ปึกปึกปึกปึก
“ฮึ่ม… อาวุธของพวกนอกรีตงั้นหรอ… อ่อนแอสิ้นดี สมแล้วที่ไม่มีปัญญาแม้แต่กระทั่งจะใช้วิซผ่านคริสตัลตรงๆ …”
เสียงของกระสุนพลังวิซสีเหลืองจำนวนมากที่ปะทะเข้ากับแสงสว่างจางๆ ที่ห่อหุ้มร่างกายของหัวหน้าหมู่บ้านเอาไว้เหมือนกับชุดเกราะก่อนที่พวกมันจะแตกสลายหายไปเองนั้นได้ทำให้หัวหน้าหมู่บ้านพ่นลมหายใจออกมาด้วยความรำคาญใจ
เพราะถึงแม้ว่าตัวเขาที่ถูกห่อหุ้มเอาไว้ด้วยเกราะพลังวิซนี้จะไม่จำเป็นจะต้องสนใจพวกมันเลยแม้แต่น้อยก็ได้ แต่ทว่าเสียงตกกระทบและแรงกระแทกเล็กน้อยเหมือนกับถูกจิ้มใส่เบาๆ อย่างต่อเนื่องนั้นมันก็สร้างความรำคาญใจให้กับเขาไม่ใช่น้อย
ส่วนทางด้านโมโกะที่ทดลองสาดกระสุนเข้าไปใส่คู่ต่อสู้ของเธอมาได้สักพักใหญ่ๆ แล้วก็ได้เอ่ยปากพูดถามรีซาน่าขึ้นมาด้วยความแปลกใจเช่นเดียวกัน
“ยิงไม่เข้าเลยแฮะ… ผู้ใหญ่บ้านของเธอเขาก็มีลูกเล่นซ่อนอยู่เหมือนกันนี่ ฉันก็นึกว่าจะเป็นตาแก่ปากเสียธรรมดาๆ ซะอีก…”
“ถึงจะเห็นแบบนั้นแต่ว่าเขาก็เคย ‘เกือบ’ จะได้รับตำแหน่งเดรคมาตั้งสองครั้งแล้วนะคะ… แต่ถ้าฉันจำไม่ผิดคุณเดรคคนก่อนค่อนข้างจะ ‘เก่งกว่าเขามาก’ เขาก็เลยได้รับตำแหน่งผู้ช่วยไปแทน ส่วนคุณเดรคคนปัจจุบันตรงนั้นก็คงจะ ‘เก่งกว่าเขา’ อยู่อีกเหมือนกัน เขาก็เลยพลาดตำแหน่งเดรคไปอีกรอบจนต้องมาเป็นผู้ใหญ่บ้านแทนน่ะค่ะ”
“ถ้าเธอพูดแบบนั้นงั้นผู้หญิงที่ยืนหัวโด่อยู่ตรงนั้นก็คงจะอันตรายสุดๆ เลยไม่ใช่หรอไงน่ะ…?”
ถึงแม้ว่าโมโกะจะอยากหัวเราะให้กับคำพูดของรีซาน่าที่เหมือนจะแค้นหัวหน้าหมู่บ้านมาตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วจนพูดแดกดันออกมาไม่หยุดก็ตาม แต่ว่าเนื้อหาคำพูดของรีซาน่านั้นมันทำให้เธอหัวเราะไม่ออกเลยแม้แต่น้อย
อีกทั้งสิ่งที่รีซาน่าพูดขึ้นมานั้นมันก็ยังทำให้เส้นเลือดบนหัวของหัวหน้าหมู่บ้านปูดขึ้นมาด้วยความโกรธเกรี้ยวอีกด้วย
“จัดการพวกมั—!!”
“เรื่องสิ!!”
ปังปังปังปังปังปังปัง
ฟู่วววว––ซู่มมม!!
ยังไม่ทันที่จะสิ้นเสียงตวาดของหัวหน้าหมู่บ้านดี โมโกะก็ได้ฉวยโอกาสนี้สาดกระสุนวิซสีเหลืองเข้าใส่เขาอีกชุดหนึ่งเพื่อเป็นการขัดจังหวะ แล้วจึงใช้ไอพ่นของยูนิตเชสเชียร์พุ่งออกไปทางด้านข้างเพื่อโจมตีเข้าจากทางมุมอื่นอย่างต่อเนื่อง
ซึ่งการกระทำของโมโกะนั้นก็ได้ทำให้หัวหน้าหมู่บ้านตวาดขึ้นมาด้วยความเกรี้ยวกราด
“จัดการนังนั่นซะ ‘เดรค’ !!”
