เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 11 นอนด้วยกันแล้ว
วันนี้ เธอไม่สามารถทำลายความคาดหวังของเด็กๆ ได้ ตลอด 6 ปีที่ผ่านมานี้ พวกเขาตั้งตารอช่วงเวลานี้อยู่ทุกคืนวันสินะ?
“ใช่จ้ะ” อารมณ์ของนภาลัยค่อนข้างซับซ้อน เธอรู้สึกติดค้างกับเด็กๆ มากเหลือเกิน “ไม่แยกจากกันอีกต่อไปแล้ว”
“เย้！！”
แชมป์ดีใจจนกระโดดโลดเต้น！
ภีมพลมองดูภาพตรงหน้าแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย สายตาของเขาดูลึกลับมากขึ้น
เขาแค่ต้องการรับผิดชอบในฐานะพ่อ เขาไม่ต้องการให้สื่อมาไล่ตามสืบค้นและคิดว่าเขาแย่เหมือนกับพ่อของเขา
“คุณแม่ครับ ผมง่วงนอนแล้ว” แชมป์เงยหน้าขึ้นมาจากด้านในข้อพับของเธอ “ป้าโสนเตรียมห้องเด็กที่สวยมากๆ ไว้ให้พวกเราด้วย แม่อยากไปดูไหมครับ?”
“ไปกันค่ะ!” ขวัญข้าวจูงมือเธอเดินไปทางประตู “แล้วก็ยังมีกระดิ่งอันใหญ่เบ้อเริ่มที่ร้องเพลงได้ด้วยล่ะค่ะ!”
นภาลัยถูกเด็กๆ พามาที่ห้องเด็ก
ทุกอย่างถูกจัดไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยจริงๆ
เมื่อเห็นเด็กๆ มีความสุขมาก นภาลัยก็รู้สึกชื่นใจ ในโลกใบนี้ ไม่มีอะไรที่จะสำคัญไปกว่าเด็ก 2 คนนี้อีกแล้ว
ถึงแม้ว่าเธอจะต้องเสียสละความสุขของตัวเองไป แต่มันก็คุ้มค่าแล้ว ที่จะได้ชดเชยให้กับลูกๆ
“คุณแม่ครับ คืนนี้คุณแม่ต้องนอนกับคุณพ่อนะครับ!” แชมป์พูดอย่างรู้ความ “พ่อกับแม่ไม่ได้เจอกันมาตั้ง 7 ปีแล้ว จะต้องมีเรื่องเยอะแยะมากมายที่อยากจะคุยกันแน่ๆ”
“ยังจะเป็นห่วงเรื่องนี้อีก” นภาลัยลูบหัวลูกชายสุดที่รัก
“คุณแม่ขา” ขวัญข้าวเงยหน้าขึ้น “คุณพ่อกับคุณแม่แต่งงานกันแล้ว เพราะฉะนั้นคืนนี้ก็ต้องนอนด้วยกันนะคะ ที่นี่มีห้องไม่เยอะหรอกค่ะ!”
เจ้าเด็กสองคนนี้ แม้แต่เรื่องนอนยังจะสนใจอีกหรอเนี่ย?
“คุณแม่ครับ ผมพาคุณแม่ไปส่งที่ห้องคุณพ่อนะครับ!” แชมป์จูงมือแม่ด้วยความดีอกดีใจและพาเธอกลับมายังห้องนอนใหญ่
ภีมพลยังคงใช้สองมือล้วงกระเป๋าและยืนอยู่ที่เดิมพร้อมกับสีหน้าที่สุดแสนจะเย็นชา
เด็กๆ ปล่อยมือเธอพร้อมทั้งหันหลังกลับออกไปและปิดประตูให้ด้วยความใส่ใจ เสียงปิดของประตูบานนี้ ทำให้ในใจของนภาลัยส่งเสียงตึก ตัก เบาๆ
ภายใต้แสงไฟสว่างจ้าในห้อง ทั้งคู่ก็ได้สบตากัน
นภาลัยทำอะไรไม่ถูก! เธอไม่อยากจะติดอยู่กับตัวเขา!
“ในเมื่อเราแต่งงานกันแล้ว และในข้อตกลงก็เขียนเอาไว้ชัดเจนว่าต่อหน้าลูกจะต้องทำตัวเป็นคู่สามีภรรยาที่รักกัน” ริมฝีปากแดงสุดเซ็กซี่ของภีมพลเอ่ย “ดังนั้น การนอนด้วยกันก็เป็นเรื่องที่ไม่ว่ายังไงก็ต้องเกิดขึ้น”
เมื่อพูดจบ ภีมพลก็หมุนตัวเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ
เสียงน้ำซู่ดังออกมา นภาลัยจึงได้สติขึ้น เธอมองไปยังห้องอาบน้ำ ภายในใจรู้สึกเครียดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
ต้องมาอยู่กับผู้ชายที่ตัวเองหลบซ่อนตัวมา 7 ปีอีกครั้ง เพียงเพราะสัญญาแต่งงานฉบับหนึ่งที่ปฏิเสธไม่ได้
ดูท่าว่าชั่วชีวิตนี้คงจะหนีไม่พ้นเงื้อมมือของเขาแล้วล่ะ
ถ้าจะหย่า เธอจะต้องทำให้ชื่อเสียงของตระกูลกงพลีเสียหาย แต่เธอก็จะไม่มีวันได้เจอลูกๆ อีกเลย……
ภีมพลออกมาจากห้องอาบน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จเรียบร้อย เขาใช้เพียงแค่ผ้าเช็ดตัวพันช่วงล่างเอาไว้ หญิงสาวตกใจจนหลับตาปี๋และรีบหันหนี ใจเต้นระส่ำระส่าย!
