เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก – บทที่ 210 ผ้าไหมผู้กล้าหาญ

เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 210 ผ้าไหมผู้กล้าหาญ

ไม่กี่นาทีผ่านไป คะนึงนิตย์ส่งผ้าไหมขึ้นรถ มองส่งจนรถจากไป

ผ้าไหมหมุนพวงมาลัย หญิงสาวที่ชอบสวมชุดโบราณ ถักเปียสองข้าง เหมือนกับเด็กรับใช้ข้างกายของคนสมัยก่อน

ฉลาดและแปลก ทั้งสาวทั้งสวย

เธอขับรถอย่างมั่นคง ใช้การวิเคราะห์ของตัวเอง คุณภีมกับคุณนายรักกันจริง มีวาสนาต่อกัน

รักคนคนหนึ่งแสร้งทำไม่ได้ ทุกครั้งที่คุณภีมมองไปที่คุณนายตามักเป็นประกาย

ก่อนหน้าผ้าไหมก็คิดว่าพี่ญาณีดูพิเศษอย่างมาก ทั้งสาวทั้งสวย และรับมือเพียงคนเดียวเก่งในเรื่องงาน สามารถแบ่งเบาภาระคุณภีมได้ พี่ญาณีดูเป็นคนที่เหมาะสมเป็นคุณนายที่สุด

แต่เมื่อเธอได้รู้เรื่องที่พี่ญาณีไม่สนใจวิธีเพื่อให้ได้คุณภีม เธอก็ไม่ยอมรับคนคนนี้จนสุดหัวใจ

รถหยุดอยู่ที่เอเมอรัลด์ เบย์ วิลล่า ผ้าไหมลงจากรถและตรงไปยังห้องรับแขก

พ่อบ้านปวิธเห็นเธอ รู้สึกแปลกใจมาก “ผ้าไหม?” และมองออกไปข้างนอกอีกครั้ง “เธอมาคนเดียวหรอ?”

“ใช่ สวัสดีพ่อบ้านปวิธ” ผ้าไหมเสียงใสและน่าฟัง “คุณภีมล่ะ? เขาเป็นไงบ้าง?”

พ่อบ้านปวิธมองสายตาหญิงสาว เหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง “หรือว่ามือของเขาบาดเจ็บตอนอยู่รีพัลส์เบย์ วิลล่า?”

“อืม” ผ้าไหมไม่ปฏิเสธ “สาหัสไหม?”

“บาดเจ็บได้ไงล่ะ? กลับมาก็ยังเลือดไหลอยู่ ทำแผลให้เขาแล้ว ไม่ได้หนักมาก” แต่พ่อบ้านปวิธก็ยังรู้สึกเจ็บปวด ถอนหายใจแรง “ตั้งแต่เลี้ยงดูมาเคยได้รับบาดเจ็บที่ไหนล่ะ?”

“เขาทำตัวเอง” ผ้าไหมถามต่อ “เมื่อวานตอนเย็นเขาโอเคไหม? ฉันหมายถึงอารมณ์”

พ่อบ้านปวิธส่ายหน้า “ฉันไม่รู้ แต่เหมือนจะล็อกห้องอยู่”

ผ้าไหมหายใจลึก เธอเดินขึ้นไปชั้นบน พ่อบ้านปวิธก็เดินตามอยู่หลังเธอ

ทั้งสองคนเคาะประตู กลับไม่ได้ยินเสียงตอบกลับใดๆ

ผ้าไหมใช้จมูกแนบกับช่องประตู และตั้งใจดม “เหมือนเขาจะดื่มหนัก ในอากาศมีแต่กลิ่นเหล้า ไม่แน่……อาจเมาไปแล้ว”

พ่อบ้านปวิธตกใจ ถ้าเมาจนล้มลงกับพื้น หนาวแล้วจะทำยังไง?

เขาตกใจจนรีบหยิบกุญแจออกมา

ผ้าไหมรับมาและเปิดประตู เพิ่งจะเดินเข้ามา ก็รู้สึกถึงสายตาคมเย็นชาเหมือนดาบ!

เธอตกใจจนแน่นอก หยุดฝีเท้านิ่ง

“ออกไป”

แค่ประโยคเดียวที่ออกมาจากปากของภีมพล น่ากลัวจนทำให้ผ้าไหมหนาวสั่น

พ่อบ้านปวิธไม่กล้าเข้ามาแล้ว เขาเข้าใจว่าผ้าไหมจะออกมาทันที แต่ประตูกลับปิดลงดังปัง!

เขาถูกทิ้งไว้ด้านนอก หากเกิดเรื่องไม่คาดฝัน ผ้าไหมกล้าขนาดนั้น?

ที่จริงในใจของผ้าไหมก็รู้สึกหวาดกลัว แต่เธอทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว กำมือแน่น จ้องไปที่สายตาแหลมคมไม่มีใครเทียบและออกเดิน

“ฉันบอกให้ออกไป เธอไม่เข้าใจ?!” ภีมพลมองด้วยสายตาเย็นชาอันตราย กระตุ้นให้คนให้อยากเอาชนะ

“คุณภีม” ผ้าไหมยืนนิ่งอีกครั้ง มองเขาจากไกลๆ “ชนรพเป็นคนส่งคุณนายไป”

ภีมพลสั่นเล็กน้อย ค่อยๆหันไปมองเธอ ในดวงตามีความรู้สึกบางอย่างที่ผ้าไหมไม่เข้าใจ

ภีมพลไม่อยากยอมรับความจริงนี้ เขาหยิบโทรศัพท์โทรหาวริศ “สืบชนรพ เอามันมาพบฉัน มันเป็นคนส่งนภาไป” เสียงให้ความรู้สึกเย็นแม้ไม่หนาวแต่สั่น

ตัดสายลง ผ้าไหมมองดูใบหน้าที่หล่อไร้ที่ติของเขา ตอนนี้มันนิ่งลึกเหมือนสามารถเกิดพายุฝนได้ตลอดเวลา

ภายในห้องเกิดความเงียบ………

ผ้าไหมมั่นใจว่าคุณภีมไม่มีทางไล่เธอไป เธอจึงเริ่มพูดอีกครั้ง “วันที่คุณกับพี่ญาณีไปนิวยอร์ก คุณนายอยู่ที่รีพัลส์เบย์ วิลล่าไม่ได้มีความสุข”

ภีมพลหรี่ตาลง ใบหน้าเคร่งเครียด