ไหปีศาจ

บทที่ 96

ชายผู้ทรงปัญญา

การประลองได้สิ้นสุดลง

ลูหยางพิงซึ่งนั่งอยู่บนยอดศาลาขมวดคิ้วแน่น มีร่องรอยของความสงสัยในสายตาของเขา แต่ในที่สุดมันก็กลายเป็นความโกรธ

“ น่าเสียดาย มันช่างน่าเสียดายจริงๆ เจ้านั้นอ้างตัวว่าเป็นผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณอันดับหนึ่งในเขตหวงชา แต่กลับแก้ปัญหาเรื่องเด็กหนุ่มคนเดียวไม่ได้ด้วยซ้ำ”

……

ณ สนามประลอง

เสียงแห่งความประหลาดใจดังขึ้นเรื่อย ๆ

ไม่มีใครเชื่อว่าแมงป่องพิษยักษ์สามารถเอาชนะอินทรีมังกรเพลิงได้

“มีใครเห็นไหมว่าแมงป่องพิษยักษ์เพิ่งทำอะไรลงไป” มีสีหน้าว่างเปล่าบนใบหน้าของผู้ชม

“ดูเหมือนว่ามันแยกตัวออกเพื่อหลีกเลี่ยงไฟ”

“ ใครจะไปคิดเล่าว่าแมงป่องพิษยักษ์จะมีความเร็วที่น่ากลัวได้ถึงขนาดนั้น?”

“การสั่นสะเทือนสร้างความถี่สูงเป็นภาพลวงตา เจ้าคิดว่าอย่างไร มันเหมือนกับทักษะพิธีศพกางเขนคลั่งเลยใช่ไหม?”

“ ล้อเล่นน่า แมงป่องพิษยักษ์มันจะไปมีทักษะนั้นได้ยังไงกัน?”

“ แล้วถ้าไม่ใช่มันจะเป็นอะไรได้ เจ้าอธิบายสิ”

“เอ่อ …”

ไม่มีใครสามารถอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นได้

แต่พวกเขาทั้งหมดต่างก็เห็นว่าพิษของแมงป่องได้เข้าไปในร่างของอินทรีมังกรเพลิงแล้ว ดังนั้นโอกาสในการจะพลิกผลได้สูญสิ้นไปแล้วโดนสมบูรณ์

ในการต่อสู้ครั้งนี้ ฝั่งของลั่วอู๋เป็นฝ่ายชนะอย่างไม่ต้องสงสัย

มันไม่ได้มีเคล็ดลับอะไรเป็นพิเศษ

แค่เปิดใจและอยู่นอกเหนือการคำนวณของอีกฝ่าย

ผมของอาจารย์หงยุ่งเหยิงและดวงตาของเขาหมองคล้ำเล็กน้อย เขาเอาแต่พูดว่า “เป็นไปไม่ได้ การดำดิน การแข็งตัว และใช้ทักษะพิธีศพกางเขนคลั่งในการโจมตีครั้งสุดท้าย มันเป็นไปได้ยังไงกัน? แมงป่องพิษยักษ์จะไปทักษะมากมายขนาดนี้ได้อย่างไร?”

ในฐานะผู้ปรับแต่งอาวุโสเขาสามารถจดจำทักษะที่แมงป่องพิษใช้ได้ทั้งหมด

จิตใจของเขาได้รับผลกระทบอย่างมาก

“มันจบแล้ว” ลั่วอู๋เดินมาหาเขา

อาจารย์หงก็ลุกขึ้นยืนพร้อมจ้องไปที่ลั่วอู๋ เขาถามต่อไปว่า “มันเกิดขึ้นได้ยังไง เจ้าทำได้ยังไง มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้”

“ท่านแพ้แล้ว” ลั่วอู๋ไม่ตอบเขาแค่พูดตอกย้ำความเป็นจริง

ใบหน้าของอาจารย์หงสิ้นหวังและมือของเขาก็ร่วงลงอย่างไร้เรี่ยวแรง “ใช่ ข้าแพ้แล้ว”

