เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 43 อย่าบอกเขาว่าฉันหาเธอ
ทีเอ็ม กรุ๊ป ในห้องทำงานแผนกออกแบบ
นักออกแบบสิบกว่าคนกำลังยุ่งกันอยู่ ทุกคนต่างมีความสุขกับอย่างมาก บรรยากาศการทำงานดีมาก
ญาณีเงยหน้าขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ เห็นภีมพลเดินผ่านประตูไป เขาเอามือไว้กระเป๋าข้างหนึ่ง เดินอย่างสง่างาม ดึงดูดเธอเป็นอย่างมาก
แค่ชั่ววูบ กลับสามารถหยุดในใจของเธอไปได้หลายปี
เธอยิ้ม แล้วตั้งใจวาดรูปอย่างตั้งใจใบหนึ่ง
จากทรงผมของเธอ ตุ้มหู จนถึงเล็บ ทุกอย่างละเอียดจนเป็นจุดสนใจ ญาณีเป็นผู้หญิงที่ประณีต เธอแต่งตัวดูดีและรูปร่างสูง บวกกับการทำงานที่รวดเร็ว ให้ความรู้สึกคนเหมือนเย็นชาตลอดเวลา
มีแค่ผู้หญิงที่ดีเด่นแบบนี้ ถึงจะเข้ากับคุณภีมได้มั้ง?นี่เป็นเรื่องที่คนส่วนมากนึกว่า
โทรศัพท์ดังขึ้น ญาณีดูสายที่เข้า เธอรีบรับ “ฮาโหล กรินทร์”
“พี่ญาณี พี่โทรหาผมเหรอ?” ผู้ชายที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ถามอย่างรู้สึกผิด “เมื่อกี้โทรศัพท์ชาร์จแบตอยู่ พี่หาผมมีอะไรเหรอ?”
“ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับนายต่อหน้า นายพอจะมีเวลาไหม?”
“พี่อยู่ไหน?เดี๋ยวผมมีสัมภาษณ์ตรงข้ามทีเอ็ม กรุ๊ป น่าจะเสร็จ 11 โมง”
“ได้สิ” ญาณีน้ำเสียงชิวๆ “ฉันอยู่บริษัทพอดี”
“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเจอกัน”
“ได้สิ”
ญาณีอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ตัดสายแล้วก็ดูเวลาไปทีหนึ่ง จากนั้นก็โทรจองดอกไม้ช่อหนึ่ง
กรินทร์ช่วงนี้ได้ทดลองยาตัวใหม่ได้สำเร็จ ยังได้ทำการผ่าตัดเกี่ยวกับสมองสองรอบ มีชื่อเสียงในวงการมาก สื่อที่สามารถนัดสัมภาษณ์เขาได้นั้นก็ต้องเป็นสื่อที่มีชื่อเสียง
ญาณีนัดหมอผู้เชี่ยวชาญด้านการกระเพาะมาตรวจให้ภีมพล หมอผู้เชี่ยวชาญจะมาถึงเมืองไนร์ก้าในวันอาทิตย์ นี่ก็ได้หาเวลาว่างออกมาจากงานที่ยุ่งมาก
ดังนั้นญาณีเลยอยากจะไปหาภีมพลเพื่อถามรายละเอียดช่วงสองปีมานี้
10:50 ญาณีเอาช่อดอกไม้มาถึงคลับเฮาส์ตรงข้ามบริษัทตามเวลาที่นัดไว้
ภายในกระจกที่สะอาด กรินทร์ใส่เสื้อคลุมสีขาว เผชิญหน้ากับคำถามของนักข่าว เขาตอบได้สบาย ยิ้ม ให้ความรู้สึกคนอื่นไม่รีบไม่ร้อน ไม่เย่อหยิ่ง
“คุณหมอกรินทร์ สำหรับคนนอกที่บอกว่าคุณเป็นเภสัชกรอัจฉริยะที่อายุน้อยที่สุดในตอนนี้ เรื่องนี้คุณคิดยังไงครับ?”
