457 : เริ่มต้นแผนถล่ม โคโนฮะ
เมื่อมองไปที่กาอาระที่อยู่ข้างหน้า คิมิมาโร่ก็ยิ้มเล็กน้อย
กาอาระถูกเลือกให้สู้กับเขา คราวนี้ในที่สุดเขาก็จะมีโอกาสได้เล่นสนุกแล้ว
“คางุยะ คิมิมาโร่ และกาอาระแห่งซึนะ สงสัยจังว่าใครจะชนะ”
โฮคาเงะรุ่น3 มองไปที่สนามแต่ดูเหมือนว่าเขาจะกังวลเล็กน้อย หาก 1 หางอาละวาดขึ้นมาอีกครั้ง ม่านพลังที่กางไว้ก็เอาไม่อยู่
ซึนะเลือกทีมที่อันตรายมาสอบจูนิน มันทําให้ซารุโทบิปวดหัว แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับมัน เพราะก็เป็นกรณีเดียวกันกับพลังสถิตร่างของ 9 หางของโคโนฮะ อุซึมากิ นารูโตะก็เข้าร่วมการสอบครั้งนี้ด้วยเช่นกัน
กาอาระที่เอาชนะลีได้ดูสงบขึ้นมากหลังจากพบคิมิมาโร่ครั้งก่อน
ด้วยสัญญาณจากผู้คุมสอบ การต่อสู้ระหว่างทั้ง 2 จึงปะทุขึ้นทันที!
“10 กระสุนปลายนิ้ว!”
ทันทีที่การต่อสู้เริ่มขึ้น คิมิมาโร่ก็ใช้วิชาเดียวกันกับที่เขาใช้โจมตีกาอาระครั้งก่อน
อย่างไรก็ตาม คราวนี้กาอาระก็เตรียมใช้ทรายผสมกับโลหะหนัก เขาสร้างกําแพงที่สามารถกั้นกระสุนกระดูกได้
“การโจมตีแบบเดิมทําอะไรฉันไม่ได้เป็นครั้งที่ 2 หรอก”
กาอาระ ที่กําลังยืนกอดอกและยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น จู่ๆก็คลายแขนออกและกดมือลงอย่างรวดเร็ว
บึ้ม!!
ทันใดนั้น ทรายใต้ฝ่าเท้าของคิมิมาโร่ ก็ดูดเขาลงและรัดขาของเขาไว้แน่น ทําให้เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
จากนั้นทรายก็ปกคลุมร่างเขาทันที
“โลงศพทราย!” จิตสังหารเห็นได้ชัดในสายตาของกาอาระ ด้วยความตื่นเต้นที่น่าขนลุก
เมื่อกดมือทั้ง 2 ข้างลงไปและใช้วิชานี้ ทั้งสนามก็สั่นสะเทือน ขณะที่ศูนย์กลางของสนามค่อยๆทรุดตัวลง ภาพนี้ทําให้คนระดับสูงตกตะลึงอย่างมาก
“นี่มัน…พลังอะไรกัน เด็กคนนี้เป็นแค่เกะนินจริงเหรอ?”
“ล้อเล่นใช่มั้ย!”
“ยังไงก็ตาม มันก็คงจะจบแล้วมั้ง”
เมื่อมองไปที่พื้นดินที่จมลึกลงไปหลายฟุต ทุกคนก็ต้องกลืนน้ําลายโดยไม่รู้ตัว พวกเขาคิดว่าคิมิมาโร่ถูกบดขยี้ลงบนพื้นไปจนเป็นเหมือนเนื้อบดไปแล้ว
อย่างไรก็ตาม ขณะที่ความคิดนี้กําลังอยู่ในใจของทุกคน ทันใดนั้นก็มีเสียงดังมาจากใต้พื้นดิน
“ระบําต้นเฟิร์น!”
ต้ม! ตู้ม!! ต้ม!!
ทันใดนั้น พื้นดินก็แตกร้าวจากใจกลางสนาม จากนั้นกระดูกขนาดใหญ่ก็เจาะขึ้นมาบนพื้นและพุ่งขึ้นไปข้างบน พุ่งเข้าหากาอาระอย่างดุเดือด
เมื่อเห็นภาพนี้ กาอาระก็ดูตกใจ และตอบสนองทันที เขาควบคุมทรายใต้ฝ่าเท้าให้ลอยขึ้นไปข้างบนอย่างรวดเร็ว
แม้ว่าสนามประลองนี้จะกว้างใหญ่ แต่ภายใต้การโจมตีในระดับนี้ ก็ไม่มีตรงไหนที่จะหลบได้นอกจากท้างฟ้า
ตู้ม! ตู้ม!! ตู้ม!!