ขณะนี้ผู้ชมต่างก็ตั้งสติกลับมาจากความตกใจและคิดถึงความหมายที่แท้จริงเบื้องหลังการต่อสู้ระหว่างทั้งคู่

หัวหน้าผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณของทีมหวงชาแพ้

นี่หมายความว่าลั่วอู๋ได้กลายเป็นผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณอันดับ 1 ในพื้นที่ป่าหวงชา

นอกจากนี้มันยังแสดงให้เห็นว่าศาลาไป่หยู่จะก้าวกระโดดขึ้นไปอีกระดับอย่างสมบูรณ์ ในการปรับแต่งสัตว์วิญญาณ หอคอยหวงชาได้พ่ายแพ้ให้กับศาลาไป่หยู่

“จ่ายสิ่งที่เจ้าเดิมพันซะ” แม้ว่าอาจารย์หงจะดูน่าสมเพชเล็กน้อย แต่ลั่วอู๋ก็ยังไม่ลืมสิ่งที่เขาสมควรได้รับ

มือของอาจารย์หงสั่นเทา นัยน์ตาของเขาดูเจ็บปวด แต่เขาก็ยังเอาคัมภีร์ลับอันเก่าแก่ของเขาออกมาแต่โดยดี

ลั่วอู๋ได้รับเอาวิชาลับของอาจารย์หงไป

“ทีนี้ข้าก็สามารถฝึกฝนผู้ปรับแต่งของศาลาไป่หยู่ได้แล้ว” ลั่วอู๋มีความสุข

ในอนาคตการปรับแต่งสัตว์วิญญาณของศาลาไป่หยู่ จะไม่ต้องพึ่งพาเขาเพียงคนเดียว

เขาจะมีเวลาในการฝึกซ้อมและทดลองมากขึ้น

จังหวะนั้นลูหยางพิงก็ลอยลงมาจากศาลาพร้อมกับรอยยิ้มเล็กน้อยที่สีหน้าของเขา “ช่างเป็นอะไรที่น่าตื่นตาจริง ๆ สำหรับเด็กวัยรุ่นอย่างเจ้า เจ้าของร้านลั่ว เจ้ามีอายุน้อยเพียงเท่านี้ แต่ความสามารถในการปรับแต่งของเจ้านั้นยอดเยี่ยมมาก”

“ท่าน ลูหยางพิงชมข้ามากไปแล้ว ถ้าไม่มีอะไรล่ะก็ ข้าขอตัวไปก่อน” ลั่วอู๋กล่าวอย่างถ่อมตัว

ความโกรธของลูหยางพิงฉายผ่านดวงตาของเขา

ลูหยางพิงพูดเบา ๆ “เจ้าจะรีบร้อนไปไหน? ตั้งแต่เจ้ามาที่เมืองไมมู่ เจ้าควรได้ทำความรู้จักกับเจ้าของพื้นที่บ้าง”

“ไม่เป็นไร ข้ายังต้องกลับไปดูแลธุรกิจของศาลาไป่หยู่ ข้าปล่อยธุรกิจขนาดเล็กของข้าไว้แบบนี้ไม่ได้ ได้โปรดยกโทษให้ข้าด้วย” ลั่วอู๋กล่าวด้วยรอยยิ้ม

“หลิวหู, รับเอาแมงป่องพิษยักษ์ของท่านไป พวกเราจะกลับกันแล้ว”

หลิวหูพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

มันคงจะดีกว่าถ้าพวกเขารีบออกจากพรรคหวงชา ให้เร็วที่สุด

บรรยากาศที่นี่ดูกดดันขึ้นเรื่อย ๆ

“ถ้าอย่างนั้นข้าก็จะไม่รั้งตัวเจ้าไว้ แต่พวกเราต้องจัดการสิ่งต่างๆ ให้เป็นไปตามมารยาท เจ้าเดินทางมาที่นี่ด้วยรถม้าจากพรรคหวงชาของข้า เจ้าก็ต้องกลับไปด้วยรถม้าของพรรคหวงชาเช่นกัน” ลูหยางพิงกล่าว

