ระบบวายร้ายแห่งโชคชะตา – บทที่ 303 ได้รับร่างทองคงกระพัน

บทที่ 303 ได้รับร่างทองคงกระพัน

บทที่ 303 ได้รับร่างทองคงกระพัน

เมื่อฮ่วนซิงไป๋ขึ้นรถม้าหยกจึงหยิบยันต์ขึ้นมาดู เพียงกวาดสายตาก็อ่านรายละเอียดทั้งหมดเรียบร้อย

เขายกยิ้มพร้อมออกคำสั่งให้รถม้าจอดในที่ไม่มีคนพลุกพล่าน

ฮ่วนซิงไป๋ออกจากรถม้าแล้วสั่งให้ทหารรักษาการณ์กลับวังจักรพรรดิแดนมัชฌิม ทำให้เหลือเขาเพียงลำพังก่อนจะหยิบชุดคลุมสีดำมาคลุมร่าง แล้วมุ่งหน้าสู่ตระกูลหลิง

เขาปรากฏตัวที่ตระกูลหลิงภายในหนึ่งชั่วยาม ก่อนเดินเข้าไปจากค่ายกลลับอย่างใจเย็น

ทันทีที่เข้ามาก็มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างกาย เขารีบคารวะเมื่อเห็นฮ่วนซิงไป๋พร้อมกับนำไปทางที่ห้องหนังสือลับ

เอี๊ยด!

เมื่อห้องถูกเปิดออก ฮ่วนซิงไป๋ก็สาวเท้าเข้ามาขณะที่เล่นดาบยาวมังกรพลัดถิ่นในมือ มุมปากยกยิ้ม

“เสวียนเทียนชวน ครั้งนี้ข้าได้รับสิ่งที่คาดไม่ถึงมาด้วย ไม่เพียงได้ดาบยาวมังกรพลัดถิ่นเท่านั้น แต่ยังได้อย่างอื่นมาอีก ลองเดามาว่ามันคืออะไร?”

ฮ่วนซิงไป๋เดินเข้ามาสองสามก้าวแล้วหมุนชั้นหนังสือ ก่อนจะพบผู้คนจำนวนมากอยู่ภายในห้องโถงอันกว้างขวาง

แผนที่ขนาดใหญ่ถูกวางอยู่บนโต๊ะ หากมองอย่างละเอียดก็จะทราบทันทีว่ามันคือแผนที่แดนมัชฌิม เนื้อหาค่อนข้างละเอียด แม้กระทั่งร้านขายเนื้อสุนัขก็ถูกระบุไว้

เสวียนเทียนชวนนั่งรถเข็นอยู่ข้างโต๊ะ เขาสวมชุดสีขาวพลางมองแผนที่ตรงหน้า โดยถือหมากสีดำและสีขาวอย่างละตัวเอาไว้ในมือขณะที่เล่นไปมา

ข้างกายเขามีที่ร่างคุ้นเคยจำนวนมาก

ไป๋ชิวเอ๋อร์ผู้กำลังอุ้มสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ไป๋เจ๋อกับฉินอี่หานกำลังโน้มตัวมาดูแผนที่ที่โต๊ะด้วยกัน

นอกจากนี้ยังมีสาวน้อยในชุดคลุมสีดำกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้โบราณ นางมีสีหน้าเย็นชาขณะกินผลไม้ด้วยท่าทางเกียจคร้าน

หลังจากเสวียนเทียนชวนแนะนำให้รู้จัก ฮ่วนซิงไป๋ก็ทราบทันทีว่าคนผู้นี้คือกุ่ยซู่ นางติดตามลู่หยวนมาได้พักหนึ่งแล้ว

ส่วนคนที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามคือชิวชิงหลี ผู้ถูกรายล้อมด้วยพลังวิถีคุณธรรม

เมื่อเสวียนเทียนชวนได้ยินเสียงของฮ่วนซิงไป๋ เขาจึงเงยหน้าแล้วเผยรอยยิ้มอ่อนโยน

“โห? ครั้งนี้ท่านฮ่วนได้ของมาเยอะงั้นหรือ?”

