บทที่ 427 ต่อสู้
บทที่ 427 ต่อสู้
เมื่อสิ้นเสียงของลู่หยวน สถานการณ์ของทั้งสามก็เปลี่ยนไปทันที!
มารในใจชำเลืองมองคนทั้งสอง มันไม่ได้หวาดกลัว แต่เพียงยื่นมือแล้วระเบิดพลังมารออกมา
“เหอะ! ต่อให้ร่วมมือกัน พวกเจ้าอาจจะไม่ชนะก็ได้!”
“จริงหรือ?”
ชิวสิงเผยยิ้มเหยียนหยัน
ความจริงแล้ว พวกเขาทั้งสามคนล้วนรู้อยู่แก่ใจ
ลู่หยวนผู้นี้เจ้าเล่ห์ยิ่งนัก เขาจะไปร่วมมือกับชิวสิงได้อย่างไร?!
อันที่จริง มันก็แค่การต่อสู้ระหว่างชิวสิงกับชิวเสวียนซึ่งเป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ ดังนั้นทั้งสองฝ่ายจะไม่มีวันเป็นพันธมิตรต่อกัน
ดังนั้นลู่หยวนในฐานะบุคคลที่สามย่อมมีสิทธิ์เลือก
ส่วนตัวเลือกดังกล่าว พวกมันไม่น่าเชื่อถืออยู่แล้ว ลู่หยวนเพียงเชื่อฝั่งหนึ่งก็เท่านั้น
เด็กคนนี้อาจจะมองเห็นผลประโยชน์อันลึกล้ำของการต่อสู้ดังกล่าวก็เป็นได้!
ชิวสิงมองลู่หยวนพร้อมแย้มยิ้ม “บุตรศักดิ์สิทธิ์ลู่ เจ้าอยากช่วยข้าสู้งั้นหรือ?”
เมื่อลู่หยวนสะบัดมือ ง้าวมังกรครามแปดแดนร้างก็ปรากฏขึ้น
“แน่นอนอยู่แล้ว!”
“ดี!”
ชิวสิงยินดีกับคำตอบของอีกฝ่าย “เช่นนั้นก็จัดการชิวเสวียนก่อน แล้วค่อยมาคุยกันทีหลัง!”
ทั้งสองคนมองหน้ากัน ก่อนจะเห็นความไม่เชื่อใจในแววตาของอีกฝ่าย
ความจริง ลู่หยวนกับชิวสิงต่างเป็นตัวปัญหายิ่งในสายตาของอีกฝ่าย!
ถึงแม้ชิวเสวียนในตอนนี้จะตกอยู่ในการควบคุมของมารในใจ แต่เขาก็ยังคงเติบโตขึ้นมาภายใต้การดูแลของชิวสิง ดังนั้นเขาจึงทราบดีว่าพละกำลังของอีกฝ่ายเป็นเช่นไร
แต่ลู่หยวนต่างออกไป เพราะในตัวเด็กคนนี้มีปาฏิหาริย์มากมายอยู่
หากชิวสิงไม่ละโมบจนอยากใช้เมล็ดพันธุ์มารของลู่หยวนเพื่อทำให้พลังมารในร่างของชิวเสวียนมั่นคงขึ้น เขาก็คงไม่ยั่วโมโหอีกฝ่าย
การเชื้อเชิญทวยเทพเป็นเรื่องง่าย แต่การส่งพวกเขากลับไปเป็นเรื่องยาก ในเมื่อลู่หยวนถูกล่อเข้ามาในตระกูลชิว ชิวสิงจึงต้องกินเนื้อก้อนนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม!
เมื่อสิ้นเสียง ร่างของลู่หยวนกับชิวสิงก็ลงมือ!
จากนั้นทั้งสองร่างปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าและด้านหลังของชิวเสวียนพร้อมกัน!
มือใหญ่ของชิวสิงฟาดออกไป ส่วนง้าวของลู่หยวนก็แทงตรงไปข้างหน้า
สีหน้าของชิวเสวียนยังคงใจเย็น ขณะระดมพลังมารในร่าง เพียงไม่นาน สายลมรอบข้างก็พัดพามาพร้อมปราณวิญญาณที่ก่อตัวขึ้น กลายเป็นโล่ป้องกัน
ทั้งฝ่ามือใหญ่และง้าวพลันกระแทกเข้าใส่โล่จนเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว!
