เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 166 ไม่ได้การ! ไม่ได้นะ!
“คุณภีม คุณนายเพิ่งมาที่นี่” พ่อบ้านกดเสียงต่ำเพื่อกล่าวรายงาน “ท่านขนย้ายสิ่งของที่เป็นของนายน้อยหญิงไปหมดเลยครับ”
หัวคิ้วภีมพลขมวดคิ้วนิ่วหน้า “ขนย้ายไปไว้ที่ไหนล่ะ?”
“คุณนายพูดว่านายน้อยหญิงคอยช่วยรักษาอาการไฟคลอกให้เธอที่รีพัลส์เบย์ วิลล่า และต้องพักอยู่ที่นั่นอยู่เรื่อยๆ” พ่อบ้านปวิธพูดความสงสัยในใจออกไป “แต่การขนย้ายสิ่งของไปหมด เรื่องนี้มันดูแปลกพิกล ไม่เหลือเสื้อผ้าในห้องแต่งตัวไว้สักชุด ภายในบ้านหลังนี้ … ไม่มีร่องรอยของนายหญิงน้อยให้เห็นแล้วครับ”
“…” ภีมพลกระตุกมุมปากอย่างไร้คำพูด “แม่ผมอารมณ์เป็นไงบ้าง?”
“เหมือนเดิมทุกอย่างครับ แต่ก็มีบางอย่างที่ไม่เหมือนเดิม” พ่อบ้านก็ไม่เข้าใจเช่นกัน “เธอชมนายหญิงน้อยว่าเก่งกาจทางด้านทักษะการแพทย์มากๆ ระหว่างที่พูดยังแสดงความรู้สึกขอบคุณอยู่บ้างด้วยครับ”
ภีมพลที่มีนัยน์ตาเก็บซ่อนอย่างลึกซึ้งอันเงียบงัน “ผมรู้เรื่องแล้ว”
หลังจากวางสายแล้ว ญาณีที่คอยจ้องมอง “ภาพเหตุการณ์” ที่อยู่ทางด้านหลังจากจุดไม่ไกลมากนักมองเห็นว่าเขากดโทรศัพท์หาอีกเบอร์
ภีมพลรู้ว่าชีวิตนี้ของมารดาเป็นคนเกลียดการโกหกมากที่สุด ตอนนี้เธอรับรู้ตัวตนรมิตาแล้ว…
ชั่วอึดใจเดียว
จึงมีเสียงคะนึงนิตย์ดังมาจากปลายสาย “ภีม” เธอสงบนิ่งมาก
“ผมได้ยินข่าวว่าคุณแม่ไปขนย้ายสิ่งของของนภามาที่รีพัลส์เบย์ วิลล่าทั้งหมดเลยหรือครับ?” แววตาของเขาเย็นชาอยู่บ้าง ในการถามอย่างตรงไปตรงมา
ญาณีที่อยู่ด้านหลังในจุดที่ไม่ไกลนัก เธอย่นหัวคิ้วหากัน รีพัลส์เบย์ วิลล่าเหรอครับ?
หัวใจทั้งดวงของเธอเริ่มดำดิ่งลง … นอกจากป้านิตย์ที่มีอำนาจในการสั่งขนย้ายแล้ว ยังจะมีใครอีก?
“ใช่จ้า นายแต่งงานกับผู้หญิงที่ทรงคุณค่าขนาดนี้ แล้วทำไมถึงไม่บอกไม่กล่าวฐานะกับแม่บ้างล่ะ?” คะนึงนิตย์แสร้งทำตัวแสนดี เธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม “อยากรักษาฉันจากอาการป่วย ถึงขั้นต้องใส่หน้ากากด้วยเหรอ? เธอทำการรักษาฉันจนหายดี ฉันต้องขอบใจเธอมากขึ้นสิ ต้องยอมรับเธอได้แล้ว นี่มันเรื่องดีไม่ใช่เหรอ?”
ทัศนคติเช่นนี้ของมารดาทำให้ภีมพลคิดไม่ถึงจริงๆ
คะนึงนิตย์พูดต่อ “การที่ไปขนย้ายสิ่งของมาก็เพื่อให้เธอได้สะดวกขึ้น ไม่ต้องวิ่งเทียวไปเทียวมา ต่อไปก็อยู่ที่นี่แหละ เพื่อจะได้พัฒนายาให้แม่ได้อย่างสบายใจ”
“ดีจังครับ” ภีมพลถอนหายใจโล่งอก “ไม่นึกไม่ฝันจริงๆ ว่าคุณแม่จะชื่นชอบเธอขนาดนี้ หมู่นี้พวกคุณต้องพูดคุยกันอย่างถูกคอใช่มั้ยครับ?”
ญาณีค่อยหันหลังออกอย่างเชื่องช้า … หัวใจแหลกสลายเป็นผุยผง
เธออดนึกถึงเช้าวันนั้นไม่ได้ เมื่อเห็นภาพที่ป้านิตย์จูงมือเด็กสองคนออกมาจากเอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่าอย่างอบอุ่น…
ตกลงว่ามีประโยคไหนที่ป้านิตย์พูดเป็นความจริงออกมาบ้าง??
