เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่47 หม่ามี้ ป่าปี๊จะพาหม่ามี้ไปสวนสนุก
พ่อบ้านปวิธไม่ได้ออกไปทันที เขายืนลังเลอยู่ข้างๆ โต๊ะ “วันนี้เช้าหลังจากที่คุณไปบริษัทไม่นาน คุณนายนิตย์มา”
ภีมพลเงยหน้า สายตากดดัน “………”
ปวิธหลบสายตาของเขาอย่างรู้สึกผิด พูดอย่างเคารพว่า “ที่แรกผมว่าจะโทรแจ้งคุณ แต่คุณนายนิตย์ไม่ให้”
สายตาที่ลึกของภีมพลทำให้คนมองไม่ออกว่ามีอารมณ์อะไรบ้าง “หาคุณนายเหรอ?”
“ครับ”
“พูดอะไรไปบ้าง?” ถามจบ เขาก็เอาตะเกียบขึ้นมากินหมี่
ปวิธพูดบทสนทนาของวันนี้คร่าวๆ ที่จริงก็ไม่ถือว่าหักหลังคุณนายนิตย์หรอก เพียงแต่พ่อบ้านปวิธรู้สึกว่าคุณนภาเป็นคนเดียวที่สามารถนำความสุขมาให้คุณคุณภีม
เขาหวังว่าพวกเขาจะสามารถเดินต่อไปได้ตลอด ไม่ว่าจะจริงหรือปลอม
“ฉันรู้แล้ว” ภีมพลน้ำเสียงไม่พอใจ
พ่อบ้านปวิธเคารพแล้วถอยออกมาจากห้อง บอกคุณคุณภีมแล้ว หัวใจของเขาถึงจะสบายขึ้นมา
ปวิธพึ่งออกไปไม่นาน ภีมพลวางถ้วยลง เขาเอาโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรให้แม่
หลังจากรับสายแล้วไม่รอให้อีกฝ่ายพูดอะไรทั้งนั้น ภีมพลพูดขึ้นมาก่อนว่า “แม่ ถ้าต่อไปยังมาหาเรื่องนภาลัยอีก ผมรับรองว่าจะให้ญาณีไสหัวออกไปจากบริษัท”
พูดจบ เขาก็ตักสายทันที
ที่คฤหาสน์ราคาแพงในรีพัลส์เบย์ คะนึงนิตย์โยนโทรศัพท์อย่างโมโห
และได้ผลักชุดแก้วชาลิมิเต็ดบนชาไปด้วยชุดหนึ่ง!
ผ้าไหมตกใจจนหน้าซีดไปหมด “คุณนายนิตย์!อย่าค่ะ!” ห้ามไว้ไม่อยู่
ในห้องทำงานที่เงียบ ภีมพลกินหมี่อยู่ น้อยมากที่เขาจะใช้อารมณ์แบบนี้ไปพูดกับแม้ เขาเป็นอะไรไปเนี่ย?เพื่อนภาลัย
ภีมพลนึกประสบการณ์น่าเศร้าของแม่ และตอนที่ตัวเองอายุ17ปีจะบุกเข้ากองไฟเพื่อช่วยแม่……..ตลอดทางที่เดินมา แม่เองก็ไม่ง่ายเลย
เขารู้สึกผิดเป็นอย่างมาก
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าญาณี เขากับแม่น่าจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขได้
ในห้องข้างๆ
ขวัญข้าวยืนอยู่บนเก้าอี้ ชูชุดลำลองไว้ชุดหนึ่ง ตาโตๆ นั้นกะพริบไม่หยุด “หม่ามี้ นี่เป็นสีที่หม่ามี้ชอบที่สุดเลยนะ!”
“รีบลองใส่ดูครับ!” แชมป์เองก็ตื่นเต้นมาก “เร็วๆ!”
ผู้หญิงอึ้ง แล้วถามอย่างจริงจังว่า “พวกลูกจะทำอะไร?”
