เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 91 คุณภีมสุดเพอร์เฟคผู้หลงรักภรรยา
เดิมทีงานเลี้ยงสำหรับเธอไม่น่าไปมากนะ ความสำเร็จที่ได้ไม่เกี่ยวกับเธอเลยสักนิด
แต่ภีมพลมาเชิญเธอด้วยตัวเขาเอง ญาณีจึงไม่กล้าปฏิเสธ เธอรู้สึกมันเป็นเกียรติ
เธออยากคุยกับเขาอีกสักหน่อย “ภีม……….” เขากลับหมุนตัวเดินกลับไป
ความรู้สึกห่างไกล ส่งผลให้ใจของเธอเหน็บหนาวอีกครั้ง
ภีมพลไม่เพียงเชิญญาณี แต่ยังเชิญพนักงานทุกคนในแผนกออกแบบรวมถึงผู้บริหารระดับสูง
งานเลี้ยงนี้ค่อนข้างใหญ่ เป็นเพราะราชินีก็เข้าร่วมด้วย
ความรู้สึกภาคภูมิใจของพนักงานทีเอ็ม กรุ๊ปมีเต็มเปี่ยม แม้งานจะไม่ใช่พวกเขาออกแบบ แต่การร่วมกันผ่านช่วงเวลาวิกฤติไปได้ถือเป็นเรื่องดี นักออกแบบส่วนใหญ่ที่เข้าร่วมงานเลี้ยงต่างรื่นเริง
“ราชินีถูกใจงานออกแบบของใครเข้า? พวกเธอรู้ไหม?”
“มีคนพูดว่าเป็นผลงานเมื่อก่อนของคุณภีม คุณนายนภานำไปให้ราชินีดู”
“เธอไม่กลัวเลยหรอ?”
“ไม่รู้สิ แต่ดูแล้วราชินีดูพอใจมากนะ”
ค่ำคืนนี้นภาลัยกลายเป็นจุดสนใจโดยไม่รู้ตัว ผมที่ยาวถึงเอวให้ความรู้สึกสุขุมและงดงาม ผมดำราวกับถ่านทำให้ใบหน้าดูขาวเหมือนหยก
ราชินีจูงมือเธอ เธอสุขุมน่านับถือดูไม่แข็งกร้าวจนดูเย่อหยิ่งและไม่ถ่อมตัวจนดูต่ำต้อย
แค่โอกาสได้ใกล้ชิดราชินีญาณียังไม่มี เธอช่างน่าอิจฉา!
มีเพียงนุชวราที่อยู่เขียงข้างเธอ เข้าใจความรู้สึกทุกข์ของเธอ
ญาณีดื่มรวดเดียวสามแก้ว
“คุณญาณี คุณอย่าดื่มอีกเลย คืนนี้ไม่ค่อยเหมาะนัก”
แต่เธอกลับดื่มเพิ่มอีกสองแก้ว “ฉันรู้ขอบเขต” เธอก้าวเดินไปหาชายที่อยู่ไม่ไกลนัก
“เฮ้……” นุชวราหมดหนทาง
แสงจันทร์ที่สาดส่องลงมา น้ำริมสระที่ใสสะอาด ใบหน้าด้านข้างที่นิ่งสงบของภีมพล รูปร่างที่สูงใหญ่
ญาณียื่นแก้วเบียร์ต่อหน้าเขา “กำลังคิดอะไรอยู่หรอ?” ริมฝีปากที่เผยรอยยิ้ม
ภีมพลเรียกสติกลับมา เขายื่นมือไปรับ
หญิงสาวยื่นมือไปชนแก้วเอง จากนั้นยกดื่มรวดเดียวหมด “งานนั้นคืองานที่นายออกแบบไว้เมื่อก่อนใช่ไหม?” เธอถาม
ตอนแรกเขาไม่เข้าใจสิ่งที่เธอพูด จนเธอพูดเหน็บต่อ “ให้นภาลัยได้หน้าโดยไม่ต้องเสียแรง ที่จริงเรื่องพวกนี้นายให้ฉันทำก็ได้ ฉันทำได้ถนัดกว่าเธอ”
ภีมพลพูด “เธอเป็นคนออกแบบงานเอง”
ญาณีพยักหน้าอย่างไม่แปลกใจเพราะเธอไม่เชื่อ “หากคนไม่รู้คงคิดว่าเธอเป็นนักออกแบบชื่อดังแล้วนะ นายช่วยเธอแบบนี้ อยากให้เธอเข้ามาอยู่ในบริษัท?”
“ภรรยาของฉันภีมพล เธอคิดว่าจำเป็นต้องทำงาน?” เสียงที่ไม่ดังและไม่เบา
ญาณีมองไปยังดวงตาที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นของเขา
ในเวลานี้ นภาลัยเดินเข้ามาจากอีกฝั่ง เธอเห็นว่าญาณีก็อยู่ด้วยแต่ก็ไม่ได้หยุดเดิน
ญาณีหมุนตัวไปจ้องเธออย่างไม่รู้ตัว ทันใดนั้นเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมาในหัว เธอเดินไปทางที่นภาลัยเดินมา
ในตอนที่ไหล่ของทั้งสองชนกัน ญาณีไม่ได้พูดส่งเสียงแต่ยื่นเท้าไปสกัดเธอ
“โอ๊ยย……..”
นภาลัยไม่ทันระวังจึงสะดุดล้ม ร่างบางเอนตัวไปข้างหน้า!
ภีมพลได้ยินเสียงหันไปมอง!
ยื่นมือดึงเธอเข้าสู้อ้อมกอดอย่างออโต้ แรงที่มากทำให้พวกเขาหมุนเป็นวงกลม!
รองเท้าคริสทัลของเธอแตะน้ำในขอบสระเล็กน้อยก่อนจะหมุนกลับมา จนเกิดคลื่นน้ำเล็กที่สวยงาม!
เธอกอดคอภีมพลโดยไม่รู้ตัว ทั้งตัวล้มแนบชิดอยู่บนตัวของเขา
ญาณีมองอย่างไม่พอใจ เพราะรอบตัวเธอมีเสียงตบมือครึกครื้น ทุกคนต่างมองพวกเขาด้วยสายตาอิจฉา
เมื่อนภาลัยยืนอย่างมั่นคง จงใจมองไปทางญาณี
ทำให้เธอตกใจจนรีบเดินหนีไป!
ภีมพลมองไปตามสายตาของภรรยา พูดเสียงเบา “เป็นหล่อนที่ทำ?”
“นายคิดว่ายังไงล่ะ?” นภาลัยกอดคอเขาระยะประชิดและถาม “จะทวงความยุติธรรมให้ฉันไหม? ไล่เธอออก?”
