เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 125 ไม่ต้องมาเหยียบที่นี่อีกต่อไปแล้ว！
คะนึงนิตย์เดินออกจากห้องนั่งเล่นโดยไม่หันกลับมามอง
นภาลัยกำลังจะเดินตามไปแต่กลับถูกภีมพลจับแขนของเธอเอาไว้เพื่อให้หยุดเดิน
เขาเป็นห่วงเธอ
“ไม่เป็นไรหรอก” เธอมองเขาด้วยดวงตาดำดั่งหมอกในยามกลางคืนและรอยยิ้มที่สง่างาม “กลางวันแสกๆ ยังจะกลัวว่าฉันจะโดนกินอีกหรอ?
พูดจบเธอก็ปัดมือเขาออกเบาๆ
นภาลัยเดินออกจากห้องรับแขก ลมแผ่วเบาระลอกหนึ่งพัดเอากลิ่นหอมของดอกไม้ลอยไปทั่ว ท้องฟ้าสีฟ้ามีเมฆขาวลอยอยู่จำนวนหนึ่ง ช่างเป็นช่วงที่ดูปลอดภัยและสงบสุขจริงๆ แต่คะนึงนิตย์กลับหาเรื่องใส่ตัวเอง
ภีมพลพาเด็กๆ มาเล่นเกมที่ลานบ้าน แต่ในความเป็นจริงแล้ว เขากำลังคอยสังเกตอยู่
ที่ลานบ้านในรีพัลส์เบย์ วิลล่า ถนนบนสนามหญ้าหลายสายปูด้วยหินกรวดดูโดดเด่นงดงาม ซึ่งปลายทางของมันได้นำไปสู่บันได 3 ขั้น ที่ใช้ไม้จันทน์ปูพื้นและมีเถาวัลย์พันรอบ นอกจากนั้นยังมีบอนไซล้ำค่า ที่ได้รับการตัดตกแต่งอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย โต๊ะน้ำชา โซฟา ทุกอย่างล้วนมีพร้อม
คะนึงนิตย์สวมหมวกปีกกว้างใบใหญ่ที่สั่งทำขึ้นและเดินตรงไปนั่งท่ามกลางแสงแดด
นภาลัยยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะน้ำชาและมมองดูเธออย่างสงบ
“นั่งซะสิ！” จริงๆ แล้วคะนึงนิตย์ไม่อยากเรียกเธอแต่เพราะหมวกบัง ถ้าไม่เงยหน้าขึ้นก็เห็นหน้านภาลัยไม่ชัด
นภาลัยรู้สึกได้ถึงความเกลียดชังของเธอแต่ก็นั่งลงอย่างไม่สะทกสะท้าน
“ฉันชอบแชมป์กับขวัญข้าว แต่ไม่ชอบเธอ” คะนึงนิตย์พูดออกมาตรงๆ
“ฉันรู้ค่ะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงปกติ “ว่าท่านมองญาณีเป็นลูกสะใภ้มาตลอด แต่น่าเสียดายนะคะ ที่เธอไม่ได้เป็น”
คะนึงนิตย์พูดเสียงดังขึ้นในทันที “เธอคงภูมิใจมากสินะ? ！”
“ก็ไม่ถึงกับภูมิใจนะคะ ฉันเพียงแค่บอกให้ท่านยอมรับความจริงเฉยๆ” นภาลัยยิ้มและพูดอย่างไม่ใส่ใจ “การแต่งงานคือไอเดียของลูกชายคุณ”
คะนึงนิตย์ไม่พอใจมาก “สักวันนึงภีมพลจะรู้ว่าการแต่งงานกับคนที่ไม่เหมาะสมกันสักอย่างมันคือเรื่องตลก！”
ภีมพลคอยเฝ้ารอ และมองดูอยู่ไม่ไกลนัก
ถึงแม้จะไม่รู้ว่าพวกเขากำลังคุยอะไรกันอยู่ แต่ที่รู้แน่ๆ ก็คือ แม่จะต้องพูดไม่ดีแน่ๆ
แล้วนภาลัยล่ะ? เธอนั่งอย่างไม่ต่ำต้อยไม่สูงส่ง แต่ก็ไม่รู้ว่าเธออะไรไปบ้าง
“เธอไม่ต้องมาเหยียบที่นี่อีกต่อไปแล้ว เพราะที่นี่ไม่ต้อนรับเธอ！” คะนึงนิตย์มองบนและขี้เกียจพูดเรื่องไร้สาระกับเธอ
จริงๆ แล้ว นภาลัยยังอยากพูดอะไรอีก แต่เธอกลับส่งเสียงหึ แล้วลุกขึ้นเดินจากไป
เป็นผู้หญิงที่แปลกจริงๆ ！
ชีวิตแต่งงานของตัวเองไม่ราบรื่นแล้วยังจะมาก้าวก่ายชีวิตแต่งงานของลูกชายอีกหรอ?