ลั่วอู๋ลังเลแต่เขาก็เห็นด้วย

หลังจากนั้นลั่วอู๋ หลิวหูและไร้หน้าก็เอาแมงป่องพิษยักษ์เก็บไป แล้วไปนั่งบนรถม้าของพรรคหวงชาเพื่อเดินทางออกจากเมืองไมมู่ไปอย่างช้าๆ

ในพรรคหวงชาจู่ๆก็มีร่างของคนหลายคนปรากฏตัวต่อหน้าลูหยางพิง

“ ท่านจะปล่อยพวกเขาไปแบบนี้งั้นเหรอ?” มีคนถามเขาด้วยเสียงต่ำ

ลูหยางพิงตะคอก “ข้าจะทำอะไรได้อีกเล่านอกจากปล่อยพวกเขาไป หลายคนรู้แล้วว่า ลั่วอู๋ อยู่ในพรรคหวงชาของเรา ถ้าเขาตายในพื้นที่ของเรา ใครรับมือความโทสะของตระกูลลั่ว ไหว”

“ แต่ยิ่งปล่อยศาลาไป่หยู่ไปแบบนี้ ธุรกิจหอคอยหวงชาของเราก็ยิ่งได้รับผลกระทบมากขึ้นนะ” ชายคนนั้นกล่าว

การปล่อยให้ถูกตัดเงินก็เหมือนกับการฆ่าตัวพวกเขาเอง

99 % ของธุรกิจในพื้นที่หวงชาเป็นของพรรคหวงชา

ธุรกิจที่ศาลาไป่หยู่ได้ไปตอนนี้ยังไม่ถึงครึ่งหนึ่งของอีกฝ่าย แต่มันก็เป็นขวากหนามที่ทำให้ผู้คนของพรรคหวงชารู้สึกอึดอัดมาก

“ไม่ต้องกังวล หันไคเฉียงเป็นคนขับรถม้าไปส่งพวกเขา” ลูหยางพิงกล่าว

ชายคนนั้นประหลาดใจ “เจ้าโง่นั่น งั้นเหรอ?”

“ใช่ มันเป็นคนโง่ที่ทำสิ่งต่างๆโดยปราศจากสมอง ข้าเลี้ยงดูเขามานาน ในที่สุดก็สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ซะทีน้องชายของเขาถูกฆ่าโดยคนของลั่วอู๋ ตราบใดที่เขาได้รับโอกาสเขาก็พร้อมที่จะแก้แค้น “

“ ยังไงซะ เขาก็เป็นคนของเรา เขาจะไม่ทำให้เราลำบากเหรอ” ชายคนนั้นถาม

“เราก็แค่ออกประกาศไล่เขาออกจากพรรคหวงชา และออกคำสั่งกล่าวหาเขาว่าเป็นผู้หลบหนีผู้ชั่วร้ายอย่างเป็นทางการเท่านั้นเอง” ลูหยางพิงกล่าวว่า “ผู้หลบหนีจะไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเรา แม้ว่าเขาจะถูกจับ ถูกสอบสวนด้วยพลังวิญญาณ มันก็จะไม่ส่งผลกระทบต่อพรรคหวงชาของเรา “

“ท่านผู้นำของข้า ท่านช่างมีแผนการที่ยอดเยี่ยม” ชายคนนั้นรู้สึกปลื้ม

……

ข้างในรถม้าของหอคอยหวงชา

“ออกเดินทางได้” ลั่วอู๋ถอนหายใจอย่างโล่งอก

แม้แต่หลิวหู เองก็ยังแสดงท่าทางผ่อนคลาย เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้เขาเองก็กดดันอยู่ในใจ