“…ค่ะ”
หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเดรคนั้นได้นิ่งเงียบไปชั่วขณะก่อนที่เธอจะพูดตอบหัวหน้าหมู่บ้านกลับไปและพุ่งตัวเข้าไปหาโมโกะพร้อมกับดาบยักษ์สีดำในมือของเธอด้วยความรวดเร็วจนทำให้รีซาน่าที่กำลังจะพุ่งเข้าไปจัดการกับหัวหน้าหมู่บ้านต้องพูดร้องเตือนขึ้นมา
“โมโกะจัง ระวังค่ะ!!”
“ฮึ้ย—!?”
เอี๊ยดดดดดด!!!
โมโกะที่ได้ยินคำเตือนของรีซาน่านั้นได้รีบสั่งให้ไอพ่นของยูนิตเชสเชียร์ขยับหันไปทางอื่นในทันทีจนทำให้ล้อยางที่ติดอยู่ใต้พื้นเท้าของยูนิตส่วนล่างส่งเสียงเสียดแหลมดังลั่นออกมาก่อนที่ร่างของเธอจะพุ่งหลบไปอีกทางหนึ่งได้อย่างทันท่วงทีด้วยท่าทีทุลักทุเล
“โอ๊ยๆ … เผลอเร่งความเร็วแค่นิดเดียวก็สะเทือนแผลได้ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย”
ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นก็ได้ทำให้โมโกะต้องส่งเสียงด้วยความเจ็บปวดออกมา เพราะถึงแม้ว่าตัวเธอจะยังโชคดีที่ได้โครงเหล็กของตัวยูนิตช่วยพยุงตัวเอาไว้ไม่ให้ล้มกลิ้งไป แต่ว่าการหักเลี้ยวอย่างกะทันหันแบบนั้นมันสร้างแรงกระทบกระเทือนให้กับบาดแผลของเธอไม่ใช่น้อยเลยทีเดียว
อีกทั้งเสียงร้องของโมโกะนั้นก็ได้ทำให้รีซาน่าต้องรีบพุ่งเข้ามาตรวจสอบดูพร้อมกับพูดต่อว่าเด็กสาวไปด้วยพร้อมๆ กัน
“ทำแบบนั้นมันอันตรายนะคะโมโกะจัง!!”
“รู้แล้วน่า! ก็ฉันเห็นอลิซเขาพุ่งไปพุ่งมาได้แบบไม่มีปัญหาใครจะไปคิดล่ะว่าพอพุ่งเร็วไปหน่อยเดียวมันจะเจ็บได้ขนาดนี้น่ะ!”
โมโกะขึ้นเสียงพูดตอบรีซาน่ากลับไปพลางสั่งให้ตัวไอพ่นของยูนิตเชสเชียร์ขยับไปมาและพ่นเปลวไฟออกมาเป็นระยะๆ เพื่อหาแรงดันที่เหมาะสมที่จะไม่ทำให้บาดแผลของเธอกระทบกระเทือนมากนัก
ส่วนทางด้านหัวหน้าหมู่บ้านที่เห็นว่าโมโกะเกือบจะพลาดท่าเสียหลักไปเองนั้นก็ได้พ่นลมหายใจออกมาด้วยความรู้สึกดูถูกก่อนที่เขาจะพูดสั่งงานหญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเดรคขึ้นมา
“เหอะ… ดูแล้วยัยเด็กหูแหว่งนั่นยังใช้อุปกรณ์ของตัวเองไม่เป็นซะด้วยซ้ำ เดี๋ยวฉันจะจัดการมันเองก็แล้วกัน แกไปจัดการยัยเด็กต้องสาปนั่นซะ…”
“รับทราบค่ะ…”
หญิงสาวที่มีตำแหน่งเดรคเอ่ยปากขานรับคำสั่งของหัวหน้าหมู่บ้านกลับไปสั้นๆ ก่อนที่เธอจะพุ่งตัวไปทางเด็กสาวทั้งสองคนในทันที จนทำให้โมโกะต้องรีบร้องเตือนรีซาน่าขึ้นมา
“มัวแต่ห่วงคนอื่นอยู่นั่นล่ะ ยัยหัวขาวพุ่งมานู่นแล้ว!!”
