เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 25 ท่าทีของเขา
เข้าประตูมา ไม่ทันแม้กระทั่งจะทักทายก็โน้มน้าวให้หย่าแล้ว?
นภาลัยเข้าใจสถานการณ์ของตัวเองในทันที เธอไม่ได้เอ่ยตอบ แต่หันไปมองชายหนุ่มซึ่งมั่นคงดั่งขุนเขาที่ยืนอยู่ข้างกาย
“เธอไม่ต้องมองเขา” น้ำเสียงคะนึงนิตย์เฉียบขาด “ลูกชายของฉันคบกับญาณีถึงจะเหมาะสม แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าเธอตั้งท้องลูกเขาได้ยังไง และฉันก็ไม่มั่นใจว่าเด็กเป็นของใครกันแน่ แต่ฉันแสดงท่าทีของฉันแล้วว่า ฉันไม่ยอมรับในตัวเธอ ตระกูลกงพลียินยอมเลี้ยงดูเด็ก ค่าใช้จ่ายในหลายปีมานี้ก็ยินยอมที่จะชดเชยให้เธอเช่นกัน”
ภีมพลเงียบ นภาลัยเดาความคิดเขาไม่ออก
“เรื่องนี้ฉันตัดสินใจเองไม่ได้ค่ะ” นภาลัยทำได้เพียงแค่ตอบคำถามเอง “ต้องถามลูกชายของคุณ อย่างไรเสียก็เป็นเขาที่ดื้อดึงจะแต่งงานกับฉัน”
น้ำเสียงเช่นนี้ทำให้คะนึงนิตย์ที่ได้ยินไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก! นี่มันไม่เห็นผู้อาวุโสอยู่ในสายตาชัดๆ!
“ฉันถามความคิดเห็นของเธอ! ไม่ได้ถามเขา!”
“แม่ครับ การแต่งงานไม่ใช่เกมส์นะครับ” น้ำเสียงไร้ซึ่งความโมโหแต่ยังคงน่าเกรงขามของภีมพลให้ความรู้สึกมีพลังแก่ผู้คน “ในเมื่อแต่งงานกันแล้ว ผมย่อมพิจารณาอย่างจริงจังมาก่อนแน่นอน วันนี้ที่พาเธอกลับมา ก็แค่อยากบอกกับคุณแม่ว่า ผมไม่มีทางแต่งกับญาณี”
“ลูก!” คะนึงนิตย์สะเทือนใจ แววตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ “เพื่อที่จะไม่ต้องแต่งงานกับญาณี ลูกถึงกับแต่งงานกับผู้หญิงคนไหนก็ได้กลับบ้านอย่างนั้นหรอ”
“ผมไม่ได้แต่งกับใครก็ได้” เขาเอ่ยเน้นเสียง “เธอเป็นแม่ที่ให้กำเนิดลูกของผม ไม่มีใครเหมาะสมที่จะเป็นภรรยาผมไปมากกว่าเธอ”
คะนึงนิตย์โมโหจนต้องกุมอก ผ้าไหมที่เป็นสาวใช้รีบเข้าไปประคองเธอ ภีมพลกลับโค้งตัวทำความเคารพ และพานภาลัยหมุนกายจากไป
นภาลัยหันกลับไปมองอย่างไม่วางใจ แต่ฝีเท้าของภีมพลนั้นแน่วแน่มาก
เมื่อกลับไปนั่งบนรถแล้ว นภาลัยนั่งอยู่ข้างกายเขา ลูบตัวเองด้วยความใจเย็นมาก
เขากำลังต่อต้านคุณแม่เขา…
เพื่อที่จะไม่ต้องแต่งงานกับญาณี ดังนั้นถึงได้รีบร้อนแต่งงานจดทะเบียนสมรสกับเธอ
ไร้สาระเกินไปแล้ว!
