เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก – บทที่ 604 คนมีปม

เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 604 คนมีปม

“โอ๊ย อิจฉาดีไซเนอร์ของบริษัทเราจังเลย” หนึ่งในผู้พนักงานหญิงก็ถอนหายใจ “ได้ออกไปทำงานข้างนอกสถานที่ โดยที่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย”

“ฉันก็เหมือนกัน กล่าวกันว่านั่นมันเป็นสวัสดิการที่คุณนภาไปขอมา คุณเธอไม่เลวเลยนะ”

“คุณนภาเธอคิดอยากจะหว่านล้อมใจคน แกคิดว่าคุณนภาต้องยื่นขออนุมัติด้วยเหรอ? ก็แค่พูดคำเดียวก็ได้แล้วมั้ง? คุณภีมจะไม่ฟังเลยเหรอ?”

“เพื่อคอลเลคชั่นรักแท้ลงทุนไปเยอะมากแล้ว ไม่รู้ว่าจะหาแรงบันดาลใจกันได้มั้ย”

“R-Alanกรุ๊ปมีญาณี ทางเราก็มีคุณนภา ศึกครั้งนี้ต้องดุเดือดอย่างแน่นอน！”

หลังจากนั้นพวกเขาคุยอะไรกันอีก นุชวราก็ไม่อยากจะฟังแล้ว

เธอเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง มีเรื่องบางเรื่องที่เธอไม่รู้! พวกเขาจงใจปกปิดเธอ??

ดังนั้น เบญญาเองก็รู้ว่าคุณนภาพาทีมดีไซเนอร์ออกไปหาแรงบันดาลใจ?

เมื่อกลับมาถึงห้องทำงานของรองประธาน นุชวราที่เต็มไปด้วยความโกรธ พยายามระงับอารมณ์เอาไว้ เธอเดินเข้าไปตรงหน้าของเบญญา “เบญญา คุณนภาไปไหน?”

เบญญาที่กำลังดูซีริส์อยู่เงยหน้าขึ้น “ไปน้ำตกลอซีราไง เธอไม่รู้เหรอ?”

“ไปที่น้ำตกลอซีราทำไม?” นุชวราถามอีก

สายตาของทั้งสองคนมาบรรจบกัน เบญญาตอบ “คุณนภาได้ดึงเธอเข้ากลุ่มด้วยนะ ทำไมเธอไม่เข้าล่ะ?”

นุชวราตกใจเล็กน้อย จากนั้นรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาดู มีคนเชิญเธอเข้ากลุ่มจริงๆด้วย แต่ว่าเธอตั้งค่าปิดเสียงเอาไว้!

“เมื่อคืนก็ส่งข้อความกันในกลุ่มแล้ว บอกว่ารอเธอเข้ากลุ่มแล้วค่อยหารือกัน” เบญญาพูด “จากนั้นไม่มีวี่แววของเธอสักที คุณวรภพจึงได้พูดก่อน จากนั้นทุกคนต่างแสดงความคิดเห็นร่วมกัน ยังไงก็แล้วแต่ฉันไม่ได้ออกความเห็นด้วย แล้วแต่พวกเขาเลย เพราะมันเป็นเรื่องของทีมดีไซเนอร์”

นุชวรารีบเข้ากลุ่มทันที หลังจากที่เข้ากลุ่มแล้ว ตอนนี้ไม่มีคนคุยกันแล้ว ดังนั้นเธอก็ไม่เห็นข้อความใดๆเลย

เธอรู้สึกสบายใจขึ้นมาก อย่างน้อยก็ไม่ได้จงใจปิดบังเธอ

“แล้วทำไมต้องไปที่น้ำตกลอซีรานะ?” น้ำเสียงของนุชวราดีขึ้นมากแล้ว

“ฉันก็ไม่รู้นะ สภาพแวดล้อมมันดีมั้ง ไม่เคยไปอะ” เบญญาที่กำลังดูซีรีส์ เธอสวมหูฟังเอาไว้ ได้ปรับระดับเสียงให้เบาลงแล้ว

เห็นเธอที่ไม่ค่อยอยากจะสนใจ นุชวราเม้มริมฝีปาก แล้วเดินกลับไปยังตำแหน่งที่นั่งของตัวเอง

ในใจสบายใจขึ้นมาก ไม่ได้จงใจปกปิดก็ดีแล้ว ครั้งนี้ก็เป็นเธอที่คิดมากไปอีกแล้ว

คนที่มีปมมักจะมีความรู้สึกที่อ่อนไหว

“ใช่แล้ว เรื่องนี้อย่าไปเล่าข้างนอก” เบญญาพูดเสริมไปหนึ่งคำ” โดยเฉพาะกับญาณี เธอเป็นคนของทางโน้น เป็นคู่แข่ง อีกอย่างเมื่อก่อนเธอยังเคยเป็นลูกน้องของญาณีด้วย”

“……” นุชวรานิ่งเงียบ รู้สึกเหมือนกินปูนร้อนท้องอย่างบอกไม่ถูก

เบญาถอนสายตากลับ ดูซีรีส์ต่อ

พลบค่ำ

รถเบนท์ลีย์สีแดงคันหนึ่งได้มาจอดอยู่ด้านนอกของโคโค่คลับ

เมื่อลดกระจกลง ญาณีที่นั่งอยู่ในรถมองสิ่งก่อสร้างที่แปลกประหลาดหลังนี้ มันเหมือนเรือสำเภาลำใหญ่ โอ่อ่าทรงพลัง

เธอให้คนไปสืบที่อยู่ของไวศิษฎ์เป็นเวลานานมาก ในที่สุดก็ตามมาถึงที่นี่

มองเห็นรถคันนั้นที่คุ้นเคยที่จอดอยู่ไม่ไกล เธอก็แน่ใจแล้วว่าเขาอยู่ที่นี่

ปลดเข็มขัดนิรภัยแล้วลงจากรถ ญาณีพกพาความมั่นใจมาอย่างเต็มร้อย เธอที่สวมรองเท้าส้นสูงก้าวเดินไปข้างใน

ประตูของคลับไม่ได้ปิดไว้ เธอก็เข้าไปข้างในโดยตรง

ความว่างเปล่าภายในทำให้คนรู้สึกจิตสงบ เธอแหงนหน้าขึ้นมอง เห็นการตกแต่งที่มีเอกลักษณ์มาก สไลเดอร์ขนาดใหญ่คดเคี้ยวลงมาจากชั้นสาม มีถุงทรายแขวนไว้ และพวกอุปกรณ์ออกกำลังกายระดับไฮเอนด์

ในขณะที่เธอกำลังมองไปโดยรอบนั้น ไวศิษฎ์ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นบนบันได

สายตาของทั้งสองคนมาบรรจบกัน ไวศิษฎ์หยุดฝีเท้าลง ราวกับว่าทุกอย่างได้หยุดนิ่งไปชั่วขณะ

“ไม่เจอกันตั้งนานเลยนะ ศิษฎ์” ญาณีที่ใบหน้ามียิ้มแย้ม เป็นคนทักขึ้นก่อน