เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่537 แผนในใจของญาณี
นุชวราหายใจไม่ทั่วท้อง และหัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะไปครึ่งจังหวะ!
เมื่อพบกับการจ้องมองอย่างสงบของเธอ นุชวราคิดว่าตัวเองได้ยินผิด
ญาณียิ้มอย่างเป็นธรรมชาติ “ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป ฉันจะไปทำงานที่นั่นอย่างเป็นทางการ”
นุชวรามองไม่เห็นการถูกบีบบังคับแม้แต่น้อยจากใบหน้าของเธอ เธอสมัครใจที่จะทำทั้งหมด
มองดูญาณีจิบกาแฟ เธอยิ้มอีกครั้งด้วยความพึงพอใจ และได้ยินเธอพูดขึ้นอีกว่า “กาแฟที่นี่รสชาติยังคงเหมือนเดิมเลย ห่างจากR-Alan กรุ๊ปกับทีเอ็ม กรุ๊ปในระยะทางที่ใกล้เคียงกัน และมันอยู่ตรงกลางระหว่างทั้งสองที่พอดี ในอนาคต ถ้าเราจะเจอกัน ก็นัดกันที่นี่แหละ”
นุชวราไม่รู้จะพูดอะไร เธอไม่สามารถยอมรับความจริงนี้ได้
ควรยินดีกับเธอไหม?
นั่นคือR-Alan กรุ๊ปซึ่งเป็นบริษัทที่บังคับให้เธอลงชื่อด้วยการจี้มีดที่คอของเธอ
“พี่ญาณี พี่มีความสุขไหม?” นุชวราถามเธออย่างซื่อ ๆ
“อะไรนะ?” ญาณียิ้ม “ในการเริ่มต้นชีวิตใหม่ แน่นอนว่าต้องมีความสุขสิ ไม่อย่างนั้นจะให้รู้สึกยังไง? จมอยู่กับอดีตไปตลอดเหรอ? ล้างหน้าด้วยน้ำตาตลอดทั้งวัน และดื่มเหล้าเพื่อบรรเทาทุกข์เหรอ?”
“แต่อีกฝ่ายคือR-Alan กรุ๊ปที่มีชื่อเสียงในด้านลบนะ” นุชวราเป็นห่วงเธอ “ฉันได้ยินมาว่า เพื่อทำเงินให้บริษัทแล้ว บริษัทของพวกเขาสามารถทำทุกอย่างได้ ประธานบริษัทชัยเดชชอบเล่นสนุกกับเพศหญิง และเขาแต่งงานมาแล้วสิบครั้ง!”
นุชวราขมวดคิ้วและพูดอย่างตื่นเต้นว่า “คนมีความคิดไม่ปกติอย่างเขา สามารถทำธุรกิจดี ๆ อะไรได้บ้าง?”
“เรื่องอารมณ์ต้องไม่ปะปนกับเรื่องงานสิ ฉันไม่ได้ให้เขามาเป็นสามี” ญาณีล้างสมองเธอ “R-Alan กรุ๊ปก็มีข้อดีในตัวเอง ไม่เช่นนั้นคงล้มละลายไปนานแล้ว สามารถยืนหยัดอยู่ในเมืองไนร์ก้าได้นานขนาดนี้ เธออย่ามองแค่ด้านเดียวสิ”
“……” แต่นุชวราไม่ต้องการให้เธอไปที่นั่นเลย
ญาณีจิบกาแฟอีกครั้ง “แม้ว่ามันจะเป็นศัตรูกับทีเอ็ม กรุ๊ป ทว่าทีเอ็ม กรุ๊ปมีคู่แข่งเยอะอยู่แล้ว แค่R-Alan กรุ๊ปไม่ได้แข่งขันกันอย่างลับ ๆ ชัยเดชเคยให้สัมภาษณ์กับสื่อว่าเขาอยากจะเหนือกว่าทีเอ็ม กรุ๊ป ฉันคิดว่าทหารที่ไม่อยากเป็นนายพลไม่ใช่ทหารที่ดีหรอก เธอคิดว่าไง?”
นุชวราถือถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบ สมองของเธอสับสนเล็กน้อยและอารมณ์ของเธอก็หนักอึ้ง
มุมปากของญาณีกระตุกเบา ๆ “เธอทำงานในทีเอ็ม กรุ๊ปดี ๆ ล่ะ”
ในความเป็นจริงญาณีจะไม่พานุชวราเปลี่ยนงาน แม้ว่าเธอจะสัญญาไว้ก่อนก็ตาม
ปล่อยให้เธออยู่ในทีเอ็ม กรุ๊ปไม่ดีกว่าหรือ? ในอนาคต อาจมีเรื่องที่ให้เธอช่วยได้
นุชวรายังคงนิ่งเงียบ พยายามแยกแยะและยอมรับความจริงนี้ “ถ้าอย่างนั้น……พี่ก็ต้องระวังตัวเองด้วยนะ”
“วางใจเถอะ นั่นไม่ใช่ถ้ำเสือเสียหน่อย” ญาณีพูดด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย “ฉันเป็นรองประธานของบริษัทที่นั่นด้วย และเงินเดือนของฉันก็มากกว่าของทีเอ็ม กรุ๊ปสองเท่า ส่วนด้านสวัสดิการนั้นไม่ต้องพูดถึง ”
เวลาประมาณเที่ยงวัน
เครื่องบินลำหนึ่งบินขึ้นจากเมืองไนร์ก้า ภีมพลพาผู้ช่วยสองคนขึ้นเครื่องบินไปแคนาดา เขากำลังจะไปหาผู้หญิงชื่อเอมิลี่เพราะนภาลัย
นุชวรากลับไปที่ห้องทำงานของรองประธานของทีเอ็ม กรุ๊ป
ราวกับมีหินก้อนใหญ่กดทับหัวใจของเธอ หนักอึ้งจนหายใจไม่ออก
คุณนภาให้เธอยืมเงินสองแสนอย่างใจกว้าง และเธอก็รู้สึกขอบคุณคุณนภามาก แต่เรื่องที่เธอรู้ว่าญาณีอยู่R-Alan กรุ๊ปเธอพูดอะไรไม่ออกเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องนี้
แต่ญาณีตั้งใจบอกเธอ เพราะว่าหล่อนต้องการให้เธอพูดออกมา
ในอพาร์ตเมนต์ที่สว่างและกว้างขวาง
เมื่อญาณีกลับมาจากร้านกาแฟ เธอนั่งบนโซฟาและสูบบุหรี่ติดต่อกันสามมวน เธอโทรออกไปหาหมายเลขหนึ่งแล้วพูดด้วยเสียงทุ้มว่า “ไปสืบมาว่าแม่ของนุชวราเป็นโรคอะไร อยู่ที่อำเภอแตงโม ฉันต้องการรู้สถานการณ์โดยรวมของเธอ โดยเร็วที่สุด”
หลังจากพูดจบ เธอก็วางสายทันที
เรื่องของการให้ยืมเงินไม่ได้ช่วยเธอไว้ ทว่า ญาณีจะดูแลเรื่องการหาแพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านอย่างแน่นอน
เพราะเธอรู้ว่านุชวราเป็นผู้หญิงประเภทที่แม้บุญคุณเท่าหยดน้ำเดียว ก็จะตอบแทนดุจสายธาร
ในตอนบ่าย วริศขับรถไปที่คลับใหม่
หลังจากเลือกสถานที่อย่างรอบคอบเป็นเวลา 2-3 วัน เขาก็พอใจมากกับที่ตั้งปัจจุบัน เป็นอาคารเดี่ยวที่มีรูปลักษณ์เป็นเอกลักษณ์เหมือนชิ้นส่วนของเรือโนอาห์ซึ่งต้องสอดคล้องกับความสวยงามของไวศิษฎ์
การจัดวางภายในกำลังดำเนินการอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย
“สวัสดีครับ ผู้ช่วยวริศ”
“ลำบากคุณแล้ว” วริศมีออร่าที่อ่อนโยน เขาถือพิมพ์เขียวไว้ในมือและมองทุกอย่างรอบตัวเขาตามพิมพ์เขียวอย่างเคร่งครัด “ตามความคืบหน้านี้ มันจะเสร็จสิ้นภายในหนึ่งสัปดาห์ใช่ไหม?”