“อ—เอ๋ะ—ค–ค่ะ!!”
ฟวับ—เคร๊ง!!
“ว๊าย—!?”
ถึงแม้ว่ารีซาน่าจะได้รับคำเตือนจากโมโกะจนเธอสามารถเหวี่ยงขวานศึกเข้าปะทะกับคมดาบของหญิงสาวได้ทันก็ตาม แต่ว่าในคราวนี้คนที่ปลิวกระเด็นออกไปนั้นก็กลับเป็นทางด้านรีซาน่าเสียเองจนทำให้โมโกะต้องผงะไปเล็กน้อยเพราะไม่คิดว่าเพื่อนสาวของเธอจะแพ้ใครในด้านเรี่ยวแรงแบบนั้น
แต่ถึงอย่างนั้นหญิงสาวผู้มีตำแหน่งเดรคก็กลับไม่ได้มีท่าทีว่าจะสนใจโมโกะเลยแม้แต่น้อยและออกพุ่งตัวตามรีซาน่าที่กระเด็นออกไป ซึ่งโมโกะที่เห็นแบบนั้นก็ไม่รอช้าที่จะสั่งให้ปืนกลเบาทั้งสองกระบอกของเธอหันตามไปเพื่อช่วยยิงสนับสนุนด้วยเช่นเดียวกัน
“—!?”
แต่ทว่าก่อนที่โมโกะจะได้เริ่มต้นยิงสนับสนุนทางด้านรีซาน่า เธอก็กลับสัมผัสได้ถึงพลังวิซตามธรรมชาติที่ถูกรบกวนอีกครั้งหนึ่ง เธอจึงไม่รอช้าที่จะใช้ไอพ่นของยูนิตเชสเชียร์ดันตัวเองออกจากจุดเดิมในทันที
ฉึบ!
ในชั่วพริบตาที่โมโกะขยับออกจากจุดเดิมนั้นเอง พื้นดินรอบๆ ตัวเธอก็ได้ดันตัวเองขึ้นมาเป็นหนามแหลมคมพุ่งเข้าใส่จุดที่โมโกะยืนอยู่เมื่อสักครู่นี้ด้วยความเร็วที่มากกว่าสักครู่นี้มาก ซึ่งโมโกะก็ค่อนข้างจะมั่นใจว่าถ้าเธอตัดสินใจช้าไปกว่านี้เพียงแค่เล็กน้อย หนามดินเหล่านั้นก็คงจะพุ่งเสียบเข้าใส่กลางตัวเธอแทนที่จะพุ่งเฉียดไปจนได้แผลเล็กน้อยอย่างที่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน
โคร๊ม!!
และในขณะที่โมโกะกำลังหรี่ตามองไปทางหัวหน้าหมู่บ้านด้วยแววตาเอาเรื่องอยู่นั้นเอง อยู่ๆ ก็ได้มีเสียงกระแทกดังลั่นดังขึ้นมาจากทางฝั่งรีซาน่าก่อนที่จะมีเสียงพูดสั่งของเด็กสาวร่างใหญ่ดังขึ้นมา
“ไม่ต้องเป็นห่วงทางนี้นะคะโมโกะจัง! ถ้าเป็นเรื่องพละกำลังล่ะก็ฉันไม่แพ้ใครหรอกค่ะ!!”
เสียงของรีซาน่าที่ดังขึ้นมานั้นได้เรียกความสนใจจากโมโกะให้เธอหันไปดู และนั่นก็ทำให้เธอพบว่ารีซาน่าที่เพิ่งจะถูกหญิงสาวที่มีตำแหน่งเดรคหวดจนกระเด็นออกไปเมื่อสักครู่กำลังใช้ขวานยักษ์ในมือยันเอาไว้กับดาบยักษ์ของฝ่ายตรงข้ามและออกแรงกดลงไปจนอีกฝ่ายต้องใช้มืออีกข้างขึ้นมาช่วยยันดาบเอาไว้ถึงจะสูสีกับแรงช้างสารของรีซาน่า
ซึ่งโมโกะที่เห็นแบบนั้นก็ได้พยักหน้าให้กับรีซาน่าเล็กน้อยก่อนที่เธอจะหันกลับไปมองทางด้านหัวหน้าหมู่บ้านและพุ่งตัวเข้าไปหาเขาพร้อมกับสังเกตวิธีการใช้วิซในการต่อสู้ของหัวหน้าหมู่บ้านไปด้วย
“ใช้วิซเพื่อควบคุมก้อนหินในชั้นดินเพื่อทำการโจมตีแบบเดียวกับพิเน๊ะงั้นสินะ… แต่ว่าเกราะวิซนั่นดูไม่ออกแฮะว่ามันคืออะไรกันแน่…”
“หึ… พวกเด็กนอกรีตจากเมืองหลวงอย่างแกคงจะไม่รู้จักวิธีการใช้วิซแบบนี้ล่ะสิท่า… แล้วคิดว่าเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมที่ความรู้ตื้นเขินอย่างแกจะเอาชนะฉันคนนี้ได้หรือไงกัน…!”