การโจมตีที่น่าสะพรึงกลัวนี้ทําให้พื้นที่ทั้งหมดกลายเป็นปากระดูกในทันที และเกือบจะทําลายม่านพลังที่หน่วยลับสร้างขึ้นรอบๆอัฒจันทร์ ทําให้พวกเขาหวาดกลัวจนเหงื่อตก
แม้แต่หน่วยลับยังตกใจ ไม่ต้องพูดถึงคนสําคัญและคนระดับสูงจากแคว้นต่างๆ พวกเขาทุกคนดูกลัวเป็นอย่างมาก
กาอาระลอยอย่างรวดเร็วไปยังยอดของป่ากระดูก เขายืนอยู่บนก้อนทรายและมองลงมา
แต่ในวินาทีต่อมา เสียงเย็นเยือกก็ดังขึ้นข้างหลังเขา
“มันจบแล้ว”
“แย่แล้ว!!”
กาอาระแอบสาปแช่งอยู่ในใจ และมีเวลาเพียงแค่หันกลับไปมอง ทันใดนั้นกระดูกก็ทะลุทรวงอกขวาไปจนถึงไหล่ของกาอาระ
“บะบ้าเอ้ย…”
กาอาระเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด นี่เป็นครั้งที่ 3 แล้วที่เขาได้รับบาดเจ็บ เขาไม่เคยเห็นเลือดของตัวเองมาก่อนจนกระทั่งเขามาที่โคโนฮะ แค่คราวนี้ความเจ็บปวดของเขาก็รุนแรงกว่าครั้งก่อนๆ
ร่างกายส่วนล่างของคิมิมาโร่ ติดอยู่กับกระดูกที่ตั้งสูงตระหง่าน และแขนของเขาก็มีรูปร่างเหมือนหอกยาวที่เจาะหน้าอกของกาอาระ
เลือดไหลหยดลงไป
ผู้ชมต่างเงียบ การต่อสู้ระดับนี้ไม่ใช่การต่อสู้ของเกะนินแล้ว
“เอาล่ะ ใกล้ได้เวลาเริ่มแล้ว”
เมื่อสังเกตเห็นว่าทุกคนจ้องมองท้องฟ้าด้วยความตกใจ นินจาคนหนึ่งที่ซ่อนตัวอยู่ในฝูงชนก็ประสานอินด้วยมือทั้ง 2 ข้าง
คาถาลวงตา!
ขนนกจํานวนนับไม่ถ้วนตกลงมาจากท้องฟ้าอย่างเงียบๆ และบรรดาผู้ที่จดจ่ออยู่กับการต่อสู้ก็ผล็อยหลับไปอย่างง่ายดาย
ในเวลาเดียวกัน นินจาโอโตะ และนินจาซึนะที่ซ่อนอยู่ในโคโนฮะก็ได้เริ่มจู่โจมทันที!
แผนการทําลายโคโนฮะเริ่มต้นขึ้นแล้ว!
“นายมีความสามารถแค่นี้เหรอ?”
คิมิมาโร่ไม่สนใจทุกสิ่งที่เกิดขึ้นบนอัฒจันทร์ ขณะที่เหลือบมองดูนินจาซึนะ และนินจาโอโตะ เผชิญหน้ากับนินจาโคโนฮะด้วยสายตาจางๆ
อาจารย์ไนโตะ พูดถึงเรื่องนี้นี่เอง
“แก…แก!”
กาอาระ ตัวสั่นเมื่อดวงตาของเขาปรากฏความโกรธแค้นออกมาอย่างชัดเจน จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปที่คิมิมาโร่
ที่น่าแปลกก็คือจู่ๆมือของเขาก็กลายเป็นกรงเล็บที่น่าสะพรึงกลัว!
“ฮะ!”
คิมิมาโร่ดึงหอกกระดูกออกจากร่างของกาอาระ ในขณะที่หายใจอย่างเย็นชา เขาก็โดนกรงเล็บฟาดอย่างจัง
“นี่คือพลังของ 1 หางเหรอ?”