แลมโบกินี่จอดนิ่งอยู่ที่หน้าเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า หลังจากภีมพลลงจากรถ ก็เดินตรงไปทางห้องรับแขก ตอนที่นภาลัยลงมา เขาก็เกือบจะเข้าไปในห้องรับแขกแล้ว
ภีมพลเดินขึ้นไปชั้นบน เขาฉีดสารอาหารเข้าไปในหลอดเลือดดำของตัวเอง จากนั้นก็เข้าไปในห้องหนังสือ
ช่วงเวลามื้อเย็น นภาลัยกินกับลูกๆ
“หุ่นยนต์ที่แด๊ดดี้ให้นั้นเล่นสนุกมากเลย ฉลาดมาก! เสียงก็น่ารักสุดๆ” แชมป์ยังคงอยู่มีท่าทีตื่นเต้นอยู่ “หม่ามี๊ นั่นเหมือนกับบัดดี้ที่เต็มไปด้วยความรู้คนหนึ่ง คืนนี้ผมจะนอนกับมัน!”
“ของหนูเป็นสีชมพู หนูก็ชอบมากเหมือนกันค่ะ” รอยยิ้มของขวัญข้าวเอียงอายเล็กน้อย “หม่ามี๊ พ่อบ้านปวิธบอกว่าแด๊ดดี้ให้ดอกกุหลาบกับหม่ามี๊ แด๊ดดี้หลงรักหม่ามี๊แล้วใช่มั้ยคะ”
“แด๊ดดี้รักหม่ามี๊ไม่ใช่เรื่องปกติหรอ” แชมป์เอ่ยต่อ “นภาของครอบครัวเราน่ารักขนาดนี้!”
นภาลัยยิ้มน้อยๆ ขณะมองลูกๆ “รีบกินข้าวเถอะจ้ะ ไม่อนุญาตให้คุยแล้ว!”
“หม่ามี๊ คุณย่าดุมั้ยคะ”
“ไม่ต้องพูดแล้วจ้ะ! กินข้าว!”
ในห้องหนังสือชั้นบน นิ่งเงียบเป็นอย่างมาก
ภีมพลนั่งอยู่หน้าโต๊ะอ่านหนังสือ นิ้วเรียวสวยเคาะแป้นพิมพ์ เครื่องประดับอัญมณีฉลองปีใหม่ของราชวงศ์อังกฤษทั้งเซตนั้นเป็นโครงการที่สำคัญของทีเอ็ม กรุ๊ปในเดือนหน้า ดังนั้นเขากำลังวางแผนทั้งหมด ต้องรีบทำการประชุม แบ่งงานมอบหน้าที่ให้กับฝ่ายออกแบบ
ตำแหน่งฐานะของทีเอ็ม กรุ๊ปในวงการอัญมณีนั้นไม่มีใครเทียบได้ แต่ก็ยังมีคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งแห่งหนึ่งนั่นก็คือ บริษัทR-Alan
อัญมณีของทีเอ็ม กรุ๊ปเพิ่งจะอยู่เหนือบริษัทนั้นในสองปีนี้
หลังมื้อเย็น นภาลัยเล่านิทานให้ลูกๆฟังสองสามเรื่อง
ในภายหลังป้าโสนก็ช่วยพาเด็กๆขึ้นไปอาบน้ำ นภาลัยก็ส่งพวกเขาขึ้นเตียง
สี่ทุ่ม
เธอเดินเข้าไปในห้องนอนหลัก ก็พบว่าข้างในไร้เงาร่างภีมพล
คิดๆดูแล้วก็ไปที่หน้าห้องหนังสือ รอบด้านเงียบสงัดเป็นพิเศษ ด้านในไม่มีเสียงเล็ดรอดออกมาแม้แต่น้อย
นภาลัยแนบใบหูลงบนประตูเบาๆ คิดจะฟังความเคลื่อนไหวด้านใน แต่ไม่ได้ควบคุมแรงที่แนบลงไปให้ดี ประตูห้องที่ปิดเอาไว้เฉยๆจึงเปิดออก เธอที่ยืนไม่มั่นคงจึงกระแทกเข้ากับแผงอกหนั่นแน่นของภีมพล มือทั้งสองข้างของเขาโอบเอวของเธอเอาไว้!
ชายหนุ่มหลุบตามองหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมแขน ริมฝีปากบางเฉียบขยับเล็กน้อย
นภาลัยรีบยืนให้มั่นคง สบตาเขาด้วยความกระอักกระอ่วน! และไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรไปชั่วขณะหนึ่ง “ฉันไม่ได้แอบฟังและไม่ได้แอบดูนะ เพียงแค่…เพียงแค่…”
ภีมพลเมินท่าทางอึดอัดของเธอ เดินผ่านข้างกายเธอไปโดยไม่สนใจจะซักไซ้ไล่เลียง
