459 : การกลายพันธุ์ของ ปิดผนึกซากอสูร
การมาถึงของไนโตะ และหายตัวไปอย่างกะทันหัน ทําให้แม้แต่โอโรจิมารุและซารุโทบิก็ยังงง และทั้ง 2 ก็มองไปที่ทิศทางที่เขาจากไปอย่างเงียบๆ
ผ่านไปครู่หนึ่ง โอโรจิมารุก็หันไปมองซารุโทบิ และพูดว่า “แล้วเราจะเอายังไงต่อ ครูซารุโทบิ?…”
น้ําเสียงของโอโรจิมารุ มืดมนและเย็นชา แต่ซารุโทบิ ก็ดูเหมือนไม่ขยับเขยื้อนเลย
ฟื้ม!!
วินาทีถัดมา จักระของพวกเขาก็ระเบิดออก และรัศมีของจักระของพวกเขาก็เริ่มปะทะกัน ทําให้เกิดคลื่นจักระและทําให้กระเบื้องหลังคาเริ่มแตกออก
ทันทีหลังจากนั้น ทั้ง 2 ก็เริ่มประสานอินและวิ่งเข้าหากัน
ในเวลานี้ ไนโตะ ก็มาถึงอาคารที่เสียหายแห่งหนึ่งในโคโนฮะ นี่คือห้องโถงบรรพบุรุษของอุจิวะ และนี่ก็เป็นที่ที่ศิลาจารึกของอุจิวะถูกเก็บไว้
“ใช่แล้ว มันถือโอกาสมาที่นี่ตอนที่ฉันไม่อยู่ในโคโนฮะ”
แน่นอนว่ามีเพียงเนตรวงแหนกระจกเงาหมื่นบุปผาเท่านั้นที่จะสามารถอ่านข้อความทั้งหมดบนแผ่นศิลาได้
แม้ว่าไนโตะจะไม่มีคาถาลวงตา แต่เขาก็มีพลังของเซียน 6 วิถี ซึ่งทําให้เขาอ่านศิลาได้เช่นกัน
“ขยะ”
หลังจากอ่านแผ่นศิลาจารึก ไนโตะก็ส่ายหัว จากนั้นก็เดินออกจากห้องโถงบรรพบุรุษ ทันทีที่เขาก้าวออกไป จู่ๆก็มีรอยแตกปรากฏขึ้นที่กลางโต๊ะ จากนั้นมันก็กระจายไปในทันที และในที่สุด ศิลาทั้งแผ่นก็ถูกทําลายลง
การต่อสู้ระหว่างโอโรจิมารุและซารุโทบิ ทําให้ไนโตะประหลาดใจเล็กน้อย เพราะโอโรจิมารุไม่ได้ใช้คาถาสัมภเวสีคืนชีพในการต่อสู้กับซารุโทบิ
เมื่อมีพลังของเนตรวงแหนกระจกเงาหมื่นบุปผาแล้ว ซารุโทบิก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของโอโรจิมารุอีกต่อไป
อย่างไรก็ตาม นี่คือสิ่งที่โอโรจิมารุ ทําผิดพลาด หากเขาไม่ได้ขังตัวเองและซารุโทบิไว้ในม่านพลังนี้ เขาก็คงจะจบเรื่องนี้ได้อย่างง่ายดาย และเขาก็คงไม่เปิดโอกาสให้ซารุโทบิได้ใช้ปิดผนึกซากอสูร
“นานแล้วที่ไม่ได้เห็นวิชานี้”
เมื่อมองไปที่ยมทูตที่ซารุโทบิเรียกออกมา ไนโตะก็ครุ่นคิด
ยมทูตที่ถูกเรียกวิชานี้ดูคลายกับตระกูลโอซีซีกิมาก และคนที่ดูคล้ายกับเขามากที่สุดก็คือ โอซึซึกิ คางุยะอย่างไม่ต้องสงสัย
ครั้งล่าสุดที่มินาโตะใช้คาถาปิดผนึกซากอสูร เพื่อผนึก 9 หางครึ่งหนึ่งในร่างของเขา ไนโตะไม่รู้สึกอะไรเลย
แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าเขารู้สึกได้ว่า เจตจํานงของคางุยะที่อยู่ภายในยมทูต กําลังพยายามกระตุ้นเขาอยู่
อย่างไรก็ตาม มันก็ยังอ่อนแอ และมันก็ยังไม่เพียงพอที่จะชุบชีวิตคางุยะขึ้นมาได้
ทว่าเมื่อซารุโทบิพยายามใช้ คาถาบิดผนึกซากอสูร การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันก็เกิดขึ้น!
ราวกับว่าพลังบางอย่างพุ่งพล่านในนั้น เทพเจ้าแห่งความตายที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าก็ขยับออกจากซารุโทบิและโอโรจิมารุ และมองไปทางไนโตะที่อยู่ห่างออกไป!
แม้ว่าคนธรรมดาจะมองไม่เห็น แต่ไนโตะก็มองเห็นได้ชัดเจน!
ดังนั้นไนโตะจึงจ้องไปที่มัน และตาของทั้งคู่ก็ประสานกัน
ฟื้ม!!
