ระบบจอมยุทธ์สุดโกงแห่งโลกคู่ขนาน – ตอนที่ 156 บนสังเวียนมีแค่เป็นกับตายเท่านั้น (1)

ตอนที่ 156 บนสังเวียนมีแค่เป็นกับตายเท่านั้น (1)

บนเวทีหานซวี่เป็นฝ่ายเดินลงสนามก่อน

ในมือของเขาถือหอกยาว ฟางผิงเผลอมองไปยังฟู่ชางติ่งโดยไม่รู้ตัว

ถังซงถิงเอ่ยด้วยรอยยิ้มดูแคลนว่า “คนบางคนเป็นแฟนคลับของหานซวี่ ถูกกดหัวมาตั้งสามปี…”

“หุบปาก!”

สีหน้าของฟู่ชางติ่งดูไม่ดีนัก แค่นเสียงว่า “คนใช้หอกกันเยอะแยะ อาวุธก็มีแค่ไม่กี่อย่าง!”

พวกฟางผิงสบสายตากัน ไม่มีคนพูดโจมตีเขา

บางทีหากเป็นเหมือนที่ถังซงถิงพูด ถูกกดหัวมานานเกินไป ฟู่ชางติ่งจึงพลั้งเผลอเลียนแบบตามอีกฝ่าย

ไม่นาน ซุนหมิงอวี่ก็ขึ้นเวที

นึกไม่ถึงว่าซุนหมิงอวี่จะใช้ขวานด้ามยาว นี่ทำให้ฟางผิงตกใจอยู่บ้าง เขาเคยคิดจะใช้อาวุธนี้เหมือนกัน เป็นขวานสามกระบวน[1]เหมือนกับที่เหล่าเฉิงแสดงในทีวี

แต่หลังจากนั้นตาเฒ่าหลี่แนะนำให้เขาใช้ดาบ เขาจึงไม่ดึงดันอีก

กลับนึกไม่ถึงว่าอาวุธของซุนหมิงอวี่จะเป็นขวานด้ามยาว

—

บนเวที

หานซวี่ยังคงวางท่าจริงจัง ตั้งใจค้อมกายคารวะ “มหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ปักกิ่ง หานซวี่!”

“พันธมิตรมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ ซุนหมิงอวี่!”

ตอนนี้ผู้ตัดสินอยู่ในสนามด้วยเช่นกัน ฟางผิงรู้จักเขา เป็นอาจารย์ขั้นห้าคนหนึ่งของเซี่ยงไฮ้

ผู้ชมด้านล่างเวทีต่างรวบรวมสมาธิตั้งใจดูการแข่งขันเช่นกัน

“เริ่มได้!”

ผู้ตัดสินไม่มากความ ทั้งสองทำความเคารพกันแล้ว ก็ตะโกนเริ่มการแข่งขันทันที!

ทั้งสองคนแทบจะขยับในเวลาเดียวกัน

ซุนหมิงอวี่เบ่งแขนทั้งสองข้างจนกำยำขึ้นมาในชั่วพริบตา ขวานด้ามยาวฟันลงมาราวกับสายฟ้าฟาด

หานซวี่กลับไม่ได้วาดหอกออกมาตั้งรับ แต่…ม้วนตัวขึ้นกลางอากาศ!

การกระโดดครั้งนี้ของเขาสูงกว่าสองสามเมตร

พวกฟางผิงแทบจะเห็นหานซวี่อยู่ระนาบเดียวกับระดับสายตา

หานซวี่ที่อยู่กลางอากาศ ม้วนตัวอยู่หลายครั้ง ก่อนจะข้ามผ่านขวานยาวที่ฟันลงมาของซุนหมิงอวี่ เวลานี้ค่อยแทงหอกไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว!

“ลูกไม้ตื้นๆ!”

ซุนหมิงอวี่ตะเบ็งเสียง ขวานที่กำลังจะฟันลงไป ถูกเขาดึงกลับขึ้นมาในชั่วพริบตา

สายตาของทุกคนยังคงจับจ้องที่หานซวี่ซึ่งอยู่กลางอากาศ ก่อนจะเห็นร่างกายกำยำของซุนหมิงอวี่เคลื่อนไหวอย่างคล่องแคล่ว บิดเอวหลบจากหัวหอก

ครู่ต่อมาด้ามยาวที่ซุนหมิงอวี่ชักกลับก็ฟันลงมาที่หานซวี่!