“ป่าปี๊บอกแล้วว่า พรุ่งนี้จะพาหม่ามี่ไปที่สวนสนุก!ใส่กระโปรงเล่นไม่สะดวกหรอกนะ พวกเราก็เลยเลือกชุดนี้ให้หม่ามี้”
นภาลัยเบิกตาโต “ไปสวนสนุก?”
“ใช่ครับ” แชมป์กระโจนไปบนตัวของเธฮอย่างกับลิงน้อย กอดคอของเธอไว้ “หม่ามี้ ไม่รู้ใช่ไหมล่ะ ป่าปี๊วางแผนไว้นานแล้วนะ เขาบอกว่าจะเซอร์ไพรส์หม่ามี้ ก็เลยไม่บอกหม่ามี้”
“……..” นภาลัยไม่เชื่อ
ตอนนี้เอง ขวัญข้าวก็พูด “พวกเราไปแอบได้ยินมา ก็เลยมาช่วยหม่ามี้เตรียมชุดไง”
“พรุ่งนี้เล่นให้สนุกนะครับ รีบมาลองดูเร็ว”
“หม่ามี้ ผมรู้สึกว่าป่าปี๊หลงรักหม่ามี้แล้ว”
“ไม่ใช่ไม่ใช่!” นภาลัยรีบปล่อยลูกชายลง เธอชัดเจนมาก “นัดหม่ามี้ไปสวนสนุก?พวกลูกได้ฟังผิดไปรึเปล่า?หม่ามี้ไม่ใช่เด็กแล้วนะ เขาจะพาพวกลูกไปเล่นรึเปล่า?”
“ครั้งก่อนที่หม่ามี้ต้มน้ำซุปไก่ให้ป่าปี๊ ป่าปี๊เลยบอกว่าจะตอบแทนหม่ามี้” แชมป์พูด
“และอาจจะเป็นเพราะว่าช่วงนี้หม่ามี้ได้ต้มหมี่ให้ด้วยมั้ง”
ถ้าที่ลูกๆ พูดเป็นเรื่องจริง นภาลัยไม่มีทางที่จะเกลียดผู้ชายเย็นชาและเห็นแก่ตัวคนนี้ไม่ลงเลย
“หม่ามี้ เชื่อพวกผม พวกผมไม่เคยโกหก”
จะทำให้เด็กๆ ผิดหวังไม่ได้ เธอก็เลยลองใส่ชุด ใส่ได้พอดีเลย
เด็กๆ ดีใจกันมาก “พรุ่งนี้ต้องเล่นให้สนุกนะ”
เล่านิทานให้พวกเขา กล่อมพวกเขานอนเหมือนกับปกติ
ลมช่วงกลางคืนพัดอย่างอ่อนโยน ทำให้ดอกกุหลาบที่อยู่ในสวนพลิ้วไหวเล็กน้อย
ภายใต้แสงจันทร์ที่ส่องลงมา……เงียบสงบและสวยงาม
ภีมพลกำลังทำการประชุมอยู่ในห้องทำงาน เดิมทีเป็นเรื่องของพรุ่งนี้ แต่พรุ่งนี้ต้องไปสวนสนุกกับเธอ ก็เลยประชุมกันก่อนเลย
“ช่วงหลายปีมานี้พวกเราทำแต่แบรนด์ที่ดังๆ ดังนั้นก็เลยให้ความสำคัญในด้านการออกแบบเป็นพิเศษ” เสียงของเขาน่าฟังมาก ภาษาฝรั่งเศสก็พูดได้ดีมาก
นภาลัยเข้าไปในห้องนอน ข้างในไม่มีใครเลย
หลังจากอาบน้ำเสร็จก็เอาหนังสือนั่งพิงไว้บนหัวเตียง เธออ่านหนังสือไปด้วยรอภีมพลไปด้วย
ตอนที่ประตูถูกเปิดออกช้าๆ เธอปิดหนังสือแล้วเงยหน้า
เขาในคืนนี้ ไม่ค่อยมีความห่างเหินสักเท่าไหร่ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้คุยอะไรกัน แต่แค่สบตา……