ฮ่วนซิงไป๋หยิบดาบยาวมังกรพลัดถิ่นกับยันต์เมฆาม่วงออกมา พร้อมเผยรอยยิ้มภาคภูมิใจ

“เจ้าน่าจะได้เห็นสีหน้าอันงดงามของชิวเฟิงจู้ มันเหมือนกับข้ากำลังขุดหลุมศพบรรพชนของนางขึ้นมาอย่างนั้นเลย!”

เสวียนเทียนชวนแย้มยิ้มเช่นกัน “นั่นสิ หากท่านฮ่วนลงมือ ย่อมต้องประสบความสำเร็จแน่นอน!”

สิ้นคำ สีหน้าของเขาสงบขณะวางตัวหมากสีดำลงบนแผนที่

ตุบ!

แม้เสียงวางจะไม่ดังนัก แต่ก็มากพอที่จะทำให้ทุกคนได้ยิน

พวกเขาหันมาสนใจแผนที่ แล้วพบว่าสถานที่ที่ตัวหมากอยู่คือที่ตั้งของตระกูลชิวในแดนมัชฌิม

“ทุกท่าน… คราวนี้ถึงตาตระกูลชิวแล้ว!”

…

ดินแดนลับในแดนมัชฌิม

ภายในพื้นที่ขนาดใหญ่ หมู่เมฆทั้งหลายบนท้องนภาถูกย้อมจนกลายเป็นสีแดง จากนั้นเคลื่อนลงมาราวกับถังคว่ำ ทำให้พื้นที่ส่วนใหญ่ถูกบดบัง

เมฆลอยกลับหัวกลับหางขณะมีแรงกดดันคลุ้งไปทั่ว

จักรพรรดินีผู้อยู่ด้านนอกมีสีหน้าจริงจังขณะจับจ้องไปยังกลุ่มเมฆา โดยมีอูโจ้วยืนกอดอกจ้องนางอยู่ไม่ห่าง

ท่ามกลางหมู่เมฆนั้น

ทั่วทั้งร่างของลู่หยวนเต็มไปด้วยพลังมารขณะที่หอคอยอสูรสวรรค์ถูกปลดปล่อยออกมา!

หอคอยยิ่งบังเกิดความยินดีเมื่อเห็นร่างของวิหคเพลิง ทำให้พลังมารภายนอกปั่นป่วนผิดปกติราวกับแทบรอไม่ไหวที่จะดูดกลืนมันเข้าไป

ลู่หยวนยกมือเพื่อห้ามปรามหอคอย “มันเป็นของข้า ที่เรียกออกมาก็เพื่อให้ช่วยสนับสนุนเท่านั้น! ไม่ได้จะแบ่งสันปันส่วนแก่เจ้า!”

“สือจิ่ว! เจิ้งชิงเทียน!”

สิ้นคำของลู่หยวน ร่างของทั้งสองคนก็ปรากฏ

“พวกเจ้าช่วยปกป้องข้าด้วย!”

“เจ้าค่ะ!”

ทั้งสองคนประสานมือตอบ

รูปปั้นมารของลู่หยวนปรากฏขึ้นขณะที่พลังมารจำนวนมากแผ่ซ่านออกมา

ร่างวิหคเพลิงซึ่งอยู่ใต้เท้าเขาสั่นสะท้าน ราวกับกำลังจะได้สติกลับมา!

ลู่หยวนไม่ลังเลอีกต่อไปก่อนพลังมารรอบข้างจะปกคลุมร่างของวิหคเพลิง แล้วกลืนกินเข้าไป

ร่างของเขาถูกปกคลุมด้วยเช่นกัน

สือจิ่วกับเจิ้งชิงเทียนยืนขนาบซ้ายขวา เพื่อทำหน้าที่ปกป้องอย่างแข็งขัน!