หานซวี่ไม่มีท่าทีตื่นตระหนก หัวหอกเปลี่ยนทิศทางทันที ปะทะเข้ากับคมขวานของเขา อาศัยแรงนั้นกระโดดขึ้นไปข้างหน้า

ชั่วพริบตาจากที่หานซวี่อยู่ประจันหน้ากับซุนหมิงอวี่ ก็เปลี่ยนเป็นอยู่ด้านหลังของซุนหมิงอวี่แทน

ซุนหมิงอวี่หมุนตัวอย่างว่องไว กวาดขวานยาวออกไปทางด้านหลัง

“ระวัง!”

เวลานี้กลับมีคนอดส่งเสียงตะโกนออกมาไม่ได้

ซุนหมิงอวี่ยังไม่ทันตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น หานซวี่ที่เมื่อครู่อยู่ด้านหลังเขา กลับเคลื่อนฝีเท้าราวกับภูตผี ย้ายตำแหน่งมาอยู่ข้างหน้าเขาอีกครั้ง

ระหว่างที่ซุนหมิงอวี่หมุนตัวกวาดอาวุธออกไป แรงเฉื่อยของขวานทำให้เขาหมุนไปตามทิศทางของขวานด้วย

ในขณะที่คนธรรมดายังดึงสติกลับมาไม่ทัน หานซวี่ที่เพิ่งแทงหอกออกไปครั้งเดียว ตอนนี้จึงแทงออกไปด้านข้างอย่างรวดเร็ว

“พรึ่บ!”

หอกยาวเหลือเพียงเงาไว้กลางอากาศ เสี้ยวนาทีก็แทงเข้าระหว่างเอวของซุนหมิงอวี่!

“ฉึก…”

แทงหอกออกไปแล้ว หานซวี่รีบชักกลับทันที ชั่วขณะนั้นระหว่างเอวของซุนหมิงอวี่ก็มีเลือดกระเซ็นออกมาจำนวนมาก

“เร็วชะมัด!”

พวกฟางผิงที่อยู่ด้านบนเวทีรีบลุกขึ้นไปเบียดกันอยู่ที่ราวกั้น

ไม่มีใครห้ามปรามอะไร!

ฟางผิงเผยสีหน้าหนักอึ้งอยู่บ้าง หานซวี่จะเร็วเกินไปแล้ว!

หลังจากเขาทิ้งตัวลงข้างหลังซุนหมิงอวี่ และซุนหมิงอวี่หมุนตัวฟันขวานออกไป เป็นเรื่องแค่พริบตาเดียวเท่านั้น

แต่ช่วงเวลาอันสั้นนี้ หานซวี่กลับมาอยู่ด้านข้างแล้ว

ทั้งยังแทงหอกไปจากด้านข้างอย่างรวดเร็ว รอจนเขาดึงหอกออกแล้ว ซุนหมิงอวี่ถึงจะค่อยหมุนกายกลับมาพร้อมขวาน

“เร็วจริงๆ!”

เสียงนี้เป็นของหลิวหวาหรง เขากล่าวอย่างรวดเร็ว “หานซวี่ฝึกวิชาฝีเท้าสมบูรณ์แบบแล้ว! ตอนแรกเป็นแค่การหลอกล่อเท่านั้น เดิมทีก็ไม่ได้คิดจะบุกจู่โจม ซุนหมิงอวี่บาดเจ็บหนักที่เอว…”

เขายังไม่ทันพูดประโยคถัดมา ซุนหมิงอวี่ที่ได้รับบาดเจ็บหนัก นึกไม่ถึงว่าจะไม่มีความคิดยอมแพ้!

ชั่วขณะที่หานซวี่ดึงหอกออก จู่ๆ บนหัวหอกก็มีมือติดมาด้วย!

แม้ว่าความเร็วของซุนหมิงอวี่จะสู้เขาไม่ได้ แต่เมื่อหัวหอกแทงเข้าที่เอว ความเจ็บปวดรวดร้าวนั้นทำให้เขาดึงสติกลับมา

สิ่งที่เขาคิดได้อย่างแรกไม่ใช่การยอมแพ้ ไม่ใช่การหลบหลีก แต่ใช้มือซ้ายโต้กลับโดยจับหัวหอกเอาไว้!

ชั่วพริบตานั้นเลือดก็พรั่งพรูออกจากมือของเขา

แต่ซุนหมิงอวี่ทำราวกับไม่สนใจ จับหัวหอกไว้อย่างมั่นคง

ขวานยาวที่ฟันออกไปกว่าครึ่งรอบ เวลานี้เหวี่ยงไปทางหานซวี่อีกครั้ง!