มารในใจควบคุมร่างของชิวเสวียนถอยหนีไปอย่างรวดเร็ว แล้วคลื่นอากาศก็ทะยานออกไปทั่วทุกทิศทาง!
มือขนาดใหญ่และง้าวจึงถูกผลักออกไป
ลู่หยวนรีบถอยหลบคลื่นอากาศซึ่งซัดมา ก่อนจะเขย่งเท้าเพื่อปรับสภาพร่างกายให้มั่นคงอยู่ที่มุมหนึ่งของถ้ำ
มือขวาที่ถือง้าวมังกรก็เคลื่อนไปอยู่ด้านหลัง
ชุดคลุมพลิ้วไปมา ดวงตาพลันเป็นประกาย
ส่วนชิวสิงล่าถอยออกมาเล็กน้อย
พลังทั้งหมดสูญสลายไปอย่างเงียบงัน
เกราะป้องกันทั่วทั้งร่างของชิวเสวียนยังคงไม่จางหาย หลังจากประมือกัน ลู่หยวนกับชิวสิงก็ยังไม่ได้สำแดงพลังทั้งหมดออกไป
ราวกับเมื่อครู่เป็นเพียงการทดสอบ
นอกจากนี้ มันยังเป็นการทดสอบกันและกันด้วย!
ชิวเสวียนเป็นเพียงตุ๊กตาสำหรับทดสอบพลังเท่านั้น!
มารในใจคล้ายกับทราบถึงเรื่องนี้ จึงทำให้ในใจของมันเต็มไปด้วยโทสะ
“พวกเจ้าสองคนร้ายกาจนัก! คิดว่าข้าจะทำตัวเหมือนเมื่อก่อนหรือ? คิดว่าข้าจะร้องขอความเมตตาหรือไร?!”
มารในใจยื่นมือออกไป ก่อนขวานยักษ์ที่เคยถูกเก็บได้ในดินแดนลับจะปรากฏขึ้น โดยมีพลังมารมหาศาลสั่นไหวไปมารอบตัวขวาน
มารในใจชำเลืองมองทั้งสองคนตรงหน้า จากนั้นก็ระเบิดพลังออกมา ทำให้อากาศข้างกายสั่นไหวในทันที
ชั่วพริบตาต่อมา ขวานยักษ์ก็ฟาดตรงเข้าหาชิวสิง!
ชิวสิงมองเหยียดด้วยความดูแคลน
ขอเพียงลู่หยวนไม่สอดมือเข้ามายุ่งก็ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องที่มารในใจควบคุมร่างของชิวเสวียน!
เมื่อขวานยักษ์ฟาดลงมา ชิวสิงก็หลบพลังของมันได้อย่างง่ายดาย
จากนั้นเขาก็ยกฝ่ามือขึ้นแล้วซัดเข้าที่หัวใจของชิวเสวียน!
แน่นอนว่ามารในใจเห็นการกระทำนี้ มันจึงกระโดดถอยหนีมาก่อน
แต่ก่อนจะทันได้ลงมือ มันก็สัมผัสได้ว่าร่างกายที่เดิมควบคุมได้ดีไม่มีติดขัดกลับหยุดนิ่ง ราวกับความคิดริเริ่มของร่างกายถูกใครบางคนพรากไป!
ปัง!
ชิวสิงฟาดฝ่ามือเข้าที่หัวใจของชิวเสวียน
พลังอันร้ายกาจไหลหลั่งจากฝ่ามือของชิวสิงก่อนจะเข้าสู่ร่างของชิวเสวียน
พลังดังกล่าวประหนึ่งงูตัวเล็กนับไม่ถ้วนที่เลื้อยไปมาทั่วร่างของอีกฝ่าย
เพียงหนึ่งอึดใจ พวกมันก็เข้าสู่ทะเลลมปราณและจิตเทวะของชิวเสวียน
พละกำลังในร่างของเขาหายไปชั่วขณะ
สายโลหิตเคลื่อนตัวมาจุกที่ลำคอ
พรวด!
โลหิตทะลักออกมาก่อนร่างของชิวเสวียนจะกระเด็นออกไป
ลู่หยวนคิ้วขมวด จากนั้นจึงขยับง้าวในมือแล้วฟาดเข้าใส่ร่างของอีกฝ่ายที่ลอยอยู่กลางอากาศจนกระแทกพื้นอย่างรุนแรง!
ตู้ม!
