Chapter 477 : อุจิวะ มาดาระ ปรากฏตัวอีกครั้ง
ฮินาตะ ไม่สามารถโต้ตอบได้เพราะเธออยู่ใกล้เกินไป และแม้ว่าเธอจะถูก ไนโตะ ต่อย แต่เธอก็ยังไม่ตาย ดังนั้นเธอจึงพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันไม่เห็นไร!”
เมื่อเธอลุกขึ้นมาอีกครั้ง ฮินาตะ ก็พร้อมที่จะโจมตี ไนโตะ อีกครั้ง ทันใดนั้นก็มีมือยื่นออกมาจากความว่างเปล่า คว้า ไนโตะ ที่คอแล้วดึงเขาลงกับพื้น
ทันใดนั้น ไนโตะ ที่โจมตี ฮินาตะ ก็กลับร่างเดิมและกลายเป็น เซ็ตสีขาว!
และมือที่ยื่นออกมาจากความว่างเปล่าก็ยื่นออกมาเรื่อย ๆ จากนั้น ไนโตะ ก็เดินออกมา
ไนโตะ หยิบร่างโคลนของ เซ็ตสีขาว ไว้และเดินไปด้านนอก จากนั้นก็โยน เซ็ตสีขาวขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วมันก็ระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
“กลางวันเธอทําได้ดีมากนะ แต่กลับมาเสียสมาธิตอนกลางคืน…เธอน่าจะรู้ไม่ใช่เหรอว่าไม่ใช่ฉัน” ไนโตะ พูดอย่างหมดหนทาง
ไนโตะ รู้ว่าร่างโคลนของ เซ็ตสีขาว กําลังจะแอบเข้ามาในค่าย ดังนั้น ไนโตะ จึงตั้งใจให้ความสนใจไปที่ค่าย แต่กลับพบว่ามันจะปลอมตัวเป็นเขา!
เห็นได้ชัดว่า เซ็ตสีขาว รู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเขากับ ฮินาตะ แต่อย่างไรก็ตามด้วยการเปลี่ยนแปลงร่างเซียนขั้นที่ 2 ของเธอ แม้ว่าเธอจะไม่ได้เปิด เนตรสีขาว เธอก็น่าจะรู้ว่านี้ไม่ใช่ ไนโตะ
แต่สุดท้ายมันก็หลอกเธอได้เพราะมันปรากฏตัวในร่างของ ไนโตะ
โชคดีที่ ไนโตะ ให้ความสนใจกับค่ายตั้งแต่แรก ไม่อย่างนั้น เว้นแต่เขาจะมีนิสัยชอบแอบดูเต็นท์ผู้หญิง เขาก็คงจะมาไม่ถึงในเวลาที่เหมาะสม
อย่างไรก็ตาม ไนโตะ รู้สึกพูดไม่ออกจริงๆ พวกเขากล้าที่จะใช้ร่างของเขา!
และสาวๆ พวกนี้คิดจริงๆ เหรอว่าเขาจะบุกเข้าไปในที่พักของหญิงสาว!
“หนูหนูขอโทษค่ะ…”
ฮินาตะ ก้มหน้าลงและไม่กล้ามองไนโตะ เธอทําผิด เธอประมาท และเกือบได้รับบาดเจ็บ
ซากูระ และ อิโนะ ก็รู้สึกอายเช่นกัน พวกเขาไม่คิดว่า เซ็ตสีขาว จะปลอมเป็น ไนโตะ และทั้ง 2 ก็ได้แต่ยืนอึ้ง พวกเขายังคิดว่า ไนโตะ เข้ามาในห้องของพวกเธอซึ่งทําให้พวกเธออายมาก
“ไม่เป็นไร คราวหน้าก็ระวังตัวให้มากกว่านี้ก็แล้วกัน”
เมื่อสังเกตท่าทางของ ฮินาตะ ไนโตะ ก็ไม่ตําหนิเธอมากกว่านี้ เขาแค่สายหัวอย่างช่วยไม่ได้แล้วพูดว่า “ยังไงก็เถอะ มีร่างโคลนของ เซ็ตสีขาว มากกว่า 1 ตัวในค่ายนี้ ดังนั้นเธอต้องไปจัดการกับพวกมัน”
“อ๊ะ…หนูเหรอ?”
