บทที่ 157 ที่รัก คุณเป็นอะไรน่ะ?
บทที่ 157 ที่รัก คุณเป็นอะไรน่ะ?
เซี่ยชิงหยวนตกตะลึงครู่หนึ่ง
ในเสี้ยววินาทีนั้น เธอเกือบจะถูกเขาคว้าตัวไว้อีกครั้ง
เซี่ยชิงหยวนตบหน้าเขาทีหนึ่ง “ต่อให้เมา คุณก็ต้องรู้วิธีอาบน้ำด้วยตัวเองสิคะ!”
หลังจากพูดอย่างนั้น เธอก็ดึงมือของเขาออกโดยแสร้งทำเป็นรังเกียจ “รอก่อน ฉันจะเทน้ำให้คุณอาบ”
น้ำร้อนอยู่ในหม้อ เซี่ยชิงหยวนตักมันออกมาแล้วนำไปไว้ในห้องน้ำ
เธอตักน้ำใส่ถังและกำลังจะยกขึ้น แต่แล้วก็มีมือใหญ่ยื่นมาทางด้านหลังแล้วคว้าที่จับไว้
กลิ่นแอลกอฮอล์ซึ่งอ่อนกว่าตอนแรกโชยมา “ผมทำเอง”
ขณะพูดอย่างนั้น เสิ่นอี้โจวก็ถือถังไว้ในมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างก็สัมผัสที่หน้าอกของภรรยา แล้วเดินออกไปพร้อมกับน้ำร้อน
เซี่ยชิงหยวนเอามือกุมบริเวณที่เสิ่นอี้โจวเพิ่งสัมผัส ทีแรกเธอคิดว่าเขาแสร้งเมา แต่เมื่อเห็นการกระทำงก ๆ เงิ่น ๆ ของเขา หญิงสาวจึงรีบตามไปช่วยทันที
เธอบ่นอุบด้วยความกังวล “ดูสิ คุณเดินยังไม่มั่นคงด้วยซ้ำ”
หลังจากทั้งสองคนนำน้ำร้อนเข้าห้องน้ำไป ร่างกายของเซี่ยชิงหยวนก็ปกคลุมด้วยเหงื่อบาง ๆ
ห้องน้ำมีอ่างอาบน้ำสไตล์ยุโรปและเครื่องทำน้ำอุ่นเชื่อมต่อกัน
แต่เวลานี้เครื่องทำน้ำอุ่นไม่ได้ถูกเปิดให้ทำงาน เธอจึงทราบภายหลังว่าหากใช้เครื่องทำน้ำอุ่นอย่างไม่ระมัดระวัง จะทำให้เกิดก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์ซึ่งเป็นพิษได้ง่าย
ดังนั้นเครื่องทำน้ำอุ่นนี้จึงเป็นเพียงของตกแต่งบ้านในตอนนี้เท่านั้น
ส่วนอ่างอาบน้ำยังพอมีประโยชน์อยู่บ้าง
เซี่ยชิงหยวนยังนำอ่างอาบน้ำที่เธอซื้อมาจากตอนอยู่สถาบันวิจัยทางธรณีวิทยามาด้วย
เธอคุ้นเคยกับอ่างอาบน้ำไม้มากกว่าอ่างอาบน้ำที่ติดตั้งภายในบ้านหลังนี้
ดังนั้นเซี่ยชิงหยวนจึงมักขอให้เสิ่นอี้โจวเทน้ำในอ่างไม้เป็นประจำ
แต่เสิ่นอี้โจวในตอนนี้ดูจะต้องใช้กำลังส่วนใหญ่ในการยกถังน้ำ และเมื่อเทน้ำออก เขาก็หมดเรี่ยวแรง แล้วล้มลงบนร่างของเซี่ยชิงหยวน
เซี่ยชิงหยวนช่วยเขายืนขึ้น “ระวังด้วย”
จากนั้นเธอชี้ไปยังผ้าเช็ดตัวและเสื้อผ้าที่วางอยู่ข้าง ๆ “คุณใส่พวกมันหลังจากอาบน้ำเสร็จนะ ส่วนเรื่องอ่างอาบน้ำไม่ต้องกังวล ไว้ฉันจะเข้ามาทำความสะอาดให้เอง”
หลังจากพูดจบ เธอก็ออกไป
“ช่วยผมหน่อยสิ” แต่เสิ่นอี้โจวกลับจับมือเธอไว้ เขากะพริบตาและมองภรรยาอย่างอ้อนวอน
ใบหน้าหล่อเหลาของเขาในตอนนี้ดูน่าเอ็นดูอย่างยิ่ง ท่าทางเช่นนี้ทำให้หัวใจของเซี่ยชิงหยวนสั่นสะท้าน
เซี่ยชิงหยวนขบกรามแน่น หลับตาและท่องมนต์แห่งการชำระล้างจิตใจเธอในใจ ซึ่งไม่รู้เลยว่าตัวเองเรียนรู้มาจากที่ไหนในชาติที่แล้ว
หลังจากท่องไปสองสามรอบ เธอก็รู้สึกว่าความร้อนรุ่มในใจเริ่มจางหายไป
แต่เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง สายตาของหญิงสาวพลันปะทะกับนัยน์ตาของอีกฝ่ายโดยไม่คาดคิด
หลังจากเขาดื่มเหล้า ดวงตาที่ดูหม่นหมองของชายหนุ่มกลับเต็มไปด้วยความน่าหลงใหล ซึ่งจะมองเห็นได้ก็ต่อเมื่อเขามีอารมณ์
หัวใจของเซี่ยชิงหยวนพลันเต้นไม่เป็นจังหวะ
จากนั้นก็มีมือโอบเธอไว้ข้างหลัง และดึงเข้าไปหาหน้าอกของคนตรงหน้า
ปลายลิ้นของเขาแตะเบา ๆ ที่ริมฝีปากของเธอ เหมือนสุนัขจิ้งจอกที่กำลังไล้เลียกระต่ายขาวตัวน้อยที่ไร้เดียงสา “ผมไม่มีแรงแล้ว ได้โปรดช่วยผมหน่อยนะครับ นะ?”
