เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 56 ฉันไม่มีทางยอมรับเธอแน่นอน
ภายในวิลล่าหลังใหญ่ย้อนยุคหลังหนึ่ง รีพัลส์เบย์ วิลล่า
คะนึงนิตย์ที่สวมถุงมือยาวสีขาวนั่งอยู่บนโซฟา ฟังลูกน้องชนรพยืนรายงานอยู่ข้างโต๊ะกาแฟ……
“วันนี้คุณภีมพาคุณนายไปที่สวนสนุกครับ ตั้งแต่ไปถึงจนกระทั่งกลับไปก็ประมาณหนึ่งชั่วโมง คุณภีมนั่งรถไฟเหาะเป็นเพื่อนเธอครับ”
“ว่าไงนะ?！”คุณนายนิตย์รู้สึกประหม่าในใจ“เขากลัวความสูงมาตั้งแต่เด็ก！แล้วจะไปนั่งรถไฟเหาะได้ยังไง?”สายตาจับจ้องไปที่เขา ถามขึ้นด้วยความห่วงใย
“ภีมพลเป็นยังไงบ้าง? เขาไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“หลังจากที่ลงมาก็อ้วกแล้วครับ พักอยู่สักพักใหญ่”
“……”คุณนายนิตย์ทั้งเป็นห่วงทั้งอิจฉา
ไม่คิดว่าเขาจะทำให้ตัวเองต้องลำบากทุกข์ใจขนาดนี้เพื่อสาวบ้านนอกคนนั้นคนเดียว！
ผ่านไปสักพัก ชนรพก็พูดรายงานต่อ“เขารับโทรศัพท์หนึ่งสาย จากนั้นก็ไปที่สถานีตำรวจครับ ไวศิษฎ์มีเรื่องทะเลาะวิวาทกับคน คุณภีมไปช่วยจัดการให้”
คะนึงนิตย์รู้สึกขุ่นเคืองขึ้นมา“ไวศิษฎ์ยังมีความสัมพันธ์กับเขาอยู่อีกเหรอ?！”แบบนี้มันได้ที่ไหนกัน！
“……”ความนิ่งเงียบของชนรพให้คำตอบที่ยืนยันแน่นอนกับเธอ
“เขาจะทำอะไรกันแน่?！”โมโหจนหายใจหืดหอบ สายตาเฉียบแหลมราวกับเหยี่ยว“เขาจะทำให้ฉันโกรธหรือไง?！ใครอนุญาตให้เขาไปคอยตามเก็บกวาดให้กับไวศิษฎ์กัน?！”
ชนรพไม่กล้าหายใจแรง ยืนด้วยความเคารพนอบน้อมอยู่แบบนั้น แล้วก็ยิ่งไม่กล้าสบตากับเธอไปตรงๆเช่นกัน
ผ้าไหมเดินเข้ามาก่อนจะพูดขึ้นเบาๆ“นายลงไปก่อนเถอะ สะกดรอยตามต่อไป”
“ครับ”
ชนรพหันมองคุณนายนิตย์ ก่อนที่เขาจะหันตัวจากไป
“เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน！”คะนึงนิตย์ใจร้อนอย่างมาก โกรธจนควันออกหู
ผ้าไหมพูดแนะนำ“คุณนายคะ ในเมื่อคุณภีมยังมีความสัมพันธ์กับเขาอยู่ ถ้าอย่างนั้นแค่โทรศัพท์สายเดียวของท่านไม่สามารถแก้ไขได้อย่างแน่นอน สู้ไปลองซ่อมแซมความสัมพันธ์กับคุณภีมก่อนไม่ดีกว่าเหรอคะ?”
ซ่อมแซมความสัมพันธ์?
ทำไมคะนึงนิตย์จะไม่อยากล่ะ?