ฮินาตะ เงยหน้าขึ้นอย่างอ่อนแรงและมองไปยัง ไนโตะ เธอยังขาดความมั่นใจในตัวเอง ซึ่งทําให้ไนโตะ ยิ้มได้ แม้ว่าเธอจะแข็งแกร่งขึ้น แต่เธอก็ไม่เคยเปลี่ยน
“ก็ได้ค่ะ ถ้าครูต้องการ”
ไนโตะ ไม่ได้สั่งเธอ เขารู้จักเธอ และเขารู้ว่าเธอจะทําสิ่งที่ถูกต้อง
หลังจากพยักหน้า ไนโตะ ก็หันกลับมาและหายตัวไป
สิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้นเป็นเพียงเหตุการณ์เล็กๆ เท่านั้น มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 4 ยังคงดําเนินต่อไป อย่างไรก็ตาม เมื่อนินจาที่ถูกอัญเชิญขึ้นมาถูกผนึกไปทีละคน กองกําลังพันธมิตรนินจา ก็ค่อยๆ ได้เปรียบขึ้นเรื่อย ๆ
แม้ว่าร่างกายของพวกเขาจะเป็นอมตะและจํานวนจักระก็ไม่จํากัด แต่พวกเขาก็ยังมีจุดอ่อน
นินจาที่ชีวิตตั้งอยู่บนความเป็นความตาม พวกเขาจะมีสัญชาตญาณที่แข็งแกร่งเกือบตลอดเวลา พวกเขาจะมีความสามารถในการใช้พลัง 100% เต็มเมื่อจดจ่ออยู่กับการต่อสู้
อย่างไรก็ตาม คนที่ตายไปแล้วแต่ถูกอัญเชิญกลับมา พวกเขาไม่มีความกระตือรือร้นเหล่านี้ได้และไม่สามารถรับรู้ได้ถึงสัญชาตญาณเอาชีวิตรอดใด ๆ ได้ ซึ่งทําให้พวกเขาค่อนข้างช้าและสามารถแสดงพลังได้แค่ 80% เท่านั้น
และที่สําคัญกว่านั้น ผู้ที่ถูกอัญเชิญกลับมา มีสตินึกคิดและสามารถบอกศัตรูถึงวิธีเอาชนะพวกเขา
ในกรณีนี้ แม้ว่า คาถาสัมภเวสีคืนชีพ จะแข็งแกร่ง แต่ก็มีจุดอ่อนมากมาย
นอกจากนี้ในตอนนี้ ตัวเอกในเรื่องอย่าง อุซึมากิ นารูโตะ กลับพลาดท่าให้กับ อุจิวะ ซาสึเกะ ผู้มีเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผานิรันดร์ และถูกจับตัวไป
อย่างไรก็ตาม ต้องขอบคุณการถ่วงเวลาของ นารูโตะ ทําให้ชาวบ้านใน โคโนฮะ เกือบทั้งหมดหนีไปได้ทัน แม้ว่าทั้งหมู่บ้านจะถูก ซาสึเกะ ทําลายอย่างสมบูรณ์ แต่ผู้บาดเจ็บก็มีไม่มาก ท้ายที่สุดแล้ว นินจาโคโนฮะ เกือบทั้งหมดก็ไปอยู่ในแนวหน้าของสนามรบ
ที่แห่งหนึ่งในสนามรบ
นี่คือสถานที่ที่ เซ็ตสีดํา ซ่อนตัวอยู่
กองกําลังพันธมิตรนินจาได้ตีวงการค้นหาและล้อมรอบที่นี่ห่างออกไปเพียงไม่กี่ไมล์
เซ็ตสีดํา ติดอยู่กับ คาบูโตะ โดยกําลังประสานอินอยู่ และในขณะเดียวกัน เขาก็พูดกับร่างโคลน เซ็ตสีขาว ต่อหน้าเขาด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
“มีข่าวเกี่ยวกับ ซาสึเกะ บ้างไหม?”
