เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่113 ไม่ปล่อยให้เธอมีอิสระ
ภีมพลยืนนิ่ง จ้องมองทุกๆ การเคลื่อนไหวของเธอผ่านกล้องส่องทางไกล สายตาที่ดูดุร้ายของเขา ดูคล้ายกับมีน้ำแข็งปกคลุมอยู่！
เธอลงทุนตื่นเช้าขนาดนี้ก็เพื่อมาเจอเขา！
เลือกมาเจอกันในที่เปลี่ยวขนาดนี้เพื่อที่จะหลบสื่อหรือไงกัน?
ในลานบ้านที่อยู่อีกฝั่งของแม่น้ำ ทุกคนพูดคุยกัน บรรยากาศผ่อนคลายและมีความสุข นอกจากนั้นยังเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะที่สนุกสนาน
ไวศิษฎ์ยื่นปลาหมึกที่ย่างเสร็จแล้วในมือให้นภาลัย “คุณลองชิมดูหน่อยไหม? นี่คือสิ่งที่ผมถนัดที่สุดเลยนะ ผมควบคุมเวลาและความร้อนเป็นอย่างดีเลยล่ะ”
“ขอบคุณค่ะ” นภาลัยยื่นมือไปรับในขณะที่ยังคงนึกถึงความสัมพันธ์ของเขากับภีมพลว่าเป็นอะไรกันแน่?
ไวศิษฎ์หยิบอาหารที่ยังไม่สุกในมือเธอมาและย่างต่อให้เธอ
และทั้งหมดนี้ ล้วนอยู่ในสายตาของภีมพล พวกเขาช่างดูสนิทกันมากเหลือเกิน！
“ท่านประธานครับ” วริศมาอยู่ข้างๆ เขาและรายงานเบาๆ “ถ้าท่านคิดว่า ที่ดินผืนนี้ไม่มีปัญหาอะไร โครงการนี้ก็จะเริ่มดำเนินการเลยเพราะทุกคนก็คิดว่ามันเหมาะสม”
ภีมพลคืนกล้องส่องทางไกลให้เขา “โอเค” จากนั้น เขาก็หันหลังขึ้นรถ
วริศแปลกใจมาก เขาเป็นอะไรไปนะ?
ทันทีที่ขึ้นรถ ภีมพลก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมา！
ความปวดทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ！
“คุณภีม” คนขับรถหันมาจากห้องคนขับ “คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ?”
ขณะนั้น วริศก็มาถึงและพบว่าเขาดูผิดปกติ “เป็นอะไรไปครับ ท่านประธาน?”
“ปวดท้อง……” เขาเอนหลังพิงเก้าอี้และเอามือกุมท้อง ในใจระงับความโกรธเอาไว้
วริศรีบบอกเหล่าผู้บริหารระดับสูง จากนั้นจึงขึ้นรถ “รีบไปโรงพยาบาล！ เร็ว！”
คนขับรถรีบออกรถไปด้วยความรวดเร็ว
ภีมพลไม่เคยปวดท้องขนาดนี้มาก่อน เขาไม่ปฏิเสธที่จะไปโรงพยาบาล และจากนั้นไม่นาน หน้าผากของเขาก็เต็มไปด้วยเหงื่อ
วริศอดไม่ได้ที่จะร้อนใจ “กันต์ธี ขับเร็วๆ หน่อย！”
“ครับ” แต่ในขณะนั้น เขาก็ขับเร็วมากอยู่แล้ว
ภีมพลหลับตาลงและเอนหลังพิงเบาะ ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด จากนั้น เขาจึงนึกขึ้นมาได้ว่าเค้กข้างคืนที่กินไปเมื่อเช้า น่าจะออกฤทธิ์แล้วแน่ๆ
เขาขมวดคิ้วพร้อมทั้งอดทนอย่างมาก
ในหัวมีภาพที่ไวศิษฎ์กำลังย่างอาหารให้นภาลัยแวบขึ้นมา ความโกรธของเขา แทบจะเผาไม้เลือดในร่างกายให้ลุกเป็นไฟ！
เพื่อที่จะหลบสื่อ ผู้หญิงคนนี้ถึงกับต้องนัดกับเขาในสถานที่ที่ไกลขนาดนี้เลยหรอ?
แล้วเมื่อวานเธอจะไปที่บริษัททำไมกัน?
หน้าซื่อใจคดจริงๆ！
“ท่านประธานครับ อดทนอีกหน่อยนะครับ เดี๋ยวก็หายแล้ว” วริศเป็นห่วงเขามาก เขารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาติดต่อห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล
รถมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว！
“โทรหานภาลัย” ภีมพลแสดงอาการหึง “ให้เธอมาที่โรงพยาบาล！” เธอมีสิทธิ์อะไรที่จะมีความสุขอยู่กับไวศิษฎ์?
เขาต้องมาปวดท้องก็เพราะกินเค้กที่เธอทำ！
วริศงงแต่ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา “ขอเบอร์คุณนภาหน่อยครับ?”
ภีมพลจำได้แม่น เขาบอกเบอร์ทั้งๆ ที่ยังไม่ลืมตา
วริศต่อสายไป——
ขณะนั้น ที่ลานบ้านในวิลล่าของเบญญา นภาลัยก็กินปลากหมึกหมดแล้ว และกำลังกินข้าวโพดย่างหอมกรุ่น
เมื่อโทรศัพท์ดังขึ้น เธอก็หยิบขึ้นมาดูและกดรับสาย
เมื่อวริศบอกเหตุกาณ์ทางนี้ให้นภาลัยฟัง เธอก็รีบทิ้งข้าวโพดและหยิบกระดาษทิชชู่ขึ้นมาเช็ดปาก จากนั้นก็ไปหาเบญญาที่กำลังสนุกอยู่กับเพื่อน
“เบญ ฉันต้องไปก่อนนะ”
เบญญาดึงเธอเอาไว้ “เกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องรีบขนาดนั้น?”
นภาลัยไม่ตอบอะไรเพราะเธอเองก็ยังไม่แน่ใจเกี่ยวกับอาการของภีมพล อีกทั้งที่นี่ก็คนเยอะ เธอจึงกลัวพวกเขาไปซุบซิบนินทา
เธอเพียงแค่ยิ้มให้เบญญาและดึงแขนเธอออกเบาๆ “ไว้นัดกันใหม่นะ ฉันมีธุระจริงๆ”
ไวศิษฎ์มองดูนภาลัยขึ้นรถแต่ไม่ได้ตามไป และเขาก็ไม่รู้ว่า เธอจากไปเพราะอะไร
นภาลัยขับรถเก่งมาก เธอเหยียบคันเร่งทะยานไปถึง 200 ไมล์！เธอจับพวงมาลัยแน่นและมุ่งหน้าพุ่งไปสู่โรงพยาบาล！
เธอฟังจากน้ำเสียงของวริศออกว่าเขาปวดท้องอย่างรุนแรงมาก！