“หลังจากที่เราชนะการประลอง ผู้ใช้พลังวิญญาณระดับสูงอย่างน้อย 7 คนก็มาล้อมพวกเราเอาไว้ ถ้าลูหยางพิงออกคำสั่ง ข้าเกรงว่าพวกเราคงจะไม่สามารถหนีรอดออกมาได้” หลิวหูกล่าว

ลั่วอู๋พยักหน้า “โชคดีที่ท่านลูหยางพิงเป็นคนฉลาด เขาไม่ใช่คนโง่ที่จะหุนหันพลันแล่น ข้าไม่ต้องการจะตายเพื่อสังเวยให้กับความโกรธของเขา”

หลิวหูหัวเราะและยิ้ม

เขาอารมณ์ดีมาก

แมงป่องพิษยักษ์ที่สามารถเอาชนะอินทรีมังกรเพลิงเป็นสัตว์วิญญาณของเขาเอง นี่เป็นการเสริมความแข็งแกร่งของเขาขึ้นอย่างมาก

หากเขาโชคดีพอที่จะประสบความสำเร็จในการวิวัฒนาการแมงป่องพิษยักษ์ เขาจะเป็นผู้ใช้พลังวิญญาณอันดับต้น ๆ ในพื้นที่ป่าหวงชา

ทว่าในเวลานี้ดูเหมือนภายนอกจะมีเสียงกรอบแกรบ

หลิวหูขมวดคิ้ว “มีบางอย่างผิดปกติผู้คนจาก พรรคหวงชาไม่มีทางซุ่มโจมตีพวกเราแน่ นายน้อยท่านคอยอยู่ที่นี่ก่อน ข้าจะออกไปดูเอง”

รถม้าหยุดลงและหลิวหูก็วิ่งออกไป

ในระยะไกลเขาเห็นกลุ่มคนแต่งตัวเป็นโจรทะเลทรายกำลังมองพวกเขาอยู่จากระยะไกล ซึ่งในหมู่พวกคนเหล่านั้นก็มีผู้ใช้พลังวิญญาณ ระดับทองอยู่ด้วย

“ฮึ่ม ทำไมถึงมีคนระดับนี้ในกลุ่มโจรทะเลทรายได้ ดูเหมือนว่าพรรคหวงชาจะยังไม่ได้สงบลงอย่างที่คิดเท่าไหร่ งั้นข้าขอเป็นฝ่ายเริ่มก่อนดีกว่า” หลิวหูเรียกงูทมิฬปีกกระดูกและรีบวิ่งเข้าไป

น่าแปลกที่เมื่อโจรทะเลทรายเหล่านั้นเห็นหลิวหูเดินมาพวกเขาก็วิ่งหนีไป

หลิวหูไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ก็วิ่งตามพวกเขาไป

“ โจรทะเลทราย?” ลั่วอู๋รู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อยทันใดนั้นเขาก็รู้สึกถึงรังสีฆ่าฟันที่อยู่ไม่ไกลไปจากข้างกายเขา

ใช่แล้ว มันเป็นจิตสังหารของคนที่ขับรถม้าให้กับพวกเขาอยู่

หันไคเฉียง

ใบหน้าของหันไคเฉียง เต็มไปด้วยสีหน้าที่ดุร้าย “สวรรค์ช่วยข้า ข้าได้พบกับโจรทะเลทรายพอดีและพวกมันล่อหลิวหูออกไปให้แล้วด้วย ข้าในตอนนี้คงไม่สามารถเอาชนะ หลิวหูได้ แต่อย่างน้อยข้าก็คงต้องแก้แค้นเขาบ้าง ลั่วอู๋ การตายของน้องชายข้า ข้าจะให้เจ้าได้เป็นคนชดใช้เอง”

หัวใจของลั่วอู๋เต้นระรัวและสั่นกลัว

เขาลืมไปเลย

ลูหยางพิงนั้นเป็นคนฉลาด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนอื่น ๆ ในทีมหวงชาจะเป็นคนฉลาดเช่นเดียวกันกับเขา