ทันใดนั้น คลื่นพลังแห่งจิตวิญญาณที่พุ่งพล่านราวกับน้ําวนก็พุ่งเข้าหาไนโตะ
แม้ว่า ยมทูต จะเป็นเพียงส่วนเล็กๆของเจตจํานงของคางุยะ แต่มันก็ยังรู้สึกได้ถึงภัยคุกคามจากการดํารงอยู่ของไนโตะ ดังนั้นมันจึงโจมตีเขาตามสัญชาตญาณ
“ฮะ! น่าสนใจ…”
เมื่อเผชิญกับความกดดันทางวิญญาณนี้ ไนโตะก็ดูประหลาดใจและด้วยการจ้องมองที่เย็นชาแรงดันวิญญาณของเขาก็ปะทุออกมา
ตุ้ม!!
การปะทะกันอันน่าสะพรึงกลัวของแรงสั่นสะเทือนทางวิญญาณของทั้ง 2 กระจายไปในทุกทิศทาง ทําให้เกือบทุกคนรู้สึกเวียนหัว
นอกจากโอโรจิมารุ และซารุโทบิ ที่วิญญาณเชื่อมโยงอยู่กับยมทูต เพราะวิชานี้ ทุกคนในโคโนฮะ ก็ถูกแรงดันวิญญาณที่น่าสะพรึงกลัวนี้กดดันจนแทบจะหายใจไม่ออก!
ถึงแม้ว่านี่จะเป็นเพียงแค่คลื่นที่เกิดจากการปะทะกันเล็กๆ ทางความคิดของไนโตะ และคางูยะ แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่นินจาธรรมาดาจะสามารถต้านทานได้
ม่านพลังกําแพงควัน 4 ทิศสลายไปในทันที ขณะที่นินจาโอโตะ ทั้ง 4 คนหมดสติ
ทันทีหลังจากนั้น ผู้คนที่อยู่นอกม่านพลังก็เริ่มล้มลงทีละคน
ตับ! ตับ!!
ภายในหมู่บ้าน ผู้คนเริ่มล้มลงเหมือนข้าวสาลี และไม่มีข้อยกเว้น ไม่ว่าจะเป็นชาวบ้าน , เกะนิน จูนิน หรือแม้แต่โจนิน พวกเขาทุกคนถูกคลื่นกระแทกทางวิญญาณนี้ซัดเข้าใส่ และตอนนี้ทุกคนก็สลบเกือบหมดแล้ว
มีเพียงแค่นินจาระดับคาเงะ อย่างเช่น คาคาชิ ไก คิมิมาโร่ และอีกเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ยังไม่สลบ แต่พวกเขาก็ตกใจอย่างมากและแทบจะไม่สามารถประคองสติอยู่ได้อีกแล้ว
“เกิดอะไรขึ้น?!”
คาคาชิและไก ที่กําลังต่อสู้กับนินจาซึนะและนินจาโอโตะ ก็เกือบจะหมดติไปในทันที แต่พวกเขาก็ยังสามารถต้านมันได้อยู่เล็กน้อย อย่างไรก็ตามนินจาที่พวกเขาสู้ด้วยอยู่ก็นอนลงไปบนพื้นหมดแล้ว
หลังจากที่ทั้ง 2 มองหน้ากัน พวกเขาก็รีบกระโดดขึ้นไปบนที่สูงและมองไปรอบๆโคโนฮะ มันเป็นเรื่องน่าตกใจที่พบว่าเกือบทุกชีวิตในหมู่บ้านล้มหมดสติอยู่กับพื้น
มีเพียงไม่กี่คน รวมทั้งพวกเขาที่ยังไม่สลบ
สิ่งที่พวกเขาเห็นได้ชัดที่สุดก็คือซารุโทบิและโอโรจิมารุ ที่อยู่ไม่ไกลกําลังยืนนิ่งด้วยท่าทางแปลกๆ และพวกเขาก็เห็นว่าไนโตะ กําลังลอยอยู่ในอากาศ แต่ดูเหมือนว่ามีอะไรบางอย่างอยู่รอบๆตัวเขา
“นั่น ท่านไนโตะเหรอ? เขากําลังทําอะไร?!”
สีหน้าของคาคาชิดูจริงจังในขณะที่เขามองไปที่ไนโตะ เช่นเดียวกับโอโรจิมารุและซารุโทบิที่อยู่ห่างออกไป
ที่หนึ่งใน โคโนฮะที่ห่างจากไนโตะ
คิมิมาโร่สามารถเอาชนะกาอาระได้ในที่สุด เขาดูเหนื่อยมาก
กาอาระหมดสติไปแล้ว และทรายที่อยู่บนร่างของเขาก็กระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น และแม้ว่าฮาคุและคารินจะไม่ได้เข้าไปช่วยสู้ แต่พวกเขาก็ดูเหนื่อยมากเหมือนกัน
คิมิมาโร่และฮาคุ ไม่สนใจกาอาระที่นอนสลบอยู่ แต่พวกเขาทั้งหมดดูตกใจเมื่อมองไปอีกฝั่งของหมู่บ้าน
“นั่นมัน…”
คาริน ตรวจจับได้ถึงจักระที่มหาศาลของไนโตะ
ทันทีหลังจากนั้น เธอก็ตรวจจับได้ถึงไกและคาคาชิ แต่เธอก็เพิกเฉยต่อพวกเขาและเพ่ง การตรวจจับของเธอไปที่ซารุโทบิและโอโรจิมารุ
ด้วยความสามารถในการตรวจจับของเธอ เธอสามารถตรวจจับถึงการมีอยู่ของยมทูต ที่ถูกเรียกขึ้นมาได้ แต่นี่คือขีดจํากัดของเธอแล้ว เธอไม่สามารถตรวจจับได้ถึง เจตจํานงของคางุยะที่อยู่ภายในตัวมันได้
“ท่านไนโตะ…”