หัวหน้าหมู่บ้านที่ได้ยินว่าโมโกะไม่รู้จักวิธีการใช้วิซของเขานั้นได้แสยะยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ แต่ว่านั่นมันก็เป็นเพียงแค่ช่วงเวลาเพียงไม่กี่วินาทีก่อนที่เขาจะต้องหน้าเสียด้วยความโกรธเกรี้ยวอีกครั้งเมื่อได้ยินสิ่งที่โมโกะพูดตอบกลับมา
“เหอะ… ลุงนั่นแหล่ะคิดว่าจะสู้ฉันได้หรือไง ตะกี้ตอนที่ได้ยินรีซาน่าบอกว่าลุงเคย ‘เกือบ’ จะได้ตำแหน่งเดรคก็แอบกลัวๆ อยู่บ้างหรอก แต่ที่ไหนได้ ที่แท้ก็เป็นแค่ตาลุงขี้ขลาดตาขาวกลัวการต่อสู้ซึ่งๆ หน้าเองไม่ใช่หรอ~ สงสัยจะเป็นเพราะขี้ขลาดไม่มีศักดิ์ศรีแบบนี้ล่ะมั้งเทพมังกรอะไรนั่นถึงได้ไม่เลือกให้ลุงเป็นเดรคน่ะ~”
“แก!!!”
แกร๊ก!!
หัวหน้าหมู่บ้านที่ได้ยินคำพูดดูหมิ่นของโมโกะนั้นถึงกับเลือดขึ้นหน้าและกระแทกไม้เท้าของเขาลงกับพื้นดินอีกครั้งหนึ่งด้วยความโกรธเกรี้ยวพร้อมกับปลดปล่อยพลังวิซของเขาแทรกไปตามพื้นดินเพื่อโจมตีเข้าใส่โมโกะอีกครั้ง
แต่ถึงอย่างนั้นด้วยความเกรี้ยวกราดที่รบกวนสมาธิของเขาอยู่นั้น มันก็ทำให้โมโกะสามารถสัมผัสถึงวิซตามธรรมชาติที่ถูกชายแก่เข้าแทรกแซงได้โดยง่าย จนเธอไม่จำเป็นต้องร้อนใจอะไรเลยแม้แต่น้อยและมีเวลาหยิบเอายาเม็ดเผื่อในกรณีฉุกเฉินของมีอาขึ้นมาทานอีกเม็ดหนึ่งอย่างสบายใจ
“หวังว่าเจ้านี่มันจะช่วยได้ไม่มากก็น้อยนะคะคุณมีอา…”
“จะอวดดีเกินไปสักหน่อยแล้วมั้งยัยแมวผีหูขาด!!”
กึก—
คำพูดของหัวหน้าหมู่บ้านนั้นได้ทำให้โมโกะชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่เธอจะพุ่งตัวหลบการโจมตีของเขาและด่ากลับไปอย่างเจ็บแสบกว่า
“เลิกพูดมากแล้วรีบๆ โจมตีให้โดนดีกว่ามั้งลุง!! มัวแต่พล่ามมากเดี๋ยวก็ได้สำลักน้ำลายตายก่อนหรอก!! อ่ะ– แต่แบบนั้นก็อาจจะดีเหมือนกันก็ได้ล่ะมั้ง พวกชาวบ้านเขาจะได้ไม่ต้องโดนตาแกหัวโบราณไม่รู้จักคิดแบบนี้จูงจมูกไง”
“แกตาย!!”
