เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 599 เซ็นข้อตกลงเก็บเป็นความลับแล้ว
เธอมองเขาด้วยความตกใจ “สองคนก็ไม่สนุกอ่ะ! คนเยอะๆ จะได้ครึกครื้นไม่ใช่เหรอ?”
วริศไม่พูดอีก เขาหันหลังเดินเข้าไปในห้องทำงานอีกครั้ง
เบญญารู้สึกว่าเขาเข้าใจยากมาก
เช้าตรู่วันต่อมา
เมื่อนภาลัยตื่นขึ้นมาจากฝัน เธอแค่รู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งร่าง โดยเฉพาะเอว
ภีมพลใช้มือเท้าคาง มองสำรวจเธออย่างสนอกสนใจ เห็นรอยแดงที่คอรวมถึงแก้มนั้น
เมื่อนภาลัยสบตาเขา ก็ตกใจทันที!
“นายตื่นแล้ว?”
ทั้งคู่ถามพร้อมกัน จากนั้นก็ยิ้มให้กัน
“ทำยังไงดี? ฉันไม่อยากให้เธอไปน้ำตกลอซีราเลย” ภีมพลยื่นมือไปลูบผมเธอ ด้วยหัวใจที่อบอุ่น
“นายไปดูฉันได้นะ” นภาลัยทำหน้าขวยเขิน สวยงามมีเสน่ห์ “ใช่ไหม?”
“อืม” เขาโน้มตัวลงไปจูบเบาๆ บนหน้าผากเธอ “นอนอีกไหม?”
“ไม่นอนแล้ว”
จากนั้นทั้งสองก็ลุกขึ้นด้วยกัน ลงไปชั้นล่างทานอาหารเช้าพร้อมกัน
ในลานจอดรถมีรถสองคันจอดอยู่
“ไม่ต้องให้ฉันไปส่งจริงเหรอ?” ภีมพลถาม
นภาลัยส่ายหน้า พูดขึ้นอย่างหนักแน่นมาก นายมีเวลาว่างก็ไปเยี่ยมแชมป์กับขวัญข้าวที่รีพัลส์เบย์ วิลล่าหน่อย”
“ไม่ต้องห่วง ฉันจะไปวันนี้”
คนขับช่วยเปิดประตูรถให้นภาลัย “เชิญครับคุณนาย”
ใช่ เธอไม่ไปบริษัทแล้ว
เพื่อไม่ให้เกิดความฮือฮา ทุกคนนัดในกลุ่มแล้วว่าไปรวมตัวกันที่สถานที่หนึ่ง นภาลัยจะไปตามนัดเดี๋ยวนี้
หากไปด้วยลัมโบร์กีนีมันจะโอ้อวดเกินไป จึงเปลี่ยนรถ เพื่อไม่ดึงดูดความสนใจR-Alan
ทั้งสองกอดกัน บอกลากันเล็กน้อย ทั้งๆ ที่จากกันเพียงสั้นๆ แต่ก็รู้สึกเศร้ามาก
“อยู่ข้างนอกต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ ต้องการอะไรให้โทรหาฉัน”
“ค่ะ” นภาลัยกำชับ “นายต้องกินข้าวให้ตรงเวลานะ ห้ามนอนดึก”
ป้าโสนและพ่อบ้านปวิธมองดูทั้งสองคนอยู่ข้างๆ ใบหน้าเผยรอยยิ้มมีความสุข
ตั้งแต่แต่งงานกับคุณนภา จิตใจคุณภีมก็ได้รับการเติมเต็มอย่างแท้จริง เป็นห่วงเธอตลอดเวลา
ภีมพลส่งนภาลัยขึ้นรถ ปล่อยมือเธอด้วยความอาลัยอาวรณ์ และกำชับคนขับ “ระหว่างทางขับช้าๆ หน่อยนะ ระวังความปลอดภัยด้วย”
“คุณภีมไม่ต้องห่วงครับ จะไปส่งคุณนายอย่างปลอดภัยแน่นอน”
นภาลัยโบกมือให้เขา “ไม่ต้องกังวล ถึงลอซีราแล้วจะโทรหาพวกคุณ”
ปิดประตูรถ คนขับกลับไปนั่งที่เบาะคนขับ ไม่นานรถก็ขับออกไป
เมื่อคืนคุณวรภพเช่ากระท่อมสิบหลังแล้ว ฆ่าเชื้อทั้งในและนอกกระท่อมอย่างหมดจด ของใช้ทั้งหมดเปลี่ยนเป็นของใหม่ แม้แต่ยุงที่อยู่ทุกทิศทางก็ถูกกำจัดไปหนึ่งรอบ
บนภูเขาน่ะ ถึงแม้ยุงจะเยอะมาก แต่ก็เป็นประเภทที่น่ามหัศจรรย์ โดยเฉพาะถึงตอนกลางคืน
ในลานบ้านปลูกหญ้ากันยุงด้วย กลิ่นหอมอ่อนๆ ตลบอบอวลในอากาศ
ผู้ที่ไปในครั้งนี้ไม่ได้มีแค่นักออกแบบ มีรปภ.และแม่ครัวด้วย
ทุกคนปรึกษากันเรียบร้อยแล้ว ทำบาร์บีคิวกลางแจ้งเป็นหลัก อาหารเช้าและอาหารเย็นทานผักบนภูเขา ใช้โอกาสนี้เรียนรู้ชีวิตชนบท กระตุ้นอารมณ์ทุกคน
หลังจากรวมตัวกัน ก่อนออกเดินทางคุณวรภพก็ให้ทุกคนเซ็นข้อตกลงในการเก็บเป็นความลับ นภาลัยก็เซ็นเช่นกัน
ไม่ใช่แค่เก็บเป็นความลับในการออกเดินทางครั้งนี้ ระบุไว้ว่าไม่ให้โพสต์ลงฟีดไทม์ไลน์ และไม่อนุญาตให้พูดถึงรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับคอลเลคชั่นรักแท้ต่อภายนอกเลย
ณ ทีเอ็ม กรุ๊ป ภายในห้องทำงานรองประธาน
เก้าโมงเช้าแล้ว นุชวรายังไม่เห็นนภาลัยเข้ามาเลย เธอมองหญิงสาวที่อยู่ไม่ไกล “เบญ คุณนภาลัยเธอไม่สบายเหรอ?”
“เปล่านะคะ” เบญทาเล็บอยู่ พูดขึ้นโดยไม่เงยศีรษะขึ้นมา “เธอออกไปแล้ว”
“……” นุชวราก็ไม่ได้ถามมากอีก
ออกไปแล้ว บอกเบญญา แต่ไม่บอกเธอ?
เบญญาก็ไม่ได้พูดอะไรมาก เธอไม่ได้ตั้งใจเก็บเป็นความลับ และคิดว่าไม่จำเป็น ไม่ถือว่าเป็นเพื่อนกับนุชวรา คุยเล่นกันน้อยครั้งมาก
ไม่นานนัก วริศก็เข้ามา “เอาแบบฟอร์มรายงานฉบับนี้ไปให้ฝ่ายการเงิน ที่วงกลมสีแดงออกมาต้องตรวจสอบซ้ำ”
นุชวรายกสายตาขึ้น เบญญาไม่เงยศีรษะขึ้นมาเช่นกัน
วริศมองเธอสองคน เดินตรงไปหน้าโต๊ะทำงานเบญญา “เธอทำอะไร? นี่มันเวลางานนะ”
