เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก บทที่ 627 เด็กสามารถสอนได้
เธอลุกขึ้นห้าครั้ง เดินย่องเบาเข้าไปในห้องนอนใหญ่และคอยดูเขาไปห้าครั้งแล้ว
ดูว่าเขานอนตะแคงหรือเปล่า มีแผลกดทับหรือเปล่า ห่มผ้าห่มไหม ปวดมากจนนอนไม่ได้หรือเปล่า
แต่ทุกครั้งที่เธอเข้าไป อาศัยแสงจันทร์นอกหน้าต่าง เธอจะเห็นวริศนอนอยู่อย่างสงบ
เบญญายังสังเกตเห็นรายละเอียดหนึ่งด้วย ว่าชายผู้สะอาดเรียบร้อยคนนี้กลับไม่ได้พลิกผ้าห่ม
สิ่งนี้ทำให้เธอประหลาดใจ แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกประทับใจอย่างอธิบายไม่ได้
เธอเอนกายนอนลงบนโซฟา ห่มผ้านวมของเขาและดมกลิ่นกายจางๆ นั่นแล้วก็ผล็อยหลับไป
รุ่งเช้า ขอบฟ้าเปลี่ยนเป็นสีขาวดั่งท้องปลา ดวงอาทิตย์โผล่ขึ้นพ้นชั้นเมฆ เป็นวันที่สดใสอีกวันหนึ่ง
วริศเปิดประตูห้องนอนใหญ่ ก็เห็นว่าเบญญายืนอยู่ตรงข้างหน้าเขา เขาผงะเล็กน้อย ทั้งสองคนสายตาประสานกัน เวลานั้นดูเหมือนจะหยุดเอาไว้
“เมื่อวานเย็นขอบคุณคุณนะ” เด็กสาวคำนับแสดงความขอบคุณอย่างจริงจัง
วริศไม่ได้เอ่ยอะไร บางทีเขาอาจจะยังไม่ตื่นตัวดี เธอคงจะไม่ได้ยืนอยู่ทั้งคืนหรอกใช่ไหม？
“คุณจะไม่ลาหยุดสักวันหนึ่งจริงๆ เหรอ？”เรายังรู้สึกเป็นกังวล
ชายหนุ่มถอนสายตาและเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“ไม่ต้องหรอก”
“ฉันต้มบะหมี่ให้คุณไว้แล้ว” เธอก้าวถอยออกและทำท่าผายมือเชิญราวกับสาวใช้ “เชิญลองชิม！”
ต้มบะหมี่อีกแล้วเหรอ？
วริศเดินตามเธอไปนั่งที่เก้าอี้ทานอาหาร เธอรีบออกมาจากครัวพร้อมกับยกบะหมี่ร้อนๆ ชามหนึ่ง ซึ่งถือว่าดูดีขึ้นมากเมื่อเทียบกับบะหมี่น้ำใสที่ต้มเมื่อคืนนี้
“ฉันใส่น้ำมันแล้ว ใส่เกลือด้วย แล้วก็ลองชิมรสชาติเรียบร้อย แล้วก็ใส่ซุปกระดูก” วันนี้เธอเอาใจใส่มาก ราวกับว่าเธอกำลังทำงานดูแลผู้บาดเจ็บเสียอย่างนั้น
วริศรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ในดวงตาลึกล้ำของเขาปรากฏความอ่อนโยน “อืม ไม่เลว สอนเด็กได้จริงๆ ” เทียบกับเมื่อคืนวานแล้ว เธอพยายามอย่างเต็มที่แล้วจริงๆ
วริศทานบะหมี่ในชามจนหมด เบญญาดีใจเป็นอย่างมาก
หลังจากมื้ออาหารเช้าผ่านไป เธอก็ช่วยทายาแก้แผลอักเสบที่หลังให้เขาอีกครั้ง และเปลี่ยนผ้าพันแผลขนาดใหญ่อันใหม่ เธอถามเขาว่า “ยังเจ็บอยู่ไหม？”
“ไม่เจ็บ” วริศน้ำเสียงผ่อนคลาย“ยาแก้อักเสบมีสรรพคุณแก้ปวด แล้วฉันก็เป็นผู้ชายด้วย ผู้ชายต่างก็ทนความเจ็บปวดได้อยู่แล้ว”
เธอมองไปที่บาดแผลความยาวประมาณนิ้ว เบญญาก็ยังคงรู้สึกผิด ที่หากตีโดนหัวขึ้นมาล่ะ？เธอเองก็ไม่อยากจะคิดจริงๆ
ทั้งสองเดินลงไปข้างล่างเพื่อไปบริษัท
“เธอขับรถเป็นไหม？” วริศเอ่ยถามเธอ
เบญญาส่ายหัว “เพิ่งสอบขั้นแรกได้เอง”
เขาช่วยเปิดประตูที่นั่งข้างคนขับให้เธอ “ขึ้นรถ”
เบญญาคิดในใจ ตั้งแต่เมื่อคืนวานเขาก็ขับรถกลับเอง วันนี้ขับไปบริษัทก็คงไม่มีปัญหาอะไร？
ดังนั้นเธอจึงนั่งรถอย่างไม่ต้องกังวล และวริศก็ขึ้นไปนั่งห้องคนขับ
ในเช้าวันนี้ R-Alan กรุ๊ปจัดการประชุมผู้บริหารเวลาแปดนาฬิกาตรง
ญาณีอธิบายความคิดของตนเอง เธอจะสร้างชุดรักแท้ออกเป็นสี่ชิ้น จากนั้นก็พาเหล่านักออกแบบออกไปหาแรงบันดาลใจ ปล่อยให้ทุกคนแสดงความสามารถอย่างอิสระ เพื่อออกแบบผลงานที่น่าพอใจที่สุด และจากนั้นก็ทำรุ่นลิมิเต็ด
แบบจำลองนี้เป็นไปตามแบบของทีเอ็ม กรุ๊ป
เรื่องนี้ได้รับการอนุมัติจากชัยเดช และเขาก็แสดงความเห็นชอบด้วย
เหล่าผู้บริหารระดับสูงเองก็ไร้การคัดค้าน ถึงอย่างใดมันเป็นเรื่องดีอยู่แล้วที่จะติดตามย่างก้าวของทีเอ็ม กรุ๊ป
นวิยาซึ่งไม่ได้นอนมาทั้งคืนก็ได้เข้ามาในห้องทำงานรองประธานบริษัท เธอซ่อนตัวอยู่หลังตู้หนังสือและรอให้ญาณีเข้ามา
เธอมีบางเรื่องที่ต้องคุยกับหญิงสาวให้รู้เรื่อง ให้สัญญาณเตือนเธอ และจะเป็นการดีที่สุดที่จะทำให้ญาณีลาออกเอง！
ระหว่างทางมาที่นี่ สำหรับการเจอหน้ากันในอีกไม่ช้านี้ นวิยาได้จัดการความคิดมาแล้วมากกว่าสิบครั้ง
เธอได้รู้จักอุปนิสัยของญาณีจากบนอินเตอร์เน็ตมานานแล้วอย่างทะลุปรุโปร่ง การรับมือกับหญิงสาวผู้ช่ำชองและไร้ยางอายเช่นนี้ควรใช้วิธีใดนั้น เธอก็กูเกิ้ลมาหมดแล้ว
เพียงรอให้ญาณีปรากฏตัวเท่านั้น