ชายแก่หัวหน้าหมู่บ้านตวาดกลับไปใส่โมโกะด้วยน้ำเสียงอันดังก่อนที่เขาจะใช้วิซดันแท่งหินแหลมคมขึ้นมาโจมตีเข้าใส่แมวสาวอีกครั้ง
ซึ่งถึงแม้ว่าโมโกะจะมีความสามารถในการสัมผัสกับวิซในธรรมชาติที่ถูกรบกวนได้จนสามารถหลบหลีกการโจมตีของชายแก่หัวหน้าหมู่บ้านได้อย่างสบายๆ ก็ตาม
แต่ว่ากระสุนวิซจากปืนกลเบาทั้งสองกระบอกของโมโกะก็กลับไม่สามารถโจมตีทะลุม่านพลังวิซที่ปกคลุมร่างกายของอีกฝ่ายได้เช่นเดียวกันจนทำให้ทั้งสองคนได้แต่ผลัดกันโจมตีและหลบหลีกไปพร้อมๆ กับเอ่ยปากพูดด่าใส่อีกฝ่ายไปด้วยจนกลายเป็นการต่อสู้ด้วยฝีปากไปซะแทน
ส่วนทางด้านคู่ของรีซาน่าและหญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเดรคนั้นก็กลับแทบจะไม่ได้ใช้พลังวิซหรือว่าฝีปากในการต่อสู้กันเลยแม้แต่น้อยและวัดกันด้วยพละกำลังที่ทั้งสองฝ่ายต่างมีมันกันอย่างล้นเหลือ
ฟวับ—เคร๊ง—!!
“ว๊าย!!?”
และในขณะที่โมโกะกำลังฟาดฝีปากอยู่กับชายแก่หัวหน้าหมู่บ้านอยู่นั้นเอง รีซาน่าที่ใช้ขวานศึกของเธอเข้าโรมรันกับดาบยักษ์ของหญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเดรคเองก็ได้พลาดท่าถูกอีกฝ่ายเหวี่ยงดาบยักษ์เข้าปะทะอย่างจังๆ จนทำให้ตัวเธอปลิวกระเด็นถอยหลังออกไปไกลหลายเมตร
“ยังหรอกค่ะ!!”
ถึงแม้ว่ารีซาน่าที่ปลิวกระเด็นออกไปนั้นจะสามารถตั้งหลักไม่ให้ตัวเองกลิ้งไปตามพื้นได้ก็ตามที แต่ว่ายังไม่ทันที่เธอจะได้ตั้งหลักยืนให้มั่นคง เธอก็ได้พบว่าในบัดนี้หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเดรคได้พุ่งตัวตามเธอมาและเตรียมพร้อมที่จะโจมตีเข้าใส่อีกครั้งหนึ่งเสียแล้ว
“ช้า…”
เคร๊ง—!! โคร๊ม!!
“——!?”
เสียงของอาวุธที่ปะทะกันอย่างรุนแรงก่อนจะตามมาด้วยเสียงของอะไรบางอย่างพังถล่มลงมานั้นได้ทำให้โมโกะต้องรีบหันไปมองทางต้นเสียงด้วยความตกใจ
ซึ่งนั่นก็ทำให้เธอได้พบว่าในบัดนี้ร่างของรีซาน่าเพื่อนของเธอนั้นได้หายไปจากจุดเดิมเสียแล้ว จะมีก็เพียงแค่หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเดรคที่กำลังยืนคิ้วขมวดจ้องมองเข้าไปในซากบ้านที่พังถล่มลงมาส่วนหนึ่งด้วยสีหน้าที่ดูเหมือนว่าจะหงุดหงิดเล็กน้อยจนทำให้โมโกะที่เห็นแบบนั้นต้องรีบพูดถามรีซาน่าที่ถูกหวดจนปลิวไปกระแทกกับผนังบ้านจนพังถล่มลงมาด้วยความเป็นห่วง
“ไหนเธอบอกว่ารับมือไหวไงรีซาน่า!”
“ฉ—ฉันยังไหวอยู่นะคะโมโกะจัง!”
“ยังจะมีหน้ามาห่วงคนอื่นอีกงั้นหรอ!!”