เซี่ยชิงหยวนพยักหน้าอย่างงุนงง
เธอไม่คิดว่าเสิ่นอี้โจวจะมีความคิดพิเรนทร์ เขาคงแค่เมาแล้วมือเท้าอ่อนเปลี้ยเท่านั้น
เมื่อนิ้วของเธอจับกระดุมเสื้อของเขา ฝ่ามือของเธอก็สัมผัสกับชายหนุ่มอย่างเลี่ยงไม่ได้
อุณหภูมิร่างกายของเสิ่นอี้โจวในตอนนี้สูงมาก มันทำให้ฝ่ามือของเธอร้อนจัดตามไปด้วย
โดยเฉพาะตอนที่เขาโอบเอวเธอไว้ โดยอ้างว่ากลัวจะยืนได้ไม่มั่นคง
ด้วยท่าทางนี้ ทั้งสองจึงใกล้ชิดกันมากขึ้น กระทั่งลมหายใจของกันและกันลอยวนเวียนผ่านการสูดดมครั้งแล้วครั้งเล่า
เซี่ยชิงหยวนฟุ้งซ่านอย่างมาก
ใช่ มันไม่ควรเกิดขึ้นกับผู้หญิงอย่างเธอเลย
ดังนั้นการเคลื่อนไหวของมือเธอจึงเร็วขึ้น โดยหวังจะถอดเสื้อผ้าของเขาให้เสร็จเร็วที่สุด จากนั้นเธอจะได้โยนเขาลงอ่างอาบน้ำซะที แล้วปล่อยให้เขาอาบด้วยตัวเอง
เมื่อหญิงสาวปลดเปลื้องเสื้อของเสิ่นอี้โจว และดึงมันออกจากแขนทั้งสองข้างให้เขา เธอก็พบว่ากล้ามเนื้อหน้าอกหนาอยู่ใกล้เธอมาก
เซี่ยชิงหยวนเบือนหน้าหนีขณะหายใจติดขัด
แต่ยิ่งเธอลนลานมากเท่าไหร่ หญิงสาวก็ยิ่งมีโอกาสผิดพลาดมากขึ้นเท่านั้น
เมื่อเธอหันหน้าหนี เสิ่นอี้โจวก็หันร่างของเขาไปทางด้านข้างเช่นกัน ทำให้ใบหน้าของเซี่ยชิงหยวนปะทะกับแผ่นอกกว้าง และริมฝีปากของเธอแตะที่จุดกึ่งกลางพอดี
เธอรู้สึกได้ว่าร่างกายของเสิ่นอี้โจวแข็งทื่อไปเช่นกัน
เซี่ยชิงหยวน “…”
เซี่ยชิงหยวนยืนนิ่งงัน เธอหน้าแดงมากเสียจนเหมือนมีเลือดออก
เสิ่นอี้โจวอาจคิดว่าเธอเป็นคนบ้ากามใช่ไหม?
เธอผงะออกไปเหมือนถูกไฟฟ้าช็อต
เสิ่นอี้โจวหัวเราะเบา ๆ
แต่เมื่อเซี่ยชิงหยวนจ้องมองมาที่เขา ชายหนุ่มก็ทำหน้ามุ่ยอีกครั้ง
เขาปิดตรงบริเวณที่ถูกริมฝีปากของเธอประทับ และมองเธออย่างเจ็บปวด “ที่รัก คุณเป็นอะไรน่ะ?”