เธอยอมรับนภาลัยแล้วเหรอเนี่ย?
พวกเธอพูดคุยกันถูกคอแล้วเหรอ?
นภาลัยสามารถรักษาป้านิตย์จนหายดี … ดังนั้นป้านิตย์จึงเข้าข้างเธอแล้วนะสิ
ไม่ได้การ!
ไม่ได้นะ!
จู่ๆ ญาณีหยุดฝีเท้าลง รู้สึกเกิดอาการหวั่นวิตกเกิดขึ้นในใจอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน จะให้นภาลัยรักษาป้านิตย์จนหายดีไม่ได้เด็ดขาด!
เพราะว่าเธอจินตนาการไม่ออก เมื่อนภาลัยทำการรักษาป้านิตย์จนหายดีแล้ว งั้นสถานการณ์ในภายภาคหน้าจะเป็นยังไงต่อล่ะ!
นภาลัยสามารถนั่งดำรงตำแหน่งคุณนายของตระกูลกงพลีได้อย่างมั่นคง
ญาณีรับไม่ได้… ภีมพลเป็นอากาศของเธอ ตนเองอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา!
ตั้งแต่ที่ตระกูลกงพลีสนับสนุนช่วยเหลือในวินาทีนั้น เธอก็ตัดสินใจแล้วว่าจะให้ภีมพลเป็นไอดอล ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียนหรือการทำงานก็ตาม หรือจะให้อดตาหลับขับตานอนก็ทำเพื่อเขาทั้งสิ้น!
ที่ทำให้เปลี่ยนตนเองเป็นคนยอดเยี่ยม จะได้แต่งงานคนที่ยอดเยี่ยมเสมอเหมือนกับเขา อยู่กินจนแก่เฒ่า มันคือแรงผลักดันในการใช้ชีวิตของญาณี
ในตำแหน่งที่ไม่ไกลนัก การแข่งขันม้าใกล้จะจบงานแล้ว
คฤหาสน์ขนาดใหญ่เริ่มทำการตกแต่งตามแบบฉบับของงานเลี้ยงบรรลุนิติภาวะ
บรรดาสาวใช้ชาวฟิลิปปินส์ก็เริ่มวุ่นวายขึ้น
อลิซลูกสาวคนเล็กของเอ็ดชอบสีชมพู กำลังนั่งเป่าลูกโป่งสีชมพูทั้งหมด และริบบิ้นสีชมพูปลิวไสวตามสายลม จนผนังพื้นหลังขนาดใหญ่ยังตกแต่งไปด้วยกลีบดอกไม้สีชมพู…
โปสเตอร์ขนาดใหญ่มีรูปหญิงสาวที่ใส่ชุดราตรีสีชมพูสวยเหมือนองค์หญิงองค์หญิง ยิ่งรอยยิ้มนั่นช่างสดใสเหลือเกิน
“ไม่ได้เจอหน้าคุณหนูมาสักระยะ นี่ถ่ายไว้เมื่อไหร่ครับเนี่ย?”
“คุณหนูโตขึ้นจริงๆ เป็นผู้หญิงเต็มตัวแล้วสินะ”
ผู้หญิงที่อยู่บนโปสเตอร์สวยจนทำให้คนหยุดฝีเท้านิ่ง คืนนี้เด็กสาวคนสวยคนนี้จะออกงานแล้ว
ญาณีช้อนสายตาขึ้นอย่างไม่เจตนา เธอชำเลืองเห็นนักข่าวอยู่ในตำแหน่งไม่ไกลนัก
พวกเขากำลังหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อหามุมในการถ่ายวิดิโอในงานเลี้ยงที่จัดขึ้นในวันนี้ ตอนนี้คงยังไม่เห็นภีมพล ไม่งั้นก็ต้องถ่ายรูปอย่างบ้าคลั่งอยู่สักพัก ไม่แน่อาจจะมาสัมภาษณ์เขาด้วยซ้ำ
“ป่าปี๊!!”
เธอได้ยินเสียงและหันกลับไปมอง จนมองเห็นแชมป์กับขวัญข้าวลงมาจากหลังม้าแล้ว และกำลังวิ่งหน้าตั้งไปยังผู้ชายที่ทั้งหล่อทั้งมีเสน่ห์อย่างเปี่ยมล้น!
เด็กๆ ตะโกนหา จนเรียกสายตานักข่าวได้ไม่น้อย
การปรับตัวของญาณีแกร่งกล้ามาก เธอเร่งฝีเท้าเดินมุ่งหน้าไปหาภีมพลด้วยรอยยิ้ม! แถมยังไม่ลืมหยิบน้ำสองขวดจากมือของพนักงานติดมือมาด้วย
ตราบใดที่ตนเองเขยิบเข้าใกล้ และอยู่ในกล้องด้วยก็จะเหมือนเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ!
แถมยังเป็นงานวันเกิดของลูกสาวของคุณเอ็ด ยังไงก็ต้องพาดหัวข่าวแน่!
