เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 619 ถูกไล่ให้กลับ
รอยยิ้มบนใบหน้าของชัยเดชหุบลงทันที แววตาเปล่งแสงที่เย็นชาออกมา เขาไม่ได้พูดกับญาณี ก้าวเท้าก็เดินออกไปเลย
กุมภ์ที่คิ้วขมวดเดินตามไป
ญาณีไม่ได้ยินสิ่งที่กุมภ์พูดกับเขา แต่รู้สึกได้ถึงความโกรธของชัยเดช แผ่นหลังนั้นเย็นชามาก
เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ?
ด้านข้างห้องประธานอันหรูหรา มันเป็นครั้งแรกที่ นวิยามา เธอถามมาตลอดทาง
เธอรู้สึกถึงความหรูหรา ยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะก็เห็นชัยเดชเข้ามา เธอรีบยิ้มทันที “คุณชัย ฉันตุ๋นซุปไก่ที่คุณชอบมากที่สุดมาให้คุณค่ะ ตุ๋นไปสองชั่วโมงเลย ดื่มตอนร้อนๆนะคะ！” ขณะที่พูด ก็เดินเข้าไปไปคล้องแขนของเขา
“ใครใช้ให้คุณมา?” ใบหน้าของชัยเดชแสดงออกอย่างไม่พอใจ สะบัดมือของเธอออก “ถามอย่างจริงจัง เคยบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอว่าไม่ต้องมาที่บริษัท？”
“ทำไมฉันถึงมาไม่ได้?” เธอพยายามระงับความไม่พอใจเอาไว้ ถามอย่างไรเดียงสา “ฉันเป็นภรรยาที่แต่งงานถูกต้องตาม”กฎหมายของคุณ
ชัยเดชพูดกับเธอ “กลับไปตอนนี้เลย”
เธออยากจะร้องไห้ พูดอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ “ช่วงนี้ฉันเห็นว่าคุณเอาแต่ทำโอ ฉันแค่สงสารคุณ ก็เลยเอาน้ำซุปมาให้โดยเฉพาะ ทำไมคุณต้องโกรธขนาดนี้ด้วย?”
ชัยเดชสีหน้ายังคงเย็นชา “เพราะว่าคุณไม่ฟังคำพูดของผม ผู้หญิงก็ควรที่จะเป็นช้างเท้าหลัง！”
กุมภ์ที่อยู่ด้านข้างอึดอัด อย่าทะเลาะกันเลย ข้างห้องมีคนอยู่นะ
“คุณชัย คุณชิมซุปไก่ก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวเย็นแล้วไม่อร่อยนะ” ขณะที่พูด ก็จะเปิดฝากระติก
“คุณวางไว้ก็พอแล้ว！” ชัยเดชดื่มกาแฟไปหนึ่งคำ ยังถือแก้วอยู่ในมือ “กลับไป！”
“ไม่ค่ะ ฉันจะรอคุณเลิกงานแล้วกลับพร้อมกัน” นวิยา“เริ่มออดอ้อน ฉันบอกคนขับให้กลับไปก่อนแล้ว”
ชัยเดชมองเธอด้วยสายตาที่เย็นชา พูดอย่างรำคาญ “งั้นคุณก็เรียกแท็กซี่กลับบ้านก่อน ผมยังไม่รู้ว่าจะทำงานถึงกี่โมง”
“ฉันไม่กลับค่ะ！” เธอทำท่าน่าสงสาร
“ไป！” ชัยเดชพูดเสียงเข้ม ทำให้เธอตกใจจนสะดุ้ง！
จากนั้นเขาพูดกับกุมภ์ “ส่งคุณผู้หญิงลงไป！ และเรียกรถให้เธอด้วย！”
“ครับ คุณเดช” กุมภ์ต้องทำตามคำสั่ง
นวิยาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนถึงความรังเกียจและไม่ชอบใจจากแววตาเย็นชาของเขา หัวใจของเธอรู้สึกชาไปครึ่งหนึ่ง “คุณผู้หญิง เชิญครับ”
“……”เธออดทนแล้วอดทนเล่า
เพื่อไม่ให้ตัวเองต้องแย่ไปกว่านี้ เธอจึงต้องกลับไป
สำหรับเรื่องบางเรื่องในใจของเธอนั้นได้ข้อสรุปแล้ว
ในขณะที่เดินผ่านห้องของรองประธานนั้น เธออดไม่ได้ที่จะเดินช้าลง แล้วเหลือบมองไปข้างในอีกครั้ง เห็นหญิงสาวที่กำลังนั่งทำงานอยู่บนโต๊ะทำงาน
เธอสามารถสรุปได้เลย ที่สามีทำโอทีก็เพราะญาณี
หลังตรวจสอบวันที่เข้าทำงานของญาณีแล้ว สอดคล้องกับเวลาที่สามีของเธอเริ่มทำโอ
เมื่อลงมาที่หน้าตึกกุมภ์ก็เรียกรถให้เธอจริงๆ จากนั้นก็บอกที่อยู่กับคนขับ
นวิยารู้สึกรังเกียจมาก แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น คงไม่สามารถที่จะเดินกลับบ้านมั้ง?
นึกถึงภาพที่เห็นเมื่อกี้ คิดถึงสองคนนั้นที่คุยกันอย่างมีความสุขในที่ทำงานเดียวกัน สนิทสนมกันแค่สองคน
ความรู้สึกวิกฤตที่รุนแรงกำลังล้อมรอบตัวเธอ ในชั่วขณะหนึ่ง เธอไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร
อย่างไรเสียสามีนั้นก็เคยแต่งงานมาสิบครั้งแล้ว ความภักดีของผู้ชายเช่นเขาที่มีต่อการแต่งงานมันแค่ชั่วขณะเท่านั้น เขาไม่เคยวางมือเลย
ขณะที่คิด เธอรู้สึกอยากจะร้องไห้
เธอไม่อยากที่จะถูกทอดทิ้ง เธอไม่อยากเสียเส้นทางการเงินนี้ไป
สายลมยามค่ำคืน เย็นเล็กน้อย พัดจนตาเธอหยี
ในขณะนี้ รถมายบัคสีขาวได้ออกจากทีเอ็มกรุ๊ปแล้ว
เบญญาที่นั่งอยู่ข้างคนขับ วริศกำลังขับรถ ขณะที่ขับไปได้ห้านาที เขาหันมองเธอสิบครั้งแล้ว ในที่สุดก็ถามอย่างสงสัย “วันนี้ทำไมเธอไม่ดูซีรีส์แล้วล่ะ?”
“ซีรีส์ยังไม่ได้อัปเดตเลย” หญิงสาวพิงเบาะ ตอบอย่างห่อเหี่ยว
วริศรับไม่ค่อยได้กับเหตุผลนี้ หรือมันไม่ใช่เพราะเบื่อหน้าของไวศิษฎ์ไปแล้ว? ไม่ใช่เพราะไม่ชอบดูแล้วเหรอ??
