เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก – บทที่ 626 เปลี่ยนภรรยาได้ แต่เปลี่ยนรองประธานไม่ได้

เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 626 เปลี่ยนภรรยาได้ แต่เปลี่ยนรองประธานไม่ได้

นวิยารีบออกไปต้อนรับเขา วินาทีที่เห็นชัยเดชลงจากรถ เธอก็รีบวิ่งเข้าไปโผกอดเขาเอาไว้！จากนั้นก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ หึม？ก็ไม่มีกลิ่นน้ำหอมผู้หญิงนี่นา？

“เธอทำอะไร？” สีหน้าของชายหนุ่มดูไม่ได้ เขายื่นมือไปผลักเธอออก “ปล่อยฉัน！” น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรังเกียจเดียดฉันท์

นวิยาถูกบังคับให้ปล่อยมือออก เธอถูกเขาผลักจนเซถอยหลังออกไปหลายก้าว เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมองเขา สีหน้าของเธอเหมือนกำลังจะร้องไห้ “ชัยเดช ช่วงนี้คุณทำงานล่วงเวลาค่อนข้างดึก ฉันนอนคนเดียวไม่หลับเลย ฉันคิดถึงคุณ”

ชัยเดชไม่สนใจเธอ เขายกฝีเท้าก้าวไปข้างใน

“ชัยเดช คุณทานซุปไก่หมดแล้วหรือยัง？” เธอหันหลังกลับและตามเขาไป “รสชาติเป็นยังไงบ้าง？”

“ต่อไปนี้ไม่ต้องเอามาให้อีกแล้ว” น้ำเสียงของชายหนุ่มเย็นชา “เอาให้กุมภ์กินไปละ”

หัวใจของนวิยาหดลงทันที เธอรู้สึกน้อยใจ

หลังจากที่ชัยเดชเดินเข้าไปในห้องรับแขกแล้วก็ขึ้นไปข้างบน นวิยาเองก็ตามขึ้นไปด้วย “ชัยเดช คุณอย่าโกรธเลยนะคะ ฉันก็แค่เป็นห่วงคุณเท่านั้น”

ชายหนุ่มไม่ได้สนใจเธออีก เขาถอดเสื้อผ้าออกแล้วตรงเข้าไปในห้องน้ำ

และไม่นานก็มีเสียงน้ำไหลดังออกมาจากในห้องน้ำ

หญิงสาวยืนอยู่ในห้องนอน เธอเหม่อลอยอย่างว่างเปล่าอยู่ครู่หนึ่ง

ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอเพ่งสายตาไปที่กองเสื้อผ้านั้นที่อยู่บนโซฟา ราวกับว่าเธอกำลังฉวยโอกาส นวิยาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าว เพื่อหยิบเสื้อผ้าของเขาและมองสำรวจภายใต้แสงไฟอย่างถี่ถ้วน และก็พบว่าไม่มีรอยลิปสติกหรือเส้นผมยาวเลย

เธอหยิบมันขึ้นมาดมอีกครั้ง และก็แน่ใจว่าไม่มีกลิ่นน้ำหอม

ถ้าอย่างนั้นก็เป็นตัวเองคิดมากอย่างนั้นเหรอ？

แต่ก็เห็นได้ชัดว่าสามีของเธอไม่เคยทำงานล่วงเวลามาก่อน ให้ตายก็ไม่ทำงานล่วงเวลา ทว่าตั้งแต่ที่ญาณีเข้าบริษัทเป็นต้นมา เขาก็เริ่มทำงานล่วงเวลาขึ้นมา

ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ต้องผีเข้าแน่ๆ

สัญชาตญาณของผู้หญิงมันบอกเธอว่าต้องมีเรื่องอะไรไม่ดีแน่ๆ

ไม่นานเสียงน้ำในห้องน้ำก็หยุดลง

นวิยารีบเอาเสื้อผ้ากลับไปวางไว้ที่เดิม และเก็บกดสติอารมณ์ของตัวเอง

ในขณะที่ชัยเดชเดินออกมาจากในห้องน้ำ หญิงสาวก็ยืนอยู่ไม่ไกลและมองเขาอย่างเงียบ ๆ สายตานั้นเป็นสายตาแห่งความเศร้าและความน้อยใจ “ชัยเดช……”

