เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 218 ความหวังเล็กน้อย
ภีมพลอาบน้ำนอนอยู่บนเตียง นึกถึงคำพูดที่ผ้าไหมพูดกับเขาเหล่านั้น สิ่งที่นภาได้รับทั้งหมดตอนอยู่ที่รีพัลส์เบย์ วิลล่า คิ้วเขาขมวดเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัว
เช้าวันใหม่ แสงยามเช้าที่ส่องผ่านท้องฟ้าครึ่งหนึ่ง
เข้าฉีดอาหารเสร็จ กำลังจะเปิดประตูห้อง………
“อรุณสวัสดิ์คุณภีม” ผู้ติดตามไม่กี่คนสวมชุดสูทและรองเท้าหนังอยู่ด้านนอก ทำความเคารพอย่างนอบน้อม
เขาเผยริมฝีปากขึ้น “ไม่ต้องตามมา ฉันจะไปเดินเล่น” จากนั้นก็เดินไปที่ลิฟต์
ภีมพลเดินออกจากโรงแรม และเดินไปตามทางที่เธอและเขาเคยมาอย่างไม่รู้ตัว………
วันนั้นเขามีความสุขมากเพียงใด แต่ตอนนี้กลับเหน็บหนาวอย่างมาก
ร่างสูงใหญ่ของเขาในกลุ่มคนดูโดดเดี่ยวอย่างมาก และดูอ้างว้าง นิวยอร์กเป็นเมืองที่โรมแมนติก ทั่วไปมักมาเป็นคู่
โทรศัพท์เปิดตลอด24ชั่วโมง แต่เบอร์ของญาณีและคะนึงนิตย์ถูกบล็อกไว้ ภีมพลอยากที่จะใช้เวลาอย่างสงบ ซึมซับช่วงเวลาสวยงามอบอุ่นที่เคยมากับเธออย่างตั้งใจ
เขามาที่ร้านอาหารตะวันตกที่เคยเดินจูงมือกับเธอ แม้เขาจะไม่อยากกินอะไร แต่เขาก็นั่งลงตรงที่ตรงนั้น เขารู้สึกในใจสงบลงอย่างมาก
เหมือนเธอยังนั่งอยู่ตรงหน้าเขา หันเนื้อวัวอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็ป้อนเขาชิ้นหนึ่ง “ลองดู? ไม่แน่อาจกินได้นะ?”
พนักงานรู้สึกแปลก เพราะแหวนนี้ในนิวยอร์กนั้นดังมาก ดังนั้นแค่มองครั้งเดียวก็จำเขาได้
เมื่อวานผู้หญิงคนนั้นมาคนเดียว วันนี้เป็นผู้ชายมาคนเดียว?
แถมพวกเขาเคยมาด้วยกันมาก่อน
แต่พนักงานไม่ได้ถามมากความ เพราะเป็นเรื่องส่วนตัวของพวกเขา แค่ทำหน้าที่เทน้ำชาก็พอ
นั่งอยู่ที่นี่ประมาณหนึ่งชั่วโมง ภีมพลดื่มเพียงไวน์แดง อาหารบนโต๊ะไม่ได้แตะต้อง
เขาเดินมาที่ร้านชาข้างๆที่มีภาพเธออยู่……มองเธอต่อแถวเป็นเวลานาน
ภาพทิวทัศน์360องศาบนชั้นดาดฟ้าก็ต้องไป………ยืนตากลมบนที่สูง สองมือภีมพลจับราว ทันใดนั้นก็รู้สึกตัวเองไม่มีอะไรเลย
มีเพียงตอนที่เธอข้างกาย เขาถึงรู้สึกเหมือนมีทุกอย่างบนโลก
ภีมพลเดินอยู่ของนอกทั้งวัน ไปทุกๆที่ที่มีภาพความทรงจำของเธอ
จนถึงช่วงค่ำ
ภีมพลหยุดยืนอยู่หน้าร้านถ่ายรูปเก่าแก่ร้านหนึ่ง ใจรู้สึกปวด
พวกเขาก็เหมือนคู่รักวัยรุ่นแบบนั้น เอารูปที่ถ่ายทำเป็นอัลบั้ม อายุ38มาทำเรื่องพวกนี้ เหมือนว่าจะไม่ค่อยเหมาะ แต่เขากลับไม่คิดแบบนั้น
แค่ที่ที่นี้ไม่ได้ไป………
ภีมพลไม่ลังเล เดินมาทางร้านถ่ายรูป
ใบหน้าของเขาที่ดูฉลาดและหล่อเหลาง่ายที่จะดึงดูดคน บวกกับออร่าที่มีมาแต่เกิด ทุกคนที่เจอต้องแอบมองสักครั้ง
บวกกับช่วงนี้เขาช่วยเป็นตัวแทนให้คุณหนูอลิซ
วัยรุ่นที่สนใจเรื่องเพชรพลอยต่างจำเขาได้ และภรรยาเจ้าของร้านเป็นคนหนึ่งในนั้น
ภีมพลเพิ่งจะเปิดประตูเข้ามา ภรรยาเจ้าของที่อ้วนท้วนดีใจอย่างมาก “คุณภีมก็มาหรอ?! ทำไมไม่พาภรรยามาด้วยล่ะ?”
สีหน้าของภีมพลดูอบอุ่น เขาไม่รู้ต้องตอบว่าอะไร
“คุณนายนภาสวยขึ้นเยอะเลยนะ! เมื่อวานฉันเจอเธอ” ใบหน้าของเธอดูมีความสุข “เธอก็มาคนเดียว แต่ไม่ได้เข้ามาล้างรูป และไม่…………”
“คุณพูดอะไรนะ?” ภีมพลสายตาเป็นประกาย เหมือนพบกับความหวัง “คุณบอกว่าเธอมา?!”
ภรรยาเจ้าของร้านแปลกใจ นี้……หรือเลิกกันแล้ว?
“ใช่…ใช่แล้ว! เธอเคยมาที่นี่ เมื่อวานนี้” จากนั้นเธอก็เล่าเรื่องในวันนั้นให้เขาฟัง
ภีมพลรู้สึกดีใจมาก รีบเดินออกไปหน้าร้านมองดู มีกล้องวงจรปิด!
และส่องได้กว้างมาก!
“เถ้าแก่ รบกวนคุณเช็กกล้องวงจรปิดให้หน่อย! ฉันอยากรู้ว่าเธอเดินไปทางไหน!” ภีมพลร้อนรน และพูดสารภาพเป็นภาษาอังกฤษอย่างคล่องแคล่ว “ช่วงนี้พวกเรางอนกันอยู่ เธอกำลังโกรธฉันอยู่”
ภรรยาเจ้าของร้านได้ยินเขาพูดแบบนั้น รีบเปิดคอมขึ้น “นายมานี้ ฉันให้นายเช็กทุกอย่าง!”