แต่ตอนนี้สถานการณ์มันเกินความคาดหมาย เรื่องของนภาลัยยังไม่ได้จัดการ ญาณียังคงค้างคาไว้อยู่ แล้วก็มีไวศิษฎ์โผล่มาอีกคนหนึ่งอีก！
พานภาลัยไปสวนสนุก ถ้านภาลัยทำให้ญาณีโกรธแล้วหนีไป จะต้องทำให้บริษัทขาดทุนเสียหายมหาศาลแน่ๆ
“ถ้าอย่างนั้นเธอช่วยฉันโทรศัพท์ไปหาญาณี วันนี้เป็นวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ถามเธอสักหน่อยว่ามีเวลามากินข้าวที่บ้านไหม”คะนึงนิตย์ใจเย็นลง อยากที่จะสงบจิตสงบใจเธอลงสักหน่อย
เกลี้ยกล่อมญาณีเอาไว้ก่อน เรื่องมันจะได้ไม่ยิ่งย่ำแย่ไปกว่านี้
“ค่ะ”
ญาณีที่ได้รับสายจากผ้าไหม เพิ่งจะพาศิษฎ์กลับมาจากทางด้านของกรินทร์ แน่นอนว่าเธอไปตามที่นัดหมายกันไว้อยู่แล้ว
ก่อนที่ญาณีจะมาที่รีพัลส์เบย์ วิลล่า เธอตั้งใจไปห้างสรรพสินค้า เลือกของขวัญให้กับคะนึงนิตย์มาเป็นพิเศษ มีผ้าพันคอแล้วก็ใบชา……
“มาแต่ตัวก็ได้แล้ว ทำไมต้องหอบข้าวหอบของมาเยอะขนาดนี้ด้วยล่ะ? ไม่ต้องเกรงใจขนาดนี้หรอก”
ตรงลานบ้าน คะนึงนิตย์รินน้ำให้กับเธอด้วยตัวเอง“ญาณี พวกเราไม่ได้เจอกันสักพักใหญ่เลยสินะ?”
ญาณีแต่งตัวทันสมัย ต่างหูที่เป็นพู่แกว่งไปมาภายใต้แสงอาทิตย์ดูแล้วสะดุดตาเป็นพิเศษ“คุณป้า ขออภัยด้วยนะคะ ที่ช่วงนี้ไม่ได้มาเยี่ยมท่านเลย”
“ไม่ต้องขอโทษหรอก หนูกำลังช่วยงานภีมพลอยู่ อันนี้ป้าเองก็รู้”
พอพูดถึงภีมพล ญาณีก็นึกถึงภาพเหตุการณ์ที่เขาพานภาลัยไปเที่ยวสวนสนุกขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ เจ็บปวดอยู่ภายในใจ มุมปากกลับยกยิ้มขึ้นมา“มันเป็นสิ่งที่หนูควรทำอยู่แล้วค่ะ แล้วก็ถือว่าทำงานให้กับตัวหนูเองด้วยเหมือนกัน ถึงยังไงก็รับเงินเดือนจากบริษัทเหมือนกัน”
“ญาณีเอ๋ย ป้าชอบหนูจากใจจริงๆ”คะนึงนิตย์แสดงท่าทีออกมา“แม้ว่าสาวบ้านนอกคนนั้นจะคลอดลูกออกมาสิบคน ป้าก็ไม่มีทางยอมรับเธอแน่นอน”
ญาณีใบหน้ายิ้มแย้มตั้งแต่ต้นจนจบ แต่ต่อให้เป็นแบบนี้ก็เถอะ แล้วะเปลี่ยนแปลงอะไรได้ล่ะ?
นภาลัยเข้าไปในเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่าแล้ว อยู่ด้วยกันกับภีมพลทุกวันแบบนั้น
“ขอเวลาให้ป้าอีกสักหน่อยนะ”คะนึงนิตย์พูดปลอบเธอ“ป้าจะทำให้ภีมพลกลับใจอย่างแน่นอน ถ้าไม้อ่อนใช้ไม่ได้ผลก็ต้องใช้ไม้แข็งแล้ว”
“ขอบคุณค่ะคุณป้า”เธอรู้สึกซาบซึ้งใจอย่างมาก“จริงๆแล้วหนูเองก็พยายามมาโดยตลอด หนูทำงานล่วงเวลาทุกวัน หวังว่าจะได้ออกแบบผลงานที่ทำให้เขาพออกพอใจออกมาได้ หวังว่าจะชนะใจของเขาได้”
ณ เอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า
นภาลัยรับโทรศัพท์หนึ่งสาย เบญญาเป็นคนโทรมา……
“ไปดื่มกาแฟด้วยกันสักหน่อยสิ ฉันขอร้องล่ะ！！”