หานซวี่เห็นได้ชัดว่าประเมินซุนหมิงอวี่ต่ำไป สีหน้าเปลี่ยนทันที

หอกยาวในมือสั่นไหว ก่อนหัวหอกแทงทะลุฝ่ามือของซุนหมิงอวี่

แต่ซุนหมิงอวี่คล้ายกับไม่รับรู้ความเจ็บปวดอีกแล้ว จับหัวหอกแน่นไม่ปล่อย แววตาปรากฏความบ้าคลั่งวาบผ่านขึ้นมา

ขวานยาวนั้นเหวี่ยงเข้ามาใกล้เอวของหานซวี่ คิดจะตัดเอวของหานซวี่ด้วยขวานเดียว!

ผู้ตัดสินด้านข้างได้เตรียมพร้อมแล้ว

สองคนบนเวทีนี้กำลังต่อสู้อย่างเอาเป็นเอาตาย

หานซวี่ชนะเรื่องความเร็ว แต่เรื่องพละกำลังกลับเป็นรองจากซุนหมิงอวี่เล็กน้อย

และซุนหมิงอวี่ไม่คิดสนใจอาการบาดเจ็บ ทั้งไม่มีความโลเลจากบาดแผลแม้แต่น้อย ไม่นานก็กู้สถานการณ์กลับมา เขาคิดจะตัดเอวของหานซวี่

หานซวี่สีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย ทว่ายังคงไม่มีความหวาดกลัว

และในเวลาที่ทุกคนต่างคิดว่าเขาจะถอยหลบ จู่ๆ หานซวี่กลับบิดหอกเล็กน้อย

ช่วงที่ทุกคนยังหูลายตาลาย หานซวี่ก็ดึงกระบี่เล่มหนึ่งออกมาจากด้ามหอก!

“ในหอกซ่อนกระบี่ไว้!”

หลิวหวาหรงรีบถือโอกาสนี้กล่าวแทรกขึ้นมา

ในความเป็นจริง เขาพูดยังไม่ทันจบ กระบี่ของหานซวี่ก็ฟันลงไปยังมือซ้ายของซุนหมิงอวี่ซึ่งจับหอกไว้แล้ว

พวกฟางผิงได้ยินเสียงของโลหะกระทบกัน

ก่อนฉากต่อมาจะทำให้ผู้ชมหลายคนกรีดร้องขึ้นมา

หานซวี่ตัดมือซ้ายของซุนหมิงอวี่ด้วยมือเดียว

ซุนหมิงอวี่ก็แผดร้องเสียงดังเช่นกัน แต่ยังคงไม่สนใจ ขวานยาววาดออกไปหาหานซวี่อย่างทุลักทุเล

“พลั่ก!”

แม้ว่าหานซวี่จะชักกระบี่มาป้องกัน แต่ยังคงถูกขวานกระทบ ชั่วขณะนั้นจึงถอยหลังไปหลายก้าว กระอักเลือดสดออกมา

ซุนหมิวอวี่ราวกับบ้าคลั่งขึ้นมา ไม่สนใจมือซ้ายที่ถูกตัดขาด มือขวากำขวานไว้แน่น ยกขึ้นฟันอีกครั้ง

หานซวี่ใบหน้าซีดเผือด แววตาเผยโทสะวาบผ่าน ไม่เก็บหอกยาวมาอีกแล้ว

เคลื่อนฝีเท้าอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงเงาให้เห็น ชั่วพริบตากระบี่ก็แทงไปที่ลำคอของซุนหมิงอวี่!

“ยอมแพ้!”

ชั้นสอง มีอาจารย์จากทีมพันธมิตรมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ตะโกนเสียงดัง

ผู้ตัดสินที่อยู่ด้านข้างเคลื่อนไหวทันที ใช้มือจับปลายกระบี่ของหานซวี่ไว้ เอ่ยเสียงดัง “ทีมปักกิ่งเป็นฝ่ายชนะ!”

ฟังดูเหมือนช้า ความเป็นจริงใช้เวลาไม่ถึงยี่สิบวินาทีเท่านั้น

ยี่สิบวินาที ซุนหมิงอวี่ที่เป็นผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสองได้รับบาดเจ็บหนักที่เอว มือซ้ายถูกตัดขาด

หานซวี่รับขวานของอีกฝ่าย ได้รับบาดเจ็บภายในเช่นกัน ยังคงกระอักเลือดออกมาไม่หยุด

หากไม่ใช่ว่าผู้ตัดสินออกหน้าหยุดการต่อสู้ ซุนหมิงอวี่คงตายไปแล้ว!