ฉึบ—
ในขณะที่โมโกะกำลังตะโกนร้องถามรีซาน่าด้วยความเป็นห่วงอยู่นั้นเอง ทางด้านชายแก่หัวหน้าหมู่บ้านก็ไม่รอช้าที่จะฉวยจังหวะนี้โจมตีเข้าใส่โมโกะอีกครั้งหนึ่งจนทำให้โมโกะที่เผลอหันไปให้ความสนใจอย่างอื่นจำเป็นต้องสั่งให้ไอพ่นของยูนิตเชสเซียร์ช่วยพาตัวเธอออกจากจุดเดิมในทันที
ปึก!! เคล๊ง!
“ฮึ้ย—!?”
ถึงแม้ว่าโมโกะจะสามารถหลบหนามแหลมที่พุ่งขึ้นมาจากพื้นดินได้อย่างฉิวเฉียดก็ตาม แต่ทว่าหนึ่งในหนามแหลมคมเหล่านั้นก็กลับสามารถพุ่งเสียบเข้าใส่หนึ่งในไอพ่นของยูนิตเชสเชียร์ได้อย่างจังจนทำให้เปลวไฟที่ถูกพ่นออกมาวูบดับลงไปส่งผลให้ร่างของโมโกะสะบัดไปทางด้านหนึ่งอย่างรุนแรงจนทำให้เธอต้องหยุดการใช้งานไอพ่นทั้งสองข้างของเธอลงไปก่อน
“โมโกะจัง!!”
ส่วนทางด้านรีซาน่าที่เพิ่งจะคุ้ยตัวเองออกมาจากซากบ้านของเธอได้เป็นผลสำเร็จและเห็นการหมุนตัวของโมโกะเข้าพอดีนั้นก็ได้ชะงักไปเล็กน้อยด้วยความตกใจ เป็นโอกาสให้หญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเดรคเดินตรงเข้าไปหาพร้อมกับง้างดาบยักษ์ของเธอขึ้นสูงเพื่อเหวี่ยงมันลงใส่ร่างของรีซาน่าที่ยังคงจมอยู่ใต้เศษไม้อยู่ครึ่งตัวอย่างไม่รอช้า
ฟวับ—-
เคร๊ง!!
“….!!”
แต่ทว่าก่อนที่ดาบของหญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเดรคจะได้สัมผัสเข้ากับร่างกายของรีซาน่านั้นเอง อยู่ๆ มันก็กลับถูกขวางเอาไว้ด้วยดาบสีดำขนาดยักษ์อีกเล่มหนึ่งที่มีลักษณะเหมือนกันอย่างไม่มีผิดเพี้ยนเข้าเสียก่อน
ซึ่งเจ้าของดาบยักษ์สีดำอันเป็นชายร่างยักษ์ผิวสีขาวซีดผู้มีเส้นผมสีขาวและนัยน์ตาสีแดงที่ทั้งโมโกะและรีซาน่าต่างก็คุ้นหน้าคุ้นตากันดีนั้นก็ได้มองตรงไปยังหญิงสาวที่ถูกเรียกว่าเดรคด้วยแววตาเฉยชาพร้อมกับเอ่ยปากพูดบ่นออกมาเบาๆ
“ให้ตายสิ…”
“เดรค! / คุณเดรคหรอคะ!?”
ในขณะที่ชายหนุ่มร่างยักษ์ผิวสีขาวซีด หรือก็คือ เดรค ผู้ที่มักจะได้รับหน้าที่ขับรถให้กับพวกนากาบ่อยๆ กำลังพูดบ่นออกมาอยู่นั้นเอง ทางด้านโมโกะและรีซาน่าก็ได้หลุดเสียงร้องออกมาด้วยความตกใจ เพราะพวกเธอนึกว่าเขาขับรถพามีอาไปส่งที่แพนเทร่าตามแผนการในทีแรกแล้วเสียอีก
แต่ถึงอย่างนั้นก็กลับมีคนที่รู้สึกแปลกใจและตกตะลึงกับการปรากฏตัวของชายหนุ่มที่มีชื่อว่าเดรคมากกว่าเด็กสาวทั้งสองอยู่ด้วยอีกถึงสองคนด้วยกัน
“ ‘เดรค’ งั้นหรอ….”
“แกมาได้ยังไงกัน!!”