ร่างของชิวเสวียนกระแทกพื้นจนเกิดรอยร้าว ก่อนจะกลายเป็นหลุมลึกขนาดใหญ่
“บุตรศักดิ์สิทธิ์ยอมช่วยข้าจริงด้วย”
ชิวสิงส่งเสียงอย่างแผ่วเบา ขณะกลิ่นอายมารซึ่งเป็นของชิวเสวียนยังคงเกาะกุมอยู่ที่นิ้วของเขา
ร่างของชิวเสวียนแน่นิ่งกับพื้น ขณะกระอักโลหิตออกมา ลมหายใจของเขาไม่สม่ำเสมอราวกับสูญสิ้นความสามารถการต่อสู้
ลู่หยวนเก็บง้าวไว้ด้านหลัง “ข้าเก่งเรื่องการฟาดสุนัขที่ล้มน่ะ”
สายตาของทั้งสองสบกันอีกครั้ง เพียงชั่วพริบตา เขาก็ลงมือพร้อมกัน
เพียงหนึ่งอึดใจ พละกำลังของทั้งสองคนก็เพิ่มขึ้นหลายสิบเท่าราวกับเป็นการทุ่มทุกอย่างที่มี
พลังบนร่างของชิวสิงแข็งแกร่ง สงบและทรงพลังขึ้นในชั่วพริบตา
ส่วนลู่หยวน เขาใช้อุบายมากมายนับไม่ถ้วน
เนตรเทวะปรากฏขึ้นพร้อมกับอำนาจมังกรอันไร้เทียมทาน!
ตู้ม!
ทั้งสองคนเข้าปะทะกัน ทำให้ทั่วทั้งตระกูลชิวถูกบดบัง!
ในรัศมีหนึ่งหมื่นลี้ที่มีตระกูลชิวเป็นศูนย์กลางเกิดการสั่นสะเทือนขึ้น!
ปฐพีสั่นไหว แผ่นดินแตกร้าว
ราวกับพลังบางอย่างกำลังแผ่ออกมาจากพื้นดิน ขณะพยายามดึงโลกทั้งใบลงไป!
พวกชิวเซี่ยวเทียนสัมผัสถึงความแตกต่างที่ทำให้พวกเขาสั่นสะท้านได้เช่นกัน!
ดินแดนของบรรพชนถูกปิดผนึกอยู่ ซึ่งพวกเขาล้วนทราบถึงเรื่องนี้เป็นอย่างดี
ถึงแม้จะไม่ทราบว่าข้างในเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้าบรรพชนผู้ถูกขังอยู่ยังไม่สามารถทำอะไรได้ ต่อให้พวกเขาไปก็ไม่มีประโยชน์
ชิวเซี่ยวเทียนเพียงขอให้ทุกคนในตระกูลชิวอพยพออกจากพื้นที่อาศัยในดินแดนต้องห้ามไปอยู่ข้างนอก
ผู้คนถูกแบ่งไปอยู่ในสถานที่สำคัญ
หลังจากสิ้นแรงสั่นสะเทือนครั้งนี้ ชิวเซี่ยวเทียนคล้ายกับนึกบางอย่างขึ้นมาได้ เขาจึงขอให้ทุกคนในตระกูลชิวอพยพไปที่อื่นแทน!
เมื่อผู้อาวุโสรวมตัวกับผู้มีพรสวรรค์รุ่นเยาว์ เขาก็พบว่าชิวชิงหลีผู้เป็นลูกสาวหายไป!
ชิวเซี่ยวเทียนตกตะลึงขณะความคิดไม่สู้ดีผุดขึ้นในใจ
หลังจากนั้นเขาจึงส่งคนออกไปค้นหา!
ส่วนชิวเซี่ยวเทียนลอบทำลายยันต์หลายสิบใบก่อนจะส่งหาชิวชิงหลีเพื่อบอกว่าอย่าไปไหนมาไหนในช่วงวิกฤตเช่นนี้!
ชิวสิงมีอายุมาสามแสนปี อุบายของเขาจึงเป็นที่ประจักษ์ชัด หากนางไปทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคืองขึ้นมา ย่อมไม่ต่างจากรนหนที่ตาย!
เพราะชิวเซี่ยวเทียนเชื่อว่า ด้วยคุณสมบัติและการบ่มเพาะของชิวชิงหลี นางย่อมไม่อาจเทียบอีกฝ่ายได้!