ร่างกายของกาอาระ สั่นและดูเหมือนว่าเขาจะไม่สามารถควบคุมมันได้ แต่ 1 หางก็ไม่ออกมา และ 1 หางก็ไม่ได้พยายามควบคุมร่างกายของเขา
แม้ว่า 1 หางจะเป็นคนงี่เง่า แต่เขาก็สนใจที่จะออกมา เขาเพิ่งเจอไนโตะที่หมู่บ้านนี้ และ เขาก็ยังคงอยู่ในหมู่บ้านนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่โง่ที่จะออกมา
ถ้าเขาไม่ออกมา กาอาระก็จะสามารถควบคุมจักระของเขาเพื่อสร้างอวัยวะบางส่วนของเขาได้ แต่ขนาดก็ยังเทียบกับ 1 หางไม่ได้
เพราะเขาควบคุมจักระของ 1 หางได้ บาดแผลของ กาอาระ จึงหายอย่างรวดเร็ว และเขาก็มี โอกาสได้ต่อสู้กับ คิมิมาโร่ อีกชั่วขณะหนึ่ง แต่เขาก็ยังพ่ายแพ้
บางทีถ้า 1 หางออกมา เขาก็อาจจะชนะ คิมิมาโร่ ได้ แค่ กาอาระ คนเดียวไม่สามารถเอาช นะ คิมิมาโร่ ได้
“ในที่สุดก็เริ่มได้”
ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าไนโตะมานั่งที่เก้าอี้ของเขาตั้งแต่เมื่อไร
ในเวลานี้ โอโรจิมารุที่ปลอมตัวเป็นคาเสะคาเงะ ได้ไล่ต้อนซารุโทบิขึ้นไปบนหลังคาแล้ว จากนั้น นินจาโอโตะ 4 คนก็กางม่านพลังกําแพงควัน 4 ทิศเพื่อขังพวกเขาไว้ภายใน
“ตอนนี้ยังไม่สายนะ หลีกเลี่ยงการใช้กําลังแล้วหันมาเจรจาหาทางแก้ดีกว่า ท่านคาเสะคาเงะ”
“หึหึ พอแก่ตัวเข้าก็ใฝ่สันติเกินไปหน่อยนะ
“เธอ!!!”
ทันทีที่เขาได้ยินคําเหล่านี้ ซารุโทบิก็ตะโกนทันที
ถ้าซึนะตัดสินใจโจมตี โคโนฮะ และถ้าคาเสะคาเงะ อยู่ตรงหน้าเขาก็คงจะเป็นเรื่องดี แต่ถ้าคนตรงหน้าเขาคือ โอโรจิมารุก็แสดงว่า สิ่งต่างๆเลวร้ายลงอย่างเห็นได้ชัด!
“นี่เอง แบบนี้เองเรอะ…”
ในที่สุดซารุโทบิก็เข้าใจ ว่าทําไมโอโรจิมารถึงปรากฏตัวระหว่างการสอบรอบก่อนหน้านี้ ไม่ใช่เพราะมาหาซาสึเกะที่เป็นอุจิวะคนสุดท้าย แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ต้องการร่วมกับซึนะ เพื่อโจมตีโคโนฮะอีกด้วย!
ดูสถานการณ์วุ่นวายด้านล่าง ตอนนี้นินจาซึนะ และนินจาโอโตะ ได้เริ่มโจมตี นินจาโคโนฮะแล้ว ทุกอย่างกําลังดําเนินไปตามที่ โอโรจิมารุคิดไว้ แม้แต่งตัวใหญ่ก็บุกเข้ามาในหมู่บ้านภายใต้สายตาที่น่าสยดสยองของชาวบ้านจํานวนนับไม่ถ้วน
เมื่อเห็นทั้งหมดนี้ก็ทําให้ร่างกายของ โอโรจิมารุสั่นเล็กน้อย สีหน้าของเขาดูแปลกมาก และดูเหมือนว่าเขาจะมีน้ําตา ไม่มีใครรู้ว่า โอโรจิมารุกําลังคิดอะไรอยู่ในขณะนั้น
“ดีใจขนาดนั้นเชียว หรือว่า…”
ฉีก!!
โอโรจิมารุ ใช้คุในที่อยู่ในมือข้างหนึ่งแทงเข้าไปที่มืออีกข้างหนึ่งจนเลือดสาด จากนั้นเขาก็ปาดน้ําตาออกจากหางตา
“ก็แค่ง่วงนอน พอหาว น้ําตาเลยเล็ดเท่านั้นแหละ ยังไงซะ มันก็จบแล้ว!”