ในขณะที่ทางด้านหญิงสาวผู้ดำรงตำแหน่งเดรคกำลังมีท่าทีแปลกใจเล็กน้อยกับการปรากฏตัวของชายหนุ่ม ทางด้านหัวหน้าหมู่บ้านกลับเผยท่าทีหวาดกลัวและตกตะลึงออกมาอย่างเห็นได้ชัด
ซึ่งท่าทีของหัวหน้าหมู่บ้านนั้นก็ได้ทำให้สีหน้าแปลกใจของหญิงสาวผู้ดำรงตำแหน่งเดรคกลายเป็นสับสนและลังเลก่อนที่เธอจะเอ่ยปากพูดถามหัวหน้าหมู่บ้านขึ้นมา
“ผ…ผู้ใหญ่บ้าน… ผู้ชายคนนั้น—”
“ไม่ใช่!! มันคือตัวปลอมต่างหาก!! แล้วหน้าที่ของแกก็คือการจัดการกับพวกคนที่บุกรุกเข้ามาในเขตหวงห้ามนี่ไม่ว่ามันจะเป็นใครหน้าไหนก็ตาม! เข้าใจมั้ย ‘เดรค’ !!”
ปังปังปังปัง—
ปึกปึกปึกปึก!
ในขณะที่ชายแก่หัวหน้าหมู่บ้านกำลังขึ้นเสียงตวาดใส่หญิงสาวที่มีตำแหน่งเดรคอยู่นั้นเองเขาก็ต้องชะงักไปเมื่อม่านพลังเกราะวิซที่ปกคลุมร่างกายของเขาอยู่นั้นได้ถูกกระทบด้วยกระสุนวิซสีเหลืองของโมโกะอีกครั้งหนึ่ง
แต่ถึงอย่างนั้นสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกเดือดดาลขึ้นมานั้นก็กลับเป็นเสียงพูดของโมโกะที่พูดขึ้นมาด้วยความเสียดายนั่นต่างหาก
“ชิ… ต่อให้เผลออยู่ก็ไม่ได้ผลหรอเนี่ย…”
“ยัยเด็กบัดซบ!!”
ฟุ๊บ! ฟุ๊บ!
ทันทีที่สิ้นเสียงตวาดของหัวหน้าหมู่บ้านนั้นเอง เขาก็ได้ส่งพลังวิซอีกจำนวนหนึ่งออกไปใช้ควบคุมให้ผืนดินดันหนามแหลมขึ้นมาโจมตีโมโกะอีกครั้ง ซึ่งถึงแม้ว่าตัวไอพ่นของยูนิตเชสเชียร์ของโมโกะจะวูบดับไปข้างหนึ่งแล้วก็ตาม แต่ว่าเธอก็ยังคงสามารถใช้ล้อยางที่ไหลลื่นของมันไถลตัวเองหลบการโจมตีของหัวหน้าหมู่บ้านได้อย่างไม่ยากลำบากอะไรนักอยู่ดี
ส่วนทางด้านหญิงสาวผู้มีตำแหน่งเดรคนั้น ถึงแม้ว่าเธอจะได้รับคำสั่งจากหัวหน้าหมู่บ้านให้กำจัดผู้ที่บุกรุกเขตหวงห้ามไปแล้วก็ตาม แต่ว่าด้วยท่าทีร้อนรนของเขาที่เกิดขึ้นหลังจากที่เขาได้เห็นหน้าของผู้ชายที่ถูกเรียกว่าเดรคเข้าไปมันก็ทำให้เธอต้องพูดถามขึ้นมาอีกครั้ง
“ผู้ใหญ่บ้—”
“เธอไปจัดการเจ้าตัวปลอมนั่นเดี๋ยวนี้!! ยัยแมวเวรนี่กับยัยเด็กต้องสาปนั่นเดี๋ยวฉันจะจัดการเอง!!”
“…..!”
คำพูดขึ้นเสียงของหัวหน้าหมู่บ้านนั้นได้ทำให้หญิงสาวที่มีตำแหน่งเดรคสะดุ้งไปเล็กน้อยด้วยท่าทีหวาดกลัวก่อนที่เธอจะยกดาบขึ้นมาเผชิญหน้ากับเดรคตรงๆ และนั่นก็ทำให้เขาต้องถอนหายใจออกมาเล็กน้อย
“เฮ้อ… สุดท้ายแล้วก็ยังมีคนที่ต้องมารับภาระหน้าที่ ‘เดรค’ นี่อยู่ดีสินะ… แถมยังเป็นคนไม่ได้เรื่องอีกด้วย…”
หลังจากที่เดรคพูดออกมาจนจบแล้วเขาก็ได้ก้มลงไปมองรีซาน่าที่ยังคงจมอยู่ในซากไม้อยู่ครึ่งตัวพร้อมกับเอ่ยปากพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
“เฮ้ย… ยังไม่ตายใช่มั้ย…?”