สิ่งนี้ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาทันที นี่เธอกำลังรังเกียจเขางั้นหรอ?
ภีมพลเดินมาหาเธอ นภาลัยรีบคว้าชุดคลุมอาบน้ำที่อยู่บนเตียงโยนให้เขา “ใส่ซะ!”
ชุดคลุมอาบน้ำลอยมาหาเขา เขายื่นมือออกไปรับไว้ได้อย่างสบายๆ และยังคงเดินเข้ามาหาเธอต่อไม่หยุด
นภาลัยลองหันกลับไปมองจึงเห็นว่าเขาผูกเชือกรอบเอวเรียบร้อยแล้ว
“แย่งลูกมานับเป็นความสามารถอะไรด้วยหรอ?! ทำไมไม่สู้กันตัวต่อตัวล่ะ! เธอพาบอดี้การ์ดมารังแกผู้หญิงที่อ่อนแออย่างฉัน มันนับว่าแมนที่ไหนกัน?”
ออร่าของภีมพลแผ่มาแรงมาก หญิงสาวจ้องมองเขาด้วยความโกรธ เธอเกลียดที่เขาเป็นแบบนี้ที่สุดเลย!
“ตัวต่อตัว?” ภีมพลขมวดคิ้ว “ผมกับคุณ?”
“ใช่!”
ชายหนุ่มเมินใส่ จากนั้นก็เดินมาหยุดยืนใกล้ๆ เธอ “กังฟูของพวกบอดี้การ์ดก็เรียนมาจากผมทั้งนั้นแหละ คุณผ่านพวกเขาไปให้ได้ก่อนแล้วค่อยมาว่ากัน ผม ภีมพล ไม่ลงมือกับผู้หญิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ได้ชื่อว่าเป็นภรรยา ถ้าคนอื่นรู้เข้าจะกลายเป็นขี้ปากของคนอื่นเอา”
หลังจากนั้น ฝ่ามือใหญ่ของเขาก็โอบเอวเรียวบางของนภาลัย และดึงให้ตัวเธอเข้ามาชนกับหน้าอกของเขา!
ภีมพลก้มลงมามองเธอ ลูกตาดำของเขาดูลึกลับยากเกินเข้าใจ “คุณไม้ต้องรู้สึกน้อยอกน้อยใจหรอกนะ ผมน่ะ เกลียดการโกหกหลอกลวงที่สุด แต่เรื่องใหญ่ขนาดนี้ คุณยังปิดบังผมมาได้ถึง 7 ปี คุณนี่ช่างใจกล้าจริงๆ”
“……” นภาลัยร้อนตัวขึ้นมา เธอรู้สึกได้ถึงความโกรธของเขา
เธอไม่กล้าขยับตัวเพราะอยู่ใกล้กันมากจนได้ยินเสียงหัวใจเต้นอย่างชัดเจน เสียงของมันทั้งแข็งแกร่งและทรงพลัง
“นอนเถอะ” เขายื่นมือมาผลักเธอให้ลงไปนั่งบนเตียงและปิดไฟหลักลงอย่างรวดเร็ว
ภายใต้แสงไฟสลัว เธอเห็นเขาถอดชุดคลุมอาบน้ำออกเหลือไว้เพียงแค่กางเกงในเพียงตัวเดียวและขึ้นมาบนเตียง
“นอนลง”
“……” หญิงสาวใจสั่นอย่างแรง เธอหลับตาและนอนลงข้างๆ เขา
ในตอนกลางดึก
ร่างกายของหญิงสาวตึงเครียดอยู่ตลอดเวลา ส่วนความคิดก็ยุ่งเหยิงไปหมด!
ภีมพลหลับตาลงอย่างไม่สะทกสะท้าน และดูเหมือนว่าเขาจะหลับไปแล้วด้วย
เขาไม่มีปฏิกิริยาอะไรตอบสนอง…… กลิ่นหอมอ่อนๆ ของสมุนไพรในอากาศทำให้ในใจเขารู้สึกสงบ ความวุ่นวายในใจก็ลดน้อยลงไปเล็กน้อย
นภาลัยนึกถึงเรื่องเมื่อคืนนั้นที่เกิดขึ้นเมื่อ 7 ปีก่อนโดยไม่รู้ตัว…… เรื่องนั้นเป็นความทรงจำที่ยากที่จะลืม มันคือครั้งแรกของเธอ
ดังนั้น เธอจึงจำทุกๆ รายละเอียดได้อย่างชัดเจน ในความมืดมิด ใบหน้าของเธอก็อดไม่ได้ที่จะแดงขึ้นมา
เช้าวันรุ่งขึ้น
นภาลัยที่เคยชินกับการนอนคว่ำหน้าก็รู้สึกถึงความนุ่ม สบาย และอบอุ่น……
เธอถือโอกาสใช้ฝ่ามือลูบและลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ จากนั้นจึงพบว่า สิ่งที่เธอลูบ คือหน้าอกที่แข็งแรงและอบอุ่น!
“อา ——”
เธอส่งเสียงร้องและลุกขึ้นนั่ง วิญญาณเกือบจะหลุดออกจากร่าง!