“คุณหมอกรินทร์ จนถึงตอนนี้คุณได้ทดลองยา108อย่างเพื่อมนุษย์แล้ว มีผู้ป่วยนับไม่ถ้วนได้ส่งจดหมายขอบคุณ คุณ ไม่ทราบว่าคุณได้ดูรึยังครับ?”
“คุณหมอกรินทร์ คุณเป็นดาวที่สว่างในวงการแพทย์แล้ว ไม่ทราบว่าในอนาคต 5 ปีคุณวางแผนไว้ยังไงบ้างครับ?”
“เป็นถึงหมอที่มีชื่อเสียงในวงการแพทย์ คุณคิดจะอยู่ในอาชีพนี้ไปตลอดชีวิตไหมครับ?”
“คุณหมอกรินทร์ คุณคิดจะรับศิษย์ไหม?”
กรินทร์พูดอย่างชิวๆ ว่า “ผมเกิดมาเพื่อมนุษย์ ผมยอมใช้ช่วงเวลาวัยรุ่นของผมเพื่อชีวิตใหม่ของผู้ป่วยทุกคน ผมจะใช้ชีวิตของผมไปกับงานที่ผมรัก”
ได้ยินคำตอบบแบบนี้ เสียงปรบมือก็ดังขึ้นอย่างกับฟ้าร้อง
ญาณีชื่นชมเขามาก
หันหน้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอเห็นภีมพลเองก็ถือช่อดอกไม้ยืนอยู่ห่างออกไปไม่ไกลมาก กำลังมองกรินทร์ที่อยู่ในด้านในกระจกโดยไม่ละสายตา
ญาณีเน้นอกเล็กน้อย จากนั้นรีบลุกแล้วจากไปโดยเร็ว
เสียงปรบมือดังขึ้นมาอีกครั้ง!
หลังจากจบการสัมภาษณ์ พวกนักข่าวทยอยจากไป
ภีมพลถือช่อดอกไม้แล้วเดินเข้าไปหากรินทร์ที่ด้านในประตูกระจก
กรินทร์มีผลงานในวันนี้ ทำให้ภีมพลมีความสุขเป็นอย่างมาก
และกรินทร์เองก็ขอบคุณภีมพลเป็นอย่างมาก เพราะการสนับสนุนของเขา ได้ให้อุปกรณ์การทดลองที่ดีที่สุด ทำให้เขาไม่ต้องกังวลในเรื่องงบ
เป็นภีมพลที่ทำให้กรินทร์มีวันนี้
“ดีใจด้วย” ภีมพลส่งช่อดอกไม้ให้เขา แล้วยื่นมือไปกอดเขา “ดีใจด้วยที่นายได้รับนามของแพทย์อัจฉริยะ”
กรินทร์พูดขอบคุณ เสียงข้อความโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เขาเอาออกมาดู ญาณีเป็นคนส่งมา——
“อย่างบอกภีมพลเรื่องที่ฉันนัดนาย ฉันไปก่อนนะ”
ภีมพลถาม “นัดเพื่อนไว้?”
“เปล่า” กรินทร์รีบเก็บโทรศัพท์
“ดื่มกาแฟกันหน่อยเถอะ”
“ได้”
คลับเฮาส์เป็นของทีเอ็ม กรุ๊ป ด้านในตกแต่งหรูหรา ภีมพลคุ้นชินกับที่นี่เป็นอย่างมาก เขากับกรินทร์มาถึงร้านกาแฟด้านหลัง
ในสภาพแวดล้อมที่หรูหรา มีแค่พวกเขาสองคน
“ช่วงนี้ฉันได้ทดลองสารอาหารเหลวออกมาอีกหนึ่งยี่ห้อ ฉีดวันละครั้งก็พอ แต่ว่ายังอยู่ในช่วงทดลอง” กะพริบบอกข่าวนี้ให้กับเขาอย่างมีความสุข “จะได้ประหยัดเวลาให้คุณอีกเยอะเลย”
ภีมพลบอกสถานการณ์ของตัวเองในช่วงนี้ให้เขา
ขณะที่กรินทร์เซอร์ไพรส์ เขาก็สงสัยมาก “คุณกินข้าวได้แล้ว?คนนั้นเป็นใคร?เป็นเชฟที่เชิญมาจากไหน?”