เซี่ยชิงหยวน “!”
เธอออกไปเลยแล้วกันเนอะ?
หญิงสาวกึ่งรำคาญกึ่งเขินอาย เธอจ้องมองเขาและลังเลจะพูด
ในความทรงจำของเธอ เสิ่นอี้โจวไม่เคยเมามาก่อน
เมื่องานเลี้ยงที่ศาลากลางครั้งที่แล้ว เสิ่นอี้โจวก็ดื่มเช่นกัน แต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เมา
แต่ครั้งนี้ดูเหมือนว่าเขาจะเมาจริง ๆ และไม่ใช่แค่เมาเล็กน้อยซะด้วย
ดังนั้นเธอจึงไม่แน่ใจว่าตอนนี้อีกฝ่ายจงใจหรือบังเอิญกันแน่
หากเสแสร้ง เธอจะทุบเขาอย่างแรงแน่นอน! แต่เมื่อเห็นว่าเธอเงียบ เสิ่นอี้โจวจึงจับมือเธอแล้วพูดว่า “ที่รัก เอาเลยจับผมเลยสิ ผมจะไม่ขัดขืนแน่นอน”
ในที่สุดเซี่ยชิงหยวนก็ทนไม่ไหวแล้ว “หุบปาก!”
เขายืนอยู่ตรงนั้นไม่กล้าขยับ แค่เพียงมองเธอตาแป๋ว
เซี่ยชิงหยวนทนไม่ได้ที่เขามองเธอแบบนี้ ดังนั้นเธอจึงเอาเสื้อที่เธอเพิ่งถอดให้เขาคลุมศีรษะอีกฝ่ายไว้ “ทำตัวดี ๆ หน่อย”
เสิ่นอี้โจวถอนหายใจเสียงเบา และไม่ขยับเขยื้อนอย่างเชื่อฟัง
มือของเซี่ยชิงหยวนแตะตรงตำแหน่งเข็มขัดของเสิ่นอี้โจว คลำอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงปลดเข็มขัดของเขาด้วยเสียงคลิก
เธอดึงเข็มขัดออกมาและโบกมือให้เสิ่นอี้โจว “ถ้าคุณขยับอีกครั้ง ฉันจะทุบคุณด้วยสิ่งนี้ซะ”
จากนั้นเธอก็พาดเข็มขัดบนไหล่ตัวเองและปลดกางเกงของเขาต่อ
แต่ใบหน้าของเซี่ยชิงหยวน ณ ตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นสีแดงยิ่งขึ้น
เธอทำได้เพียงจับมือของเสิ่นอี้โจวและบอกให้เขาปลดมันเอง
หลังจากทำธุระในห้องน้ำเสร็จเรียบร้อย ร่างกายของเซี่ยชิงหยวนก็เปียกโชก
เธอหลับตาไม่กล้าดู เพียงชี้ไปที่อ่างอาบน้ำ “เข้าไปเร็ว ๆ”
เมื่อได้ยินอย่างนั้น เสิ่นอี้โจวก็ดึงเสื้อที่คลุมหัวเขาลง
เขามองไปยังเซี่ยชิงหยวนที่หลับตาแน่น และมุมปากของเขาเม้มเข้าหากัน
ชายหนุ่มก้าวขาลงไปในอ่างอาบน้ำและนอนลง
แช่น้ำร้อนให้หายเหนื่อย
เมื่อได้ยินเสียงสั่นกระเพื่อมของผิวน้ำ เซี่ยชิงหยวนคิดว่าเสิ่นอี้โจวเข้าไปในอ่างแล้วและพูดว่า “คุณอาบน้ำล้างตัวซะ ฉันจะออกไปก่อน”
หลังพูดแบบนั้น เธอก็กำลังจะจากไป
เสิ่นอี้โจวเงยหน้าขึ้น เขาจงใจกระแทกขายาวเข้ากับขอบอ่างอาบน้ำและเสียงน้ำกระฉอกก็ดังขึ้นทันที
ในขณะเดียวกันเขาก็พูดว่า “อึก!”
เซี่ยชิงหยวนตกใจมากคิดว่าเขาเมาแล้วชนเข้ากับที่ไหนสักแห่ง จึงรีบลืมตาขึ้น
ทว่าในวินาทีถัดมาข้อมือของเธอกลับถูกเขากำแน่นโดยไม่คาดคิด และด้วยแรงฉุด เซี่ยชิงหยวนจึงถูกดึงลงไปในอ่างอาบน้ำทันที
‘ซู่!’ เมื่อเซี่ยชิงหยวนได้สติ เธอก็นั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำแล้ว
พูดให้ถูกคือเธอนั่งอยู่บนร่างของเสิ่นอี้โจว!
********************************