ไม่นานก็มีคนขึ้นมาพยุงซุนหมิงอวี่ลงจากเวที มีคนหนึ่งเก็บฝ่ามือที่ถูกตัด ก่อนจะรีบตามคนออกไป

แพทย์สนามพ่นสเปรย์รักษาบาดแผลให้ซุนหมิงอวี่อย่างไม่หยุดหย่อน

ชั้นสอง พวกปรมาจารย์จากทีมพันธมิตรมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ต่างเผยสีหน้าดำมืด

อาจารย์นำทีมของปักกิ่งก็สีหน้าไม่ดีเท่าไหร่เช่นกัน

การแข่งขันรอบแรกไม่เป็นที่น่าพอใจ

ซุนหมิงอวี่แทบจะบอกลาการแข่งขันแลกเปลี่ยนครั้งนี้แล้ว ส่วนหานซวี่เปิดเผยเรื่องกระบี่ที่ซ่อนไว้ในหอก ทั้งตัวเองยังได้รับบาดเจ็บ!

—

ด้านล่างเวที

เวลานี้ทุกคนค่อยรวบรวมสติกลับมาได้ ชั่วพริบตานั้นจึงเกิดเสียงดังขึ้นมา!

“นี่…นี่มัน…ป่าเถื่อนจริงๆ…”

“คนเมื่อกี้…ถูกตัดฝ่ามือขาด?”

“เป็นนักศึกษาด้วยกันทั้งนั้น ทำแบบนี้กันทำไม…”

“หมิงอวี่!”

มีคนร้องไห้คร่ำครวญขึ้นมา รีบลุกขึ้นวิ่งไปหลังเวที

“รักษาความเงียบสงบด้วย!”

ชั้นสองมีปรมาจารย์ตะโกนเสียงดัง

“การแข่งขันจะดำเนินต่อ สามารถออกจากสนามได้ แต่จะเสียงดังไม่ได้”

ผู้ตัดสินพูดเสียงดังว่า “หานซวี่ จะสู้ต่อหรือเปล่า?”

“ครับ!”

หานซวี่เผยสีหน้าอึมครึม กินยาฟื้นฟูไปหนึ่งเม็ดแล้ว เขาไม่คิดจะหยุดแค่นี้

ไม่นาน ผู้ฝึกยุทธ์คนที่สองจากทีมพันธมิตรมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ก็ขึ้นมาบนเวที

“ทีมพันธมิตรมหาวิทยาลัยศิลปะการต่อสู้ ไป๋อิ่น!”

“ฉันรู้จักนาย อัจฉริยะของมหาวิทยาลัยหนานเจียง…”

ไม่รู้ว่าหานซวี่สนใจเขาจริงๆ หรือตั้งใจจะถ่วงเวลา

แต่สิ้นเสียงของเขา ไป๋อิ่นก็วาดดาบออกมา

ดาบนี้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว!

ฟางผิงที่อยู่บนเวทีพึมพำเบาๆ ว่า “ดาบคลั่งโลหิต”

ใช่แล้ว วิชาที่ไป๋อิ่นใช้คือดาบคลั่งโลหิต

ทั้งดาบนี้ยังเร็วกว่าฟางผิงอยู่บ้าง แน่นอนว่าการระเบิดปราณยังสู้ไม่ได้ น่าจะอยู่ที่ประมาณยี่สิบห้าแคล

หานซวี่เคลื่อนไหวราวกับภูตผี ชั่วพริบตาก็ห่างจากระยะดาบออกมา

“ท่าฝีเท้าภูต เคล็ดวิชาฝีเท้าระดับกลาง ตอนแรกคิดว่าสไตล์การต่อสู้ของหานซวี่จะเป็นการใช้หอกจู่โจมตรงๆ นึกไม่ถึงว่าจะเป็นมือสังหาร…” หลิวหรวหวารีบอธิบาย

ใช่แล้ว มือสังหาร!

หานซวี่เป็นเหมือนกับมือสังหารคนหนึ่ง ไม่ใช่ยอดฝีมือหอกอย่างที่ทุกคนเข้าใจในตอนแรก

——————–

[1]ขวานสามกระบวน เป็นอาวุธยาวในสมัยโบราณ มีอีกชื่อหนึ่งว่าขวานม้าศึก ตามตำนานเป็นอาวุธของเฉิงเหยาจินซึ่งเป็นขุนพลของราชวงศ์ถัง