มีปัญหาอะไรหรือเปล่าเนี่ย?
หลังจากคะนึงนิตย์เข้ามาในห้องรับแขก นภาลัยก็ลุกขึ้นและเข้าไปนั่งที่ที่นั่งริมหน้าต่างของรถแลมโบกินี และรอภีมพลอยู่เงียบๆ
ไม่นาน ภีมพลก็ขึ้นรถ และคนขับรถก็ขับรถออกไป
“แม่คุณบอกว่าไม่อยากเจอหน้าฉันอีกแล้ว” นภาลัยรีบบอกเขา “สายตาคุณแย่แค่ไหนถึงมาแต่งงานกับผู้หญิงที่ท่านเกลียดขนาดนี้?”
“ท่าทีของท่านเป็นไปตามที่ผมคิดไว้เลย” ภีมพลเลิกคิ้วและพูดอย่างไม่รีบร้อน “วันข้างหน้า คือเราสองคนที่ต้องก้าวไปด้วยกัน”
“เพราะฉะนั้น ต่อไปไม่ต้องพาฉันมาที่นี่อีก！ฉันพูดในฐานะคุณนายนภา”
“แล้วเรื่องที่คุณรับปากผมล่ะ?” เขาหันมามอง “ถ้าไม่เจอท่านแล้วจะรักษาท่านยังไง?”
“นี่มันคนละเรื่องกัน ฉันมีวิธีของฉันเอง” เธอย้ำ “ฉันแค่ไม่มาด้วยกันกับคุณ หมอเป็นห่วงคนไข้เหมือนพ่อแม่ห่วงลูกอยู่แล้ว นอกจากนี้ยังได้เงินอีกตั้งพันล้าน ใครจะไม่เอาเงินล่ะ? เรื่องนี้คุณผิดคำพูดไม่ได้นะ”
“ผม ภีมพล ไม่เคยผิดคำพูด”
เธอเองก็รู้ดีว่าเขาฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่เธอ
หลังกลับมาถึงเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า ภีมพลขึ้นไปห้องหนังสือที่ชั้นบน
นภาลัยเก็บของเล่นอยู่ในห้องของเด็กๆ และรู้สึกเป็นห่วงพวกเขาเล็กน้อยเนื่องจากอารมณ์ของคะนึงนิตย์ไม่มั่นคง
“ก๊อก ก๊อก”
เสียงเคาประตูห้องดังขึ้น เธอหยุดความคิดและหันไปมอง
“คุณนายนภา คุณภีมเรียกหาคุณค่ะ” ป้าโสนถ่ายทอดคำพูด “เขาให้คุณไปหาที่ห้องหนังสือ”
ไปห้องหนังสือทำไม?
นภาลัยสงสัย “ค่ะ เดี๋ยวฉันรีบไป” เธอเอาของเล่นในมือใส่ลงในกล่อง
“เดี๋ยวฉันเก็บเองค่ะ” ป้าโสนเข้ามา “คุณหนูขวัญข้าวเคยชินกับการแบ่งประเภทของพวกนี้ค่ะ คุณรีบไปเถอะค่ะ เดี๋ยวคุณภีมจะรอนาน”
นภาลัยออกไปจากที่นี่และมุ่งหน้าไปยังห้องหนังสือ เธอสงสัย เขาเรียกเธอไปทำไมกัน?