“ฉันช่วยเขาจับตัวทายาทของ อาชูร่า ได้แล้ว เนตรสังสาระ เกือบจะตื่นขึ้นมาแล้ว แต่เขาไม่อยากฆ่า นารูโตะ ดูเหมือนว่าแผนของนายจะไม่ได้ผลนะ”
เซ็ตสีขาว ยิ้มให้ เซ็ตสีดํา
“นั่นไม่สําคัญ ตราบใดที่ เนตรสังสาระ ตื่นขึ้นมา ทุกอย่างก็จะพร้อม ได้เวลาเริ่มแล้ว!”
หลังจากที่เขาพูดแบบนั้น เซ็ตสีดํา ก็ยิ้มอย่างประหลาด จากนั้นเขาก็ประสานอิน
สัมภเวสีคืนชีพ!
ครึ่ม! ครึ่ม!
โลงศพปรากฏขึ้น ฝาถูกเปิดออก จากนั้น อุจิวะ มาดาระ ก็เดินออกมาจากโลงศพแล้วพูดว่า “ในที่สุด นางาโตะ เด็กคนนั้นก็โตแล้ว…ห้ะ?!”
เมื่อรู้ว่าเขาไม่ได้ฟื้นคืนชีพ แต่ถูกอัญเชิญมาโดย คาถาสัมภเวสีคืนชีพ มาดาระ ก็ขมวดคิ้วและหันไปมองข้างๆ
เมื่อเห็น เซ็ตสีดํา และ เซ็ตสีขาว อย่างรวดเร็ว มาดาระ ก็พูดอย่างเคร่งขรึมว่า “เกิดอะไรขึ้น?”
“ท่านมาดาระ เนตรของท่านที่ท่านมอบให้ นางาโตะ ตอนนี้ถูก ไนโตะ ชิงไปแล้ว ดังนั้นเพื่อที่จะชุบชีวิตให้ท่าน ฉันเลยต้องใช้วิชานี้ชั่วคราวไปก่อน”
เมื่อได้ยินคําอธิบายของ เซ็ตสีดํา มาดาระ ก็จ้องมาที่เขาอย่างเย็นชา จากนั้นจึงพ่นลมหายใจ และพูดว่า “ถึงเจ้านั่นจะเอาเนตรของฉันไปใช้ แต่เนตรสังสาระก็ยังคงเป็นของฉันเสมอ ฉันควบคุมมันได้”
“แต่ปัญหาก็คือ ดูเหมือนว่าเขาจะทําลาย เนตรสังสาระ ไปแล้ว…”
“ถูกทําลาย? เขาไม่ได้เอาไปใช้เองเหรอ?!”
เมื่อ มาดาระ ได้ยินคําพูดเหล่านี้ เขาก็ดูตกใจมากแล้วก็หัวเราะออกมาทันที เขาดูไม่โกรธที่ดวงตาของเขาถูกทําลาย
“น่าสนใจ! เหมาะแล้วที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของฉัน ฉันคิดไม่ถึงจริง ๆ แต่ถ้าเจ้าใช้วิชานี้ปลุกฉันขึ้นมาแล้ว ก็เริ่มกันเลยก็แล้วกัน”
เสียงหัวเราะของ มาดาระ ค่อยๆ หยุดลง จากนั้นเขาก็มอง เซ็ตสีดํา อย่างเฉยเมย
เซ็ตสีดํา แสดงรอยยิ้มชั่วร้าย จากนั้นเขาก็พูดว่า “แน่นอน ฉันจับสัตว์หางมาได้เกือบหมดแล้ว เหลือก็แค่ 9 หาง แต่ฉันก็ได้จักระส่วนหนึ่งของมันมาแล้ว ซึ่งก็น่าจะเพียงพอ อย่างไรก็ตาม…”