้ำให้คุณด้วยตัวเอง”
เขาหยุดพูดชั่วครู่ ราวกับจะสัญญา “ผมสัญญาว่ามันจะดีขึ้นในไม่ช้า”
เมื่อเห็นท่าทางจริงจังของอีกฝ่าย หญิงสาวก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “ฟังคุณพูดเข้าสิ คุณจะทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ลับหลังฉันหรือไง”
เสิ่นอี้โจวเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วมองเธออย่างแน่วแน่ “แน่นอน มันจะเป็นเรื่องสำคัญที่ทำให้คุณมีความสุข”
เซี่ยชิงหยวนยิ้มอย่างเขินอาย “พูดแล้วก็อย่าเล่นตุกติกล่ะ”
ริมฝีปากของเสิ่นอี้โจวโค้งเป็นรอยยิ้ม “ไม่ตุกติกแน่นอน”
หลังจากทั้งสองคนพูดจบ ด้วยการโน้มน้าวของเซี่ยชิงหยวน ชายหนุ่มก็ไปลองอ่างอาบน้ำใหม่ของเธอที่ตั้งอยู่ในสนามหญ้า
เขาแช่ตัวในน้ำร้อนด้วยท่างอขา พลางเงยหน้าขึ้นมองดวงดาวที่ดูจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่แล้วก็รู้สึกงุนงง
หลังจากบรรยายรายงานครั้งล่าสุด ทางราชการส่วนภูมิภาคก็เรียกตัวเขาและเชิญไปทำงานในแผนกของจังหวัด
ถ้าเป็นไปตามนิสัยเดิมของเขา เขาจะอุทิศทั้งชีวิตให้กับการวิจัยทางวิทยาศาสตร์อย่างแน่นอน
แต่เพื่อเซี่ยชิงหยวนในตอนนี้แล้ว เขาจึงเปลี่ยนใจ
เวลาของเขากำลังจะหมดลง
หากเขายังคงทำทุกอย่างตามความเร็วในปัจจุบัน มันจะไม่ทันการณ์อย่างแน่นอน
หากเขาไม่สามารถให้เงินกับเธอได้มากพอ ก็เป็นทางเลือกที่ดีที่จะให้ความมั่นใจกับเธอด้วยอำนาจที่มากขึ้น
แม้ว่าเขาจะไม่ชอบอุบายทางการเมืองก็ตาม
“อี้โจว? ฉันเข้าไปนะ” ทันใดนั้น คำพูดของเซี่ยชิงหยวนก็ดึงเสิ่นอี้โจวออกจากภวังค์ความคิด
เมื่อตระหนักว่าเขายังคงเปลือยกายอยู่ในอ่างอาบน้ำ ชายหนุ่มก็ตื่นตระหนกจนวิญญาณของเขาแทบจะโบยบินออกจากร่าง
ชายหนุ่มตกใจจนน้ำในอ่างกระเซ็น เขาจับขอบอ่างแน่น จากนั้นเซี่ยชิงหยวนก็เปิดประตูและเดินเข้ามา
“ไม่…ไม่ คือผม…” แค่เสิ่นอี้โจวเปิดปาก เซี่ยชิงหยวนก็มายืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว เธอมองเขาด้วยใบหน้าที่แย้มยิ้ม
จากนั้นเขาได้ยินเซี่ยชิงหยวนพูดว่า “อี้โจว ให้ฉันถูหลังให้คุณนะ”