ลู่หยวนหลอมรวมเข้ากับพลังมารจนก้าวเข้าสู่ความว่างเปล่า เขานั่งขัดสมาธิแล้วทำการสัมผัสพลัง

เมื่อเขาหลับตา ร่างขนาดใหญ่ของวิหคเพลิงก็ปรากฏในห้วงอากาศตรงหน้า

โซ่จากพลังมารนับไม่ถ้วนพุ่งออกมาก่อนจะพันรอบร่างของมัน

พวกมันเริงร่าขณะแสวงหาพลังจากร่างวิหคเพลิงอย่างต่อเนื่อง โดยส่วนหนึ่งยังคงอยู่รอบข้างคล้ายกับค่อย ๆ กลืนกิน

ไม่ช้า ปลายอีกด้านโซ่มารก็โยงเข้าหาลู่หยวน

พลังที่ได้รับจากร่างวิหคเพลิงถูกถ่ายทอดมาที่เขา

[แจ้งเตือนจากระบบ ท่านเริ่มทำการดึงพลังของวิหคเพลิง ระบบกำลังรับ…]

[ความคืบหน้าในตอนนี้ หนึ่งเปอร์เซ็นต์…]

ผ่านไปสักพัก ร่างวิหคเพลิงก็ได้สติ เมื่อเห็นพลังมารอยู่รอบข้าง มันก็พลิกตัวไปมาด้วยความตกตะลึง

เมื่อมันอ้าปากขนาดมหึมา ลูกไฟขนาดเล็กนับหมื่นก็ปรากฏ

โซ่จากพลังมารยิ่งเข้าพัวพัน โดยโอบรัดแน่นยิ่งขึ้น

พลังที่มันครอบครองเริ่มหายไปอย่างรวดเร็ว ทำให้ลูกไฟขนาดเล็กนับหมื่นที่เพิ่งก่อตัวเมื่อครู่ลดลงไปกว่าครึ่ง

คราวนี้หอคอยอสูรสวรรค์ก็ปรากฏขึ้น ร่างของมันหมุนไปมาขณะพลังมารอันทรงพลังแผ่ซ่าน กระบี่ยักษ์ซึ่งเกิดจากพลังดังกล่าวลอยอยู่เหนือร่างของวิหคเพลิง

ยามนี้แรงกดดันอันทรงพลังของเผ่ามารเคลื่อนลงมา ทำให้ร่างวิหคเพลิงที่เพิ่งยันกายขึ้นมาถูกกดลงไปทันที

ปากมหึมาของมันหุบลง

ลูกไฟที่ปรากฏขึ้นสูญเสียเป้าหมายในทันที ก่อนจะกระจัดกระจายไปทั่วทุกทิศทางอย่างไร้จุดหมาย ไม่มีลูกไหนโจมตีเข้าเป้า

วิหคเพลิงแผดเสียงคำรามขณะที่ทั่วร่างเริ่มสูญสลาย เสียงของมันยิ่งแผ่วเบา

ลู่หยวนหลับตาราวกับตกอยู่ในห้วงนิทรา ก่อนทุกอย่างจะกลับคืนสู่ความสงบ

หลังจากผ่านไประยะหนึ่ง เขาก็สัมผัสได้ว่ากระแสพลังอันมั่นคงเริ่มอ่อนกำลังลงมาก

จากข้อมูลที่ระบบแจ้งไว้ มันน่าจะใกล้ถึงหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว

หลังจากผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วยาม แม้พลังจากวิหคเพลิงยังคงถูกถ่ายออกมา แต่สภาพของมันคล้ายกับจะหายไปได้ทุกเมื่อ

[แจ้งเตือนจากระบบ ความคืบหน้าในการช่วงชิงพลังวิหคเพลิงของท่าน หนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์!]

[กำลังแปลงพลังวิหคเพลิง… โปรดรอสักครู่!]

สิ้นเสียงระบบ พลังของวิหคเพลิงก็ถูกตัดขาดทันที

คราวนี้ลู่หยวนลืมตาขึ้น เขาพบว่าร่างวิหคเพลิงที่เดิมมีขนาดใหญ่ดูเลือนราง

มันนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น ปีกที่เคยสว่างไสวสูญเสียความมันเงา เพลิงสวรรค์ซึ่งเป็นของวิหคเพลิงหมองหม่นก่อนจะหายไป

กระบี่ยักษ์พลังมารซึ่งอยู่เหนือศีรษะวิหคตัวนั้นถูกดึงกลับเข้าไปในหอคอยอสูรสวรรค์พร้อมกับโซ่ที่พันธนาการมันเอาไว้

[แจ้งเตือนจากระบบ ได้รับทักษะเทวะ ‘ร่างทองคงกระพัน’ แล้ว! เชิญท่านตรวจสอบ!]