สีหน้าของชายหนุ่มเคร่งขรึมคืนอยู่ตลอด หว่างคิ้วของเขาขมวดมุ่น แต่ก็ไม่ได้มองเธอตรงๆ

“คุณชอบเธอใช่ไหม？” ในที่สุดนวิยาก็เก็บอารมณ์เอาไว้ไม่อยู่ เธอจึงลองถามออกไป

“ใครล่ะ？” ชัยเดชจัดชุดนอน เขารัดสายคาดเอวอย่างใจเย็น

หญิงสาวมองเขาโดยที่ตาไม่กะพริบ “รองประธานที่เข้ามาใหม่คนนั้น”

“คนเก่งๆ ก็มักจะมีแรงดึงดูดเป็นธรรมดา และยังสามารถสร้างประโยชน์ให้กับบริษัทได้อีก ฉันไม่คิดว่าจะมีเจ้านายคนไหนที่ไม่ชอบพนักงานแบบนี้ว่าไหม？” เขากล่าวยอมรับอย่างเป็นปกติ

นวิยาชื่นชมในวาทะศิลป์ของเขา แต่เธอก็ตอกย้ำ “ฉันหมายถึงความชอบระหว่างชายหญิงอะไรแบบนั้นน่ะค่ะ”

มือของชัยเดชชะงักค้าง เขาลืมเปลือกตาขึ้นและมองไปที่เธอ “มันก็เป็นเรื่องปกติ คนเก่งๆ ก็มักถูกดึงดูดเข้าหากันอยู่แล้ว”

ความรู้สึกอิจฉาริษยาแผ่ซ่านไปทั่วหัวใจของหญิงสาว เธอประสานมือทั้งสองเข้าหากัน เลือดร้อนๆ พุ่งโจมตีไปที่สมองของเธอ

“คุณไล่เธอออกได้หรือเปล่า” เธอไม่พอใจเป็นอย่างมาก

คำพูดเหล่านี้เสียดแทงความรู้สึกของชัยเดช เขาขมวดคิ้วและหันมอง “เธอพูดอะไรนะ？” ยังกล้าที่จะร้องขอเขาอีก？

หญิงสาวสบสายตาเย็นชาของเขา เธอประหม่าเล็กน้อยอย่างอธิบายไม่ได้ น้ำเสียงของเธออ่อนลง “ฉันบอกว่า……คุณเปลี่ยนรองประธานได้ไหม？”

“เปลี่ยนเมียได้อยู่ แต่รองประธานเปลี่ยนไม่ได้” ที่เป็นคำตอบของชัยเดช มันแย่มาก แต่กลับออกมาจากใจ

นวิยาเย็นวาบไปทั้งหัวใจในทันที！

ยัยผู้หญิงแพศยาญาณีคนนี้ได้ดูดเอาสามีของเธอไปหมดแล้ว ！

จากนั้นเธอก็ได้ยินชัยเดชกล่าวกับเธอว่า “คืนนี้เธอไม่ต้องนอนในห้องนอนใหญ่ จงออกไปทบทวนเรื่องนี้ให้ดี”

“……”

“ออกไป”

เมื่อรู้สึกถึงความต่อต้านและความโกรธของเขา นวิยาจึงไม่เผชิญหน้ากับเขาตรงๆ เธอจากไปด้วยความน้อยใจและความโกรธ

เพิ่งให้ซุปไก่กับเขาครั้งเดียวเองไม่ใช่เหรอ？

แค่หึงเองไม่ใช่เหรอ？

นั้นก็เป็นเพราะว่ารักเขาไม่ใช่เหรอ？

ญาณี！ตำแหน่งสูงขนาดนี้！นวิยาตัดสินใจแล้วว่าต้องทำอะไรสักอย่าง

ในอพาร์ตเมนต์เบญญาแทบจะไม่ได้นอนทั้งคืน เธอนอนอยู่บนโซฟาใต้ผ้าห่มที่วริศห่ม ภาพที่วริศปกป้องเธอเอาไว้ก็แวบเข้ามาในความคิดของเธอ

ไม่รู้ว่าเธอรู้สึกแบบไหนกับเขา มันค่อนข้างซับซ้อน แต่ก็เจือไปด้วยความอบอุ่น