“ค–ค่ะ! ยังไหวอยู่ค่ะ!!”
รีซาน่าที่ได้ยินคำพูดของเดรคที่ดูเหมือนว่าจะพูดมากและอารมณ์เสียมากกว่าปกตินั้นได้รีบดึงตัวเองขึ้นมาจากกองไม้ที่เคยประกอบกันเป็นบ้านของเธอมาก่อนอย่างรวดเร็ว
แต่ถึงอย่างนั้นก่อนที่เธอจะได้เตรียมตั้งท่าที่จะเข้าไปต่อสู้กับหญิงสาวที่มีตำแหน่งเดรคอีกครั้งนั้น ชายหนุ่มก็ได้เอ่ยปากพูดสั่งเธอขึ้นมาเสียก่อน
“ไปช่วยยัยแมวเพื่อนเธอซะ…”
“อ–เอ๋?”
“เธอมีเรื่องจะต้องคุยกับผู้ใหญ่บ้านไม่ใช่หรือไง…? ฉันเองก็มีเรื่องที่ต้องคุยกับยัยเดรคนี่เหมือนกัน…”
“ข–เข้าใจแล้วค่ะ! ถ้ายังไงก็ระวังตัวด้วยนะคะคุณเดรค!”
รีซาน่าพูดตอบเดรคกลับไปก่อนที่เธอจะรีบวิ่งตรงเข้าไปช่วยเหลือโมโกะที่กำลังพุ่งตัวไปมาเพื่อหลบหลีกการโจมตีของหัวหน้าหมู่บ้านอยู่ในทันที
ซึ่งการกระทำของรีซาน่านั้นก็ได้ทำให้หญิงสาวผู้มีตำแหน่งเดรคไม่รอช้าที่จะสะบัดดาบยักษ์ของเธอเข้าขัดขวางอย่างรวดเร็ว
เคล๊ง!!
แต่ทว่าปลายดาบของเธอนั้นก็กลับถูกเข้าขัดขวางด้วยดาบยักษ์สีดำที่มีลักษณะแบบเดียวกันพร้อมๆ กับเสียงพูดของเจ้าของดาบที่ว่าที่ถือดาบขนาดยักษ์อยู่ด้วยมือเพียงข้างเดียวของเขา
“อันดับแรก… อย่าละสายตาออกจากคู่ต่อสู้ของตัวเอง…”
“……!”
กึก กึก กึก
สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นได้ทำให้หญิงสาวที่มีตำแหน่งเดรคกัดฟันแน่นก่อนที่เธอจะใช้มือทั้งสองข้างช่วยกันออกแรงกดดาบของเธอเข้าใส่ดาบยักษ์ของฝ่ายตรงข้ามที่เข้ามาขัดขวางเธอ
“……..”
แต่ถึงอย่างนั้นปลายดาบสีดำของเดรคที่ถูกดาบของเธอกดเอาไว้นั้นก็กลับไม่มีวี่แววว่าจะขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งดาบของเธอก็ยังค่อยๆ ถูกงัดขึ้นเหนือหัวจนพลิกไปอีกด้านหนึ่ง จนกลายเป็นว่าดาบยักษ์ที่เธอถือเอาไว้ด้วยสองมือกำลังถูกดาบของเขากดลงไปจนฝังอยู่กับผืนดินเสียแทน
และเมื่อดาบของหญิงสาวที่มีตำแหน่งเป็นเดรคของหมู่บ้านแห่งนี้ถูกกดเอาไว้กับพื้นจนขยับเขยื้อนไม่ได้แล้ว ชายหนุ่มที่มีชื่อว่าเดรคก็ไม่รอช้าที่จะพุ่งมือออกไปจับเข้าที่ใบหน้าของอีกฝ่ายพร้อมกับเอ่ยปากพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
“เธอยังมีเรื่องที่ต้องเรียนรู้อีกเยอะเลยนะ… ‘เดรค’ …”
